Tíminn - 29.01.1972, Page 14

14
TÍMINN
LAUGARDAGUR 29. janúar 1972
SauöfjárböAun fer nú senn aö ljúka, en þessi mynd er tekin á Skaröi á Landi, þar sem varö aö tvlbaöa eins og ann-
arsstaöar i Rangárvallasýslu, vegna fjárkláöa, sem vart varö viö I lágsveitum sýslunnar. Þaö eru þeir Kristinn
Eyjólfsson I Hvammi og Kristinn Guönason á Skaröi, sem eru aö baöa fé hreppsstjórans I Skaröi og prestsins í Fells-
múla, ásamt fé Magnúsar I Króktúni, samtals á annaö þúsund fjár. Baöstjóri á Efra-Landinu var Eyjólfur
Agústsson i Hvammi.
BSRB
sambærilegra þeim,' sem
verkalýösfélögin, hafa samiö
um.
Ariö 1964 synjaöi rlkisstjórn
og Kjaradómur réttmætum
kröfum rikisstarfsmanna um
15% launahækkun til sam-
ræmingar viö launabætur,
sem aörir launþegar höföu
fengiö.
Leiörétting á þvi náöist ekki
fyrr en I kjarasamningum
rlkis- og bæjarstarfsmanna
fyrir ári.
Þaö væri mikil skammsýni
aö endurtaka þetta nú.
Þvi beinir þingiö þeirri ein-
dregnu áskorun til rikis-
stjórnarinnar, aö hún semji
tafarlaust viö B.SR.B. og sýni
þannig I verki vilja til aö viröa
sanngirniskröfur og samn
ingsrétt opinberra'*" starfs
manna I staö þess aö. leita sk-
jóls hjá lögskipuöum geröar-
dómi. Þingið lýsir yfir' full-
um stuöningi viö réttmætar
kröfur um málsmeöferö
bandalagsstjórnar og Kjara-
ráös i yfirstandandi
kiaradeilu.
bessi ályktun veröur nú
send öllum opinberum starfs-
mönnum til undirskriftar. Auk
ályktunarinnar stendur * á
áskriftarlistunum, sem sendir
veröa um allt land til undir-
skriftar:
Viö undirritaöir opinberir
starfsmenn lýsum yfir fullum
stuöningi viö framanritaöa
ályktun og felum stjórn
B.S.R.B. aö beita sér fyrir
nauösynlegum aögeröum til
aö knýja fram viöunandi
samninga.
A lokuöum fundi þings
B.S.R.B. i gær uröu miklar
umræöur um kjaradeiluna.
Voru aöallega ræddar hvaöa
leiöir væru tiltækar til aö
knýja fram kjarabætur. Var
engin ákvöröun tekin i þvi
efni.
„Máliö er á samningsstigi
til 10. febrúar”, sagöi Kristján
Thorlacius, formaöur
B.S.R.B., i gær, „hafa þvi! við-
semjendur okkar enn tækifæri
til aö bjarga sér út úr vit-
leysunni”.
Þingið fól bandalagsstjórn
aö annast máliö og ákveöiö
var aö stofna til nefndar til
aöstoöar bandalagsstjórninni.
i nefndinni veröur einn maöur
frá hverju félagi. Samnings-
viöræöur viö rikisstjórnina
halda áfram, aö minnsta kosti
til 10. febrúar.
Undirskriftasöfnuninni
veröur hraöaö eins og kostur
er á. Er þegar fariö aö senda
listana út og straumur manna
er á skrifstofuna til aö sækja
undirskriftalista.
Kristján sagöi aö lokum, aö
hann vildi undirstrika, aö
samstaöa var á þinginu um
kjaramálin, og eins eftir þvi
sem viö höfum heyrt frá
öörum og fram hefur komið I
félögunum.
Skákeinvígið
Frh. af bls. 1
aö halda einvígiö i sumar, vegna
Olympileikanna i Munchen, en
þeir fara fram á likum tima. Þá
sagöi uömundur, aö hann teldi, aö
viö gætum aldrei haldiö slikt ein-
vigi aftur, þar sem verölaunin
væru oröin svo há, og næst yröu
þau helmingi hærri.
Fundur Kvenréttinda-
félags Islands, haldinn 19.
janúar 1972, þakkar forráöa-
mönnum Sjónvarpsins fyrir
timabæran og mjög athyglis-
veröan umræöuþátt um eit-
urlyfjavandamáliö.
Fundurinn treystir heil-
brigöisyfirvöldum landsins
til aö taka fyrir þá óstjórn-
legu lyfjagjöf og útgáfu lyf-
seöla á fiknilyfjum, sem
viröist eiga sér staö sam-
kvæmt áöurnefndum þætti.
Devlin
Frh. af bls. 16
maöur, og er þaö næsta fátitt um
meðlimi brezka þingsins. i fyrra
eignaöist ungfrúin barn, sem hún
neitar að feðra. Hún er mikil
dugnaðarkona og auk starfa
sinna i þinginu er Devlin á si-
felldum þeysingi milli London og
Norður-lrlands og skipuleggur
fundarhöld og talar fyrir hug-
sjónum sinum, en hún er mikil
ræðukona og þótt hún sé ung aö
árum j er langt siöan gamal-
reyndir stjórnmálamenn áttuöu
sig á,aö ekki borgaöi sig aö munn-
höggvast viö stelpukrakkann, þvi
aö hún er skorinorb og fylgin sér.
Forgangur
Einar Agústsson, utanrikisráð-
herra, og frú^hafa þegið boö um
aö koma á Pressuballiö.
Að venju veröur vandaö mjög
til skemmtikrafta á pressu-
ballinu. Sigriður Magnúsdóttir,
sem er viö söngnám i Vinarborg,
kemur gagngert til aö syngja(og
pianóleikarinn Philip Jenkins
mun einnig koma og skemmta.
Sérstakur gamanþáttur er i
smiöum, og verður fluttur á dans-
leiknum.
Veizlustjóri veröur Páll Asgeir
Tryggvason, deildarstjóri varn
armáladeildar utanrikis
ráðuneytisins.
Vandamál NATO
Frh. af bls. 16
raun ber vitni á N-
Atlantshafi. Þá sagöi
Henderson, aö hingað kæmi
hann frá Noregi, þar sem
hann heföi flutt fyrirlestra
um NATO, og aö margir
Norðmenn væru mjög
uggandi yfir fyrirhugaöri
brottför varnarliösins frá
tslandi. Teldu Norömenn, aö
viö þaö myndu áhrif Rússa
aukast mjög á hafinu, og
fyndist þeim þau vera nóg nú
þegar.
Aöspurður sagöi Hen-
derson, að ef varnarliöiö
hyrfi héöan alveg á
næstunni, þá myndi NATO
taka upp þaö eítirlitsflug,
sem fariö hefur fram héðan,
frá stöðvum i Skotlandi og I
Noregi, en þær gætu aldrei
bætt upp eftirlitsflug frá
tslandi. Hann bætti þvi við,
að hann hefði heyrt talaö um,
aö tslendingar tækju viö
rekstri radarstöðvanna hér á
landi, og sagöi það vera
möguleika, en þar þyrfti aö
koma til löng þjálfun.
Síldveiðibann
Frh. af bls. 1
greindum svæöum.
1. Frá Geirfuglsdrang
hugsast dregin lina i réttvisandi
austur i punkt 63 gr. 40’6N og
22gr. 55’2V og þaöan réttvisandi
213 gr. og frá Geirfugladrang
hugsast dregin lina i noröuátt I
punkt 63 gr. 58’ 2N og 23 gr. 29’ LV
og þaðan i réttvisandi vestur. Aö
utan takmarkast svæöi þetta af
fiskveiöilaridhelginni.
2. Faxaflóa á svæöi, er tak
markast af linum, er hugsast
dregnar milli eftirgreindra
punkta: 1. 64 gr. 28’N - 23gr. 57’V.
2. 64gr. 27 ’N - 24gr. 43’V. 3. 64gr.
18 ’N-24 gr. 43 ’V. 4. 64 gr. 18’N-24
gr. 23’V.
Ennfremur er netaveiöi bönnuð
allt áriö 1972 i Breiöafiröi innan
linu, sem hugsast dregin úirúr
Skor i Eyrarfjall við Grundar-
fjörð.
Dökku fletirnir á myndinni
sýna bannsvæöin.
Norskir unglingar
Frh. af bls. 16
myndu verða i þeim hópi eitur-
lyfjaneytenda, sem fengju lyfin á
frjálsum markaöi, ef sú tillaga
Dana aö gefa eiturlyf frjáls til
forfallinna neytenda, nær fram að
ganga. Tillagan er gerð með það
fyrir augum, að þetta myndi
minnka stórkostlega alls konar
misferli og koma i veg fyrir
harmleiki, en eins og kunnugt er,
svifast forfallnir eiturlyfja-
neytendur næstum einskis til að
ná i eitrið.
Af þessum 434 norsku ungl-
ingum, sem sendir voru heim,
komu 151 aftur til Kaupmanna-
hafnar, áður en árinu lauk. 131
þeirra er yngri en 18 ára, en
flestir eru 16-21 árs. Þeir, sem
komnir eru yfir 24 ára, eru að
heita má allir orönir sjúklingar,
með litla von um bata.
Steingrfmsf jörður
Frh. af bls. 8
að vanvirða þá þjóðhelgi, sem
lögð hefuir verið á.
Eftir að ég kom að Kaldrana
nesi, fjölgaði kvíaánum, varð
ég þá að vakta 70—80 ær eða
um það bil helmingi fleiiri en
á Bjamamesi, þar að auki vom
smalamennskur þar. mikið erf
iðari. Ég var því oft á rjátli
og má segja, að ég hafi verið
hálfgerður útileguköttuæ þessi
sumur. Á Bjarnarfjarðarhálsi
em y-ndislegar júnínætur. Það
er heillandi að fylgjast með
náttúranni, þegar hún þagnar
um iágnættið og rís svo aftur
með nýjum degi. Þama á lífið
sína fjölbreyttu fyllingu. Vor
fuglakliðurinn fyllir loftið og
silungurinn vakir í hverju
vatni og tjöm.
Náttúran mætir mönnum alls
staðar, en fær misjöfn and-
svör. Nú virðist fólkið mjög
tómlátt gagnvart þeim töfmm,
sem fram koma í lífi og litum
náttúmnnar og naumast skynja
þá.
Eftir að ég komst nokkuð til
fullorðinsára fór ég að fara
með byssu. Lagði ég mig eink
um eftir að ná í refi á vetuma,
ýmist með því að hlaupa þá
uppi ellegar liggja við holu.
Þetta heppnaðist oft vel og ég
átti stundum nokkra fallega
belgi þegar kom fram á vet
urinn.
Venjulega fór ég í ljósaskipt
unum, þegar ég hugðist liggja,
en væri gott að rekja spora-
slóð varð að nota dagsbirtuna
og gaf Matthías húsbóndi minn
mér oft tíma þegar svo bar
undir. En þetta er nú löngu
horfin tíð, og fáir sem þar
að hyggja.
Hjá okkur heima í Steingríms
íirði hefur verið gott ár bæði
til sjávar og sveita. í vor var
ágæt hrognkelsaveiði og hafði
margur þar af drjúgan fjár-
afla.
Rækjuveiði hefur einnig ver
ið mjög góð, en nú horfir til
vandræða með vinnsluna vegna
manneklu.
í haust gekk rækjan svo
nærri landi að það sást vel
þegar þeir vom að draga inn
vörpuna á bátunum. Eg var
einu siinni að horfa á þetta úr
laindi og var búinn að taka í
aðra nösina þegar varpan var
komin inn í bátinn, en ég var
ekki búinm að taka £ hina, þeg
ar báturinm var lentur.
f október vaæ farið á sjó
hvern einasta virkam dag. En
nú verður að skammta bátun
um veiðileyfin, vegna fólksfæð
arinnar. í haust fluttu fjórar
fjölmennar fjölskyldur burt úr
byggðarlaginu, það munar um
mimna. Satt að segja skil ég
ekkert í þessu. Ekki er það
sökum féleysis. Þá gætu menm
ekki yfirgefið eignir sínar, hús
og velhýstar bújarðir, án þess
að koma þeim í peninga, og
stofnað ný heimili á Suðurnesj
um. Það em vandræði að leggja
í auðn staði, sem bjóða upp á
jafnmikla framtíðarmöguleika
og Steingrímsfjörður og um
hvenfi hans.
Ég lít svo á, að dreifa eigi
sem víðast um landið atvimnu
fyrlrtækjunum. . Hvers vegna
miá ekki alveg eins byggja
framleiðslustöðvar norður við
Steingríimsfjörð eins og setja
þær niður í hvirfimgu umhverf
is Faxaflóa og Suðurnes.
Fólkinu er hrúgað saman hér
á þennan skaga, og svo ræður
emginn við neitt, ef marka má
sífelld ramakvein um óstýriláta
og auðnulausu unglinga, sem
upp vaxa héæ í velferðinni og
ekkert nytsamt starf vilja taka
sér fyrir hendur.
Ég held að þessi múg-
mennskuhugsunarháttur verði
að breytast ef ekki á illa að
fara.
Mér er óhætt að segja það,
að fólkið heima á Dramgsnesi
hefur haft góða atvinmu á
þessu ári, sem nú er á enda
runnið. En það gefur auiga leið,
að þeir sem í burtu fara, verða
á vissan hátt orsök þess, að
erfiðleikarnir vaxa hjá þeim
sem eftir sitja. Sérstaklega á
þetta við um þá sem stunda
landbúnað.
Mörg undanfarin ár hefur
því Iverið haldið fram og líklega
með rökum, að emginn fiskur
anmar en hrognkelsi og skel
fiskur gamgi í Húnaflóa. En
svo bar við í haust, að fonmað
ur úr Hamarsbæli, fór á sjó
með nokkrar lóðir beittar með
rækju og fékk mokafla. Ef til
vill segir þetta ekki mikið, en
þó held ég að í sumar hafi
gengið fiskur í Húnaflóa. En
eins og nú horfir er útgerðim
eingömgu miðuð við grásleppu-
og rækjuveiðar.
Mér líður bara illa af því að
sjá gott fólk hverfa frá ágæt
um krimgumstæðum heima til
að setjast að á Suðumesjum,
enda þótt þess sé von í
einhverja skyndiheimsókn yfir
hrognkelsavertíðina.
Hann er hálf þumigur £ skapi,
blessaður gamli maðurinn.
Honum þykir vænt um Stein-
grfmsfjörð og fimnst sem að
í þeirri byggð drjúpi srnijör af
hverju strái. Án efa hefur
hann meira til s£ns máls en
mangur hyggur, þv£ að einhverj
um mun þykja þröngt fyrir
dymm á Mnum fjölbýlli stöð
um, þegar búsvelta verður al-
menn £ umhverfi Steinigrfms-
fjarðar.
En það hefur mörgum reynzt
auðveldara að brjóta hrúna að
baki sér, em byggja hana aftur.
Þ.M.