Tíminn - 22.02.1972, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Þriðjudagur 22. febrúar 1972
Sveinn
Gunnarsson.-
KVON-
BÆNA
SAGA
45
ur. Bœr föður míns hét á Brekku,
góð og skemmtileg jörð. Næsta
býli við Brekku, hét á Mói. Þar
b.jó ungur og gáfaður maður, ný-
lega kvongaður ungri og góðri
konu. Iljón þessi hétu Fjölnir og
Guðrún. Fjölnir kom vel fyrir
augað þó hann hefði seyrðan svip.
Eitt sinn á heimferð úr kaupstað,
sátu imenn að snæðingi. Það voru
nágrannar okkar. Borðræður
þeirra lutu að Fjölni. Þeir sögð-
ust óvíða sjá mann kurteisari, fríð
ari, fróðari og skemmtilegri í við-
ræðum. Reið þá maður að mat-
sveinum jicssum, sviphrcinn og
góðmannlegur. Maðurinn var karl
mannlegur, á ITæring sínum, sem
tölti á fcrðgóðu millispori cftir
stígnum.
Halló! Þar kemur skáklið okk-
ar, hreppstjórinn Fróði á Stóra-
Flóa. Ileill og sæll! Við vorum
aðeins að taka tappann úr .Viltu
bragð? Við voru-m líka að skoða,
hvort brauðið væri enn ómyglað
og kjötið óskemmt. Viltu fá þér
einn hryggjarlið? En borðræðan
var um Fjölni. Okkur þykir hann
vænn og falloguir. Ert þú ckki
samdóma? Hérna er pyttlan. Lykt
aðu aðeins út stútnum. Það liðk-
ar brjóstið. Gerðu svo vísu um
kappann honum til heiðurs.
Fróði kvað sjaldgæft, að eplið
líktist ekki eikinni, því ætt Fjöln
is lægi frá Merði Valgarðssyni,
og féð er jafnan fóstra líkt. Upp
á það skal ég gera vísu:
Fjölnjr minn er fríður vel,
en fantur, rétt sem Hörður,
fýlan verður fram í hel
falskur, líkt og Mörður.
— Og ég bæti því við, að ég
mun reynast sannspár, sagði
Fróði um leið og hann veifaði
hattinum og blístraði á folann,
sem þá kastaði mölinni í háaloft.
Samkvæmt áður tjáðu var
Fjölnir nábúi okkar. Fyrstu við-
burðir, er ég iman sögulega, voru
þeir, að Fjölnir og vinnumaður
hans komu eitt sinn með hross
föður míns. Það voru rúmar tíu
vikur af sumri, og úr því átti
sláttur að byrja. Faðir minn var
ekki hcima þann dag, hann var
að ná kaupamanni og heimilið var
því varnarlaust. Fjölnir rak fjórt
án hross í hlaðvarpann, grænan
og kafloðinn, á því algróna, fall-
ega túni í Brekku. Hann 'gerði orð
eftir móður minni, talaði við
, hana um illa gæzlu á hrossunum,
! hreifði svo hótunum igegn fram-
tíðinni og hcimtaði svo hnapp-
heldur. En hún kvaðst ekki hnapp
hclduvörður. Fjölnir eyddi þá
ekki orðum, snerist við og að
skeimmu, er skamrnt var frá, setti
fótinn í hurðina heldur ómjúk,
en hún lét ekki undan. Sleggja
lá við fiskastein á hlaðinu og þreif
Fjölnir hana. Viðburðir og hreyf
ingar voru jötnamóður. Að augna
bliki liðnu var skemmuhurðin
komin í smástykki og inngangur-
inn hindrunarlaus. Reipi voru sjá
anlcg þar á slá o-g tók Fjölnir
þau og leysti sila frá og skáru
töglin sundur í miðju, fóru svo
og ráku hrossahópinn endilangt
túnið og riðu léttan. Á vallarfæti
stóðu saman þrjú fjárhús, öll vel
vönduð. Þangað ráku þcir hross-
in og sviftu þeim inn, hvort sem
þau vildu cða ekki. Þau urðu að
láta svipum þeirra. Þar voru fol-
ar í lítt tamdir og trylltir. Tóku
nú komumenn að hefta. Urðu þá
stimpingar. Stoðir tóku að falla og
garðaumbúnaður að brotna, þá
hló Fjölnir dátt. Þegar búið var
að hefta, ráku þeir út, og börðu
hrossin svo mörg fram í dyrnao’
i einu, að stykkin fóru úr kömb-
unum og dyraumbúnaður allt út
á tún. Fjölnir sagði að skarpara
hefði Skarphéðinn skotið eldi-
bröndum forðum og ekki hcfði
Klaufi Svarfdælatröll æðrast, þó
hann hefði séð dyraumbúnað rask
ast. Sneru þeir svo hrossahópnum
inn á túnið. Hrossin voru tekin
úr túninu. Faðir minn kom heim.
Hann lét sem hann heyrði ekki,
þegar honum var sagt frá aðför-
um Fjölnis. Hann tók reipin og
saumaði þau saman og bætti það
sem brotið var, þegjandi og róleig
ur, og ekki varð ég var við það,
að Fjölnir gyldi þess hjá föður
mínum. Fjölnir átti tengdaföður
þar í sveitinni, harðan og hrein-
skilinn karl, er Gauti hét. Bær
hans hét á Fögruvöllum. Gauti
átti hrossakyn hið bezta. Einn
góðan veðurdag kom Fjölnir á
Fögruvelli. Hann spurði hvenær
hryssan Freyja hefði kastað. Fyr-
ir imánuði kvað Gauti. Fjölnir
spurði hvort hann vildi ekki selja
sér folaldið um næstu jól. Gauti
kvaðst skyldi selja honum folann,
þegar hann væri orðinn sex vetra,
en fyrr ekki. Fjölnir óleit, að
Gauti 'gæti þá verið látinn, og þar
sem fleiri erfingjar væru, og það
ósvífnir mágar, mundu hlutföllin
verða önnur. En Gauti breytti
ckki ákvæðum sínum og skildu
þeir við það. Ekki gátu menn
merkt það, að Fjölni þætti það
verra, þó hann fengið ekki folald-
ið. En nokkrum dögum síðar
frétti Gauti, að það væri horfið
frá hryssunni. Gauti lét leita í
læk einum, sem hrossin héldu sig
mcð, um aðrar hættur var ekki
að tala. Folaldið var þar dautt í
læknum. Vissu -menn ekki dæmi
til, að folald hefði drepið sig í
læk þeim fyrr, eða nokkur skepna,
því lækurinn var svo lítið vatns-
fall. Menn þóttust sjá snææisfar
um hálsinn á folaldinu og urðu
því fulltrúa því, að folaldið væri
hengt, og því hefði verið fleygt
þar í lækinn, þegar búið var að
hengja það. Gauti ætlaði Fjölni
verk þetta. Seinna um sumarið
kom Fjölnir að Föigruvöllum og
sóknarprestur okkar, síra Þor-
grímur á Óspakshöfða, og bar
Gauti það þá á Fjölni, að hann
væri morðingi að folaldinu, og
hafði stóryrði. Fjölnir lét sem
hann heyrði það ekki og var jafn
hýr við Gauta eftir sem áður. Fol-
ald þetta var hestur, brúnhöttótt-
ur, hálíur brúnn að framan, það
er brúnn aftur fyrir herðar. Árni
hét vinnumaður Gauta. Hann var
braskari og drykkfelldur. Fjölnir
var vinur Árna og gerði sér dátt
við hann. Bað hann að koma við,
ef nærri færi. Árni gerðist vistráð
ið hjú hjá Fjölni. En veturinn
síðasta, sem hann var á Fögru-
völlum, fréttist að Gauti hefði
gengið til fjárhúsa að yfirlíta, sem
hugsunarsamur ráðherra. En bráð
lega hafði hann komið heim aft-
ur og var þá nokkuð breyttur, því
hann hafði blóðspýting, og fór líL
ið á stjá eftir það, sem hann átti
ólifað. Þegar frá leið fór honum
versnandi og tærðist upp, og var
1044.
KROSSGÁTA
Lárétt
1) Náð. 6) Ven. 7) Röð. 9) Röð.
10) Nákominnar. 11) Bor. 12)
51. 13) Fæði. 15) Samanvið.
Lóðrétt
1) Hljóðstyrkjari. 2) Röð. 3)
Fræðsla. 4) Varðandi. 5) Efni.
8) Sleip. 9) Stofu. 13) Útt. 14)
Greinir.
Ráðning á gátu No. 1043
Lárétt
1) Leysing. 6) LLL. 7) FG. 9)
NN. 10) Truntan. 11) Fá. 12)
Ml. 13) Aum. 15) Ráðrikt.
Lóðrétt
1) Loftfar. 2) Yl. 3) Slyngur. 4)
II. 5) Ginnist. 8) Grá. 9) Nam.
13) Að. 14) Mt.
/ Í2 p p I ]S~
15-
Þarna er öll hjörðin horfin um borð. — Hvaða skip
er þetta? — Þeir halda nú upp á yfirborðið með
matinn okkar innanborðs. Ég var að vonast til þess
Hvellur, að þú gætir fundið svarið við þessu. —
Þetta er sannarlega mikið vandamál.
í golfpokunum þeirra. — Hvar eru lyklarnir. — 1
vasa minum. — Eru milljón dollarar i þessum
pokum? — Svo segja þeir. — Hér eru peningarnir.
ili
Hl::!
ÞRIÐJUDAGUR
22. FEBRÚAR
7.00 Morgunútvarp Endurtekið
efni kl. 11.35: Jónas Jónason
talar við Ragnheiði O. Björns-
son kaupkonu á Akureyri (Aður
útv. 1. þ.m.).
12.00 Dagskráin. Tónleikar. Til-
kynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir. Til-
kynningar. Tónleikar.
13.15 Húsmæðraþáttur: Hver er
framtið húsmæðraskólanna?
Dagrún Kristjánsdóttir hús-
mæðrakennari flytur fyrsta er-
indi sitt um þetta efni.
13.30 Eftir hádegið. Jón B. Gunn-
laugsson leikur létt lög frá ýms-
um timum.
14.30 Ég er forvitin, rauö.
Konan, markaðurinn og auglýs-
ingar. Fjallað um áhrif auglýs-
inga, gætt að auglýsingum i
fjölmiðlum, rætt um kvenna-
blöð, fegurðarsamkeppni o.fl.
Umsjónarmaður: Þuriður
Pétursdóttir.
15.00 Fréttir. Tilkynningar.
15.15 Miðdegistónleikar: Pianó-
tónlist.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir.
17.10 Framburðarkennsla.
Þýzka, spænska og esperanto.
17.40 Útvarpssaga barnanna:
„Kata frænka’’ eftir Kate
Seredy.Guðrún Guðlaugsdóttir
les (8)
18.00 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Heimsmáiin.Magnús Þórð-
arson, Tómas Karlsson og As-
mundur Sigurjónsson sjá um
þáttinn.
20.15 Lög unga fólksins.
21.05 íþróttir.Jón Asgeirsson sér
um þáttinn.
21.30 útvarpssagan: „Ilinumegin
við heiminn” cftir Guðmund L.
Friðfinnsson. Höfundur les
(13).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusáima (20)
22.25 Tækni og vísindi: Visinda-
árangur á liðnu ári.
22.45 Harmonikulög.
23.00 Á hljóðbergi.
23.35 Fréttir i stuttu máli. Dag-
skrárlok.
22. FEBRÚAR
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Ashton-f jölskyldan.
Brezkur framhaldsmynda-
flokkur. 6. þáttur. Straumhvörf.
Þýðandi Kristrún Þórðardóttir.
Efni 5. þáttar: Margrét unir
lifinu miðlungi vel hjá tengda-
foreldrum sinum, og sambúðin
við tengdamóðurina er þreyt-
andi. Maður hennar, Hohn
Porter, kemur óvænt heim til
að kveðja. Hann á að fara á vig-
stöðvarnar. Margrét hefur
brugðið sér i heimsókn til for-
eldra sinna, en tengdamóðir
hennar leynir John þvi, og
segist ekkert um hana vita.
Hann skundar nú á fund föður
sins, en kemur að honum i
faðmlögum við konu nokkra, og
verður mikið um. Faðir hans
segir honum hvar Margrét sé
niður komin og að móðir hans
hafi viljandi haldið þvi leyndu.
Þeir feðgar hraða nú för sinni
til Ashtonhjónanna, en þá er
Margrét nýfarin.
21.20 Horft til sólar. Bandarisk
fræðslumynd um sólrann-
sóknir. Raktar eru fornar hug-
myndir um sól og sólkerfi og
skýrt i stórum dráttum frá
rannsóknum siðari tima og til-
raunum til hagnýtingar sólar-
orkunnar. Þýðandi og þulur
Ingi Karl Jóhannesson.
21.50 Setið fyrir svörum. Um-
sjónarmaður Eiður Guðnason.
22.25 En francaisi Fröiísku-
kennsla i sjónvarpi. 25. þátt-
ur endurtekinn. Umsjón Vig-
dis Finnbogadóttir.
22.50 Dagskrárlok.