Tíminn - 29.02.1972, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 29. febrúar 1972
TÍMINN
7
Giftist
varnarmálaráöherranum
Það þótti heldur i frásögur
færandi i Sviþjóð nú fyrir ára-
mótin, er varnarmálaráðherra
landsins, Sven Anderson,
kvæntist einkaritara ensku
ambassadorsfrúarinnar, Ullu
Holmquist. Hjónin eru bæði
sextug, og hafa bæði verið gift
áður. Nú hyggjast þau eyða elli-
dögunum saman, og gleðjast
yfir framtiðinni og hjóna-
bandinu. Hjónavigslan fór fram
á Þorláksmessu. Þá brugðu
brúðhjónakornin sér i næstu
kirkju, og létu pússa sig saman,
og ekki voru aðrir nærstaddir en
meðhjálparinn og kona hans, og
voru þau vigsluvottar. Að athö-
fninni lokinni höfðu Sviar
eignazt nýja ráðherrafrú. Sven
og Ulla hittust fyrst fyrir nokkru
i boði hjá. yfirmanni sænska
flughersins, Stig Nyrén. Var-
narmálaráðherrann lagði þegar
til atlögu, sennilega eftir leið-
beiningum frá upplýsingaþjón-
ustunni! — Hvaða dama er
þetta? spurði hann, — velþekkt
frú i Stokkhólmi, og ritari i
brezka sendiráðinu. Fyrr um
kvöldið hafði Ulla sjálf spurt
einhvern gestanna, hver þessi
huggulegi maður væri, þvi hún
var svo fáfróð, að þekkja ekki i
sjón eigin varnarmálaráðherra.
Næsta kvöld hittust þau svo
aftur þessi tvö, og nú eru þau
gift.
Aðalsdraumurinn rætist
Að lokum virðist margra ára
draumur Frankos einræðis-
herra á Spáni ætla að rætast.
Heitasti draumur hans hefur
alltaf verið að mægjast ein-
hverri aðals- eða konungsætt, og
nú er dótturdóttir hans.Maria, i
þann veginn að ganga i hjóna-
band með sendiherra Spánar i
Sviþjóð, Don Alfonso deBourbon
y Dampierre, en hann er prins.
Sagt er, að undanfarin þrjátiu
ár hafi Franko ekki átt sér
stærri draum en að mægjast
eða tengjast á einhvern hátt
konungsættum og aðli landsins,
og með brúðkaupinu, sem fer
fram 8. marz næst komandi,
rætist draumurinn. Franko
vonaðist lengi vel til þess, að
éirikadóttir hans, Carmencita,
gæn oroiö til þess að uppfylla
óskir hans. Hún hafði fengið
heldur slæmt uppeldi. Faðir
hennar dýrkaði hana, og sama
má segja um móðurina. Franko
reyndi að koma þvi til leiðar, að
dóttir hans og greifinn af Barce-
lona, faðir Juan Carlos rikis-
erfingja, giftust, en úr þvi gat
ekki orðið. Siðar gafst Franko
tækifæri til þess að hefna sin á
þeim feðgum með þvi að banna
Juan Carlo að kvænast Mariu-
Gabriellu af Savoyen af þeim
ástæðum, að hún hefði oft sézt
úti um nætur með þekktum
nautabönum. Franko gerði allt
sem hann gat til þess að finna
★
C>
hæfan eiginmann fyrir dóttur
sina, en endirinn varð sá,að hún
giftist ungum og dugandi
manni, Cristobal Martinez,
markgreifa af Villaverde, sem
stundaði nám i Madrid. Þau
eignuðust svo dótturina Mariu
del Carmen Martinez Bordin,
sem nú ætlar að verða til þess að
tengja afann aðlinum. Hér er
unga parið á skiðum i heima-
landi sinu, Spáni.
*
Mynd um morðið á
Kennedy
Pierre Salinger, sem eitt sinn
var ritari Kennedys forseta, og
nú er kaupsýslumaður i
London og skáldsagna-
höfundur, er búinn að semja
kvikmyndahandrit um morðið á
Kennedy
Myndin á að heita The File, og
stjórnandi hennar verður hinn
þekkti kvikmyndastjóri John
Frankenheimar.
★
Hoover er hundavinur
Edgar Hoover, yfirmaður
FBI — bandarisku leyniþjón-
ustunnar, sem verið hefur æðsti
maður þessarar miklu stofn-
unar i 38 ár, á ekki marga vini.
Hann er nú 77 ára gamall, og
hefur orðið fyrir miklum
árásum, og margt hefur verið
gert til þess að reyna að koma
honum frá stjórn leyniþjónust-
unnar, en ekkert dugar. Eigin-
lega á Hoover aðeins tvo vini.
Annar þeirra er aðstoðarmaður
hans, hinn 72 ára gamli Clyde
Tolson og hitt er 71 árs gamall
einkaritari. Hoover hefur aldrei
verið kvæntur. Hann hefur átt
marga hunda, og er einstaklega
mikill hundavinur. 1 hunda-
kirkjugarðinum i Washington
eru sjö grafir, sem hann heim-
sækir með jöfnu millibili. Sem
stendur á hann tvo hunda Gee-
Boy og Cincy. Kirkjugarðs-
vörðurinn i kirkjugarðinum i
Washington hefur sagt: ,,Annað
hvort hefur maður mikið dálæti
á hundum, eða maður getur alls
ekki þolað þá. Hoover elskar
hunda af öllu sinu hjarta. Eigin-
menn fylgja konum sinum til
grafar, af þvi að þeir verða að
gera það, en hann fylgir hund-
unum sinum til grafar af þvi að
hann langar til þess.
Óli hafði oftsinnis kvartað við
húseigandann, að mikill raki væri
i ibúðinni, en árangurslaust, þar
til Óli kom með músagildrurnar
sinar og sýndi honum, að i þeim
voru tveir lifandi álar.
(rU BiUe
— Viltu þá viðurkenna, að
systir min hafi fallegri fætur en
systir þin?
Tveir fjónskir bændur urðu ó-
sáttir og nú var málið komið fyrir
sýslumann. Annar bóndinn spurði
lögfræðing sinn, hvort það mundi
ekki hjálpa að senda dómaranum
feita og fallega andasteik fyrir
réttarhöldin. Lögfræðingurinn
ráðlagði honum að gera það alls
ekki, þvi það yrði litið á sem
mútur og gæti haft þveröfug á-
hrif.
Bóndi þessi vann málið og
þegar hann gekk út úr réttarsaln-
um, sagði hann við lögfræðinginn,
að það hefði nú samt verið gott,
að hann sendi dómaranum önd-
ina. Lögfræðingurinn varð yfir
sig hissa og ætlaði að fara að
skamma bónda, þegar sá greip
fram i og sagði:
—En ég sendi öndina ekki i minu
nafni...
Rikur maður, sem var þekktur
fyrir nizku, fékk dag nokkurn
heimsókn betlara, sem bað um
tvær brauðsneiðar. Eftir nokkurt
— Já, þú getur kannski náð þér
i karlmann svona, en heldurðu, að
þú getir haldið i hann?
þras fékk hann brauðið og greip
blað sem lá a' borðinu og vafði
utan um brauðið.
—Heyrið mig! hrópaði riki mað-
urinn. —Þetta er blaðið i dag og
ég er ekki einu sinni búin að lesa
það.
—Vertu rólegur, svaraði betlar-
inn. —Það er ekki svo oft, sem þér
gefið eitthvað, að þá verður það
að fara i blööin.