Tíminn - 22.08.1972, Qupperneq 14

11
TÍMINN
Þriöjudagur 22. ágúst 1972
handanna og strauk ósjálfrátt köldum fingrunum yfir gyllt hjörtu og
fljúgandi fugla meðan ég leitaði að hæfilegum ávarpsorðum.
bað ber oft við, að ómerkileg atvik, sem gerast á þrautastundum,
festast i minni manns og gleymast aldrei. Skugga af sölnuðu laufi, sem
fellur af tré í garðinum, ber á gluggatjöldin i sjúkrastofunni, og lögun
þess og fall verður manni minnisstætt til æviloka. Hönd kreppist ur1
skeiðarskaft i orðvana örvæntingu — flúrið á þvi fer aldrei úr minni.
Helsærð telpa ber litinn klút að munni sér til þess að dylja, hve varirnar
titra — knipplingarnir á klútfaldinum standa henni alla tið siðan fyrir
hugskotssjónum. Likt fór mér i þetta skipti. Ég skoðaði kistilinn i
leiðslu. Lengur en ég man höfuð-atburði þessa dags, mun ég minnast
hverrar linu, sem dregin hafði verið á hann. Skrautið var iburðarmikið
og af eigi minni natni gert en helgimyndir i kaþólskri messusöngbók
frá miðöldum, og þó var á þvi æskublær. Á miðju lokinu voru tvö
hjörtu, sem tengd voru saman með logagylltri nál og ofurlitlum
þráðarspotta. Fuglar með þanda vængi og fiðrildi á svifi prýddu
hornin, og á hliðum og göflum kistilsins voru blómfestar og sveigar.
Neðan á lokið voru grafin fáein orð, sem ég skildi ekki, og letrið ör-
smátt. Þessi kistill bjó enn yfir töfrum þeirrar ástar, sem hlýtur að
hafa funað i barmi þess, sem smiðaði hann og prýddi. Saga horfinna
kynslóða bjó i fingraförunum og skellunum,sem á honum voru.
Loks leit ég upp, en hafði þó enn hendur á kistlinum.
„Jæja”, sagði ég hikandi. ,,Ég er komin”.
Augun, sem ég mætti hinum megin við borðið, voru hvöss, en þó voru
þau hlýlegri heldur en ég hafði nokkurn tima séð þ_u áður. Mer til
undrunar sá ég, að Vance læknir hlakkaði ekki yfir unnum sigri.
„Þér þykir kistillinn minn fallegur”, sagði hann, eins og það væri
næsta sjálfsagður atburður, aðég sæti þarna i stofu hans. „Þetta er eini
gripurinn sem ég erfði eftir foreldra mina, en mér þykir lika vænt um
hann”.
„Hann hlýtur að vera ævagamall”. — Mérdattekki annað svar i hug.
„Ég býst við þvi. Móðir min sagðist hafa erft hann eftir foreldra sina.
í þessum kistli hafði hún þá fáu skartgripi, sem hún átti, þegar hún fór
til Vesturheims. Stundum leyfði hún mér og systur minni að leika okk-
ur að kistlinum, ef við lofuðum þvi hátiðlega að fara vel með hann. Ég
man, að móðir mén hélt alltaf á honum eins og þér gerið núna. Ég
starði oft undrandi á hana og velti vöngum yfir þvi hvers vegna hún
handlék hann svona og hvers vegna hún horfði svona einkennilega á
hann. Eftir að ég komst til þroska vissi ég, að hún gerði það af þvi að
hann minnti hana á þá tima, er hún var ung stúlka — fallegasta stúlkan
i þorpinu — áður en áhyggjur og strit bugaði hana, áður en faðir minn
varð atvinnulaus og við börnin veiktumst og þörfnuðumst ótal hluta,
sem hún gat ekki veitt okkur”.
„„Hvað er letrað þarna? Það gæti verið einhver málsháttur eða heil-
ræði”.
„Það er litháska, sem ég skil ekki”, svaraði hann. „En móðir min
sagði mer einu sinni, hvað það þýddi — þarna á að geyma nálar og
þráð. Hún sagði, að það væri málsháttur: Astin er eins og nálarauga”.
„Það er skritinn málsháttur”.
„Já. Hún skýrði hann lika fyrir mér. Nálaraugað er litið, sagði hún,
en án þess getum við ekki saumað okkur fat til þess að halda á okkur
hita i vetrarkuldunum. Astin er hinn andlegi ylgjafi”.
„Þetta er fallega mælt”.
Ósjálfrátt strauk ég fingrunum yfir orðin, sem hvorugt okkar skildi.
Mér fannst eins og löng fylking framandi kvenna talaði til min utan ur
fjarlægð rúms og tima á máli, sem er eins i öllum löndum.
„Þér haldið, að þessi málshattur sé sannur”.
„Auðvitað. Hvað imyndið þér yður”?
„Ég hef ekki enn öðlazt aðstöðu til þess að sannreyna það”
„Það er ekki hægt að byrja á þvi að sannreyna alla hluti”. Mig
furðaði á sjálfri mer að segja þetta við mann, sem ég þekkti sáralitið —
mann, sem ávallt hafði hrellt mig frá þvi, að ég sá hann fyrst. „Sumt
verður að dæma um eftir beztu getu og sannreyna siðan”.
Hann brosti snöggt og innilega.
,.Og þér eruð stúlkan, sem heimtaði tryggingu fyrir þvi, að ég gæti
læknað yður”, sagði hann.
„Já”, svaraði eg, „það er ekki ævinlega létt að trúa og vona”.
Mér gramdist það öðrum þræði, að ég skyldi vera svona opinská um
leyndar tilfinningar minar. Mér tókst ekki að halda mér innan þess
ramma, sem kaldrifjuð nauðsyn markaði, eins og ég hafði þó einsett
mér upphaflega.
Hann hlýtur að hafa fundið, hve breytt framkoma min var orðin.
Aður en mér ynnist timi til að segja meira laut hann yfir borðið og sagði
með ákafa:
„Ég krefst þess ekki, að þér trúið þvi, að ég geti hjálpað yður, heldur
aðeins að ég vilji gera það”.
„Geri það”. Meira gat ég ekki sagt. „Hvenær eigum við að byrja”?
Hann svaraði engu, heldur stóð á fætuur og gekk út úr stofunni. Ég
beið, eins og ég hafði svo oft áður gert i öðrum iburðarmeiri og glæsi-
legri salarkynnum lækna.
Flestir þátttakemlur i frjálsri glimu
voru atvinnuinenn. i þessari grein var
allt leyfilegt — mcnn gátu slegið, spark-
að, klórað og hitiö og molbrotið limi
manna. A Olympiuleikum var þó
bannað að stinga út augu andstæöings-
ins! Crslitabaráttan var á milli manna
frá Makedóniu og Þessaliu, og endaði
þvi miður með þvi, að fimmfaldur
Olympiumeistari i greininni,
Arrichion, varö að lúta i lægra haid fyrir
Makedóniumanninum. Deginum lauk
siðan með hcrmannahlaupi i fullum
búningi, og gátu allir tekið þátt i þvi.
HVELL
D
R
E
K
I
I
MíSilBÍiE
ÞRIÐJUDAGUR
22. áqúst.
7.00 Morgunútvarp
Veðurfr. kl. 7.00 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30. 8.15
(og forustugr. dagbl.), 9.00
og 10.00. Morgunbænkl. 7.45.
Morgunleikf. kl. 7.50
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Guðjón Sveinsson les
framhald sögu sinnar um
„Gussa á Hamri ” (6).
12.00 Dagskráin. Tónleikar
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið. Jón B.
Gunnlaugsson leikur lög og
spjallar við hlustendur.
14.30 Siðdegissagan: „Þrútið
loft” eftir P.G.VVodehouse
15.00 Fréttir Tilkynningar.
15.15 Miödegistónleikar:
Kakhmaninoff sem flytj-
andi og tónskáld.
16.15 Veðurfregnir. Létt lög.
17.00 Fréttir. Heimsmeistara-
einvigið i skák.
17.30 „Sagan af Sótrúnu” eftir
Dagbjörtu Dagsdóttur.Þór-
unn Magnúsdóttir leikkona
les (12).
18.00 Fréttir á ensku
18.10 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir.Tilkynningar.
19.30 Fréttaspegill
19.45 íslen/.kt umhverfi. Hug-
leiðingar um kosti þess að
búa i islenzku umhverfi.
Vilhjálmur Lúðviksson
efnaverkfræðingur talar.
20.00 Lög unga fólksins.Ragn-
heiður Drifa Steinþórsdóttir
kynnir.
21.00 íþróttir Jón Ásgeirsson
sér um þáttinn.
21.20 Vettvangur. 1 þættinum
verður fjallað um ungt fólk
og kristna trú i nútima þjóð-
félagi. Umsjónarmaður:
Sigmar B. Hauksson.
21.45 Frá tónskáldakeppni
finnska útvarpsins a. „Fot
mot jord” eftir Eero Sipila
Kammerkór finnska út-
varpsins flytur. b.
„Chaconne” eftir Einar
Englund. Höfundurinn leik-
ur á pianó.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Maðurinn, sem breytti
unt andlit” eftir Marcel
Aymé. Karl ísfeld islenzk-
aði. Kristinn Reyr les. (12)
22.35 Harmonikulög . Egil
Hauge leikur.
22.50 A hljóðbergi. Röddin á
rúðunni „The Words upon
the Window-pane”, einþátt-
ungur eftir irska skáldið
William Butler Yeats, ílutt-
ur af leikurum Abbey leik-
hússins i Dýflinni. Með
aðalhlutverkin fara Sioban
McKenna og Patrick
Magee.
23:30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
IBiilll
Þriöjudagur
22. ágúst 1972.
20.00 Fréttir.
20.25 Veöur og auglýsingar
20.30 Ashton-fjölskyldan. 17.
þáttur. Er ferðin nauösyn-
leg?Þýðandi Jón O Edwald.
Efni 16. þáttar: Philip Ash-
ton er á vigstöðvunum i
Norður-Afriku. Hann verður
viðskila við herdeild sina og
lendir i eins konar fanga-
búðum. Hann kemst siðan
aftur i eldlinuna og fær þar
að sjá með eigin augum,
hversu villimannlegt striðið
er i raun og veru. Dg loks
verður hann vitni að þvi, er
vinur hans er myrtur af
striðsfanga.
21.25 Ólik sjónarmið • Um-
ræðuþáttur um áfengismál.
Umsjónarmaður Magnús
Bjarnfreðsson.
22.05 íþróttir. Umsjónarmað-
ur Ómar Ragnarsson.
22.55 Frá heimsmeistaraein-
viginu i skák. Umsjónar-
maður Friðrik Ólafsson.
23.15 Dagskrárlok.