Tíminn - 23.08.1972, Blaðsíða 6

Tíminn - 23.08.1972, Blaðsíða 6
6 TÍMINN MiAvikudagur 23. ágúst 1972 Arnesingar mældir og flokkaðir Framhald af bls. 1. menn, dr. Henke og Annelise Kandler, en Schwidetzky próf- essor er væntanlegur hingað til lands i septembermánuði, áður en rannsóknirnar eru úti. Þegar er búið að mæla á þriðja hundrað manns, en gert er ráð fyrir, að nær fjögur hundruð verði mæld i sumar, áður en lýkur, en þráðurinn siðan tekinn upp að nýju næsta ár. Augljós munur á Þing- eyingum og Árnesingum Fólk er ekki tekið til þessara rannsókna holt og bolt, heldur valið eftir uppruna þess. bað verður að vera kynjað úr Arnes sýslu i aðra ætt að minnsta kosti eða eiga að öðrum kosti árneskan maka og afkvæmi með honum. Við þetta úrval hafa visinda- mennirnir notið leiðbeininga og fyrirgreiðslu ættfróðra manna, likt og i Þingeyjarsýslu, þar eð finna á þau sérkenni, sem kalla má árnesk. Augljóst er, að talsverður munur er á Þingeyingum og Arnesingum, en allt of snemmt er að fara um það fleiri orðum, þar sem þetta verk er enn ekki nema nokkuð á veg komið og engin úrvinnsla hefur farið fram. Rannsóknirnar hófust á Selfossi, þar sem vigslubiskups- frú, Stefania Gissurardóttir Guðni Einarsson kennari og Iðunn Gisladóttir frá Stóru- Reykjum aðstoðuðu dr. Jens og Þjóðverjana. A Fiúðum hefur Guðmundur Jónsson á Kópsvatni verið hægri hönd visindamann- anna, en aðsetur, þar hafa þeir i skólanum. Mun starfinu á Flúðum ljúka um helgina næstu, og færa visindamennirnir sig þá um set austur i Gnúpverjahrepp eða vestur i Biskupstungur. Einnig verða gerðar rannsóknir á Arnesingum, sem búsettir eru i Reykjavik, til þess að fá saman- burð á einkennum þeirra, sem gerzt hafa bæjarbúar, og hinna, sem verið hafa kyrrir heima i byggðarlagi sinu. Reynt verður þannig að finna, hvernig Arnesingar breytast i nýju um- hverfi og hvaða áhrif búseta i þéttbýli hefur á erfðaeinkenni barna þeirra. Það eru þessar breytingar, sem nefndist urbanisering á erlendu máli. Fáir brúneygir, margir ljóshærðir i Hruna- inannahreppi Or gögnum þeim, sem dregin verða saman um Arnesinga, verður unnið við háskólann i Mainz. Þar verða meðal annars borin saman einkenni fólks eftir þvi, i hvaða hreppi það er. Alls verða um áttatiu og sex rann- sakaöir i Hrunamannahreppi og viðlika margir í öðrum hreppum, þannig að góð yfirsýn mun fást um fólkið og einkenni þess. t Hrunamannahreppi virðast til dæmis mjög fáir brúneygir, en þar eru aftur á móti margir ljós- hærðir (hvort sem hárið getur nú kallazt glóbjart eins og á Fjalla- Eyvindi). Sé hugurinn látinn hvarfla vestur í Dalasýslu, þá er þar áberandi mikið um dökkhært fólk með ljós augu, langhöfða að höfuðlagi. Það eru einkenni, sem eru mjög algeng í Irlandi. En svo sem kunnugt er greinir Land- náma frá þvi, að Auður djúpúðga kom vestan um haf til landnáms i Dölum og trúlega með henni margt manna af irsku kyni. Dr. Ilenke við niælingu fótleggjar. Lengd handarinnar mæld. ÞJÓÐLAGAHATÍÐIN. SEM EKKI VAR HALDIN I ELLIÐAEY ÓV—Reykjavik Þjóðlagahátiðin mikla, sem halda átti i Elliðaey um heigina, varð endasleppari en búizt hafði verið við og var það fyrir reiði veðurguðanna. óþverraveöur var i Vestmannaeyjum — sem og viöar á landinu — á laugardaginn og var þvi ekki fært i úteyjar en brugðið var til þess ráös, aö halda þjóðlagahátlðina i húsi stúkunnar i Eyjum að kvöldi laugardags. Ekki var flogið til Vestmanna- eyja á laugardaginn, þannig að aðkomufólk varð færra en búizt hafði veriö við; þeir fáu sem lögðu á sig að fara með Herjólfi frá Þorlákshöfn á laugardag — þar á meðal fréttamaöur Timans — sóru þess dýran eið og fórnuðu mat sinum Ægi, að aldrei aftur skyldi i slikar ferðir farið! En sá eiður var tekinn til nákvæmrar endurskoðunar á þjóðiagahátiðinni siöar um kvöldiö. Hún fór hið bezta fram og skemmtu um það bil 120 áheyr- endur sér konunglega fram eftir kvöidi. Töluvert er af efnilegum visnasöngvurum i Eyjum og var stemning mikil og góö. Sérstaka athygli vakti þó einn aðkomu- gestanna, Kristin Lilliendahl úr Reykjavik og á hún örugglega eftir að láta mikið að sér kveöa i framtiðinni. Flestir sungu tvö eða þrjú lög, nema Arni Johnsen, „faðir” hátiðarinnar, sem söng i nokkra tima. Og um allt skriðu lundapysjur sem görguðu hátt og bitu mátt- leysislega i þær hendur, sem vildu halda þeim. Bandarísk stúlka, sem vinnur að meistara- gráðu i kvikmyndagerð við Coiumbia University i New York réöi sér varla fyrir kæti er hún sá lundapysjurnar, enda hafði hún komið sérstaklega til tslands til aö sjá Vestmannaeyjar og lund- ann þar. Skemmti hún sér lengi vel við að horfa á lundapysju eina og ræddu þær frænkur saman góða stund en þegar bandarísku stúlkunni var sagt að lundi væri fyrirtaks matur, varð óttasvipur- inn i augum hennar langtum meiri en i fuglkvikindinui. Eins og skýrt var frá i Timanum fyrir helgina, var hátiö þessi einskonar tilraun fyrir stærri og viöameiri hátiö, sem fyrirhugað er að halda i Elliðaey næsta sumar, jafnvel með þátt- töku norrænna visnasöngvara. Var mikill hugur i áheyrendum á þjóðlagahátiöinni i Eyjum að af þeirri hátið gæti orðiö og vinnur Arni Johnsen nú að þvi, að komast að samkomulagi við veðurguðina um heppilega helgi til þess samkomuhalds i Elliða- ey- Hársýni tekin — jafnvel á sköllóttum mönnum Mjaðmir mældar. Eyrnamæling á Þóru frá Hverabakka Dr. Henke rannsakar fingur

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.