Tíminn - 03.09.1972, Blaðsíða 17

Sunnudagur 3. september 1972
TÍMINN
17
Kæri
læknir,
mér
líður
svo
illa
Kvillar þjá menn, og þeir verða
fyrir ýmis konar slysum, Oft
þarfnast þeir sjúkrahúsvistar,
þótt ekki sé svo ævinlega. Eins er
þetta með dýr. Þau veikjast og
þau slasast, en hérlendis er ekki
neitt hæli, þar sem dýr geta feng-
ið bót meina sinna, ef i mannlegu
valdi er að lækna þau.
Erlendis er þessu öðru visi
háttað. t flestum menningarlönd-
um, eru dýrasjúkrahús, og má
minna á, að i Stokkhólmi ris senn
af grunni afarstórt og vandað
dýrasjúkrahús, þar sem starfa
munu hinir færustu dýralæknar
og unnt verður að hjúkra öílum
tegundum dýra á þann hátt, er
menn kunna beztan.
Ekki er þetta þó svo að skilja,
að Sviar hafi ekki fyrr komið upp
dýrasjúkrahúsum. Nýja sjúkra-
húsið i Stokkhólmi verður bára
stærra ög fullkomnara en aðrar
slikar stofnanir, sem nú eru til i
Sviþjóð. Alls eru þar fyrir fjögur
stór dýrasjúkrahús: t Sollefteá,
Stokkhólmi, Skara og Helsingja-
borg. Sjúkraskýli, ætluð litlum
húsdýrum eins og hundum og
köttum eru viða um landið.
Dýrasjúkrahúsið i Solleftea er
nýjast þeirra fjögurra, sem nefnd
voru. Það var vigt i aprilmánuði i
vor. Og það kemur sannarlega i
góðar þarfir, þvi að margir vilja
fá ráðna bót á kvillum dýra
■
*
■
sinna: Hestur hefur stirðnað i
liðamótum, köttur hefur fótbrotn-
að, kanina hefur fengið útbrot
kringum nefið eða hundur hefur
fengið hvimleiðar meltingartrufl-
anir. Dýrin þjást, og eigendur
þeirra gera það lika — þeirra
vegna. t biðstofum dýrasjúkra-
húsa má sjá, að bæði dýr og menn
kveinka sér. Þetta er bið i óvissu
og þjáningu, en bak við býr sú von
— hjá eigendum dýranna — að úr
rætist.
Myndirnar, sem fylgja þessari
grein, eru úr sjúkrahúsinu i
Sollefteá i Norrlandi. Þar hafði
verið sjúkraskýli, ætlað dýrum, i
ein fimmtán ár. En það var frum-
stætt og fátæklegt og fullnægði
engan veginn þeim kröfum, sem
nú eru gerðar til slikra stofnana.
Margur lögregluhundurinn varð
að deyja fyrir aldur fram, þótt
mikil eftirsjá væri að honum, af
þvi að aðstaða til lækninga var
slök, og þetta átti ekki siður við
um dýr, sem einstaklingar áttu.
Sjúkrahús eru yfirleitt dýrar
byggingar, og það eru dýra-
sjúkrahús lika. Dýrasjúkrahúsið i
Sollefteá kostaði um sjötiu millj-
ónir islenzkra króna, en hluta af
þvi greiddi sænska rikið. Eru þar
með taldar „sjúkrastofur” handa
hundum og köttum og mörgum
öðrum litlum dýrum. Hús og úti-
vistarsvæði, sem ætluð eru stór-
um dýrum eins og hestum og
nautgripum, kostuðu aftur á móti
Sollefteá-bær og félagssamtök
ýmis, svo sem hestamannafélög.
I dýrasjúkrahúsinu i Sollefteá
geta nú verið samtimis sjötiu og
fimm litil dýr og nitján stórgripir.
Þar starfa þrir dýraiæknar, sjö
hjúkrunarmenn, fjórir meina-
tæknar og þrir menn við ýmis
konar önnur störf. Daggjöld á
hest eru rúmar fjögur hundruð
krónur á dag, en rúmlega tvö
hundruö og fimmtiu krónur fyrir
hund eða kött. Læknisaðgerðir
eru greiddar sérstaklega, og
fyrsta viðtal við dýralækni kostar
fimm hundruð krónur.
Af þessu má ráða, aö það er
talsvertdýrtað leita dýrum lækn-
inga i sjúkrahúsinu. En fólk setur
það ekki fyrir sig. Það spyr fyrst
og fremst um batavonir. Slikt er
yfirleitt viðhorf eigendanna,
hvort sem í hlut á verðmætur
hestur eöa hundur og köttur, sem
fyrir löngu er oröinn likt og einn
af fjölskyldunni, sem elur önn
fyrir honum og hefur lengi notið
návistar við hann.
Það er gömul og ný saga, að
sæmilega gert fólk ber fölskva-
lausa umhyggju fyrir þeim, sem
þaö hefur lengi haldið verndar-
hendi yfir.
A skurðstofu hestanna er hægt að hækka og lækka skurðarboröið að vild og til þæginda fyrir fólkið, sem
starfar viö uppskuröinn.
Skurðstofurnar eru búnar öllum fullkomnustu tækjum, eins og um
skurðstofur á venjulegum sjúkrahúsum væri aö ræöa.
MELAVOLLUR
Fram - KR
leika í dag kl. 17
Komið og sjáið léttleikandi lið
Knattspyrnudeild Fram