Tíminn - 22.11.1972, Blaðsíða 9

Miðvikudagur 22. nóvember 1972
TÍMINN
9
verið sjónvarpskvikmynd i Svi-
þjóð, þar sem beitt er öörum eins
brögðum við kvikmyndatöku og i
Linu. Kvikmyndatökumenn urðu
að fara til London til að læra ný
brögð, áður en kvikmyndun
hófst. Strax i fyrsta þættinum
fengum við að sjá Linu lyfta lög-
reglumönnunum, og siðan lyfti
hún hestinum af sama létt-
leika. Siðar eigum við eftir að sjá
mörg dæmi um krafta Linu. Inger
var alls ekki vön að jafnhatta
hesta, né heldur fljúga um loftin i
þvoltabölum,og þá varð að beita
brögðum. iJetta virðist hafa
tekizt allvel.
t>að kostaði 5r> milljónir isl.
króna að kvikmynda sjónvarps-
þætlina um Linu langsokk.og ef
einhvern langar til að vita, hvað
sælgætið, sem börnin borðuðu i
þriðja þættinum, kostaði, þá er
svarið tæpar 7000 islenzkar
krónur.
Astrid og Lina
Möíundur Linu langsokks,
Astrid Lindgren er margfaldur
milljónamæringur og tekjur af
Linudúkkum, púsluspilum, bóka-
merkjum, plakötum og fleiru
slreyma inn. Og ekki má gleyma
hljómplötunum, sem enn seljast
eins og heitar pylsur á öllum
Norðurlöndum. Bækurnar um
Linu hal'a nú verið þýddar á 30
tungumál.
Kannski heldur einhver, aö
Aslrid Lindgren linni hjá sér
löngun til að skrifa fleiri bækur
um Linu. Kn svo er ekki. Það er
óbifaniega ákvörðun hennar, að
skrifa aldrei nema þrjár bækur
um sömu persónuna. Þess má
geta, að bókin ,,Lina langsokkur”
var fyrsla bókin, sem Astrid
Lindgren skrifaði , og út-
gel'andanum þótti hún ekki þess
Framhald af 15. siðu.

Þannig litur Inger-LIna út nú, fjórum árum eldri en þegar hún
setti fyrst upp rauöu hárkolluna.
Stifar, rauöar fléttur, freknur á nefinu og Herra Nilsson á öxlinni. Þannig þekkja milljónir barna um allan heim Linu langsokk.
Tjúllahopp, tjúllahei,
tjúllahoppsasa....
ér kemur Lína langsokkur!
Ingilína, Viktoria,
Kóngód ía, E ng i I ráð,
Eiríksdóttir langsokkur!
Hún er vinur barna um
allan heim, og um þessar
mundir eru íslenzk börn
einnig aðnjótandi upp-
átækja hennar.
Allir vita, hvernig Lína
langsokkur litur úr: Hárið
er rautt, framtennurnar
stórar, hún á hvítan hest
með svörtum doppum og
litinn apa, sem heitir
Herra Nilsson.
Lina gerir allt, sem hana
langar til. Hún býr alein á Sjónar-
hóli, þvi mamma hennar er dáin
og pabbi hennar er negrakóngur i
Suðurhöfum. Og Lina getur lika

Inger Nilsson I herbergi sinu
meöstafla af aödáendabréfum.
allt: Hún lyftir hesti án erfiðleika,
og eins og siðar kemur i ljós, fer
hún i flugferð i þvottabala til að
heimsækja pabba sinn. Hún hefur
ekki nokkurn áhuga á skóla og
hlutum, sem ,,á aö gera” kærir
sig til dæmis kollótta um „farg-
möldunartöfluna” eins og hún
kallar hana. Þó getur hún talið, —
að minnsta kosti peninga. Heima
á Sjónarhóíi á hún fulla tösku af
gullpeningum og hún verður ekki
fátækari, þó að hún gefi börnum
bæjarins 18 kiló af sælgæti og
leikföng eins og hver vill.
Hvernigstendurá.að Lina lang-
sokkur er svona óskaplega vin-
sæl, eins og raunin hefur á orðið i
fjölmörgum löndum? Skýringin
er sennilega sú, að Lina kemst
aldrei úr tizku. Hún er of óraun-
veruleg til þess. Eins og höfundur
hennar, Astrid Lindgren skapaði
hana skömmu eftir strið mun
hún alltaf verða. Rikasta, bezta,
skritnasta, sterkasta og sjálf-
stæðasta stelpa i öllum heim-
inum.
Inger Nilsson
Þegar ákveðiö var að kvik-
mynda Linu, ferðuðust leik-
stjórinn og menn hans um Sviþjóð
i 3 mánuði til að leita að stúlku i
hlutverk Linu. Átta þúsund
stúlkur komu á fund þeirra, allar
með stórar framtennur og
freknur á nefinu. Inger Nilsson
frá Kisa bar sigur úr býtum, þá
niu ára gömul. Nú getur vist
enginn hugsað sér nokkra aðra i
hlutverki Linu, sem aldrei
breytist.
En Inger Nilsson er nú orðin 14
ára háfættur táningur, sem
klæðist stuttbuxum og stigvélum
upp á mið læri og hefur sitt,
slegið hár. Þannig kom hún fram
i sumar og aðdáendur Linu trúðu
varla, að þetta væri hún Lina
þeirra, fyrr en hún tók að syngja
kynningarlagið úr myndinni.
Ekki hefur það verið átakalaust
fyrir Inger, áður óþekkta stúlku,
að verða skyndilega svo fræg og
vinsæl, að hafa ekki stundlegan
frið, hvorki heima eða úti við. Alls
staðar eru blaðamenn á hælum
henni, svo og aðdáendur, sem
vilja fá hana til að skrifa nafnið
sitt.
Foreldrarnir hafa reyntað gera
það.sem i þeirra valdi er, til að
Inger lifi sem eðlilegustu lifi. Hún
hefur ekki hugmynd um, hvað
hún á mikla peninga, pabbi sér
um þá hliö málsins og leggur allt
inn i bankann.
Þegar Inger fékk hlutverkið
fyrir nærri fimm árum, sagðist
hún ætla að nota peningana til að
kaupa sér pianó. Það hefur hún
fengið, en afgangurinn mundi
nægja fyrir ótal konsertflyglum i
viðbót. En Inger fær bara vasa-
peninga eins og áður. For-
eldrarnir vilja ekki.að hún verði
eyðslusöm og duttlungafull ung
stúlka af þvi að vita ekki aura
sinna tal.
Sjónvarps-Lína
Lina langsokkur er alls ekki góð
stúlka. Það hefur höfundur
hennar, Astrid Lindgren, sagt.
Sumir hafa meira að segja kallað
sjónvarpsþættina „slæma’,’ þvi
aö Lina gerir hiklaust það, sem
börnum er sagt, að þau megi
ekki. Hún ber heldur greinilega
ekki minnstu virðingu fyrir lög-
reglunni, og raöar i sig sælgæti i
kilóatali. Hún sullar saman
„meðull” og lætur hestinn ganga
um innanhúss.
En það er ekki hægt að á'Saka
Linu. Hún er langt fyrir ofan
allar siðferðiskenningar, enda
ævintýrapersóna. I sjónvarps-
þáttunum eru Tommi og Anna
látin skjóta inn setningum, sem
ekki finnast i bókunum um Linu.
Til dæmis bendir Anna henni á, að
maður megi ekki búa til meðul
sjálfur,og i sælgætisveizlunni er
einnig bent á, að það sé ekki hollt
að borða sælgæti.
Þess má geta, að aldrei hefur