Tíminn - 23.03.1973, Blaðsíða 15

Föstudagur 23. marz. 1973
TÍMINN
15
felldu. Þá var spergilsúpa, steikt
svinakjöt, sem enginn matreiddi
jafnvel og Celes og með kjötinu
var grænmetissósa og gulrætur,
siðan var ostur, sem Caddie hafði
alltaf verið sólgin i, og full-
þroskaðar perur, og Rob gaf þeim
alltaf vindropa út i vatnið. Það
var ekki bragðað á súpunni.
Giuliette leit aftur spyrjandi á
Fanneyju, áður en hún bar disk-
ana burt. Caddie og Pia höfðu
ekki einu sinni snert skeiðarnar.
Þær hristu höfuðið, þegar þeim
var rétt farið með svinakjötinu,
þó að Caddie lægi við yfirliði. Þær
afþökkuðu einnig kartöflurnar,
ostinn og perurnar. — Ég sé, að
þið ætlið ekki að borða neitt, sagði
Fanney... — Nei, takk. — Hvað er
þetta? Hungurverkfall? Þau litu
á diskana. — Hugh, hvað er á
seyði? En Hugh svaraði: — Þær
eru flón. Það er allt og sumt. —
Það er bezt, að þið standið upp,
sagði Fanney við Caddie og Piu,
en Rob var kænni. — Nei, lofaðu
þeim ekki að fara. Láttu þær sitja
kyrrar og horfa á okkur borða.
— Heilagur Sebastian var
stunginn með örvum, sagði Pia.
— Sjáðu. Hún sýndi Caddie mynd
af ungum manni, sem var bund-
inn nakinn við staur. Maðurinn
horfði til himins, og svipurinn var
rólegur, þó að örvarnar stæðu svo
þétt i likama hans, að hann
minnti á nálapúða, en undan
hverri ör streymdi fagurrautt
blóð. — Ó, sagði Pia. — Hann
brosti, sagði Pia, og augu hennar
voru ekki lengur sviplaus, þau
voru i senn dreymin og ljómandi.
Hún virtist frá sér numin. —
Brjóstin voru skorin af heilagri
Agöthu sagði Pia. — Þú get-
ur séð myndir af henni með
brjóstin á diski og heilaga Lúciu
með augun sin. Þau voru slitin úr
henni. Hún átti við, að þau heföu
verið stungin úr henni og benti
með báðum litlu þumalfingrunum
sinum til útskýringar. Caddie
hélt, að Piu þætti gaman að segja
frá þessu og var ekki viss um,
nema þetta væri hugarburður. En
hvað sem heilagri Agöthu leið
voru Caddie og Pia báðar búnar
að fá höfuðverk og einhverja
skrýtna vanliðan. — Og þetta er
bara annar dagurinn. Þær gátu
ekki sofiö. — Auðvitað ekki, sagði
Fanney. Hún hafði heyrt, að þær
voru á ferli og kom inn til þeirra.
Siðan varð hún sjálf andvaka. —-
Þið getið ekki sofið fyrir hungri,
kjánarnir ykkar. Fanney fór nið-
ur i eldhús og sá þá hversu lélega
eldavél Celestina hafði. Það var
gömul gasvél með f jórum hólfum.
Hún færði telpunum heita mjólk i
tveim könnum og kex á diski. —
Drekkið þið þetta og hættið þess-
ari vitleysu. — Ætli þau taki eftir
þvi, ef við borðum eina kexköku
hvor? spurði Caddie. Hún hefur
sennileea talið þær, svaraði Pia.
— Þú sérð, að hún er orðin
áhyggjufull.
Pia taldi kexkökurnar sjálf.
Það er eins og hún treysti mér
ekki, hugsaði Caddie. Fyrst Pia
gerði þetta hefði ekkert getað
fengið Caddie til þess að súpa á
mjólkinni, ekki einu sinni smá-
sopa. Hún lá heldur vakandi og
reyndi að finna ekki lyktina af
gufunni, og um morguninn sá
Giulietta mjólkurkönnurnar og
kexdiskinn hjá rúminu þeirra, en
hvorugt hafði verið snert. —■
Pislarvottarnir voru hugrakkir
sagði Pia. — Þeir voru pyntaðir
hræðilega. Ætli það geti verið, að
þjáningar þeirra hafi verið verri
en þessar hungurkvalir? Þessi
stöðuga barátta við freistingarn-
ar? Um hádegið var steiktur áll
með eplasneiðum og kúklingur
með soðnum hrisgrjónum.
1 fyrsta sinn, sem áll var á
borðum, þekkti Caddie ekki,
hvaða fisktegund þetta var.
Fanney og Hugh þekktu hann
ekki heldur, en þegar þau komust
að þvi, var þeim sama, þvi að hin-
ar steiktu álsneiðar voru mjög
ljuffengar. — Ég er viss um að
þau gera það af ásettu ráði að
hafa allan þennan yndislega mat.
— Vitanlega, sagði Pia. —
Pabbi minn er ráðagóður. Það
var eins og i þessum orðum fæl-
ist. „Þaö getur verið, að mamma
þin sé einfeldningur, en pabbi
hefur ráð undir hverju rifi”.
Það mátti með sanni segja.
Hann þráttaði ekki við þær, held-
ur treindi sér matinn eins lengi og
honum var unnt, meðan Caddie
og Pia urðu að sitja eins og negld-
ar við stólana. — Fáðu þér svolit-
iðmeira, Fanney. Pia,réttu Hugh
baunirnar. En hvað kaffið er
bragðgott núna. Brauðhnúðarnir
alveg nýbakaðir. Saladblöðin eru
alveg stinn. Pia og Caddie sátu
eins og steingervingar og horfðu
yfir höfuðið á Rob, en þær þjáð-
ust.
Framkoma Hughs var þó
skrýtnustaf öllu. Hann, sem hafði
farið litilsvirðandi orðum um
italskan mat, og fundið að öllu,
borðaði meira en nokkru sinni
fyrr. — Ætli hann langi til að vera
óvingjarnlegur? spurði Caddie
PIu, sem yppti öxlum. Hugh vildi
ekki vera óvingjarnlegur, en það
var hálfgert grimmdareðli i hon-
um. Hann varð óþolinmóðari við
Caddie og reiðari við Fanneyju,
þvi meira sem hann borðaði.
Fanneyju sárnaði þetta meira
en Caddie. — Ég héit, að hann
væri tryggari. En það var eins og
enginn hefði trygglyndi ti-1 að
bera. A öðrum degi fékk Fanney
böggul i pósti frá Paris. Það var
þungur kassi og stóð á honum
„Brothætt”. — Philippa? sagði
Fanney spyrjandi og steinhissa.
— Philippa? sagði Caddie. En
hvað fjölskyldan hafði tvistrast.
Hún hafði ekki hugsað um
Philippu i margar vikur — reynd-
ar voru það ekki nema nokkrir
dagar, siðan þau Hugh fylgdu
Philippu á járnbrautarstöðina,
þegar hún lagði af stað til Paris-
ar. — Philippa sagði Fanney með
grástafinn i kverkunum. Hún
hefur ekki skrifað mér, siðan....
— Hún sá, hvernig forvitnin skein
úr augunum á Caddie og Piu, svo
að hún fór með kassann upp i
vinnuherbergiö til Robs.
Hún tók umbúðrinar utan af og i
ljós komu tveir skrautbollar og
undirskálar. A bollunum stóð með
gylltum stöfum: „Þinn”. „Minn”
— Ó, vesalings elskan, sagði
Fanney eins og til þess að verja
hana.
— Biddu snöggvast, sagði Rob
og skoðaði bollana. — Philippa er
glöggskyggnari en þú. Þetta eru
ekki þessir minjagripir, sem
ætlaðir eru ferðamönnum. Þeir
eru frá Viktoriutimabilinu, sagði
hann og leit á merkiö. — Þeir
hljóta að hafa verið nokkuð dýrir,
sérstaklega i París. En Fanney
var niðursokkin i bréfið, sem
fylgdi þeim. — 0, Rob. Hún segir
að bollapörin séu brúðargjöf.
— Jæja. Er það ekki fallegt af
henni? — Philippa ætti ekki að
gefa okkur brúðargjöf. Brúðar-
gjöf til móður sinnar. Það er ein-
hvern veginn ekki eins og þáð á að
vera, og hún spyr, hvort hún megi
koma i sumar. Hún segir, aö sig
langi til að kynnast þér. — Jæja?
Er það ekki gott? — Hún var
eftirlætisbarn Darrells, sagði
Fanney með hægð. — Hann reiddi
sig á hana. — Þarf hún þá að úti-
loka þig? En Fanney sagði aðeins
— Darrell mun taka þetta mjög
nærri sér. — Þarf ég nú að fara aö
kveljast vegna Darrells? sagði
Rob. Þetta er i fyrsta sinn, sem
hann missti þolinmæðina. Siðan
mælti hann. — Fyrirgefu Fan.
Þaö er óttinn og þetta sifellda
uppnám. Ég giftist þér, en ekki
fjölskyldu þinni. — Ég er fjöl-
skyldan min, gat Fanney ekki
annað en sagt, þar sem hún sat
við borðið, einmanaleg.
Rob lagði gildru fyrir Caddie og
PIu. Hann kom út úr vinnuher-
berginu sinu klukkan fjögur og
kallaði að vanda: — Mig vantar
barn. Caddie og Pia gáfu sér ekki
tima til þess að hugsa sig um,
heldur hlupu á móti honum. — Ég
ætla að fara til Macesina. Komið
þið með mér. Við skulum kaupa
okkur rjómais. — Hvað eigum
við að gera, þegar hann biður um
isinn? spurði Caddie á leiðinni i
bilnum. — Við skulum lofa honum
að panta isinn, en við borðum
hann ekki. Það þykir honum ergi-
legast, sagði Pia.
Það var óvenju heitt i veðri
þennan dag og meira ryk en þau
höfðu nokkrun rimann séð á
Italiu. Allir voru þyrstir. Caddie
þótti beztur isinn i Garda.
Hann var búinn til þannig aö heil-
ar appelsinur voru fylltar með
frystum ávaxtasafa. Nú sátu
Caddie og Pia á tágastólum með
is á borðinu fyrir framan sig, en
brögðuðu ekki á honum. — Finnst
ykkur hann ekki góður? spurði
Rita.
— Grazzie, sono buoni, milto
buoni. Mjög góður, sagði Pia, en
hvorug snerti isinn. — Það væri
réttast, að ég léti ykkur fara heim
gangandi, sagði Rob.
— Þennan sama dag var til sið-
degisverðar spergill, rifjasteik
með baunum og sitrónum og apri-
kósuterta. Fanney átti bágt með
1366
1366. Krossgáta
Lárétt
1) Ritgerð,- 6) Hundinn.- 10)
Hasar,- 11) Vein.- 12) Ólygin,-
15) Gljái,-
Lióðrétt
2) Verkur,- 3) Fugl - 4)
Steikja.- 5) Borða,- 7)
Óhreinka.- 8) Ætt.- 9) Kemst.-
13) Nýgræðingur,- 14) Hitun-
artæki,-
Ráðning á gátu No. 1365
Lárétt
I) öslar.-6) Baldera.- 10) Eg,-
II) An,- 12) Inngang,- 15)
Blása.-
Lóðrétt
2) Sól,- 3) Ate,- 4) Óbeit,- 5)
Sanga,- 7) Agn.- 8) Dug,- 9)
Rán,- 13) Nil,- 14) Ans.-
fKjpP
w Hl —
-JLFL-
1II li H
■
Föstudagur
23. marz
7.00 Morgunútvarp.
Veðurfregnir kl. 7.00, 8.15 og
10.10. Fréttir kl. 7.30, 8.15
(og forustugr. dagbl.), 9.00
og 10.00. Morgunbæn kl.
7.45. Morgunleikfimi kl.
7.50. Morgunstund barn-
anna kl. 8.45: Guðrún Guð-
laugsdóttir helur áfram
sögunni af,,Litla bróður og
Stúf” eftir Ann Cath.-Vestly
(8). Tilkynningar kl. 9.30.
Þingfréttir kl. 9.45. Létt lög
á milli liða. Spjallað við
bændur kl 10.25. Fræðslu-
þáttur um almanna-
tryggingar kl. 10.25.
Fjallað verður um freiðslu-
fyrirkomulag trygginga-
bóta. Umsjón: Orn Eiðs-
son. Morgunpopp kl. 10.45.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.15 Með sinu lagi.Svavar
Gests kynnir lög af hljóm-
plötum.
14.15 Búnaðarþáttur
14.30 Siödegissagan:
„Lifsorustan” eftir Óskar
Aðalsíein. Gunnar
Stefánsson les (3).
15.00 Miðdegistónleikar.
15.45 Lesin dagskrá næstu
viku.
16.00 Fréttir
16.15 Veðurfregnir. Til-
kynningar.
16.25 Popphornið
17.10 Þjóðlög frá ýmsum
löndum.
17.40 Tónlistartimi barnanna.
Sigriöur Pálmadóttir sér
um timann.
18.00 EyjapistiII. Bænarorð.
Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Fréttaspegill.
19.35 Þingsjá. Ingólfur
Kristjánsson sér um þátt-
inn.
20.00 Sinfóniuhljómsveit
tslands á tónleikum i Há-
skólabiói kvöldið áður.
Hljómsveitarstjóri: Antonio
de Almeida frá Paris. Ein-
leikari: Garrick Ohlsson frá
New York. a. Faust-for-
leikur eftir Richard Wagn-
er. b. Pianókonsert nr. 2 i A-
dúr eftir Franz Liszt. c.
Sinfónia nr. 2 i e-moll op. 27
eftir Sergej Rakhmaninoff.
21.30 Fyrri landsleikui
tsiendinga og Norðmanna I
handknattleik. Jón
Asgeirsson lýsir úr Laugar-
dalshöll.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Lestur
Passiusálma (28)
22.25 Ctvarpssagan: „Ofvit-
inn” eftir Þórberg Þóröar-
son. Þorsteinn Hannesson
les (20).
22.55 Létt músik á siökvöldi.
23.45 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
II! Föstudagur23. marzl973
H§. 20.00 Fréttir
20.25 Veður og auglýsingar
20.30 Karlar I krapinu Banda-
$;g riskur kúrekamyndaflokkur
;;;;;;;;;; i léttum tón. Svona eiga
;$;§ bankarán að vera Þýðandi
§;$; Kristmann Eiðsson
21.25. Sjónaukinn Umræðu Og
fréttaskýringaþáttur um
innlend og erlend málefni.
í$§: 22.05 Síðustu vikingarnir
■III Mynd frá Norm andi i
§;;;§; Frakklandi, þar sem Göngu
:;$;;; Hrólfur og kappar hans og
S§;;g aðrir norrænir ævintýra-
menn áttu forðum góðu
§;;jj| gengi að fagna. I myndinni
;;;;$ er rætt við fólk, sem rekur
ættir sinar til vikinganna,
;•;;;;;;;: og fjallað um norræn áhrif i
:;:;•;•;•; talmáli og örnefnum.
§;;$ Þýðandi Sonja Diego.
Ílll (Nordvision - Danska sjón-
■;•;;;;;;; varpið)
j:;!;:;:;: 22.30 Dagskrárlok.