Tíminn - 07.06.1973, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 7. júni 1973.
TÍMINN
9
Reynt er að kenna öllúm að sjá
fyrir sér sjálfir, eignast sjálfs-
traust og sjálfsvirðingu og traust
á sigur hins góða. Að siðustu má
svo minna á starf Móður Teresu
fyrir holdsveika fólkið. En þar er
ástandið sýnu verst. Ótal þúsund
þessara vesalinga, sem telja má
aumasta allra mannsbarna jarð-
ar flakka og reika um lönd og
borgir, sem flóttafólk aðrir sem
„viðurkenndir” ölmusumenn.
Þarna biður þetta fólk, að þvi er
virðist, rólegt aða stirðnað i ör-
væntingu alls eftir þvi að einhver
fleygi i það eyri, eða bita. Vissu-
lega er holdsveikin eins og nú er
komið viðráðanleg, samanber
okkur hér á Islandi, sem vorum á
þessu stigi fyrir einni öld eða
minna.
Má þvi segja, að þetta ástand
Austurlanda og viðar sé einn
svartasti bletturinn á heimilis-
haldi mannsbarna á jörð. En
einnig á þessu sviði hefur Móðir
Teresa komið til hjálpar óteljandi
mörgum, með skipulagðri dreif-
ingu matar, lyfja, klæðnaðar og
hjálpargagna, opnun lyfjabúða,
hjúkrunarstöðva og leiðbeininga-
stöðva. Sumum hefur þegar, und-
ir lækniseftirliti verið gert kleift
að flytja heim til fjölskyldna
sinna, eignast vonir og sjálfsvirð-
ingu að nýju. En hver er þá Móðir
Teresa, þessi dularfulli engili,
sem fetar svo fagurlega i fótspor
„konunnar með lampann”, svo
eitthvað sé nefnt til að likja henni
viö.
Um það vita fáir. Hún er ekki
margorð um sina fyrri ævi.
Seinna verða sjálfsagt skrifaöar
um hana heilar bækur. Og nú þeg-
ar hefur verið gjörð kvikmynd
um starfsemi hennar. Sú mynd
hefur verið sýnd i islenzka sjón-
varpinu.
Móðir Teresa er fædd i Albaniu
árið 1910. Aðeins 18 ára að aldri
kom hún til Indlands og gekk þá i
fræðsluregluna i Loretto i Cal-
cutta. Þar var hún i 20 ár. En þá
ákvað hún að vigja lifsstarf sitt
hinum allslausu og þjáöu. Árið
1950 stofnaði hún Missionaries of
Charity, eins og áður er sagt, en
hefur farið viða um heim siðan og
stofnað til sams konar starfsemi
eða hjálparsveita i mörgum lönd-
um og borgum i Afriku, Suður-
Ameriku og Astraliu auk Asiu,
sem má telja hennar heimalönd.
Systur og bræður, sem ganga i
reglu Móður Teresu er yfirleitt
hámenntað fólk með sérmenntun
i hjúkrun, læknisfræði, samfé-
lagshjálp, sálfræði og félagsráð-
gjöf.
Það lifir við sparsemi, nægju-
semi og fatækt, en er auðugt að-
hamingju. Hversem er getur ver-
ið með, aðeins ef fúsleiki og fórn-
arlund er fyrir hendi til liknar-
starfa. Ekki er spurt um trúar-
brögb, þjóðerni eða kynþáttu. —
„Þetta er Guðs verk”, segir Móð-
ir Teresa. „Hann vill það”.
Þessi grein er skrifuð hér i
Danmörku á „barnadaginn” 10.
mai 1973. Og sannarlega er mikið
um að vera, þó allt sé það kyrrlátt
i þessu landi, sem öðrum fremur
má telja Paradis hinna smáðu,
hrjáðu og þjáðu, minnihlutahópa
samfélagsins.
Samt eru helztu torgin þakin
söluskálum og happdrættishillum
þar sem lukkuhjólin snúast enda-
laust og ótrúlega morgum til
happs. Nú er verið að safna til að
senda til barnahjálpar um allan
heim: Terra des Hommes,
UNIDO, Missionaries of Charity
og fleira og fleira með útlendum
nöfnum. Fjölbreytnin og fundvis-
in i starfsaðferðum er satt að
segja undur út af fyrir sig:
Blaðasafnanir, flóamarkaðir,
hreingerningar, garðþrif, bóka-
uppboð, leikfangauppboð, nem-
endur selja ljóð sin, myndir og
málverk, Indlands-sýning,
kirkjukonsertar, kvikmyndasýn-
ingar, skólasýningar, sala jóla-
korta, jólatrjáa, jólaskreytinga,
handboltakeppni, knattspyrnu-
keppni, issala, pylsubúðir, á-
vaxtasala, kökubazarar, tomból-
ur, sparibaukar, föstudagar, fisk-
veiði (einn dag)fskólasafnanir og
kirkjudagar.
Það er um ýmislegt að velja.
En eigum við nokkurn slikan alls-
herjarbarnadag á Islandi? Þegar
búið er að byggja kirkjurnar i
Reykjavik, mætti mikið senda til
„sveitanna hennar Móður Tere-
siu” eða Terra des Hommes til
hjálpar „Mannsbarni jarðar”.
10/5 '73
Árelius Nielsson.
Móðir Teresa er stolt af börnunum, sem hún getur sýnt gestum, þegar þeir koma tii heimilisins Shishu
Bhavan. Þetta eru börn, sem fundizt hafa i öskutunnum, almenningsvögnum og lestúm, og sem
foreldrarnir hafa skilið þar eftir af ásettu ráði en af ýmsum ólikum ástæðum.
Börnin i Shishu Bhavan eru falleg og glöð, og viröist ekkert að vanbúnaöi
Bjarni
sýnir á
ísafirði
BJARNI JÓNSSON listmálari
opnar málverkasýningu i gagn-
fræðaskólanum á Isafirði
fimmtudaginn 7. júni klukkan sex
siðdegis. Bjarni fæddist 15.
september 1934. Ungur var hann
mikið á vinnustöðum margra af
okkar þekktustu málara eins og
Asgeirs Bjarnasonar, Asgrims
Jónssonar, Kjarvals o.fl.. Seinna
stundaði hann nám i skóla hinna
svonefndu Fristundamálara og
slöar í Handiðaskólanum.
Bjarni tók fyrst þátt i samsýn-
ingu Félags isl. myndlistar-
manna árið 1952 og hefur tekið
þátt i flestum þeirra siðan.
Fyrsta sjálfstæða sýning hans
var i Sýningarsalnum i Reykjavik
1957, en alls hefur hann haldið sex
sjálfstæðar sýningar, siðast á
Akureyri 1970. Einnig hefur hann
tekið þátt I sýningum erlendis,
m.a. Paris Biennale 1961. Sem
stendur á Bjarni 3 myndir á
farandsýningu i Bandarikjunum
á vegum American people
encyclopedia.
Auk þess að hafa stundað
málaralist hefur Bjarni m.a.
myndskreytt fjölda námsbóka og
kennsluspjöld fyrir Rikisútgáfu
námsbóka og bækur margra út-
gáfufyrirtækja. Þá hefur hann
gert leikmyndir m.a. við kvik-
myndina Gilitrutt.
—Stp
Bjarni Jónsson lislmálari
Nýr ráðu-
neytisstjóri
Forseti tslands hefur i dag
skipað herra Hallgrím Dalberg
ráöuneytisstjóra i félagsmála-
ráðuneytinu frá 1. júli n.k.
Reisa ekki
sögualdarbæ
t I)AG barst þjóðhátiðarnefnd
bréf frá forsætisráðqneytinu, þar
sem skýrt er frá þvi, að ákveöið
hafi verið i samráði viö þing-
flokka að hverfa frá fyrirhuguð-
um hugmyndum um byggingu
sögualdarbæjar i sambandi við
þjóöhátið 1974. Kcmur þvi ekki til
samninga viö Arnessýslu eða
aðra aðila um þetta efni.
Framlag til
Eyja frd
ísrael
SENDIHERRA Israel, Moshe
Leshem, afhenti utanrikisráð-
herra i dag framlag til Vest-
mannaeyjasöfnunarinnar, sem
nemur 1.380.000 islenzkum
krónum.
Við þetta tækifæri lét sendi-
herrann i ljós virðingu sina fyrir
þeim baráttuvilja og dugnaði,
sem Islenzka þjóðin hefir sýnt
gagnvart náttúruhamförunum i
Vestmannaeyjum.