Tíminn - 31.07.1973, Blaðsíða 16

16
TÍMINN
Priðjudagur 31. júli 1973.
Hans Fallada:
Hvaðnú,ungi maður?
Þýðing Magnúsar Asgeirssonar
ekki annað en brosað, þegar hún
hugsar um þetta. Það skiptir
minnstu hvernig maður finnur til
þess, — fallegt er það samt.
Yndislegt! Nú er hann þarna i
raun og veru hann Dengsi litli, og
nú verður að láta hann finna það,
að hans sé vænzt meö fögnuði og
allt sé búið i haginn fyrir hann.
Pússer heldur áfram að staga i
sokkana. Það er barið að dyrum
og frú Pinneberg stingur inn úfnu
höfðinu vist i fimmta skipti i dag
og spyr eftir Hannesi. Hún ræður
sér ekki af óþreygju eftir húsa-
leigunni, og hún getur ekki stillt
sig um að gefa i skyn dálitið ill-
kvittnislega, að nú hljdti hann
að hafa farið á það, úr þvi að hann
er ekki kominn enn þá.
Pússer heldur áfram að staga.
Dyrabjöllunni er hringt. Skyldi
þetta vera hann? Nei, það er nátt-
úrlega einhver, sem ætlar að
finna tengdamóður hennar, og þá
er hún ekki of góð til að opna sjálf.
En þegar enginn kemur, fer
Pússer sjálf fram i forstofuna.
Frú Mia gægist hálfklædd og hálf-
máluð i gegn um borstofudyrnar.
,,Ef það er einhver, sem ætlar að
finna mig. Emma þá visaðu hon-
um inn i litlu stofuna. Ég er báð-
um alveg til’.
,,Já: ég á að minnsta kosti ekki
von á neinum heimsóknum”, seg-
ir Pússer, og þegar bjallan hring-
ir i þriðja skipti, opnar hún og
stendur þá augliti til auglitis við
hávaxinn karlmann, dökkan á
brún og brá, sem segir brosandi i
spurnarrómi:
„Frú Pinneberg?”
Pússer visar honum inn i litlu
stofuna og segir að frú Pinne-
bergkomi rétt strax, og er alveg
að fara, þegar maðurinn spyr eft-
ir herra Pinneberg. Það er alveg
komið fram á varirnar á henni að
segja að hann sé dáinn fyrir löngu
siðan, þegar maðurinn bætir við
með sama brosinu og áður: ,,Já,
hann fór nefnilega úr búðinni
klukkan fjögur, en áður hafði
hann boðið mér hingað heim i
kvöld. Ég heiti Heilbutt”.
„Guö minn góður! Eruð þér
Heilbutt! ” segir Pússer og verður
svo orðlaus af skelfingu: Hvernig
verður þetta með kvöldmatinn?
Og hann fór úr búðinni klukkan
fjögur! Hvað hefir orðið af hon-
um? Kvöldmatur! Nú kemur
tengdamóðir hennar vist æðandi
aftur.-------
„Já, ég er Heilbutt”, segir
maðurinn enn á ný og er hinn þol-
inmóðasti.
„Ég veit ekki hvað þér megið
halda um mig”, segir Pússer.
„Nei, það þýðir auðvitað ekkert
að vera að skrökva að yður. — t
fyrsta lagi hélt ég að þér ætluðuö
til tengdamóður minnar, þvi að
hún heitir lika Pinneberg----”,
„Já, það get ég skilið”, segir
Heilbutt og brosir ánægjulega.
„Og i öðru lagi hefir Hannes
ekkert nefnt það við mig, að hann
ætlaði að bjóða yður heim i kvöld
og þess vegna 'kom þetta fát á
mig”.
„Það var nú ekki til að hafa orð
á”, sagði Heilbutt af sinni venju-
legu kurteisi.
,,0g i þriðja lagi skil ég ekki
hvers vegna hann hefir farið úr
búðinni strax klukkan fjögur, og
er þó ekki kominn heim ennþá”.
1 sama vetfangi opnast byrnar
og frú Mia Pinneberg siglir inn
með sinu bliðasta brosi og vindur
sér beint að Heilbutt.
„Þér eruð herra Siebold, sem
hringdi i dag út af auglýsingunni
minni, þykist ég vita. Ef þúvild-
ir gera svo vel, Emma —.”
I’ússer er einmitt að skýra frá
þvi, að Heilbutt sé einn af sam-
verkamönnum Hannesar og sé
kominn i heimsókn til hans og frú
Mia litur einmitt til hins glæsilega
vel búna, unga manns með sinu
seiðþrungnasta brosi, þegar for-
stofuhurðinni er ýtt upp, hægt og
hljóðlega. 1 dyrunum standa
Ilannes og sendill frá Himmlisch
með búningsborðið á milli sin.
Andlitið á Hannesi ljómar af á-
reynslu og aðdáun. „Gott kvöld,
mamma! Gott kvöld, Heilbutt!
Hvað það er ánægjulegt, að þér
skulið strax komnir. Góða kvöld-
ið, Pússer! A hvað ert þú að
horfa? Við vorum rétt orðnir und-
ir sporvagni á Alexanderplatz.
Það hefir kostað blóð og svita að
komasl alla leiö heim með það.
Opnaöu dyrnar að stofunni
okkar”.
„Nú hafið þið þó skildingaráð
börnin góð”, segir frú Mia i feg-
insrómi. En hvað i ósköpunum
ætlið þið að gera við þetta hár-
greiðsluoorð á þessum timum,
þegar við göngum allar stutt-
klipptar! ”
En Pinneberg heyrir ekkert.
Hann hefir fyrst eignazt og unnið
þetta húsgagn til fullnustu eftir að
hafa ýtt þvi og dregið það gegnum
alla götuumferðina i Berlin. „Við
skulum láta það hérna i hornið,
meistari”, segir hann við rauð-
nefjaða lærlinginn. „Svona, dálit-
ið á ská, þá fellur ljósið betur á
það. Og siðan Skulum við sækja
spegilinn niður. Afsakiö mig eitt
augnablik, Heilbutt. Þetta er kon-
an min! ” segir hann og dettur allt
i einu i hug að hann þurfi að
kynna þau: „Hvernig lizt yður á
hana?” Og siðan þýtur hann niður
stigann á eftir sendlinum.
„Jæja, þá dreg ég mig dálitið i
hlé, segir frú Mia. ,,Þú verður
vist lika að fara að hugsa um mið-
degismatinn, Emma. Ef ég get
eitthvað hjálpað, er það velkom-
ið”.
„Guð minn góður, já, kvöld-
matinn, segir Pússer i örvænt-
ingu.
En Heilbutt tekur mjúklega um
handlegginn á henni og fullvissar
hana um að það sé sannarlega
ekki matarins vegna, að hann er
kominn. Og siðan kemur Hannes
með spegílinn og hún fær annað
umhugsunarefni, þvi að Hannes
er ekki með sjálfum sér i kvöld.
Hann neyðir hana með hinum
mesta myndugleika til að fara i
rauðrósóttu baðkápuna og lætur
hana koma fram fyrir spegilinn,
og meðan að Heilbutt af hæversku
sinni segir ýms lofsyrði um hina
fallegu mynd i speglinum, virðir
Pinneberg konuna sina sjálf og
myndina af henni i speglinum
fyrir sér á vixl og segir frá þvi
með aðdáun, blygðun og yfirlæti,
hvernig hann hafi dreymt um að
sjá hana sitja fyrir framan þetta
búningsborð. Hann er einmitt i
þann veginn að skýra það ræki-
lega fyrir Heilbutt, sem hlutar á
þetta allt með stökustu þolin-
mæði, hve ákaflega misjafnir
speglar geti verið, þegar frú Mia
kemur aftur og biður Hanna sinn i
guðanna bænum að koma fram
allra snöggvast. Manni gæti jafn-
vel dottið i hug, að það væri
kviknað i húsinu.
„Mamma þin vill vist fá leig-
una”, segir Pússer.
„Látum mömmu eiga sig”,
segir hann gremjulega og skugga
dregur skyndilega yfir andlitið,
sem áður var svo glaðlegt. „Hún
skal ekki vera með nein látalæti.
Hún fær það, sem henni ber”.'
„Já, drengur, en mamma þin
heldur auðvitað, að við höfum
fullar hendur fjár, úr þvi að við
höfum keypt þetta búningsborð —
— og Mandel hlýtur lika að borga
vel, er það ekki, Heilbutt?”
„Vel?” Heilbutt svarar dræm-
lega. „Það er nú eftir þvi hvernig
á það er litið. Og svona búnings-
borð fæst áreiðanlega varla undir
sextiu mörkum”.
„Sextiu! Eruö þér frá yður,
Heilbutt”, segir Pinneberg i æs-
ingu. Svo tekur hann eftir þvi, að
Pússer horfir á hann. „Fyrirgef-
ið, Heilbutt, þér gátuð auðvitað
ekki vitað — ,,0g siðan segir hann
i háum rómi: „Nú skulum við
yfirleitt ekki tala meira um pen-
inga i kvöld, heldur öll fara út i
eldhúsið og fá okkur eitthvað að
borða. Ég er að minnsta kosti
orðinn banhungraður.
,,Já, Hannes”, segir Pússer og
iitur á hann. „Eins og þú vilt”. Og
siðan ganga þau fram i eldhúsið.
Hjúskaparlíf Pinnebergs
hjónanna. Móðir og sonur. Jach-
mann cr stöðugt bjargvættur
ungu hjónanna.
Það er komin nótt. Pinneberg
og Pússer ætla að fara að hátta.
Pinneberg atklæöir sig hægt og
rólega og skotrar öðru hvoru aug-
unum til Pússer, sem háttar sig á
svipstundu. Hann andvarpar og
1462
Lárétt
1) Bolvar.- 5) Tal - 7) Eldivið-
ur,- 9) Kraftur,- 11) Ess.- 12)
Röð.- 13) Tré,- 15) Mjólkur-
mat - 16) Hulduveru,- 18)
Sjónleysi.
Lóðrétt
1) Kóngur.- 2) t kýrvömb,- 3)
Númer,- 4) Skel,- 6) Þungaða.-
8) Reyki,- 10) Höfuðfat - 14)
Grænmeti.- 15) Hitunartæki -
17) 51.-
Ráðning á gátu No. 1461
Lárétt
1) Piltur,- 5) Osp - 7) Arg,- 9)
Sál.-ll) Tá,-12) TU.- 13) Asa,-
15) Nag.- 16) Una.- 18)
Prammi.-
Lóðrétt
1) Platar,- 2) Lög,- 3) TS,- 4)
Ups,- 6) Gluggi.- 8) Rás,- 10)
Átá,- 14) Aur,- 15) Nam,- 17)
Na.-

~ÆJf
Vel hitt. Ef
pokinn væri ljón, væri það f.
dautt.
Stundum þuríum
Svo drögum við l jónið ut ^
á veginn og allir halda að
. Jói hafi gert þetta i einu '
Hvers vegna hrjóta örvar og kúlur af honum?
lill lilfflH
i
i
ÞRIÐJUDAGUR
31. júli
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.115 (og for-
ustugr. dagbl), 9.00 og 10.00.
Morgunbæn kl. 7.45: Séra
Ingólfur Guðmundsson flyt-
ur. Morgunleikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.34: Heiðdis Norðfjörð
heldur áfram lestri sögunn-
ar um „Hönnu Mariu og
villingana” eftir Magneu
frá Kleifum (10).
Tilkynningar kl. 9.30. Létt
lög milli liða. Við sjóinn kl.
10.25: Halldór Gislason
efnaverkfræðingur talar um
nýtingu og gæði sjávarafla.
Morgunpopp kl. 10.40: Joe
Cocker syngur. Fréttir kl.
11.00. Hljómplöturabb
(endurt. þáttur G.J.)
12.00 Dagskráin Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið. Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
og spjallar við hlustendur.
14.30 Síðdegissagan: „Eigi
má sköpum renna” eftir
Harry Ferguson. Þýðandinn
Axel Thorsteinson les (21).
15.00 Miödegistónleikar:
Svissnesk tónlist. Útvarps-
hljómsveitin i Genf leikur
þætti úr óperunni „Mac-
beth” eftir Ernst Bloch og
„Musik fur Orchester” op.
35 eftir Volkmar Andreae,
Pierre Colombo stjórnar.
André Jaunet og André
Raoult leika með Collegium
Muzicum i Zurich Konsert
fyrir flautu, enskt horn og
strengjasveit eftir Honegg-
er, Poul Sacher stjórnar.
Andrian Aeschbacher leikur
á pianó 4 etýður op. 26 eftir
Walter Lang.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
16.15 Veðurfregnir.
16.20 Popphornið.
17.05 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Fréttaspegill.
19.35 Umhverfismál. Jón
Baldur Sigurðsson náttúr-
fræðingur talar um lifríki
leirunnar.
19.50 Lög unga fólksins Ragn-
heiður Drifa Steinþórsdóttir
kynnir.
20.50 íþróttir. Jón Asgeirsson
sér um þáttinn.
21.10 Skúmaskot. Svipast um
á Signubökkum. Hrafn
Gunnlaugsson ræðir við
Halldór Dungal um Paris
áranna 1926-1928, annar
áfangi.
21.30 Fiðluleikur. Jascha
Heifets leikur lög eftir Sara-
sate, Ponce, Rakhmaninoff,
Kroll, Achron og Godowsky.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Eyjapist-
ill.
22.35 Harmóníkulög. Reynir
Jónasson leikur vinsæl lög.
22.55 A hljóðbergi Claire
Bloom les tvö ensk ævin-
týri: Tötrabrúðurin og
Heimski Pétur.
23.25 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.