Tíminn - 28.02.1974, Blaðsíða 4

TÍMINN
Fimmtudagur 28. febrúar. 1974.
Tæknifróður
hugsanalesari
ttalskir visindamenn voru alveg
furðu lostnir yfir Giorgio Rozzi,
itölskum töframanni, sem
sagðist geta lesið hugsanir
þeirra. Hann bauð þeim að
rannsaka sig f vitna viðurvist.
Giorgio sat heima hjá sér> i
Milanó, en visindamennirnir
voru i öðru húsi, siðan áttu þeir
að velja spil úr spilabunka, og
eftir nokkrar sekúndur þá gat
Giorgio tilkynnt, þar sem hann
sat heim hjá sér — hvaða spil
það væri, sem þeir höfðu dregið
og hélde ú, og skeikaði ekki
nokkurn tima. En leyndar-
dómurinn uppgötvaðist, þegar
einn visindamannanna mundi
eftir-þvi.að Giorgio hafði áður
verið sérstakur tæknimaður i
sambandi við sjónvarpsútsend-
ingar. Nú var farið að rannsaka
málið tæknilega, og fannst ör-
smá sjónvarpsmyndavél falin i
veggfóðri i herberginu, þar sem
þeir drógu spilin, og svo mót-
tökutæki i húsi Giorgio Rozzi,
þar sem aðstoðarmaður hans
var, og talaði sá i hljóðnema,en
móttökutæki var falið i hárkollu
,,'töframannsins”, svo hann fékk
jafnóðum upplýsingar um,
hvaða spil aumingja visinda-
mennirnir drógu.Þeir urðu auð-
vitað sárir og reiðir yfir þessum
svikum og prettum, en um leið
fullir aðdáunar yfir þessum
tæknilegum brögðum.
1 00 þúsund mynt-
safnarar í Svíþjóð
Rikisminjasafnið i Sviþjóð
segir, að i landinu séu nú eitt
htmdrað þúsund myntsafnarar.
Þessar upplýsingar, eru
fengnar úr könnun, sem gerð
var i Danmörku, en i sömu
könnun kom i ljós, að mynt-
safnarar i Danmörku eru um 50
þúsund talsins. I Rikisminja-
safninu á innan skamms að
opna sýningu á myntsöfnum,
sem eru allt að þvi 500 ára
gömul, og er sýningin haldin i
tilefni af hundrað ára afmæli
sænska myntsafnarafélagsins. í
þessu félagi voru 100 félagar
fram til 1930, en fyrir tiu árum
komst tala þeirra upp i 400 og nú
eru félagsmenn orðnir eitthvað
um 1400. Fyrstu mynt-
safnararnir, sem vitað er um i
Sviþjóð, voru uppi um 1600.
Skref í ótt til fullrar
sjónvarpsvæðingar
t smábænum Balej i gullnámu-
héraðinu i Austur-Siberiu hefur
verið reist endurvarpsstöð sem
er hlekkur i sjónvarpsneti, sem
nær yfir meginhluta 400 þús.
ferkilómetra svæðis, sem er
sums staðar mjög stjrábýlt, svo
jafnvel eru mörg hundruð kiló
metrar milli byggðarlaga. Ná-
lega 70% af ibúum alls
svæðisins frá Kaliningrad við
Eystrarsalt til Kúrileyja i
Kyrrahafi — en vegalengdin er
10.000 kilometrar — hafa nú
möguleika á að sjá sjónvarp,
ýmist dagskrár, vsmáhéraða-
stöðva eða sendingar aðalsjón-
varpsstöðva hinna ýmsu sam-
bandslýðvelda, svo og mið-
stöðvarinnar i Moskvu. Einnig
er um að ræða dagskrár, sem
endurvarpað er um gervihnetti.
Alls eru nú i Sovétrikjunum 280
stórar og yfir 1000 smærri sjón-
varpsstöðvar. Fyrir árslok 1975
á aðreisa 60 öflugar sjónvarps-
sendistöðvar til viðbótar.
Hún Inge ætlar að verða fyrirsæta
Þessi fáklædda danska stúlka
heitir Inge Hansen, sem er m jög
algengt og þykir ekki neitt
sérstakt nafn i Danmörku, en
stúlkan er hin myndarlegasta
og ekki feimin við að kasta
klæðum, ef ljósmyndari
nálgast, sem vill taka mynd af
henni. Hún segist vera orðin leið
á því að vinna á skrifstofu hjá
málflutningsmanni, eins og hún
hefur gert að undanförnu, og er
ákveðin i að freista gæfunnar
sem ljósmyndafyrirsæta — og
virðist ekki ósennilegt eftir
þessari mynd að dæma, að það
muni takast ágætlega hjá henni
(Mynd af fáklæddri stúlku)
Lærir að tala með aðstoð
sjónvarpstækis
Ann Parker, sem stundar nú
framhaldsnám við University
College i London, en er útlærður
talkennari, vinnur nú að þvi að
kenna Trevor, sem er niu ára
gamall og heyrnarlaus, að tala.
Aðferðin er nokkuð nýstárleg.
Fyrst segir kennarinn eitthvað
einfalt, og sérstakt tæki tekur
niður hreyfingar talfæranna og
raddbandanna og færir þessar
hreyfingar yfir á sjónvarps-
skerm. Siðan er heyrnarlausi
drengurinn látinn segja sömu
setninguna aftur og aftur, þar til
tækið hefur framleitt
nákvæmlega sömu mynd af
hans framburði á setningunni
eins og komið hefur á skerminn,
eftir að kennarinn hefur sagt
setninguna. A þennan hátt getur
nemandinn lært réttar áherzlur
og framburð . Hér sjáið þið svo
Ann og Trevor sitja fyrir
framan tæki sin, og Trevor
reynir að ná sem beztum
árangri. Sá, sem fann upp þessa
óvenjulegu aðferð til þess að
kenna heyrnleysingjum að tala,
er dr. A.J. Fourcin, sem er
kennari við sama skóla og Ann
stundar nú nám sitt við.
DENNI
DÆMALAUSI
Þegar þú varst litill, VVilson, er ég
viss um, að þú varst stór litill
strákur.