Tíminn - 11.08.1974, Blaðsíða 18

Tíminn - 11.08.1974, Blaðsíða 18
18 TÍMINN Sunnudagur 11. ágúst 1974 r Frank Usher: (^2) A TÆPU VAÐI ^____________________________________________> hún talsvert hneyksluö yfir sinni eigin léttúö. Hinar ástríöufullu staöhæfingar Rússans um þá ofur- ást er hann bæri til hennar, gerði málið ekki einfaldara. Ef þetta hefði aðeins verið stundargaman frá hans hendi væri þetta einfalt mál. En hún var neydd til þess að taka hann alvarlega. Hann var fimmtugur, veraldarvanur og reyndur kvennamaður, sem hann og sannaði henni þegar i stað. Hann hlaut að vita að hann hefði alit að einu getað fengið hana þó að hann hefði aldrei sagt að hann elskaði hana. — Þetta er allt nokkuð samtvinnað, sagði hún. — Öskar getur orðið ákaf lega af brýðisamur, og ef hann litur svo á að þú sért að ná mér frá honum getur dregið til stórra tíðinda. — Þú hefur þó líklega sjálf eitthvað að segja í þessu máli? Amanda bylti sér til í rúminu og teygði sig í sigarettu. — Ég elska þig ekki, Nickolai. — En hvað um Öskar? — Mér líkar vel við ykkur báða. Mjög vel. Á minn hátt þykir mér raunar vænt um ykkur báða. Hvorugan ykkar vil ég særa. — Þetta er alveg óþolandi ástand, Amand.a. — Ég ræð ekki yfir tilfinningum mínum, elskan. Nú ættirðu, fremur öllu öðru, að leiða hugann að þvi hvað bíður okkar allra þriggja. — í þvi máli er ég forlagatrúar. Hann kveikti i sigaréttunni hennar og horfði niður á hana þar sem hún lá ofaná rúmfötunum. — Þú vilt þá eiga tvo menn? Hún hristi höfuðið. — Nei, en. tveir menn vilja eiga mig. Þú getur ekki ásakað mig fyrir það að þessar aðstæður eru fram komnar, Nickolai. — Hvers vegna leyfðirðu mér að elska þig? Hún lyfti annarri hendinni, dró hann að sér og blés sigarettureyknum uppí munninn á honum áður en hún kyssti hanri. — Vegna þess að ég er vond stúlka, hugsa ég. — Þú nýtur þess, ekki satt? — Þú ert mjög sætur, Nickolai. En þú ert líka óvandaður. Þú veizt f ullvel að ég er stúlka Óskars. Samt sem áður ertu hugaður og þorir að leika þér að eldinum. Óskar gæti slegið þig banahögg. Hann er mjög afbrýði- samur eins og þú veizt. — Ég held að ég þurfi ekkert að óttast frá Óskars hendi, og ég er alls ekki hræddur við hann. Ég geri mér i hugarlund að þú munir hafa mikla skemmtun af því er fram mun koma. — Enga heimsku. Hún kyssti hann enn einu sinni og spratt upp úr rúminu. — Þetta er allt annað en skemmti- legt ástand. Síðdegis kom Óskar til baka í fólksvagni. Hann átti ekki í neinum vandræðum með skiptin. Epnginn hafði veitt honum eftirför. Blöðin tók hann með sér og af þvi/ sem í þeim stóð gátu þau séð að hann hefði engan veginn verið svartsýnn um of um stöðu þeirra. Bæði lýstu því yf ir að hann hefði staðið sig vel. En það var alveg augljóst af framkomu hans að hann vissi vel hvað þau hefðu aðhafzt á meðan hann var f jarverandi. — Mér f innst að við verðum að koma okkur út úr þessu eins f I jótt og mögulegt er, Amanda, sagði hann við hana nokkru seinna. — Það getur orðið hægara sagt en gert, Óskar. — Við skulum losa okkur við hann eins fljótt og við mögulega getum, sagði hann.— Þegar hann er búinn að ná í peningana sína í Sviss getur hann farið hvert á land sem hann vill. Þeir munu ekki hafa nokkurn áhuga á okkur þegar við erum laus við hann. Hún brosti til hans. — Þú ert bjartsýnn, Óskar. — Figl hefur atvinnu handa okkur. — Atvinnu? — Já, í Englandi. — Hvernig veiztu þetta? — Ég hringdi hann upp frá Mellinger. — Var það ekki talsverð áhætta? — Við getum alveg treyst honum. Hann veit að við stöndum í ströngu. Sem sagt, hann sagðist geta ráðið okkur til starfa í Englandi. Ég sagði að þú mundir áreiðanlega vera til í þetta og að við mundum hafa frekara samband við hann. — Ég vona bara að þú haf ir ekki gef ið honum heimilis- fang okkar. — Auðvitað ekki, Amanda. Amöndu fannst það allörðugt að halda jafnvæginu i mökum sínum við þessa tvo menn. En þeir Nickolai og Óskar voru sammála um það að nú riði mest á því að dyljast hér um sinn og láta sem minnst á sér bera. Einn dagurinn leið enn. Það var ekki mikið talað um þau í útvarpinu né blöðunum. Sár Nickolai hafðist betur við en þau höfðu þorað að vona. Nickolai og Óskar komu sér saman um að það væri ekki eftir nokkru að bíða með að sækja peningana til Zúrich. Dagurinn mundi fara í það, en um kvöldið ættu þeir að geta verið hér aftur. Það var fagur vormorgun þegar þeir lögðu af stað í Fólksvagninum. lllllii i SUNNUDAGUR 11. ágúst 8.00 MorgunandaktSéra Pétur Sigurgeirsson vigslubiskup flytur ritningarorð og bæn. 8.10 Fréttir og veðurfregnir. 8.15 Létt morgunlög. Hljóm- sveit Roberts Stolz leikur nokkur lög eftir Stolz, höf- undur stjórnar. 9.00 Fréttir. Útdráttur úr for- ustugreinum dagblaðanna. 9.15 Morguntónleikar. (10.10 Veðurfregnir). a. Svita nr. 1 i e-moll eftir Johann Sebast- ian Bach. Julian Bream leikur á gitar. b. Triósónata í a-moll eftir Alessandro Scarlatti. Frans Bruggen leikur á blokkflautu, Marie Leonhardt og Antoniette van den Hombergh á fiðlur og Gustav Leonhardt á orgel. c. Konsert nr. 4 i B- dúr fyrir fiðlu og strengja- sveit eftir Francesco Bon- porti. Roberto Michelucci og I Musici strengjasveitin leika. d. Konsert i C-dúr fyrir mandolin, strengja- sveit og orgel eftir Antonio Vivaldi. Takashi Ochi leik- ur á mandólin með strengja sveit undir stjórn Paul Kuentz. e. Sinfónia nr. 6 i C- dúr eftir Franz Schubert. Filharmoniusveitin I Vinar- borg leikur, Istvan Kertesz stjórnar. 11.00 Messa á Skálholtshátið (hljóðr. 21. f.m.) Herra Sigurbjörn Einarsson biskup og séra Guðmundur Óli Ólafsson þjóna fyrir altari, séra Valdimar Ey- lands dr. theol. predikar. Skálholtskórinn syngur, for- söngvarar: Ingvar Þórðar- son og Sigurður Erlendss. Organleikari: Arni Arin- bjarnarson. Söngstjóri: Haukur Guðiaugsson. 12.15 Dagskráin. Tónleikar. Tilkynningar. Tónleikar. 13.25 Mér datt það i hug. Óskar Aðalsteinn rithöfundur rabbar við hlustendur. 13.45 tslensk einsöngslög. Er- lingur Vigfússon syngur lög eftir Sigurð Þórðarson, Arna Thorsteinsson, Inga T. Lárusson og Eyþór Stefánsson. Fritz Weisshappel leikur á pianó. 14.00 Dagskrárstjóri i eina kiukkustund. Jón G. Sólnes ræður dagskránni. 15.00 Miðdegistónieikar: Frá sumarhátið i Schwetzingen. Bandariski pianóleikarinn James Tocco leikur Fantasiu i c-moll (K396) eftir Mozart, Miroirs eftir Ravel og Ballötur nr. 3 i As- dúr op. 47 og nr. 1 i g-moll op. 23 eftir Chopin. 16.00 Tiu á toppnum. örn Petersen sér um dægur- lagaþátt. 16.55 Veðurfregnir. Fréttir. 17.00 Barnatimi: Kristin Unn- steinsdóttir og Ragnhildur Helgadóttir stjórna a. Um hestinn Sigurður A. Magnússon talar. Vilborg Dagbjartsdóttir les úr Þjóð- sögum Jóns Arnasonar, Grimu o.fl. Knútur R. Magnússon les úr bókinni „Silas og hesturinn hans” eftir Cecil Bödker. Þýðandi: Loftur Guðmundsson. Ósk- ar Halldórsson les ljóðið „Rúnki og Brúnki” eftir Gustaf Fröding. Þýðandi: Magnús Asgeirsson. b. Út- varpssaga barnanna: „Strokudrengirnir” eftir Bernhard Stokke Sigurður Gunnarsson les þýðingu sina. (5). 18.00 Stundarkorn með frönsku söngkonunni Régine Crespin. Tilkynn- ingar. 18.45 Veðurfregnir. Dagskrá kvöldsins. 19.00 Fréttir. Tilkynningar. 19.25 Eftir fréttir. Jökull Jakobsson við hljóðnemann i þrjátiu minútur. 19.55 Skálholtskantata eftir Pál isólfsson fyrir kór. ein- söngvara, framsögn, tvö trompet og organleik við Skálholtsljóð Sigurðar

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.