Tíminn - 26.09.1974, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 26. september 1974.
TÍMINN
9
Eldavélin NOVA 160
Hún hefur 4 hellur með stiglausri
stillingu (2 hraðhellur, 1 steikarhellu, 1
hellu með sjálfvirkum hitastilli) Tveir
ofnar. Sá efri rúmar 54 lítra. Hraðræsir
hitar ofninn í 200 gráður C á 6 1/2 mín.
Gluggi á ofni með tvöföldu gleri. Grill
með teini og rafmótor. Sjálfvirkt stjórn-
borð með rafmagnsklukku, viðvörunar-
bjöllu og steikarmæli. HxBxD ~
850x695x600 mm.
LITIR: Ljósgrænt, koparbrúnt og hvítt.

Vörumarkaðurinnhl. ÁRMÚLA 1A, SÍMI 86112, REVKJAVÍK.
ekki óánægðari með þetta en það.
Kórinn kom svo fram um ára-
raðir á öllum meiri háttar sam-
komum, sem haldnar voru i
héraðinu, eins söng hann oft við
útfararathafnir. Söngvikunni
lauk venjulega með kvöldvöku,
sem félagarnir héldu. Þáttur
konu minnar var að sjálfsögðu
stór, i þessu æfingahaldi, þvi
söngflokkurinn bættist við
heimilisfólkið.
Árið 1936 ritar Þórður Krist-
leifsson á Laugarvatni grein i
söngmálablaðið „Heimi” i tilefni
af 20 ára afmæli söngfélagsins
„Bræðra”. Lesendum til fróðleiks
íeyfi ég mér að taka hér upp kafla
úr þeirri grein: „Söngvikuna
dveljast Bræður ýmist hálfa
vikuna eða alla á heimili hins
óþreytandi og eljusama söng-
stjóra, Bjarna Bjarnasonar,
bónda að Skáney, og húsfreyju
hans, Helgu Hannesdóttur. En að
hálfu hafa þeir stöku sinnum
dvalizt á heimili einhvers annars
söngfélaga.
Árdegis vinna félagar ýmsa al-
genga útivinnu,„vinna fyrir sér,”
en siðari hluta dagsins er æfður
söngur af miklu kappi. Þá eru
gömul lög enduræfð, og nýjum
bætt við, svo sem við verður
komið. Næsta furðulegt var, hve
litið kenndi þrengsla á heimilum
þessum, þrátt fyrir tuttugu
„setupresta.” Var þvi likast sem
venjuleg ibúðarhús yrðu að há-
reistum höllum. Svona verður
hátt til lofts og vitt til veggja, þar
sem hjartarúmið er nóg”.
Þannig farast Þórði Kristleifs-
syni orö, en það skal tekið fram,
að hann er einn úr hópi
„Bræðranna.”
Svo held ég áfram að ræða við
Bjarna og segi eitthvað, sem svo:
— En þú hefur spilað á fleira en
orgel, Bjarni?
— Jú, ég held það nú. Við vorum
nokkrir að koma úr bændaför um
Norðurland og riðum Sprengi-
sand. Hestar okkar gátu loks náð i
góða tuggu við Eyvindarkofa.
Þarna tókum við fulltrúar úr fjór-
um sýslum lomberslag. Það
voru: Hallgrimur á Grimsstöð-
um, Böðvar á Laugarvatni Jón
sonur Guðmundar á Stóra-Hofi og
ég. Þar af spannst minn annar
örlagaþráður, ef ég mætti svo
segja, þvi siðan hef ég iðkað þess
konar spilamennsku mikið.
Hvað vilt þú svo hafa að loka-
oröum þessa spjalls?
—Starf mitt sem bóndi féll mér
vel, með ómetanlegri aðstoð konu
minnar, Helgu Hannesdóttur. Án
hennar hefði ekki orðiö mikiö úr
minum búskap. Ég hafði samt
góð vinnuhjú, eftir þörfum. Svo
naut ég aðstoðar barna minna
eftir að þau fóru að geta hjálpað
mér, en vinnudagurinn reyndist
stundum nokkuð langur, eða þætti
það nú á dögum.
Um heilsufar mitt gæti ég sagt
tbúðarhúsið á Skáney var reist 1910 og endurbyggt 1938.
znúmmm
„Bræðurnir”, borgfirzki söngkórinn, sem stofnaður var 1915 og starfaði I nær þrjátfu ár. Myndin er af stofnendum kórsins. Aftasta röð frá vinstri:
Björn Gislason, Jóhannes Erlendsson, Bjarni Bjarnason, Björn Jakobsson og Þórður Kristleifsson. Miðröð: Þorsteinn Kristleifsson,
Gunnlaugur Einarsson, Eggert Einarsson og Július Bjarnason. Fremst: Guðmundur Bjarnason, Jón Erlendsson og Magnús Jakobsosn.
langa sögu en sleppi henni að
mestu. Eg held að mér sé óhætt
að segja að lif mitt hafi fimm
sinnum leikið á bláþræði, en þá
raunarollu fer ég ekki að rekja.
Þrjá lækna verð ég þó að minnast
á sem lifgjafa, sem eru: Magnús
Ágústsson, Kristinn Björnsson,
og siðast en ekki sizt Pál yfir-
lækni á Akranesi. Ég hafði legið
heima með sprunginn botnlanga
Það var búið að taka frá okkur
lækninn og geyma hann niðri i
Borgarnesi. Þegar loks náðist i
hann lét hann senda mig á
Akranesspitalann, I hendurnar á
Páli, sem bjargaði lifi minu með
sinni alkunnu snilld. Þar á ég eina
af minum óborguðu skuldum. Ég
heyrði haft eftir einhverjum, sem
bar mig frá skuröarborðinu:
„Hann spilar nú varla 1 mörgum
kirkjum eftir svona ævintýri.”
Sem betur fór reyndist það hrak-
spá. En hvers vegna er ég með
þessa raunarollu? Mitt lif hefur
verið, sem sagt undantekningar-
litið, ein skemmtiferð.
Hér er komið mál að linni þessu
spjalli viö hinn niræða heiðurs-
mann og óska honum velfarnaðar
á áframhaldandi skemmtiferð.
Mættu sem flestir vera sama
sinnis og Bjarni Bjarnason, er
þeir niræðir lita um öxl.