Tíminn - 26.09.1974, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Fimmtudagur 26. september 1974.
inu fyrir köldum hafvindunum, voru nefndir Norður-
skógur og Suðurskógur.
Katrín var óstjórnlega forvitin og horfði full eftir-
væntingar á allt, sem fyrir augun bar. Hún virti
vandlega f yrir sér hvern stein og runna við veginn. Hún
var þögul, og nú lét hún, í fyrsta skipti, orðaflaum Jó-
hanns sem vind um eyrun þjóta. Þegar hann gat ekki
komið neinu samtali af stað, byrjaði hann að syngja
gamlar sjómannavísur. Hann vaggaði í spori eftir
hljómfalli lagsins og vingsaði fataböggli Katrínar í
hendi sér af fullkomnu áhyggjuleysi.
Þorpið sást nú brátt greinilegar. Húsin stóðu á strjál-
ingi beggja megin vegarins. Brautin var á borð við góðan
sýsluveg, en þó var hún helzt til m jó, fannst Katrínu.
„Já, þá erum við komin til Vesturbæjar", hrópaði Jó-
hann allt í einu og hélt svo áf ram að syngja.
Katrín sá fáein fornfáleg, rauðmáluð bændabýli niðri í
dalverpinu milli trjáa og runna. Uppi undir ásnum, sem
lokaði dalverpinu, skein á hvítar, nýlegar byggingar.
Katrínu fannst hjartað i sér stöðvast. Hvar skyldi
heimilið hennar vera? Til vinstri handar við veginn var
fallegt, tveggja hæða hús með stórum svölum. Það var
ekki hvítt, heldur gult. En Jóhann hélt áf ram, svo að ekki
var það þetta. Þarna var reisulegt, grátt hús og stór
skrúðgarður umhverfis. Ef til vill var þetta heimili
hennar. Jóhann benti á húsið, og hún varð rjóð í andliti.
En hann mælti:
„Þarna býr Norðkvist kapteinn, konungur eyjarinnar.
Hann á stærsta búiðog verzlunina og sæg af skipum. Það
er nú karl í krapinu, skaltu vita, margfaldur milljóna-
mæringur. Það er hann, sem gerir „Fríðu" okkar út. Ég
er viss um, að hann er ríkasti útgerðarmaðurinn á öllu
Finnlancti."
Hann rétti úr sér af talsverðu stærilæti og var sýnilega
allhreykinn af þessum manni. En Katrín hélt áfram að
spyrja sjálfa sig. Athygli hennar hafði nú beinzt að hvítu
húsi sunnan við veginn. Og nú benti Jóhann á það og
mælti glaðlega:
„Þarna býr Svensson kapteinn, annar stórbóndinn frá
og nízkasti maðurinn í allri sókninni".
„Svo-o", svaraði Katrin.
Langt upp í ásnum, fast við dokkan barrskóginn, var
fallegt, Ijósgrænt hús með reisn í hverri línu. Þarna er
það, hugsaði Katrín, ég vil, að það sé þetta. Það var svo
Ijóst, að það mátti nær kallast hvitt, og það voru svalir á
því. Hún þorði ekki að spyrja hann beinlínis og sagði þess
vegna:
„Líttu á Jóhann! Þarna er fallegt hús".
„Já, þetta er fallegt hús", svaraði hann og dró enga
dul á það, að hann væri henni samþykkur. „Og þetta er
líka f ínt hús. Þarna býr Engman kapteinn. Hann á samt
enga jörð, en ógrynni af peningum. Hann er sá f írugasti
andskotans karl, sem stigið hefur fæti á skipsf jöl".
„Svo-o", sagði Katrín. „Hver býr í bóndabænum
þarna, þessum fallega þarna, sem bláa hliðið er? Hann
er svo líkur bæjunum heima".
„Þar býr Kalli Seffer". Og svo bætti hann við, og radd-
hreimurinn gaf til kynna, að hann væri að segja frá ein-
hverri mikils háttar hetjudáð: „Seffers-fólkið er
argasta og hvinnskasta hyskið í allri sókninni. Og það er
svo lúsugt, að öll þau kynstur af kvikfénaði kæmust
ekki fyrir heima hjá þér".
„O, Jesús minn!" hrópaði Katrín. „Og hvar eru svo
engin?" spurði hún svo.
„Engin? Viðerum nú eiginlega komin framhjá þeim".
„Þessir skikar, sem við sáum áðan, eru það engin
hérna? Hvers vegna er þeim skipt svona sundur með
öllum þessum girðingum?"
„O, það er nú nauðsynlegt. Hver bóndi á dálítinn engi-
teig að austan verðu, akurrein að vestan, beitiland
norður frá og annað engi að sunnan. Hér eru nógir
skógar, svo að ekki þarf að spara girðingarnar".
„Nú-já", svaraði Katrín. Henni fannst jörðin dragast
saman í kringum sig og verða svo þröngt um sig.
Fast við veginn var lítið hús með rauðu þaki og hvítum
stafni. Umhverf is það var of urlitill garður, og Katrín sá
ekki betur en öðru megin við það væru ýmis konar
káljurtir í beði. Fyrir framan það voru litauðgar sól-
fylgjur og gullfíflar. Létt gluggatjöldin, sem slóust til í
golunni, voru fyrir litlum gluggunum, og milli þeirra
glitti í blómgaðar pelagóníur. Við girðinguna, sem máluð
var rauð og hvít, voru fimm stór og laufrík tré, sem
teygðu greinar sínar út yfir þjóðveginn.
Katrín nam staðar og starði undrandi á þessi tré.
Eplatré", hvíslaði hún loks.
„Já, alveg rétt", svaraði Jóhann. „Þetta á maddam-
an, sem fólkið kallar svo. Hér býr gamla prestsekkjan
sem sé. Það eru góð, eplin hennar, skaltu aldeilis vita.
Sjáðu! Þarna situr hún sjálf, maddaman, og er að kenna
Elvíru Eiríksdóttur að skrifa. Það eru margar merkar
bændaættir hér. Stelpan hans Eika gengur hingað til þess
að læra að lesa og skrifa og hegða sér, alveg eins og hún
væri kapteinsdóttir."
HVELL
G
E
lllliU
I
1
FIMMTUDAGUR
26. september
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Ingólfur Jónsson held-
ur áfram lestri sögu sinnar
„Ferðin yfir fjöllin sjö” (2).
Tilkynningar kl. 9.30. Létt
lög milli liða. Við sjóinn kl.
10.25: Bergsteinn Á. Berg-
steinsson fiskmatsstjóri tal-
ar. Morgunpopp kl. 10.40.
Hljómplötusafnið kl. 11.00:
(endurtekinn þáttur G.G.).
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 A frivaktinni. Margrét
Guðmundsdóttir kynnir
óskalög sjómanna.
14.30 Siðdegissagan: „Skjóttu
hundinn þinn” eftir Bent
Nielsen Guðrún Guðlaugs-
dóttir les eigin þýðingu (2).
15.00 Miðdegistónleikar:
óperutónlist. Fluttir veröa
þættir úr óDerunum
„Itölsku stúlkunni i Algir”
eftir Rossini og „Mörtu”
eftir Flotow.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphornið.
17.10 Tónleikar.
17.40 Frá sjóferðum viða um
heim. Jón Aðils leikari les
úr ferðaminningum Svein-
bjarnar Egilssonar (6).
18.00 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 Daglegt mál. Helgi J.
Halldórsson cand. mag.
flytur þáttinn.
19.40 Einsöngur I útvarpssal.
Sigriður E. Magnúsdóttir
syngur lög eftir Þórarin
Jónsson og Þórarin Guð-
mundsson. Ölafur Vignir
Albertsson leikur á pianó.
20.05 Leikrit: „Beðið eftir
jarðarför” eftir Jónas
Jónasson.Höfundur er leik-
stjóri. Persónur og leikend-
ur: Gamall maður, Valur
Gislason. Yngri maður,
Gunnar Eyjólfsson. Stúlka,
Anna Kristin Arngrims-
dóttir. Þulur, Jón Múli
Árnason.
20.45 Kvöidtónleikar. a.
Tónlist eftir Erik Satie. b.
Trompetkonsert eftir Alex-
ander Aroutouninana. Mau-
rice André og Filharm
móniusveit franska út-
varpsins leika, Maurice
Suzan stjórnar.
21.25 A Hafnarslóö. Inga Huld
Hákonardóttir talar við Er-
ling Tulinius.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöld-
sagan: „Septembermánuð-
ur” eftir Fréderique
Hébrard. Gisli Jónsson is-
lenzkaði. Bryndis Jakobs-
dóttir les (6).
22.35 Manstu eftir þessu?Tón-
listarþáttur i umsjá Guð-
mundar Jónssonar pianó-
leikar.
23.20 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
AAold — Hús-
dýraáburður
til sölu — heimkeyrt.
Sími 73126.
AUGLÝSIÐ
í TÍMANUM
R