Tíminn - 27.05.1975, Blaðsíða 17

Þriðjudagur 27. mai 1975
TÍMINN
17
EZTÁ VORNIN
ÓLAFUR JULÍUSSON.......spyrnti að marki, áður en Adams gat komiö I veg fyrir það, en knötturinn fdr
yfir. (Tímamyndir Róbert)
..Gott mark
tækifæii.
en erfitt"
— sagði Olafur Júlíusson
„Nú kemur rothöggið, nú kemur
rothöggið”, hópaði æstur áhorf-
andi f siðari hálfleik þegar ölafur
Júliusson var koininn einn inn
fyrir vörn Frakkanna, eftir scnd-
ingu frá Asgeiri Sigurvinssyni.
Ólafur stefndi að markinu með
svertingjann Jean-Pierre Adams
á hælunum — og áhorfendur voru
farnir að risa úr sætum. En
leikurinn var ekki eins auðveldur
og hann virtist frá áhorfenda-
pöllunum. Svertinginn var geysi-
lega sprettharður og saxaöi á for-
skot ólafs meö hverju skrefinu,
sem tekið var að markinu.
— „Þetta var mjög gott tæki-
færi — en jafnframt erfitt. Ég
heyrði andardrátt Adams, þar
sem hann kom æðandi á eftir mér
— hann blés eins og búrhvalur.
Þegar ég nálgaðist vitateiginn,
ákvað ég að koma mér i skotstöðu
og láta skotið riða af. En ég gaf
mér ekki tima — teygði mig á eft-
ir knettinum, og þar með var
draumurinn búinn. Með þvi að
teygja mig á eftir knettinum til að
spyma i hann, var greinilegt að
ég myndi lyfta knettinum — yfir
markið. Það er alltaf hægt að sjá
svona eftir á, þegar spennan er
farin úr manni. Auðvitað var það
rétta lausnin að stinga sér inn i
vítateig með Adams á eftir sér
og freista þess að fiska vita-
spyrnu, með þvi að láta hann
brjóta á sér.
BBC SEGIR FRÁ LÖGLEGA MARKINU ---► ©
ðu jafntefli (0:0) gegn Frökkum á Laugardalsvellinum
átti oft mjög góða spretti og ógn-
aði stöðugt. Maður hefur þó oft
séð hann betri, það er greinilegt,
að hann er ekki kominn i sitt
bezta form. Matthias Hallgrfms-
son átti skemmtilega spretti i
fyrri hálfleik, en i þeim siðari var
hann daufur, enda byrjaður að
stinga við. Elmartók hans stöðu
og skilaði hann sinu hlutverki
mjög vel. Annars átti allt liöið
góðan leik komu leikmennirnir
vel út frá honum.
MARKINU FAGNAÐ!
A FORSLÐUNNI birtist mynd, sem tekin var augnabliki áður en
knötturinn skoppaði yfir marklinuna. Þessi mynd hér fyrir neðan
er beint framhald af forsfðumyndinni, og sýnir hún, aö markvörð-
urinn er búinn að handsama knöttinn, en islenzku leikmennirnir
Marteinn, Teitur og Matthias standa yfir honum og fagna marki.
Ef myndirnar eru bornar saman, þá sést greinilega, hvaö franski
markvörðurinn hefur verið lengi að snúa s6r viö, til að handsama
knöttinn. A forsiðumyndinni stendur Matthias úti í markteig, en á
þessari mynd, er hann kominn inn i markið á sama augnabliki og
Baratelli handsamar knöttinn — eftir að hafa sópað honum út úr
markinu. (Timamynd Róbert).
manna, þegar að markinu er
komið. Þá átti mjúkur völlurinn
þátt I þvi, að Frakkarnir náðu
ekki að sýna hraöa spretti — þeir
náðu hreinlega ekki startinu oft á
tlðum. Samt geta þeir ekki kennt
vellinum um, að þeim tókst ekki
aö leggja Island að velli. Islenzku
leikmennirnir voru þaö ákveðnir
og þeir börðust eins og ljón og
hindruðu að Frakkarnir næðu upp
spili. Það var ekki fyrr en undir
lokin, að islenzku leikmennirnir
gáfu eftir miðjuna, enda voru þeir
orðnir örmagna af þreytu. Þegar
Frakkarnir sáu það, þá færðust
þeir allir I aukana og hættulegar
sóknir þeirra buldu á varnarvegg
Islendinga.
Tony Knapp landsliðsþjálfari
gerði skissu að halda Elmari
Geirssyni of lengi á varamanna-
bekknum. Elmar kom ekki inn á,
fyrr en 30 min, voru til leiksloka
— það var of seint. Leikmenn Is-
lenzka liðsins voru þá orðnir það
þreyttir, að Elmar nýttist ekki að
fullu — hann fékk aldrei að sýna
óskasendingar. Astæðan fyrir þvi
var, að við vorum farnir að gefa
eftir á miðjunni og tengiliðurinn á
millivarna og sóknar, var orðinn
of kraftlftill, til þess aö styrkur
Elmars fengi aö njóta sin. Þaö
hefði veriö gaman að sjá Elmar I
fremstu vlglinu i fyrri hálfleik,
þegar sóknarleikur Islenzka liðs-
ins var beittastur.
Annars færðist nýtt lif i leik-
menn landsliðsins, þegar Elmar
kom inn á og hann sýndi, að hann
er alltaf stórhættulegur, hvaða
vörn sem er. Allir leikmenn liös-
ins komu vel frá leiknum, sér-
staklega I fyrri hálfleik, þegar
þeir höfðu völdin. Sigurður Dags-
son átti snilldarleik i markinu,
eins og hans er von og visa, þegar
mikið liggur við. Fyrir framan
hann voru vinnuhestarnir
Jóhannes Eðvaldsson og Mar-
teinn Geirsson, sem áttu góðan
leik. Þá var Gisli Torfasongóður I
bakvarðarstöðunni. A miöjunni
bar mest á þeim Ásgeiri Sigur-
vinssynisem var þó oft á tiðum
daufur — en sendingarnar hjá
honum eru stórkostlegar. ólafur
Júliussonkom vel frá leiknum og
sömuleiðis Guðgeir Leifsson.sem
„ÍSLAND HEFUR
VERIÐ Á UPP- '
LEIÐ SL. 4—5
ÁRIN"-
— segir hinn heimskunni þjdlfari Frakka,
Stefan Kovacs, fyrrum þjdlfari Ajax
— tslenzka liöið, sem hefur verið á uppleið sfðustu 4—5 árin, kom mér
skemmtilega á óvart. — Leikmenn liðsins sýndu mikinn baráttuviija,
sem er aðalsmerki áhugamanna. Þeir gáfust ekki upp fyrr en undir
lokin, þegar úthaldið var búið hjá þeim, sagði hinn heimskunni þjálf-
ari Frakka, Stefan Kovacs — maðurinn sem geröi hollenzka liöið
Ajax að stórveldi fyrir nokkrum árum. — íslenzka liðið er f stöðugri
framför, og það á svo sannarlega erindi i Evrópukeppni. En á sama
skapier ekki hægt ab hrópa húrra fyrir vellinum (Laugardalsvellin-
um), hann á ekki þann heiður skilinn, að ieikin sé á honum knatt-
spyrna I Evrópukeppni.
— Minir menn náðu aldrei að sýna þá knattspyrnu, sem þeir eru
vanir aðleika, og tel ég að völlurinn hafi bjargað íslendingum frá tapi
i þetta sinn. Þó er ekki hægt að loka augunum fyrir þvi, að þeir áttu
fleiri marktækifæri I fyrri hálfleik, en við aftur á móti i siðari hálfleik.
— Hvað vilt þú segja um Islenzka liðið og leikmenn liðsins,
Kovacs?
— Eins og ég sagði áðan, þá sýndu Islenzku leikmennirnir mikinn
baráttuvilja. Markvöröurinn Sigurður Dagsson lék mjög vel og sýndi
mikiö öryggi. Það sem mér kom mest á óvart I leiknum var, að is-
lenzka liðið lék aðeins með 2 framlinuspilara — þaö var of fámennur
hópur.