Tíminn - 25.06.1975, Blaðsíða 12

12
TÍMINN
Miðvikudagur 25. júni 1975.
Höfundur: David Morrell
Blóðugur
hildarleikur
53
ýtti sér þannig áfram. Gúlphljóð heyrðist í forinni.
Hávaðinn jókst unz hann hætti að beita fótunum. Þá
mjakaði hann sér áfram á hnjám og olbogum. Hann
gætti þess vandlega að byssan lenti ekki í aurnum.
Vatnsdropar runnu ískaldir niður bak hans, er hann
skreiddist undir runna. Enn nam hann staðar, hlustaði
eftir hljóði og skreiddist svo áfram.
Teasle hugsaði með sér, að Singleton hefði hvort sem
er ekki skilið hina ástæðu hans fyrir því að fara einn.
Singleton hafði ekki stjórnað aðgerðunum. Honum höfðu
ekki orðið á þau mistök, sem urðu Orval, Lester, unga
lögreglumanninum, Ward, Galt og mönnunum í þyrlunni
að bana. Hvernig gat Singleton skilið, að Teasle vildi
ekki fyrir nokkurn mun láta annan mann deyja fyrir
sig? f þetta sinn yrðu þeir aðeins tveir. Grænliðinn og
hann. Þannig hafði það byrjað. Ef honum yrðu aftur á
mistök þá ætlaði Teasle sjálfur að gjalda þeirra.
Þegar hann lagði af stað var klukkan hálf sjö. Hann
einbeitti sér svo að hreyfingum og hljóðum umhverfis
sig, að klukkan var orðin sjö er hann leit næst á klukk-
una. íkorni skreiddist upp í tré. Teasle varð hverft við.
Hann hélt þetta væri andstæðingur sinn og hafði nærri
skotið á hann. Enn var tekið að dimma yfir. Að þessu
sinni voru það ekki skýin, heldur var tekið að kvölda.
Loftið var orðið kalt. Hann skalf þegar hann skreiddist
áfram. Þrátt fyrir það seytluðu svitataumarnir niður
andlit hans, bak og undan handarkrikunum. Það var ótti.
Þrýstingur í endaþarminum. Adrenalínið sprautaðist inn
í magann á honum. Hann átti enga ósk heitari en að snúa
aftur til baka. Þess vegna hvatti hann sig til að halda
áf ram. Hann ætlaði ekki að missa af þessu tækifæri gegn
grænliðanum vegna óttans við að deyja. Nei og aftur nei.
Hann átti mönnum sínum skuld að gjalda. Ekki hvað sízt
Orval.
Fimmtán mínútur yf ir sjö. Hann hafði nú skriðið langa
leið, farið fram og aftur um skóginn. Numið staðar og
rýnf inn í lundi og runnagróður, ef ske kynni að óvinurinn
leyndist þar. Hann hrökk við af minnsta hávaða. Sér-
hvert hljóðgat boðað hættu. Brothljóð í trágrein. Það gat
verið andstæðingur hans. Kannski var hann að hagræða
sér til að geta miðað betur. Skrjáfið í laufi. Kannski var
óvinurinn að laumast aftan að honum. Teasle skreið
hægt áfram. Hann barðist gegn hræðsluf lýtinum. Mest
langaði hann til að auka hraðann og Ijúka þessu af hið
snarasta. Hann barðist við að einbeita sér að öllu sem
gerðist umhverfis hann. Sérhvert minnsta skjól kom
óvini hans til góða. Teasle þurfti aðeins að vera kærulaus
í eitt einasta skipti. Það gat táknað endalokin ef hann
gleymdi að athuga einn einasta runna, einn trjábol eða
eina laut. Það myndi gerast svo snögglega, að hann
heyrði ekki einu sinni skothljóðið frá kúlunni, sem yrði
honum að bana.
Klukkan var nú orðin hálf átta. Skuggarnir voru orðnir
svo langir, að þeir villtu um fyrir honum. Kræklótt tré,
langt inni í skugganum virtist vera óvinurinn. Fallinn
trjábolur á bak við runna blekkti hann á sama hátt.
Teasle var Ijóst, að nú hafði hann gert það sem hann gat.
Það var kominn tími til að snúa aftur. Honum þótti það
verst af öllu. Hann fann til þreytu í augunum og skugg-
arnir snertu hann. Hann langaði til að f lýta sér aftur til
Singletons, hvílast svolítið, og láta Singleton hafa gætur
á ferðum grænliðans. En hann dirfðist ekki að hætta leit-
inni og f lýta sér til baka. Hann varð að sýna sömu gætn-
ina og varúðina á bakaleiðinni. Övinurinn var kannski að
laumast aftan að honum. Teasle varð að horfa um öxl
sér. Sérhver hreyfing var hættuspil. Honum fannst bert
bakið svo nakið í myrkrinu, að þegar hann leit í kring um
sig átti hann helzt von á því, að sjá óvininn miða brosandi
á hvítt bak sitt. Miða brosandi á lautina milli herðablaða
sinna. Kúlan myndi brjóta í honum hrygginn og sprengja
í honum innyflin. Hann yrði dauður í sama vetfangi.
Hann sneri við — þrátt fyrir allt.
Hann gleymdi næstum að segja til sín, er hann nálgað-
ist Singleton. Það hefði verið kaldrif juð fyndni. Fyrst
hætti hann lífi sínu við að leita að strokufanganum, svo
yrði hann skotinn af einum manna sinna. Það er ég,
hvíslaði hann. Það er Teasle. En enginn svaraði.
Ég hvíslaði ekki nógu hátt. Hann heyrði ekki til mín,
hugsaði Teasle með sér. Þetta er ég, sagði hann svolítið
hærra. Þetta er Teasle. Enn sem fyrr svaraði enginn.
Teasle vissi að eitthvað hlaut að vera að.
— Hann skreið í kring umhverfis lautina og kom aftan
að henni. Meira hafði gerzt en að eitthvað væri að..
Singleton var horf inn. Mitch lá á bakinu í vatninu. Hann
hafði verið skorinn á háls frá eyra til eyra. Blóðið
streymdi í kvöldsvalanum. Singleton. Hvað var orðið af
Singleton? Hann var áhyggjuf ullur og þreyttur á biðinni.
Hann hlaut að hafa farið á eftir grænliðanum líka. Á
meðan hafði hann skilið Mitch eftir. Grænliðinn læddist
að honum og skar hann á háls, til að drepa hann hljóð-
lega. Ungi maðurinn. Teaslegerði sér Ijóst, að óvinurinn
hlaut að vera mjög nærri. Hann hnipraði sig saman og
G
E
I
R
I
D
R
' Ég neita aö berjasí þanga^ skoraöi þig á v Ert þú sá'
viö þig Akilles. til við komum i hólm, Geir i - .ræfillað
* ° I 1 I Trnin A plrnHnot n
25.júní
7.00 Morgunútvarp.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.00 Prestastefna sett i Skál-
holti (hljóðritað degi fyrr).
Biskup Islands, herra
Sigurbjörn Einarsson, flyt-
ur ávarp og yfirlitsskýrslu
um störf og hag Þjóðkirkj-
unnar á synodusárinu.
15.15 Miðdegistónleikar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar
(16.15 Veðurfregnir).
16.25 Popphorn
17.00 Lagið mitt. Berglind
Bjarnadóttir sér um óska-
lagaþátt fyrir börn yngri en
12 ára.
17.30 Smásaga: „Tuttugasti
maður um borð” eftir Sig-
urð Joensen. Turið Joensen
þýddi. Þorvaldur Kristins-
son les.
18.00 Tónleikar. Tilkynning-
ar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 A kvöldmálum. Gisli
Helgason og Hjalti Jón
Sveinsson sjá um þáttinn.
20.00 Tilbrigði um rokokkó-
stef op. 33 fyrir selló og
hljómsveit eftir Tsjaikov-
ski. •
20.20 Sumarvaka. a. Hugleið-
ing um . Heilræðavisur.
Snorri Sigfússon fyrrum
námsstjóri flytur. b. Þegar
Ófæran i Valþjófsdal
hrundi. Guðmundur Bern-
harðsson frá Ingjaldssandi
segir frá. c. „Hetjan á sker-
inu” og „Veiðihugur”.
Agúst Vigfússon kennari
flytur tvo frásöguþætti. d.
Kórsöngur. Söngflokkur úr
Pólyfónkórnum syngur lög
úr lagaflokknum „Alþýðu-
visum um ástina” eftir
Gunnar Reyni Sveinsson við
texta eftir Birgi Sigurðsson,
höfundur stjórnar.
21.30 Gtvarpssagan: „Móðir-
in” eftir Maxim Gorki. Sig-
urður Skúlason ieikari les
(16).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: „Rómeó og Júlia i
sveitaþorpinu” eftir Gott-
fried Keller. Njörður P.
Njarðvik les þýðingu sina
(4).
22.45 Djassþáttur. Jón Múli
Arnason kynnir.
23.30 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Miðvikudagur
25. júni
20.00 Fréttir og veður.
20.30 Dagskrá og auglýsingar.
20.35 Nýjasta tækni og vísindi.
Umsjónarmaður Sigurður
H. Richter.
21.00 Nomina sunt odiosa.
Stutt kvikmynd um mennta-
skólanám. Höfundur og
leikstjóri Friðrik Friðriks-
son. Kvikmyndun Þorsteinn
Björnsson.
21.15 Barátta kynjanna. (The
Battle of the Sexes). Brezk
gamanmynd frá árinu 1960,
byggð á sögu eftir James
Thurber. Aðalhlutverk Pet-
er Sellers og Constance
Cummings. Þýðandi Óskar
Ingimarsson. Myndin gerist
I Edinborg. Verksmiðjueig-
andi, sem lengi hefur fram-
leitt vefnaðarvörur með
góðum árangri, andast, og
sonur hans kemur heim frá
Ameriku, til að taka við
rekstri fyrirtækisins. Með
honum er kvenmaður, sem
hann hefur ráðið til að sjá
um endurbætur og lagfær-
ingar á rekstrinum, en ekki
eru allir hrifnir af afskipta-
semi hannar.
22.40 Dagskrárlok.