Tíminn - 20.12.1975, Blaðsíða 14

14
TÍMINN
Laugardagur 20. desember 1975.
Óvelkominn qestur
fann mjög til þess, aö hún var fyllilega á valdi þessa
dökka, ókunna manns, óralangt f rá öllu sem hægt var aö
kalla menningu.
— Ég var að vonast til að komast til Conway-búgarðs-
ins fyrir myrkur, en eitthvað hræddi hestinn, svo við
týndum stígnum, svaraði hún vandræðaleg. Hún horfði á
manninn, grænum, rannsakandi augum.— Kannski þér
getið beint okkur á rétta leið aftur?
— Auðvitað. Hann kinkaði kolli að Gráskinna, sem
stóð og drakk úr læknum. — Það lítur ekki út f yrir að þér
hafið mikið vit á hestum. Það má ekki láta þá drekka
þegar þeir eru sveittir. Þá hættir þeim til að drekka of
mikið og verður illt.
Jane fann að hún hitnaði í vöngum, þegar hann sagði
þetta. — Ég er ekki vön að ferðast á þennan hátt, sagði
hún þurrlega.
— Nei, það má sjá það, svaraði hann og ný lyftust
munnvik hansaðeins. Hann renndi augum yfir blóðrautt
andlit hennar, krumpaða dragtina og bera fótleggina.
Blóðið þaut um æðar hennar og til að dylja æsinginn,
dró hún Gráskinna frá læknum. Aldrei áður hafði hún
hitt mann, sem haf ði svo sterk áhrif á hana. Hann hafði
rænt hana öllu sjálfsöryggi, aðeins með því að horfa á
hana. Það var eitthvað óskiljanlegt við þennan mann,
eitthvað sem hún fann, þótt hún stæði nokkra metra f rá
honum.
Hann ýtti svarta hattinum kæruleysislega aftur á
hnakka. — Eruð þér vinkona frú Conway? spurði hann
lítið eitt kuldalega, meðan hesturinn hans fetaði sig var-
lega í átt til hennar.
Hann hallaði sér fram i hnakknum, greip taumana,
sem drógust á eftir Gráskinna með lipurri, brúnni hendi
og rétti henni þá.
Hún þakkaði, en fannst spurning hans nærgöngul og
sagði stuttlega: — Nei, ég hef aldrei hitthana.
Hann leit spyrjandi á hana, og Jane sá eftir að hafa
verið svona kuldaleg. Andartak hafði hún gleymt að-
stöðu sinni, og því að hún átti allt undir þessum stóra,
dökka manni, sem horfði á hana með djúpa hrukku milli
dökkra brúna.
— Ég er lika að fara út á Conway-búgarðinn, sagði
hann loks. — Ef þér eruð raunverulega að fara þangað,
getum við orðið samferða.
Hann sneri hestinum snögglega við, stýrði honum beint
út í lækinn og síðan upp brattan, sömu leið og hann hafði
komið niður. Gráskinni þurfti engrar hvatningar við til
að gera slíkt hið sama. Án þess að Jane segði orð, rölti
hann á eftir. Allt sem hún gat gert var að einbeita sér að
því að halda sér á baki. Það yrði skelf ilegt, ef hún dytti
af baki og lægi hjálparlaus á jörðinni. Hún sá fyrir sér
háðulegt augnaráð leiðsögumanns síns, ef slikt gerðist.
Loks komu þau uppá brúnina. Nú sá hún, að milli f jall-
anna voru djúpir dalir og hún ímyndaði sér, að búgarður-
inn væri inni i einhverjum þeirra. Sólin var að setjast að
baki hæðanna í f jarska og leit út eins og glóandi eldkúla
og varpaði rauðum bjarma á f jallatindana í kring. Jane
var hugfangin af fegurðinni og vildi gjarnan hafa staðið
þarna lengur, en leiðsögumaður hennar kom til hennar.
— Ef þér þekkið ekki frú Conway/ hlýtur það að vera
Dick hinn ungi, sem þér ætlið að heimsækja, sagði
hann án þess að sýna svipbrigði. Augu hans staðnæmd-
ust við gljáandi, koparrautt hár hennar. Logandi geislar
hnígandi sólarinnár í vestri léku í því og það varð eins og
lifandi.
— Þér haf i víst gleymt, að það er enn einn meðlimur i
fjölskyldunni.... Neil Conway! sagði hún hvasst.
Hann leit upp, en hún hélt áfram: — Þekkið þér hann?
spurði hún áköf. — Já, auðvitað gerið þér það, svaraði
hún sér sjálf. — Það geta ekki búið svo margir hér um
slóðir. Starfið þér kannski á búgarðinum?
Þegar hann svaraði ekki, sagði hún forvitnilega: — Er
það satt, að hann sé harður og strangur?
Nokkrar sekúndur stóð maðurinn og starði þögull út
yfir fjöllin.
— Ég veit það ekki, sagði hann loks. — Ef þér eigið að
búa hjá Conways, verðið þér að dæma um það sjálf. Ég
býst við að þér séuð að heimsækja Dick. Orð yðar benda
grunsamlega mikið til þess.
Einhverra hluta vegna, sem Jane skildi ekki, þá vildi
hún ekki að þessi maður misskildi hana, svo hún sagði:
— Já, Dick bauð mér hingað, en mig grunaði ekki að
þetta væri svona langt frá Vancouver. Hún leit vand-
ræðalega á hann.— Ég spurði yður um Neil Conway, því
að það getur svo farið að hann þurfi að gefa samþykki
sitttil aðéggiftist Dick — ef éggeri þaðþá.
Þegar hún sá undrunarsvipinn á andliti hans, f lýtti hún
sér að halda áfram: — Dick hefur beðið mig að giftast
sér. Mér hefur skilizt að frændi hans, Neil, sé lögráða-
HVELL
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
K
U
B
B
U
R
' Þetta Hella-VÓlýsanlegt! En
skrimsli, hvaö) haföu ekki
Þið hafið veril
týndir i vikuj
Aðeins I viku?
Hefur veriö eins
og mörg ár
LAUGARDAGUR
20. desember
7.00 Morgunútvarp Veöur-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10.
Morgunleikfimi kl. 7.15 og
9.05. Fréttir kl. 7.30, 8.15 (of
forustugr. dagbl,), 9.00 og
10.00. Morgunbæn kl. 7.55.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Svala Valdimarsdóttir
les þýðingu sina á „Malenu
og hamingjunni” eftir
Maritu Lindquist (5). Til-
kynningar kl. 9.30. Létt lög
milli atriða. óskalög sjúkl-
ingakl. 10.25: Kristin Svein-
björnsdóttir kynnir.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar. Tónleikar.
14.30 Tónskáidakynning. Atla
Heimis Sveinssonar.
15.00 Vikan framundan Björn
Baldursson kynnir dagskrá
útvarps og sjónvarps.
16.10 Fréttir. 16.15 Veöur-
fregnir. Tilkynningar.
16.40 Popp á laugardegi.
17.30 Lesið úr nýjum barna-
bókum Gunnvör Braga
Siguröardóttir sér um þátt-
inn. Sigrún Sigurðardóttir
kynnir.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.35 A bókamarkaðinum.
Umsjón: Andrés Björnsson.
Kynnir: Dóra Ingvadóttir.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Danslög.
23.55 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
Laugardagur
20. desember
17.00 iþróttir. Umsjónar-
s maður ómar Ragnarsson.
18.30 Dóminik. Breskur
myndaflokkur fyrir börn og
unglinga. 6. þáttur.
Læknirinn. Þýðandi Ellert
Sigurbjörnsson.
19.00 Enska knattspyrnan
Hlé
20.00 Fréttir og veður
20.25 Oagskrá og augiýsingar
20.35 Læknir I vanda. Breskur
gamanmyndaflokkur.
Frændi minn. Þýðandi Stefán
Jökulsson.
21.00 Skemmtiþáttur Les
Humphries. Söngflokkur
Les Humphries flytur
gömul dægurlög,
rokkmúslk, negrasálma o.
fl.
21.55 Pýralíf I þjóðgörðum
Kanada. Bresk fræöslu-
mynd um verndun dýra-
stofna. Þýðandi og þulur
Ingi Karl Jóhannesson.
22.25 Með gamia iaginu (The
Old Fashioned Way)
Bandarisk gamanmynd frá
árinu 1934. Aðalhlutverk
leikur W. C. Fields, Aðal-
persónan, McGonigle, er
forstjóri farandleikhúss,
berst i bökkum. Leik-
flokkurinn kemur til smá-
bæjar til að halda sýningu,
og þar slæst i hópinn auðug
ekkja. Ungur auðmanns-
sonur er ástfanginn af
Betty, dóttur leikhús-
stjórans, og hann bætist
einnig i hópinn. Þýðandi
Heba Júliusdóttir.
23.35 Pagskrárlok.
Auglýsið
í Tímanum