Tíminn - 24.01.1976, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
Laugardagur 24. janúar 1976.
Stefán Jasonarson skrifar:
FRÉTTABRÉF
LÁGSVEITUM
ÁRNESSÝSLU
ar. 1 haust hefur kórinn átt
ágætt samstarf með kirkjukórn-
um á Stokkseyri, enda er sami
söngstjóri hjá báðum kórunum,
Pálmar Þ. Eyjólfsson, Skipa-
gerði á Stokkseyri.
Kvenfélagið efndi til hópferð-
ar i Þjóðleikhúsið nokkru fyrir
jól. Að venju efndi kvenfélagið
til jólatrésskemmtunar
fyrir börn og spilakvölds fyrir
fullorðna fólkið milli jóla og ný-
árs, og ef að likum lætur hefst
frúaleikfimi áður en langt um
liður á vegum félagsins.
Saumaklúbbar a.m.k. 3, eru
nú starfandi i sveitinni. Sá sem
starfar hér i næsta nágrenni hélt
inn á 3ja áratuginn nýlega.
Tuttugu ára afmælið héldu þær
klúbbkonurnar hátiðlegt með
þvi að bjóða eiginmönnum sin-
um til kvöldfagnaðar á Hótel
Sögu s.l. sumar.
1 sambandi við vatnsveitu-
framkvæmdirnar má geta þess
að simastrengir voru viða lagðir
i vatnsveituskurðina áður en
ofan i þá var mokað sl. sumar.
Gefur þetta framtak ráða-
manna simans fyrirheit um að
áður en langt um liður verði
sjálfvirkur simi tekinn i notkun
hér i byggðarlaginu. Enda er
full ástæða til að bæta úr þvi
hörmungarástandi sem rikir
hér i næsta nágrenni, i sima-
málum. Aratuga gamall jarð-
strengur löngu slitinn og ónýtur
— ofanjarðar strengur lagður
yfir mýri og móa, traðkaður
niður og nagaður sundur af stór-
gripum. Tiðar bilanir eru — oft
þegar sizt skyldi ,,28 sam-
setningar á 200 m kafla....”
sagði viðgerðarmaðurinn
siðast, þegar hann var hér á
ferðinni!!
Dorri fær góða mjöllúku.
eru á aldrinum 11 til 17 ára,
höfðu ekki áður séð snjó. Þótti
þeim æðimargt forvitnilegt hér
á landi, enda er heimabyggð
þeirra svo langt héðan, að heim-
ferðin var aðeins hálfnuð i New
York.
Þessar og ýmsar fleiri jóla-
friaferðir sýna bezt að þrátt
fyrir langar leiðir er heimurinn
ekki eins „stór” nú og áður fyrr.
Þótt viða sé fátt fólk á bæjum
um þessar mundir, var félagslif
allblómlegt á sl. ári.
Á aðalfundi Umf. Samhygð
sem haldinn var nýlega kom
fram að félagsstarfið var fjöl-
þætt á sl. ári. Eins og oftast áður
voru Iþróttirnar viðamesti þátt-
ur félagsstarfsins. Samhygðar-
félagar tóku þátt i 15 iþrótta-
mótum, innan héraðs og utan á
árinu. Markús Ivarsson hlaut
félagsmálabikarinn fyrir marg-
háttuð félagsstörf.
Frá þvi var skýrt á aðalfund-
inum að nýlega hafa systkinin á
Syðra-Velli gefið 500 þús. kr.
i Minningarsjóð Sigurðar Jóns-
sonar frá Syðra-Velli. Þessi
rausnarlega gjöf er gefin til
minningar um foreldra systkin-
anna, Rannveigu og Jón Arna-
son, er bjuggu um áratugaskeið
á Syðra-Velli 2.
Minningarsjóðurinn var
stofnaður og gefinn Umf. Sam-
hygð á fyrstu árum félagsins til
minningar um Sigurð Jónsson
frá Syðra-Velli. Hann dó i blóma
lifsins og var traustur ung-
mennafélagi meðan hann lifði.
Skal tekjum sjóðsins m.a.varið
til þess að styrkja ungmenni til
náms i lýðskóla.
Kirkjukórinn efndi til hóp-
ferðar til Hornafjarðar sl. sum-
Byggingaframkvæmdir voru
ekki ýkjamiklar hér i sveit á
sl. ári. Þó eru 2 ibúðarhús i
smiðum. Annað er nú að verða
fullfrágengið, hitt er komið vel á
veg. Á einum bæ var byggt fjós
og áburðargeymsla. Fjárhús á
öðrum og auk þess ýmsar
smærri byggingar og endurbæt-
ur eldri húsa.
Og nú tekur daginn að lengja
„eitt hænufet á dag”. Vonin um
bjartari daga vex i brjósti
manna.
Mannlifið gengur áfallalitið
hér um slóðir, enda sá timi, að
umsvif úti við eru i lágmarki.
Norðan af landsbyggðinni ber-
ast fréttir af umbrotum i iðrum
jarðar og af fiskimiðum er
okkur sagt af hetjulegri baráttu
Daviðs við Goliat.
Saumaklúbbskonur gera stundum
bregða sér út i sólskinið.
„Hér gerist ekkert sem i frásög-
ur er færandi. — Hver dagur
öðrum likur”. Þannig svara
menn gjarnan ef spurt er frétta.
Þetta er ef til vill rétt, svona á
yfirborðinu, en ef betur er að
gáð eru engir tveir dagar alveg
eins. Að visu er athafnalifið
engum stórbreytingum háð i
fjósi og fjárhúsi, nú þegar allur
fénáður er á fullri gjöf. Þó geta
lægðirnar, sem margar leggja
leið sina hér um norðurhjarann,
gertstrik i önn dagsins, ef sam-
gönguleiðir lokast og athafnalif-
ið fer úrskeiðis af þeim sökum.
Það sem af er vetri hefur ver-
iðfremursnjólétt hér um slóðir.
Þó hafa vegir orðið erfiðir yfir-
ferðar hér og hvar — jafnvel
lokazt á köflum. Einkum er þ'að
þjóðvegurinn frá Loftsstöðum
austur á Partabæi, sem er.fljót-
ur að lokast ef snjóföl gerir og
skafrenning. Enda er efni veg-
arins að mestu sandur sem fýk-
ur ef hvessir eitthvað að ráði og
eftir verður á vegarstæðinu
ákjósanleg skjólgryfja fyrir
snjóinn að setjast þar að.
Þessi vegur er fjölfarin sam-
gönguleið og þvi mikilsvert að
úr verði bætt — vegurinn
hækkaður — hið fyrsta.
Nú eru blessuð jólin liðin og
athafnasamt kvennaár að baki.
hlé á saumaskapnum og
Nýtt ár hafið með óráðna
framtið og fyrirheit.
Þegar litið er yfir liðið ár,
kemur margt I hugann. Að sjálf-
sögðu er okkur bændafólki ofar-
lega i huga hið erfiða
heyskaparsumar og óvenju
léleg hey á haustnóttum.
Einu sinni enn hefur sunn-
lenzki rosinn „sagt okkur strið á
hendur” — og þvi miður margir
sunnlenzkir bændur beðið ósig-
ur i þeim „hernaði”. Enn sem
fyrr er það vothey — meira vot-
hey — sem er bezta og örugg-
asta brynjan gegn innrás þessa
erkifjanda þeirra sem allt sitt
eiga „undir sól og regni”.
Að sjálfsögðu er okkur Gaul-
verjum ofarlega i huga, þegar
litið er yfir liðið ár, hið veglega
mannvirki, vatnsveitan, sem nú
spannar um alla sveitina og
næstu byggðir og viðast hér i
sveit er tengd og tekin i notk-
un á heimilunum. Það mikla
öryggi að hafa alltaf nóg af góðu
vatni, jafnt þó rafmagnið fari
af, er mikils vert og illa er sá,
sem þessar linur ritar svikinn,
ef húsfreyjurnar, velflestar,
hugsa ekki hlýtt til Þingdals-
bóndans og Hurðarbaksbóndans
einnig, þegar hið silfurtæra og
ómengaða vatn úr þeirra land-
areignum streymir úr krönun-
um.
Um jólin bar hér ýmsa góða
gesti að garði i sveitinni. Auk
þriggja jólasveina, sem
skemmtu börnunum stundar-
korn i félagsheimilinu milli jóla
og nýárs, kom frændi minn og
nágranni, Guðmundur Guð-
mundsson frá Vorsabæjarhjá-
leigu, fljúgandi frá Gautaborg,
ásamt eiginkonu sinni og syni.
Þar i borg stundar Guðmundur
nám um þessar mundir.
Þá má geta þess, að Guð-
mundur Erlingsson frá Galta-
stöðum, sem fór til náms i
Bandarikjunum fyrir meira en
20 árum, kom I stutta heimsókn
um jólin, ásamt eiginkonu og
þremur börnum. Börnin, sem
Kórfélagar hlaða vörðu.
Mikil starfsemi hjá Bridgefélagi Blönduóss
MÓ-Reykjavik— Mörg undanfar-
in ár hefur starfsemi Bridgefé-
lags Blönduóss verið mjög mikil
og spilað af miklu kappi. t haust
hófst starfsemin með þátttöku i
Bikarkeppni BSÍ. Spilað var 7.
nóv. i einum 10 para riðli.
Nokkru siðar hófst firmakeppni
með þátttöku 14 fyrirtækja og
stofnana. Fimm umferðir voru
spilaðar og keppt i sjötta sinn um
farandbikar, sem gefinn var af
SÖlufélagi Austur-Húnvetninga.
Þrjú efstu fyrirtækin voru:
1. Kaupfélag Húnvetninga (Sig-
urðui- H. Þorsteinss. og Vignir
Einarsson) 921 stig.
2. Fróði h/f (Sig. Kr. Jónsson og
Guðbj. Guðmundss) 859 stig.
3. Visir s/f (Friðrik Indriðas. og
Björn Friðrikss.) 859 stig.
Þorsteinsmótið var haldið 27.
des., og tóku sjö sveitir þátt i þvi.
Spilað var eftir Pattonkerfi. Sveit
Sveins Ellertssonar sigraði með
55 stigum, en I öðru til þriðja sæti
voru sveitir Hallbjörns Kristjáns-
sonar og Sigurðar H. Þorsteins-
sonar með 51 stig.
Nú stendur yfir sveitakeppni
hjá Bridgefélaginu á Blönduósi,
og taka 9 sveitir þátt i henni. Aö
loknum tveimur umferðum er
sveit Hallbjörns Kristjánssonar
efst með 33 stig, i öðru sæti er
sveit Sigurðar H. Þorsteinssonar
með 29 stig, en sveit Ásu Vil-
hjálmsd. er i þriðja sæti með 26
stig.