Tíminn - 13.02.1976, Page 4

4
TÍMINN
Föstudagur 13. febrúar 1976
Myndavélin og Gina
Gina Lollobrigida leggur sig
alla fram um að taka góðar
myndir þessa stundina. Fyrir
skömmu ætlaði hún að fá að
taka myndir af fyrrverandi
starfsfélaga sinum, Sophiu
Loren. En Sophia vildi ekki
leyfa henni að taka myndirnar.
Þetta endaði með þvi, að Gina
og lifvörður Loren slógust. Gina
bar sigur úr býtum, Loren varð
að flýja, og á flóttanum mistti
hún af sér annan skóinn.
Signora Lollobrigida, sem eitt
sinn var fegusta kona heims, er
nú orðin 47 ára gömul. Hún býr
ásamt þremum schaferhundum
á Via Appia i Róm. Þar hefur
hún meira að segja myrkraher-
bergi, svo að allt er við höndina,
þegar hún þarf að vinna að
myndunum sinum. — Hvaða
fyrirmynd fellur yður bezt? var
hún spurð nýverið. — Mér fellur
bezt að mynda Fidel Castro,
segir hún og andvarpar. — Við
erum andlega skyld.... Þau hitt-
ust fyrir nokkru, og fór vel á
með þeim. Lollo gaf Castro
demantsprýtt armbandsúr sitt,
og hann gaf henni i staðinn
ryðfria stálúriðsitt. Aður en hún
fékk það, hafði hann látið grafa
aftan á það Til Ginu með aðdá-
un. Fidel Castro. Ljósmyndar-
inn Lollobrigida var ekkert sér-
lega hrifin af Christian Barnard
lækni, en um hann hefur hún
sagt, að hann sé aðeins léleg
auglýsingastjarna. Henni finnst
aftur á móti Henry Kissinger
skemmtilegur. — Hvað er næst
á dagskrá hjá yður? var ijós-
myndarinn spurður. — Ég þarf
að fara að taka myndir i bók,
sem fjallar um .villisvln.
Villisvin? Hvað veit frúin um
villisvin? — Þegar maður hefur
verið i kvikmyndaheiminum
eins lengi og é g hef verið þa ð, þá
veitmaðurallt, sem maður þarf
að vita um grisi, segir Lollo og
fussar. Gina Lollobrigida er hér
á göngu með hinum auðuga
prinsi sinum, Vittorio Massimo.
A hinni myndinni er hún senni-
lega á leið I myndatöku, og mik-
ið virðist henni liggja á.
Að fara inn
á annarra
verksvið
Franskir skiðakennarar og
fjallaleiðsögumenn hafa gert
með sér samning, eftir margra
ára deilur um það, hvert verk-
svið þessara tveggja hópa skuli
vera. Nú hefur samizt svo um,
að leiðsögumenn megi taka með
sér fólk i skiðaferðir, en þó
mega þeir ekki kenna byrjend-
um. Skiðakennurum er á hinn
bóginn heimilt að fara með fólk
hátt upp i fjöll, svo framarlega
sem aðeins er fylgt leiðum, þar
sem snjór er yfir. Einnig mega
þeir fara með fólk sitt eftir
merktum slóðum, en ekki er
leyfilegt að fara i ferðir, þar
sem nota verður kaðla, isaxir
eða annan fjallaútbúnað, sem
nauðsynlegur er, þegar fjöll eru
klifin. Samtök skiðakennara og
fjallaleiðsögumanna hafa einn- ■
ig ákveðið að setja á fót sam-
eiginlega nefnd sem á að gæta
hagsmuna þessara hópa gagn-
vart stjórninni i Paris. Leið-
sögumennirnir vilja fá þvi
framgengt, að hverjum hópi
fjallamanna, þótt einungis sé
um skemmtiferðafólk að ræða
fylgi þjálfaður leiðsögumaður.
Þetta gildir jafnt um há fjöll
sem lág, en á lægri og ekki eins
erfiðum fjöllum, á að hafa yngri
leiðsögumenn, og þá sem ekki
hafa hlotið eins mikla þjálfún og
þeir, sem hætta sér i hærri og
hættulegri fjöllin
*
Hve gömul er
Búkara?
Fomleifafræðingar frá visinda-
akademiunni i sovétlýðveldinu
Usbekistan i Mið-Asiu hafa
lengi leitað svars við þeirri
spurningu, hve gömlul Bukara
sé. Fyrir 10 árum hófst upp-
gröftur undir núverandi
Bukara, og árangur hans virðisí
leiða i ljós ótvíræða. likingu
með þeim fornleifum, sem fund-
ust undir núverandi Samarkand
i Turkmeniu. Þess vegna telja
menn, að Búkara hafi verið á-
lika mikilvæg efnahags- og
menningarmiðstöð og Samar-
kand á fimmtu öld fyrir upphaf
timatals okkar.
Sonur okk.ir hann Nonni er svo
fallega hugsandi. Hann vill ekki
vera að taka vinnu frá öðrum,
sem verr eru settir i lifinu heldur
en hann.
Reynið að líta á það þannig, að nú
losnið þér við að ganga um utan
dyra i allri þessari mengun I
nokkur ár.....
DENNI
DÆMALAUSI
Auðvitað er ég hörkutól. Ég fer
ekki einu sinni i bað. Ein smá-
skröksaga gerir ekkert til.