Tíminn - 31.08.1976, Blaðsíða 13

Þriöjudagur 31. ágúst 1976.
TÍMINN.
13
Victor Babin leika á tvö pia-
nó „Concerto pathétique” i
e-moll eftir Franz Liszt/
Hljómsveitin Fiiharmonia
leikur Sinfóniu nr. 3 I a-moll
op. 56 eftir Mendelssohn:
Otto Klemperer stjórnar.
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Veðurfregnir og fréttir.
Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.30 Miðdegissagan: „Leikir
I fjörunni” eftir Jón Óskar.
Hföundur les (4).
15.00 Miðdegistónleikar.
Franz Holetschek og Barylli
kammersveitin leika „Lit-
inn pianókonsert” eftir Leos
Janácek. Eileen Croxford
og David Parkhouse leika á
selló og pianó Sónötu op. 6
eftir Samuel Barber. Cieve-
land sinfóniuhljómsveitin
leikur „Tilbrigði” eftir Will-
iam Walton um stef eftrir
Hindemith: George Szell
stjórnar.
16.00 Fréttir. Tilkynningar.
(16.15 Veðurfregnir).
16.20 Popphorn
17.30 Sagan: „Sumar i
Grænufjöllum” eftir Stefán
Júliusson. Sigriður Eyþórs-
dóttir les sögulok (8).
18.00 Tónleikar. Tilkynningar
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Frettir. Fréttaauki. Til-
kynningar.
19.30 Bikarkeppni Knatt-
spyrnusambands tsiands á
Laugardalsvelli. Jón As-
geirsson lýsir siðari hálfleik
Vals og Breiöabliks.
20.15 Lög unga fólksins. Asta
R. Jóhannesdóttir kynnir.
21.00 Dagskrá um Asatrú.
M.a. flutt erindi um Æsi,
lesið úr Gylfaginningu,
kveðið úr Hávamálum.
Einnig flutt tónlist af hljóm-
plötum. Flytjendur: Svein-
björn Beinteinsson, Dagur
Þorleifsson, Sigurbjörg
Guövarðsdóttir, Jón Kjart-
ansson og Jörmundur Ingi.
21.50 Einsöngur I útvarpssal:
Sigriður Eila Magnúsdóttir
syngurlög eftir Leif Þórar-
insson, GIsli Magnússon
leikur á planó.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Kvöldsag-
an: Ævisaga Sigurðar Ingj-
aidssonar frá Balaskaröi.
Indriði G. Þorsteinsson rit-
höfundur les (3).
22.40 Harmonikulög. Garðar
Olgeirsson og Bjarki
Arnason leika.
23.00 A hijóöbergi. Meira úr
skipsskjölum Kólumbusar
um borð i Santa Maria árið
1492. George Sanderlin,
Anthony Quayle, Berry
Stranton, John Kane og
fleiri lesa og leika.
23.40 Fréttir. Dagskrárlok.
sjónvarp
20.00 Fréttir og veður.
20.20 Auglýsingar og dagskrá.
20.30 Columbo. Bandariskur
sakamálamyndaflokkur.
Morð eftir nótum. Þýöandi
Jón Thor Haraldsson.
21.45 Skattarnir. Umræðu-
þáttur, sem gera má ráð
fyrir að standi i eina og
hálfa klukkustund. Bein út-
scnding. Meðal þeirra, sem
taka þátt i umræöum
þessum, eru fjármálaráð-
herra, rikisskattstjóri, fv.
skattrannsóknarstjóri, lög-
fræðingur Skattstofunnar I
Reykjavik, bankastjóri og
fulltrúar Alþýðusambands
tslands og Vinnuveitenda-
sambands tslands. Hverju
dagblaði verður boðið að
senda tvo blaöamenn til að
mynda spyrjendahóp, en
umræðum stýrir Eiður
Guðnason, fréttamaöur
sjónvarpsins, og honum til
aðstoöar er annar frétta-
maður, Guöjón Einarsson.
Stjórn útsendingar Sigurður
Sverrir Pálsson.
23.15 Dagskrárlok.
Er í JÖTUNHEIMUM
FJALLANNA 55
flæmdir frá jarðnæði sínu. A þeirri skoðun var þorri
Lappanna, sem voru í Marsf jöllunum á sumrin, og for-
svarsmaður þeirra var Turri. Það hafði ekki verið af
neinni undirhyggju, að hann fullyrti, að sér væri ekki
kappsmál að fá aftur hreindýralöndin, sem bændur
' höfðu lagt undir sig. Ef til vill hefði þetta mál líka tekið
nýja stef nu, ef Jónas hefði slegizt í f ylgd með Löppunum
um haustið. Sú viðbára Turra, að hann vantaði hjarð-
mann, átti ekki nema að litlu leyti við rök að styðjast, og
honum var ekki heldur sérstakt kappsmál að gifta elztu
dóttur sina, þótt hann teldi það eðlilegt úrræði til þess að
koma á varánlegum friði við bændurna. Megintilgangur
hans hafði verið að láta þá Jónas og Níels leiða saman
hesta sína. Það hefði að vísu orðið blóðug senna, ef þeim
hefði lent saman, en Turri hafði myndað sér skoðun um
það, hvor þeirra myndi ganga með sigur af hólmi. Og
hvernig sem endalokin yrðu, hlaut hættunni, sem stafaði
af ófriði á hendur byggðamönnum, að verða bægt frá.
Lægi Níels eftir í valnum, voru fylgismenn hans forustu-
lausir, og yrði það Jónas, sem blæddi til ólífis.. Nú þá
fékk Níels að sofa úr sér hefndarlöngunina bak við
trausta fangelsismúra.
Hver var Níels?
Það hefði harðnað brúnið á Lars Pálssyni ef þeirri
spurningu hefði verið beint til hans. Niels — hann var
hinn gamli fjandmaður byggðarinnar í Marzhlíð... helj-
armenni, semaldrei sást fyrir... Lappinn, sem reyndi að
brenna þar inni fólkog fénað, þegar mönnum höfðu mis-
tekizf önnur úrræði.
Þegar Lars og kona hans settust að í Marzhlíð var Ní-
els í f lokki Lappanna á Marzf jallinu. Hann var þá hjarð-
maður hjá föður Vönnu, en burðir hans og óbugandi
viljakraftur höfðu samt gert hann að forustumanni, og
allt virtist benda til þess, að bæði Vanna og hreindýra-
hjörð föður hennar yrði eign hans, þegar tímar liðu. En
af því hjónabandi varð aldrei. Stjórnlaust hatur Níelsar
á frumbýlingunum leiddi af sér atburð, sem fældi Vönnu
f rá honum og loks tapaði hann leiknum til f ulls, er hann
reyndi að tortíma Hlíðarfólkinu. Þegar Hans og Greta
settust líka að í Marzhlíð, hafði Níels leitað á aðrar slóðir
og gifzt stúlku, sem erfði hreindýrahjörð og rétt til
hreindýrahaga langt norður í f jöllunum.
Hatur Níelsar hafði aldrei rénað. Oll þessi ár hafði
hann reynt að finna eitthvert úrræði, sem gerði honum
kleift að koma fram hefndum við Hlíðarfólkið, og nú
hafði hann loks fundið ráð, sem var bæði öruggt og á-
hrifaríkt. Þótt hefndin bitnaði á öllum, sem bjuggu ofan
við byggðatakmörkin — það skeytti hann ekki um.
Frumbýlingarnir — burt með þá. Það var kannske Turri
einn, sem hafði hugboð um, hvers vegna Niels sótti
svona f ast að vinna aftur það land, sem f rumbýlingarnir
höfðu numið.
Níels minntist aldrei á nýbyggðina í Marzhlíð, þegar
hann sat á þingum með kynbræðrum sínum og lýsti því
ranglæti, sem þeir hefðu verið beittir, og hvernig hægt
væri að kippa öllu í sama horf og verið hafði áður fyrr,
ef þeir héldu bara saman og krefðust þess einhuga, að
þeim yrði skilað aftur öllu landi fyrir ofan byggðasam-
tökin.
Nú virtist allt leika í lyndi fyrir Níelsi. Allt benti til
þess, að Lapparnir fengju óskir sínar uppfylltar, þegar
málið yrði lagt fyrir þingið. Það var ekki einu sinni víst,
að málið yrði kannað að nýju. Þegar lögin um byggða-
takmörkin voru sett, höfðu komið f ram margar sannanir
fyrir því, að þessi landshluti var ekki fallinn til annars
en hreindýrabeitar.Það nægði ef til vill að visa til þeirra
Þingmennirnir suður í Stokkhólmi þóttust líka margir
hverjir vita, hvers konar menn það voru er hrökklazt
höfðu upp í þessar f jallaauðnir. Þeir álitu, að það væri
nóg svigrúm fyrir allt heiðarlegt fólk, sem vildi vinna í
sveita síns andlits, þótt ekki væri seilzt til harðbalanna
ofan við byggðatakmörkin.
Ekki var þó málstaður frumbýlinganna vonlaus með
öllu. Væri það rétt, sem Aron sagði, að Lands-
höf ðinginn ætlaði að koma á markaðinn í Ásahléi, gat átt
sér stað, að hann myndi gefa löggjafarsamkomunni til
kynna, að það væri ekki aðeins verið að hrekja fáeina
ræningja og skógarmenn úr fylgsnum sínum, ef farið
væri að vilja Lappanna. Það væri miklu fremur verið að
ræna dugandi og eljusama menn réttinum til heimila
sinna, er þeir höfðu fórnað líf i sínu og atorku í mörg ár.
Ef landshöfðinginn léti málið afskiptalaust, var ekki á
annað að treysta en það, sem sýslumaðurinn i Vilhjálms-
stað gat til leiðar komið.
Jónas komst hvorki á fætur næsta dag né þann þar
næsta. En bræður hans komust heilu og höldnu í Ásahlé.
HVELL
G
E
I
R
I
D
R
E
K
I
K
U
B
B
U
R
Kgljj
,Þetta les OKKAR Dreki I’ 'dagbók langafa sins...'
Til hvers er
þá hin
trumban?^
Ég sendi
i tviriti!
< Ég nota^
þessa til að
senda
' skilaboð. á
2-4