Tíminn - 26.11.1976, Blaðsíða 11

10

Föstudagur 26. nóvember 1976
Föstudagur 26. nóvember 1976
11
Norrænar
bækur
kynntar
í Norræna
húsinu
Undanfarin ár hafa sendikenn-
ararnir i samvinnu við bókasafn
Norræna hússins haft kynningu á
athyglisverðum bókum hins nor-
ræna bókamarkaðs haust hvert.
Til þessarar kynningar hefir ver-
ið boðið norrænum rithöfundum,
og hafa Ebbe Klövdal Reich frá
Danmörku, Lars Huldén frá
Finnlandi, Olav H. Hauge frá
Noregi og Per-Gunnar Evender
frá Svíþjóð verið gestir. Að þessu
sinni verður það danski rithöf-
undurinn Svend Age Madsen.
Einsog áður verða kynningarn-
ar tvær, hinn fyrri á bókum frá
Finnlandi og Sviþjóð, og fer hún
fram laugardaginn 27. nóvember
og verður i umsjá sænska sendi-
kennarans, Ingrid Westin, og
finnska sendikennarans, Ros-
Mari Rosenberg.
Síðari kynningin, þegar á dag-
skrá verða danskar og norskar
bækur verður laugardaginn 4.
des.,og sjá danski sendikennar-
inn, Peter Rasmussen, og norski
sendikennarinn, Ingeborg Donali
um hana. Þar les Svend Age
Madsen m.a. upp úr nýjustu bók
sinni, tveggja binda verki, sem
heitir Tugt og utugt i Mellemtid-
en.
Könnun
Kyrrahafsins
— 4. bindið í
bókaflokknum Lönd
og landkönnun
gébé Rvik. — Fjórða bindið i
bókaflokknum Lönd og landkönn-
un, KÖNNUN KYRRAHAFSINS,
er komið út hjá bókaútgáfunni
örn og örlygur. Þýöandi er Stein-
dór Steindórsson frá Hlöðum og
umsjón með islenzku útgáfunni
höfðu örnólfur Thorlacius og
Hákon Tryggvason. Þau þrjú
bindi sem þegar eru komin út,
heita Frumherjar i landaleit,
Handan viö sjóndeildarhring og
Landafundirnir miklu. Hér er i
rauninni mannkynssagan sögð
með nýjum hætti eins og hún
blasti við af sjónarhóii land-
könnuðanna.
1 þessu nýja bindi, segir frá
Vasco Núnes de Balbao, sem
fyrstur Evrópumanna leit Kyrra-
hafið augum, fyrstu landnemun-
um á Kyrrahafseyjum og fjöl-
mörgu öðru.
Bókin, eins og fyrri bindin, eru
prentuð erlendis og prýða lit-
myndir hverja einustu siðu.
Ný barnabók:
Maggi
mýslingur
gébé Rvik — MAGGI
MÝSLINGUR nefnist litil falleg
litmyndabók eftir hinn heims-
kunna barnabókahöfund, Richard
Scarry. Það er bókaútgáfan örn
og örlygur, sem gefur bókina út,
en hún er þýdd af Lofti
Guðmundssyni. — I bókinni eru 11
stuttar sögur með stórum lit-
myndum.
Auglýsið í
Tímanum
Sjö ára bekkur I öldutúnsskóla I Hafnarfirði.
Breytingor á
námsskipan í
barna- og gagn
Tólf ára bekkur i Árbæjarskóla i Reykjavik.
frseðaskólum og nómsmat við lok grunnskóla
Eftirfarandi grein er tekin úr
Fréttabréfi frá menntamálaráðu-
neytinu, sem út kom 15. ndvem-
ber s.L.
I samræmi við lög nr. 63/1974 er
nú unnið að þvi að koma á 9 ára
samfelldum grunnskóla. Fram til
þessa hafa barna- og gagnfræða-
skólar skipzt i áfanga, sem hverj-
um um sig lauk með meiriháttar
prófum. Barnapróf var tekið við
lok 6. námsárs, unglingapróf,
sem jafnframt er lok skyldu-
náms, við lok 8. námsárs,
landspróf miðskóla við lok 9.
námsárs og gagnfræðapróf við
lok 10. námsárs. A siðustu árum
hafa u.þ.b. 30% hvers árgangs
þreytt landspróf miðskóla og þar
hafa milli 60 og 70% staðizt próf,
nokkuð breytilegt eftir árum.
Við tilkomu samfellds 9 ára
grunnskóla verða fyrrnefnd
áfangapróf afnumin og var
barnaprófið fellt niður frá og með
vorinu 1975 svo og öll sérákvæði,
sem um það hafa gilt sbr. bréf
ráðuneytisins dags. 9. september
1974 og 28. október 1974.
1 bréfinu frá 28. október segir
m.a.: ,,AÖ þvi er varðar flutning
nemenda milli bekkja í skyldu-
námsskólum skal miða við þá
reglu, að nemendur færistupp um
.einn bekk á ári. Frávik frá þessu
skulu ákveðin af skólastjóra að
höfðu samráði við aöalkennara
nemandans og að fengnum
umsögnum annarra kennara
hans og skólasálfræðings, starfi
hann i skólahverfinu. Einnig skal
fá samþykki foreldra hvort sem
um er að ræða seinkun eða flýt-
ingu nemanda.”
Skv. 88. gr. grunnskólalaga skal
stef nt að þvi, að ákvæöið um leng-
ingu skólaskyldunnar i 9 ár komi
til framkvæmda samtimis á
landinu öllu 6 árum eftir gildis-
töku laganna og helzt þvi
unglingaprófið til ársins 1980, en
fellur þá niður að óbreyttum lög-
um.
Skv. ákvæði til bráðabirgða
skal menntamálaráðherra, að
liðnum 4 árum frá gildistöku lag-
anna, gera Alþingi grein fyrir
framkvæmd þeirra og þá einkum
undirbúningi að niu ára skóla-
skyldu, þannig að Alþingi gefist
kostur á að álykta á ný um það
ákvæði.
Meðan unglingaprófið helzt, er
hæpið að tala um 9 ára samfelld-
an grunnskóla. Er þvi helzt að
miða við, að dregið verði úr
áhrifum þess með þvi að rýmka
túlkun ákvæða, sem um það gilda
og beita t.d. sömu aðferðum við
inntöku nemenda i 9. bekk og bent
var á hér að framan um aðra
bekki skólans. Með þessu móti er
helzt unnt að fá nokkra mynd af
þvi hvernig 9 ára samfelldur
grunnskóli verður i framkvæmd
jafnvel þótt lenging skólaskyld-
unnar sé ekki komin til fram-
kvæmda.
Vorið 1977 er ráðgert, að gagn-
fræðapróf verði haldið i siðasta
sinn og jafnframt munu þeir, sem
stunda nám i 9. bekk skólaáriö
Í976-’77, taka lokapróf úr grunn-
skóla, sem verður þá haldið i
fyrsta sinn. Viðkomandi nemend-
ur hafa i megin dráttum búið sig
undir þessi námslok samkvæmt
námskrá, sem menntamálaráðu-
neytið gaf út haustið 1974. Þegar
þessum áfanga er náð, má segja,
að skipulagslega séð hafi verið
komið á 9 ára samfelldum grunn-
skóla, nema að þvi er varðar
unglingaprófið sem áður hefur
verið getið.
Það er almennt víðurkennt, að
skipulagsbreytingar eins og hér
hefur verið lýst, svo og margt
annað, sem felst i lögum um
grunnskóla, nær ekki tilgangi sin-
um, nema jafnframt eigi sér stað
breytingar á innra starfi skól-
anna, sem stefna i sömu átt.
Af opinberri hálfu hefur verið
gert verulegt átak til þess að
stuðla að þessari þróun, og má
t.d. nefna, að með lögum nr.
38/1971 var kennaramenntun flutt
á háskólastig, námskeiðahald
fyrir starfandi kennara hefur
verið aukið verulega, unnið hefur
verið að endurskoðun námsefnis
og kennsluhátta og er árangur
þess starfs smátt og smátt að
skila sér út i skólana og mun gera
það i enn rikara mæli á næstunni.
Þá hefur verið unnið að gerð aðal-
námsskrár fyrir grunnskóla, og
er hluti hennar þegar kominn út.
Stefnt er að þvi, að sá hluti, sem
eftir er, komi út á þessu skólaári.
Einn viðkvæmasti og vandmeð-
farnasti þátturinn i þessum
skipulagsbreytingum er náms-
mat eða próf. Það er óhjákvæmi-
legt að breyta bæði tilhögun opin-
berra prófa svo og aöferðum við
námsmat á vegum skólanna
sjálfra. Til þess að skýra þennan
þátt nánar er íétt að gera grein
fyrir því ástandi sem rikt hefur
fram undir þetta og hvernig það
samrýmist þeim markmiðum,
sem lög um grunnskóla setja
skólastarfinu sbr. 2. og 42. gr.
Algengast er, að árangur nem-
enda sé metinn i lok skólaárs
eða námsáfanga meö sérstöku
prófi, sem þá er haldið en minna
lagt upp úr vinnu nemenda
meðan á námi stendur.
Eins og áður er sagt, hefur
barnapróf verið lagt niður sem
slikt en enn eru haldin samræmd
próf við lok 6. námsárs i móður-
máli og stærðfræði. Er þetta fyrst
ogfremstgerti könnunarskyni og
m.a. til þess að einstakir skólar
geti metið stöðu sina gagnvart
landinu i heild. Hlutaðeigandi
kennara og skólastjóra er heimilt
að vikja frá niðurstöðu sam-
ræmds prófs, þegar nemendum
er endanlega gefinn vitnisburður,
ef sérstakar ástæður mæla með
þvi, sbr. áðurnefnt bréf ráðu-
neytisins frá 28. október 1974.
A unglingaprófi eru haldin
samræmd próf i móðurmáli,
dönsku, ensku og stærðfræði, og
er miðað við að svo verði unz
ákvæði grunnskólalaga um 9 ára
skólaskyldu kemur til fram-
kvæmda árið 1980.
Lándsprófi miðskóla var komið
á árið 1946, og var á þeim tima
mikil réttarbót fyrir nemendur,
sem hugðu á nám i menntaskóla.
Kennt hefur verið samkvæmt
samræmdri námskrá, og hafa
landsprófsnemar þreytt próf i 8
greinum, þar af tvö próf i einni,
þ.e. islenzku. Siðustu árin heíur
skólunum þóverið heimilað að út-
búa sjálfir próf i einni eða tveim-
ur greinum sem ákveðnar hafa
verið sérstaklega hverju sinni.
Þessi mikla samræming leiddi
til þess, að kennslan varð einhæf,
sveigjanleiki i námi mjög li'till og
fjölbreytni i vali námsefnis nán-
ast enginn, enda var fyrst og
fremst litið á prófin sem inntöku-
próf i menntaskóla en aðrir skólar
hafa i auknum mæli tekið mið af
niðurstöðum þess. Við inntöku
nemenda i landsprófsdeildir var i
raun miðað við ákveðna lág-
markseinkunn á unglingaprófi
enda þótt hún hefði ekki verið
skilgreind af hálfu ráðuneytisins
en öðrum nemendum var gefinn
kostur á að fara i aörar deildir og
taka gagnfræðapróf á tveimur
árum.
Þeir, sem ekki fóru i lands-
prófsdeildir áttu i mörgum tilvik-
um kost á fjölbreyttara námi en
hinir. Kennslan miðaðist ekki við
samræmda námsskrá og lokapróf
voru ekki samræmd. Einstakir
skólarhöfðu þvi að verulegu leyti
frjálsar hendur um val námsefnis
og prófkröfur, sem leiddi til þess,
að mikill mismunur varð milli
einstakra skóla á þessu sviði.
Námskröfur og yfirferð í einstök-
um greinum var mjög misjöfn, og
þegar kom fram á siðari hluta
sjöunda áratugsins, var svo
komið, að litið mark var tekiö á
gagnfræðaprófinu, t.d. við inn-
göngu i suma framhaldsskóla.
Til þess að mæta þessum vanda
var horfið að þvi ráöi að sam-
ræma gagnfræðapróf I 4 greinum.
þ.e. islenzku, dönsku, ensku og
stærðfræði. Fyrsta samræmda
gagnfræðaprófið var haldið árið
1968.
Þróunin varð sú, að kröfur til
landsprófs miðskóla og gagn-
fræðaprófs i þessum 4 greinum
urðu þær sömu og munurinn að-
eins sá, að landsprófsnemar luku
á einu ári þvi námi, sem gagn-
fræðingar luku á tveimur, enda
eru þessi próf nú metin jafngild i
mörgum tilvikum. Þó er sá galli
á, aö við inntöku gagnfræðinga i
aðra skólaeroft aðeins miðað við
samræmdar greinar, en hinum
litill gaumur gefinn. Af þessu
hefur leitt, að ekki hefur verið
kom ið til móts við nemendur, sem
hafa staðið sig laklega i þessum
greinum, nema að mjög litlu
leyti, enda þótt frammistaða
þeirra iöðrum greinum hafiverið
mjög frambærileg.
Samræmdu prófin hafa haft
mjög mikil og mótandi áhrif á
skólastarfið i gagnfræðadeildum,
og þó sérstaklega landsprófs-
deildum, þar sem mest áherzla
hefur verið lögð á kennslu i við-
komandi greinum og hafa þau
þannig oft komið i veg fyrir eðli-
legt sjálfstæíi og frumkvæði skól-
anna um kennsluhætti og frávik
frá venjum og hefðbundnu fyrir-
kom ulagi.
Tilgangur samræmdu prófanna
hefur verið sá að segja fyrir um
hæfni nemenda til framhalds-
náms i bóklegum greinum. At-
huganir, sem gerðar hafa verið á
niðurstöðum landsprófs
miðskóla, hafa leitt i ljós, að for-
sagnargildið, að þvi er þetta
atriði varðar, breytist óverulega,
þó að samræmdum prófum sé
fækkað frá þvi, sem verið hefur.
Sama gildir, þó að samræmdu
prófin taki aðeins til tiltekinna
þátta innan hverrar námsgrein-
ar.
Þá eru margir námsþættir þess
eðlis, a ð það er nær útilokað að
prófa kunnáttu nemenda i þeim
með samræmdu prófi, og virðist
þvi eðlilegt, að skólarnir sjái sjálf-
ir um mat á þessum þáttum.
1 grunnskólalögum er mörkuð
ný stefna i skólahaldi, kennslu og
námi. Þar er gert ráð fyrir, að
hver nemandi eigi þess kost aö
efla hæfileika sina og „afla sér
þekkingar og leikni og temja sér
vinnubrögð, sem stuðli að
stöðugri viðleitni til menntunar
og þroska”. I lögunum eru talin
upp nokkur námssvið, sem skól-
arnir skulu sinna, og má m.a.
nefna verklegt nám og ýmsar
valgreinar, verklegar og bókleg-
ar i efstu bekkjum grunnskóla.
Þá er einnig nefnd þátttaka
nemenda i atvinnuiifinu um tak-
markaðan tima.
Það eraugljóst, að þessum skil-
yrðum verður ekki unnt að full-
nægja nema með mun sveigjan-
legri kennsluháttum en verið
hefur og aukinni einstaklings-
bundinni ‘ leiðsögn. Jafnmikil
samræming lokaprófa og verið
hefur er þvi útilokuð þar eö hún
vinnur einmitt gegn nauðsyn-
legum sveigjanleika i námi og
kennslu.
Miðað við aöstæður i dag og
fyrri reynslu er þó ljóst, að ein-
hverrar samræmingar er þörf,
m.a. vegna inntöku i framhalds-
sköla og virðist hér fyrst og
fremst vera um aö ræða hags-
munamál nemenda eins og síðar
verður vikið að.
Breytt skipan samræmdra
prófa viö lok grunnskóla þarf
þvi að
1) leyfa það mikinn sveigjanleika
i starfi skólanna, að unnt sé að
ná þeim markmiðum, sem
nefnd eru hér að framan.
2) fela i sér möguleika til að bera
saman árangur nemenda,
a.m.k. i tilteknum greinum, á
landsmælikvarða, þar sem
slikt er talið nauðsynlegt.
Þessum skilyrðum virðist
helzt mega fullnægja með
eftirfarandi hætti:
a) Samræmdum prófum verði
fækkað verulega frá þvi sem
verið hefur á landsprófi mið-
skóla t.d. verði ekki prófað í
fleiri en 4 greinum árlega.
Uppbyggingu og gerðprófanna
verði breyttá þann veg, að þau
prófi aðallega grundvallar-
atriði viðkomandi námsgrein-
ar i samræmi við ákvæði gild-
andi námskrár. Prófin geta þá
allt eins tekið til þeirra atriða,
sem numin eru í 7. og 8. bekk
og þeirra sem numin eru i 9.
bekk.
b) Við námslok i 9. bekk gefi
skólar nemendum vitnisburð i
öllum greinum, og sé hann
byggður á sérstöku prófi, sem
haldið er i lok námsáfanga
og/eða frammistöðu nemenda
á námstimanum, þ!m.t. úr-
lausnir sérstakra verkefna,
sem þeir hafa leyst.
Með þessu móti er dregið það
mikið úrsamræmdum prófum, að
áhrif þeirra á skólastarfið ættu
ekki að verða óhóflega mikil án
þess þó að umtalsverð breyting
verði á forsagnargildi þeirra um
hæfni nemenda til áframhaldandi
bóknáms. Ennfremur hafa skól-
arnir innan ramma gildandi laga
og reglugerða verulegt svigrúm
til að móta kennsluhætti sina
meir í samræmi við þarfir og
áhuga einstakra nemenda eða
nemendahópa.
A samræmdum prófum undan-
farinna ára hefur dreifing eink-
unna i sömu grein verið nokkuð
breytileg frá ári til árs. Þá hefur
einnig verið verulegt ósamræmi i
einkunnadreif ingunni milli
greina. Þetta jafngildir þvi, að
gildi einkunna i sömu grein er
mismunandi milli ára og
einkunnir i tveimur greinum ekki
samb.ærilegar.
Linuritin hér fyrir neðan skýra
þetta nánar.
Linuritin sýna dreifingu eink-
Eink. 0 og 10 hlutu 1% nem. 2t
- 1 - 9 3% - 20
- 2 - 8 - 7% - 15
- 3 - 7 - 12% - 10
- 4 -■ 6 - 17% - ' 5
- 5 - 20% - 1.
lu cílJxUIUI
1
landsprófi miðskóla, má ætla, að
þessar sveiflur hafi jafnazt út og
þvi ekki haft veruleg áhrif á
meðaleinkunn nemenda úr öllum
greinum. Með fækkun samræmdu
greinanna hafa sveiflurnar aftur
á móti mun meiri áhrif. Það er
þvi óhjákvæmilegt að gera ráð-
stafanir til að jafna þann mun,
sem fram kemur i einkunnadreif-
ingunni og hér hefur verið lýst.
Akvarðanir um möguleika
nemenda til framhaldsnáms eru
teknar m.a. á grundvelli þessara
einkunna og þvi nauðsynlegt, að
hver nemandi hefur hlotið mörg
stig i prófinu. Tiltekinn hluti
þeirra, sem fær flest stig, hlýtur
siðan hæstu einkunn og jafnstór
hluti þeirra, sem fær fæst stig,
hlýturlökustu einkunn o.s.frv., þó
þannig að nemendur sem hljóta
jafnmörg stig fá að sjálfsögðu
sömu einkunn.
Vorið 1976 voru haldin sam-
ræmd próf i fjórum greinum á
landsprófi miðskóla og gagn-
fræðaprófi. Þessar greinar voru
islenzka, danska, enska og stærð-
fræði og voru sömu prófverkefui
un nemenda, miðað við þann
stigafjölda, sem þeir hljóta i
prófi, breytist ekki, þegar gefið er
fyrir á þennan hátt. Hins vegar
fær hver einkunn ákveðna merk-
ingu, sem er óháð greinum og
óháð þvi, hvaða ár prófið er tekið.
Nemandi, sem hlýtur einkunnina
8, veit að á viðkomandi prófi hafa
aðeins 4% nemenda hlotið hærri
einkunn, 7% jafnháa en 89% lak-
ari. Nemandi, sem fær einkunn-
ina 6, veit að 23% nemenda hafa
náð betri árangri, 17% jafngóðum
en60% lakari o.s.frv. Þessi merk-
35
30
25
20
15
10
5
0

/
/
~r
Lamlcpróf 1975
35
30
26 '
20
'ft iAliofruii X = 5,79
k 1S
X
\
10
t
s

8 9 1U einkunii
X nem.
'* Laíxlspróf 1975
íslui^a 11 « • 6,1

9 10 einkunn
Þessi linurit sýna dreifingu II á landsprófi miðskóla vorið allra einkunna er 1,07.1 eölisfræði lægri einkunn en 6, en u.þ.b. 16% í
einkunna i eðlisfræði og fslenzku 1975. Mismunur á meðaltölum eru u.þ.b. 44% nemenda með islenzku II.
35
30
25 '
20
15
10
5
% MB.

197X
X - 3,69
35
30 >
25
20'
15 ■
10’
-1—»-■ * i tr—1—»
5 5 7 3 9 10 einlaan
S'.
Stasrö:
óf 1975
X - X,10

9 10 «iidam
unna i stærðfræði á gagnfræða-
prófi vorin 1974 og 1975. Mismun-
ur á meðaltölum eink. er
0,41. Vorið 1974 er u.þ.b. 69%
nemenda með lægri einkunn en 5,
en u.þ.b. 57% vorið 1975.
Þessi dæmi eru valin af handa-
hófi.
Með tilliti til þess hvað sam-
ræmdu prófin hafa verið mörg á
þessi grundvöllur sé sá sami, eða
svipaður, frá ári til árs og aðstaða
nemenda i þessu efni alltaf sú
sama.
Leið til að ná þessu marki er að
miða við hlutfallslega einkunna-
gjöf. Þegar þannig er gefið, eru
úrlausnir allra nemenda, sem
prófið tóku, fyrst metnar með
hefðbundnum hætti og talið hvað
lögð fyrir báða nemendahópa.
Var áðurnefndri aðferð við eink-
unnagjöf þá beitt hérlendis i
fyrsta sinn og miðað við eftirfar-
andi dreifingu einkunna.
Myndin gefur glöggt yfirlit yfir
einkunnadreifinguna, en með
þessu móti verður meðaltal allra
einkunna 5.
Það ber að hafa i huga, að röð-
ing einstakra einkunna er gjöró-
lik þvi, sem menn hafa átt að
venjast, en gefur ekki siður þær
upplýsingar, sem leitað hefur
verið eftir með samræmdum
prófum, en megin tilgangur
þeirra hefur fyrst og fremst verið
sá að flokka nemendur sam-
kvæmt hæfni til bóklegs náms.
Eins og áður hefur komið fram,
er ekki fyllilega raunhæft að
prófa með samræmdu prófi nema
tiltölulega fáa þætti, sem lögð er
áherzla á i skólastarfinu. Þá er
það ekki siður hæpið að ákvarða
með einhliða viðmiðun við niður-
stöður samræmdra prófa um
möguleika nemenda til fram-
haldsnáms. Þess vegna er stefnt
að þvi að hlutdeild skólanna i
brautskráningu nemenda við lok
náms i grunnskóla aukist veru-
lega frá þvi, sem verið hefur.
Miðað er við, að þeir gefi vitnis-
burð í öllum greinum samkvæmt
markmiðum gildandi námskrár
og þeirri áherzlu sem lögð hefur
verið á einstaka þætti i kennsl-
unni og i samræmi við leiðbein-
ingar, sem veittar eru þar um.
Vitnisburður skólans miðast að
verulegu leyti við það hlutfall
skilgreindra námsmarkmiða,
sem nemandinn hefur tileinkað
sér, og þarf hann ekki að byggjast
á sérstöku prófi, sem haldið er við
lok námsáfanga, heldur á
frammistöðu nemenda á náms-
timanum og/eða sérstökum verk-
efnum, sem nemendur hafa leyst.
1 samræmdum greinum miðast
vitnisburðurskólanna m.a. við þá
þætti, sem ekki hafa verið próf-
aðir á samræmdu prófi. Þessi
háttur var viðhafður i vor, nema i
stærðfræði sem verður að þessu
leyti sett i flokk með öðrum sam-
ræmdum greinum á næsta ári.
Við inntöku nemenda i fram-
haldsskóla koma þær einkunnir,
sem skólinn gefur, ekki síður til
athugunar en einkunnir á sam-
ræmdum prófum, og er með
þessum hætti dregið verulega úr
þeim ágöllum sem alla tið hafa
fylgt samræmdum prófum.
Inntökuskilyrði i fram-
haldsskóla fyrir þá nemendur,
sem útskrifuðust s.l. vor, voru
skilgreind i samræmi við framan-
ritað, en þær skilgreiningar, svo
og einstakir þættir við fram-
kvæmd prófanna, eru nú i endur-
skoðun.
Þrátt fyrir þá skipan, sem hér
hefur verið lýst við námsmat við
lok grunnskóla, er ekki þar með
sagt, að hér sé um endanlega
lausn að ræða. Fylgzt verður vel
með kostum og göllum þessa
fyrirkoniulags einsog þeir birtast
á hverjum tima, og nauðsynlegar
lagfæringar verða gerðar, þegar i
ljós kemur, að þeirra er þörf.
Námsmat er sá þáttur i starfi
skólanna, sem nú er einna mest
til umræðu viðast hvar erlendis
og endanleg lausn, sem allir eru
ánægðir með, virðist ekki i sjón-
máli.