Tíminn - 04.05.1977, Síða 8

Tíminn - 04.05.1977, Síða 8
8 Miðvikudagur 4. mai 1977 Ræða Halldórs E. Signrðssonar í eldhúsdagsumræðunum Kjarkur, bjartsýni og trú á möguleikana — duga þjóð- inni til þess að sigrast á vandamál- unum Ég vil byrja mál mitt meB þvi að vikja sérstaklega að efnahags- legri stöðu landbúnaðarins og fleiri þáttum er hann varöa. Að sjálfsögðu hefur landbúnaö- urinn, eins og aðrir atvinnuvegir þjóðarinnar, orðiö fyrir áföllum á siðustu tveim árum. Verðbólgan hefur sagt til sin þar. Aburðar- verð hefur nær þvi þrefaldazt á sl. þremur árum, og miklar hækkan- ir hafa einnig oröiö á öörum rekstrarvörum og þjónustu. Islenzkur landbúnaður mun aldrei hafa haft betri afkomu efnahagslega en á árunum 1972 og 1973, og jafnvel 1974. En eftir þvi sem tölur segja bezt þar um, hefur afkoma bændastéttarinnar versnaö álika og annarra stétta þjóðfélagsins á siöustu tveim ár- um, þegar almennur samanburö- ur er geröur. En auk hinna al- mennu efnahagsáhrifa á kjör fólks, mun gæta i kjörum bænda áhrifa óþurrkanna sl. tvö sumur á mestu framleiðslusvæðum land- búnaðarins, á Suður- og Vestur- landi. Þar er um að ræöa tjón, er nemur hundruðum milljóna króna F tapaðri framleiðslu og auknum fóðurbætiskaupum. Bjargráðasjóöi útvegað aukið fé Unnið hefur verið að þvi aö út- vega fjármagn til þess aö veita þessum bændum lán úr Bjarg- ráðasjóði til fóðurbætiskaupa. Þeim málum er nú svo komið, aö segja má aö fjármagn hafi veriö útvegað til sjóðsins til þessara út- lána, og er stjórn Bjargráðasjóös nú aö fjalla um hvort unnt sé að taka þessi lán, sem að hluta eru aöeins til skamms tima. Ekki er hægt að halda þeim út- lánakjörum á þessum lánum sem Bjargráöasjóður hefur haft. Til þess er lánsfé sjóðsins of dýrt og lánstiminn of stuttur. Munu þessi lán þó forða bændum á óþurrka- svæöunum frá þvi aö biða enn meira tjón i búrekstri sinum, en bætir að sjálfsögðu ekki tjón þeirra aö fullu, er fyrir þvi urðu, þar sem lánsfé getur aldrei bætt afurðatjón. Sala landbúnaðarafurða dregst saman Nokkuð hefur borið á þvi á þessum vetri, að dregið hafi úr sölu á landbúnaöarafurðum á innlendum markaði, sérstaklega dilkakjöti og smjöri. Astæöan fyrir þessu er m.a. sú, að niður- greiðslurnar hafa haldizt óbreytt- ar að krónutölu um nokkurt skeið og lækka þvi I hlutfalli við verö- lag. Jafnframt er kaupgeta fólks- ins minni, en hvort tveggja hefur oröiö til þess að draga úr kaupum fólks á þessum afuröum. Þetta mál er nú I athugun með úrbætur i huga. Dýrmætur gjaldeyrir Lög hafa veriö sett um mat á ull og gærum. 1 ullar og gæruiðnaði er mestur vaxtarbroddur islenzks iðnaðar. Það er hægt að gera sér vonir um, að meö auknum gæðum á gærum og ull sé hægt að auka þau verðmæti, sem sauðkindin skilar og jafnframt þurfi ekki I sama mæli og áður að treysta á kjötveröiö, svo þeim verðmætum verði náö. Ullar- og gæruframleiðslan er nú oröin þýðingarmikill grund- völlur atvinnuuppbyggingar og gjaldeyrisöflunar fyrir þjóðarbú- ið. Þvi má ekki gleyma, aö út- flutningur landbúnaðarafurða skapár þjóðinni dýrmætan gjald- eyri, svo að andvirði gjaideyris af útfluttum landbúnaðarafurðum á sl. ári hefur skapað rikissjóði á annan milijarð króna i beinar tekjur umfram þær útflutnings- bætur, sem rikissjóöur greiddi. Auk þess má minna á gjaldeyris- sparnað og að landbúnaöurinn veitir atvinnu til annarra en bænda. Stofnlán tryggö A siðast liðnum árum hefur orðið veruleg aukning á fram- kvæmdum i sveitum landsins, og i vinnslustöðvum landbúnaðarins, þrátt fyrir þá fjárhagserfiðleika, sem bændur hafa átt viö aö striöa. Nokkrir erfiðleikar hafa verið hjá Stofnlánadeild landbúnaðar- ins, aö geta sinnt eftirspurn á þvi lánsfé, sem sótt hefur verið um, en það tókst þó sæmilega á si. ári, og á þessu ári geri ég ráð fyrir, að það muni takast að fullu. Þeir erfiöleikar eru skiljanlegir, þegar haft er I huga, að verðgildi útlána frá Stofnlánadeild landbúnaðar- ins haföi nær þrefaldazt frá árinu 1970 fram til ársins 1975. Þá er einnig frá þvi að segja, að staða stofnlánadeildarinnar hefur ekki batnað svo sem gert var ráð fyrir meö lögunum frá 1973, þó sú laga- setning hafi nær tvöfaldað fasta tekjustofna deildarinnar. Unnið er aö endurskoöun laga um stofnlán i landbúnaöi með það fyrir augum, að deildinni veröi séö fyrir fjármagni svo hún geti sinnt hlutverki sinu. Rikisstjórnin mun halda áfram aö skoða þetta mál og leggja sér- staka áherzlu á lánamál til frum- býlinganna. Þar sem verið er aö vinna að endurskoöun á lögum um aðra stofnlánasjóði, þykir eölilegast að framlagning breytinga á lögum þeirra fylgist að, sem mun verða á næsta hausti. Unnið að f jölmörgum málum Samið hefur veriö frumvarp um fóðurframleiðslu i landinu. Stefnt er að aukinni innlendri fóðuröflun með þvi aö gera hey- verkun öruggari og byggja upp grænfóðurverksmiðjur. Einníg er unniö að undirbúningi fyrir stækkun Aburðarverksmiöjunn- ar. Skipuð hefur verið nefnd til að gera tillögur um nýtingu á slátur- úrgangi, en þar eru talin fara for- görðum allveruleg verömæti. A sl. ári og þessu ári hafa orðið miklar umræöur vegna fjárhags- stöðu viðskiptafyrirtækja, eink- um þeirra sem sláturleyfi hafa, og möguleika á þvi, að bændur fái sem mesta útborgun á afurðum sinum viö innlegg, en i þvi dæmi skipta rekstrar- og afurðalán til landbúnaðarins miklu máli. A aðalfundi Kaupfélags Borg- firöinga 1977, kom fram i árs- skýrslu kaupféiagsstjórans, fyrir alþingi árið 1976, að skuldir bænda við fé- iagið jukust á sl. ári að krónutölu um 1/2% umfram aukningu inn- eigna. Á árinu 1975 jukust skuld- irnar hins vegar um 42 1/2% um- fram aukningu inneigna. Þarna er um jákvæöa þróun að ræöa, þar sem dregið hefur úr skulda- söfnun i hlutfalli við aukningu á inneignum um 42%. Stjórn félags- ins hefur ákveöið, að við útborgun uppgjörslána I mai nk. verði greitt fullt haust-grundvallarverð fyrir sauðfjárafurðirnar, það ber að gera, til þess eru uppgjörslán- in veitt. Kröfur veröa menn að gera til sjálfra sin Mér er það aö fullu ljóst, að erfiðleikar eru i landbúnaöinum, svo sem opinberar umræður þar um hafa boriö með sér. Ég vil þó benda á þetta dæmi frá Kaupfé- iagi Borgfirðinga til áminningar um, aö þeir sem gera miklar kröfur til stjórnvalda um úrbæt- ur, þurfa einnig að gera kröfur til sjálfra sin um stjórn sinna fyrir- tækja, ef sigrast skal á erfiðleik- unum, eins og Kaupfélagi Borg- firðinga hefur tekizt. Þótt þeir málaflokkar, sem ég hef nefnt hér aö framan, séu þýö- ingarmiklir fyrir landbúnaðinn, skiptir þó höfuðmáli hvernig tekst til viö sölu afuröa innanlands og utan. Þar eru óþrjótandi verkefni framundan sem hingað til, en aö þvi máli veröur að vinna af alhug og dugnaði. Miklar hafnarframkvæmdir Verulegar framkvæmdir hafa veriö i hafnarmálum á siöustu ár- um og eru ennþá, og stefnt er að þvi að draga ekki úr þeim fram- kvæmdahraða sem veriö hefur. Um vegamálin er það að segja, að vegasjóöur hefur oröið fyrir verulegu áfalli, þar sem bensin- skatturinn hefur ekki reynzt hon- um svo drjúgur nú, svo sem áður var, sökum þess aö dregið hefur úr bensinsölu frá þvi sem áætlað var. Auk þessa er þaö, að áður var skatturinn 50% af verði hvers bensinlitra, en er nú aðeins 25%. Stafar þetta af þeim hækkunum, sem orðið hafa á bensininu i inn-. kaupum og fl. Reynt hefur verið að bæta úr þessu með margvis- legum hætti og hefur þaö tekizt allsæmilega. Hins vegar vil ég vekja athygli á þvi, að með vega- áætlun þeirri sem samþykkt hefur verið á Alþingi nú, var mörkuð stefna um það, að vega- viðhaldinu skyldi betur sinnt en áður, en fyrir nýbyggingum var ekki séð sem skyldi. Þess vegna var við afgreiðslu vegaáætlunar- innar gefin út sérstök yfirlýsing af hálfu rikisstjórnarinnar um, að úr yröi bætt á komandi hausti um fjárveitingar til vegafram- kvæmda. Stórframkvæmdir eins og Keflavikurvegurinn, hraðbrautin austur og einnig vegurinn yfir Skeiðarársand voru á sinum tima skildar frá öðrum vegafram- kvæmdum og fjármagnaöar sér- staklega. Nauðsyn bæri til að halda þessu áfram. Markmið okkar á að vera það, að á hverju ári sé unniö aö stóru verkefni i vegagerö, sem sé fjár- magnað sérstaklega. Með þeim hætti er einnig hægt aö sinna af verulegum krafti hinni almennu vegagerö, svo sem brýna nauðsyn ber til. Flugmál og f jarskipti Um flugmálin er þaö aö segja, að úttekt hefur verið gerð á flug- völlum og ástandi þeirra hér á landi, og mun sú skýrsla, sem fyrir liggur þar um, verða lögö til grundvallar þeim fjárveitingum, sem til flugvalla verða ætlaðar á næstu árum, enda þótt mér sé ljóst, að hraðinn verður minni en þar er gert ráð fyrir. I skipulagi og fjármálum Pósts og landsimans hefur veriö gert á- tak á siðustu árum, sem á eftir að marka varanleg spor i starfi stofnunarinnar i framtiðinni og hraða framkvæmd hennar. Jafn- framt er mörkuð stefna um að jafna afnotagjöld um landið með nýjum lögum um stofnunina. Bygging jarðstöövar er einn merkasti áfangi i fjarskipta- tengslum þjóöarinnar og einn af lokaþáttunum i sjálfstæðisbar- áttu hennar. Yfirráð yfir fjar- skiptum er stórt atriði fyrir ör- yggi og sjálfstæði hverrar þjóðar. Á slík stjórn að segja af sér? í ræðum stjórnarandstööunnar hefur það komið fram sem fyrr, aö rikisstjórnin ætti að segja af sér, af þvi að hún ráði ekki við málefni þjóöárinnar. Ég spyr, á rikisstjórn að segja af sér, sem hefur tekizt að koma islenzkri fiskveiöilögsögu út I tvö hundruð milur, i sátt við aðrar þjóöir? A rikisstjórnin, sem hefur gert meira i dóms- og réttarfarsmál- um en nokkur önnur rikisstjórn um langt árabil, að segja af sér? A rikisstjórnin, sem hefur kom- iði veg fyrir atvinnuleysi, á sama tima og fjöimennari og rikari þjóðir i námunda við okkur búa við verulegt atvinnuleysi, að segja af sér? A rikisstjórnin, sem hefur snúið vörn i sókn i gjaldeyrismálum, að segja af sér? Rikisstjórninni hefur tekizt að draga úr veröbólgunni, þótt hún hefði aö visu óskað að ná þar meiri árangri. Rikisstjórnin hefur haldiö fast við þróttmikla byggöastefnu, sem nú þegar er farin að bera árang- ur. Rikisstjórninni hefur tekizt að koma i veg fyrir, aö áföll þau, sem landbúnaðurinn hefur orðið fyrir, hafi orðið honum að tilfinn- anlegu tjóni og rikisstjórnin hefur stutt hann i aukinni uppbyggingu. A rikisstjórnin að segja af sér, af þvi að henni hefur tekizt þrátt fyrir fjárhagserfiðleika, að halda áfram verulegum framkvæmd- um i samgöngu-, mennta- og heil- brigðismálum? Eins og vitaö er, er rikisstjórn- in reiðubúin til að leggja sitt fram til lausnar á kjaramálunum, og mun þá sizt gleyma þeim, sem lægst eru launaðir og verst settir. Rikisstjórnin, sem hefur haldið á málum, eins og þessi rikisstjórn hefur gert, hefur enga ástæðu til að segja af sér. Henni er þó ljóst, aö margt er ó- gert og mætti betur fara. Hún er reiðubúin til að takast á við þann vanda, en hún treystir jafnframt þjóðinni, til að gera sér grein fyrir, að einungis kjarkur, bjart- sýni og trú á möguleika dugar þjóðinni til að sigrast á vanda- málunum. Rikisstjórnin veit, að islenzka þjóöin býr yfir þessum eiginleik- um, og þess vegna mun hún leggja sig fram um að duga þjóð sinni til farsællar lausnar i mál- efnum hennar. Veiðar færagj ald afnumið MÓ-Reykjavik. — Iönaðarráö- herra mælti nýlega fyrir frum- varpi til laga um iðnlánasjóö. Þar er um tvær breytingar að ræða frá gildandi lögum. Annars vegar að sjóðnum sé heimilt aö taka ótakmörkuö lán aö fengnu sam- þykki rikisstjórnarinnar, ef ár- legt ráðstöfunarfé sjóðsins nægir ekki. 1 giidandi lögum er ákvæöi um að lántaka megi ekki vera meiri en 300 milljónir kr. Hin breytingin er um, aö niður falli ákvæði um aö lagt skuli 1% gjald á tiltekin veiöarfæri við inn- flutning. Tekjur af þessu gjaldi námu á siöasta ári 10,9 millj. kr. og leggja útgeröarmenn mikla á- herzlu á að þetta gjald veröi fellt niður. Einnig hefur Hampiöjan h.f. ritað iönaðarráöuneytinu bréf, þar sem mælt er meö þvl að þetta veiðarfæragjald veröi fellt niður. Sjúkrahótal RauAa kroasina aru á Akureyri og i Reykjavik. RAUOI KROSS ISLANOS 3^12523 [ C-íwijgJ 40 sidur sunnu«xaga

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.