Tíminn - 31.12.1977, Qupperneq 17

Laugardagur 31. desember 1977
17
Mánaðarlegt
uppgjör launa
var stór sigur,
sagði Óskar Vigfússon
„Kjarasamningar sjómanna,
eru mér efst i huga, þegar ég lit
til baka. Þar með var lokið ára-
langri baráttu sjómanna fyrir
mánaðarlegu uppgjöri launa,
sagði óskar Vigfússon, formað-
ur Sjómannasambands islands.
„Varðandi nýja árið, þá er ég
bæði uggandi um þjóðarhag og
eins hag launþegastéttann.a.”
Hið efnahagslega öngþveiti,
sagði óskar vera ástæðuna fyr-
ir svartsýninni. Þegar launþega
stéttunum hefði loks tekizt að
halda i við verðbólguna, þá væri
ekki annað sýnt, en að verðlagið
ætlaði að gera tilraun til að
bruna á undan fólki.
„Það er stjórnvalda að byrgja
brunninn, áður en barnið er
dottið ofan i, og hafi ég nokkurn
tima verið hræddur um áramót
um okkar hag, þá er ég það nú i
dag, sagði Óskar.
Óskar Vigfússon.
Horfi með ugg
fram á næsta ár,
sagði Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir
„Æ fleiri falla i þá gildru að
geta ekki gætt þeirra fjármuna,
sem þeim er trúað fyrir. Og þá
hlýt ég að spyrja sem alþýðu-
maður — hvar eru þeir lærðu,
sem ég og aðrir stritvinnumenn
höfum verið að mennta til að
hafa vit fyrir hinum? Eru þeir
ekki alls staðar á sinum háu
launum til eftirlits og hvar er
þeirra athygli? Þetta hlýtur að
vera mér ofarlega i huga á þess-
um áramótum”, sagði Aðal-
heiður Bjarnfreðsdóttir, for-
maður Starfsstúlknafélagsins
Sóknar.
— Þá eru kjarasamningarnir
mér ofarlega i huga og hvaða
lærdóm má af þeim draga. Ég
horfi með nokkrum ugg til
næsta árs. Kjarasamningar ASt
gáfu ekki tilefni til þeirrar óða-
verðbólgu sem hlýtur að skella
yfir. Ég vara við þvi að ráðast
að kjarasamningunum. Samn-
inga ber að halda hver sem þá
gerir.
Aðalheiður Bjarnfreðsdóttir
Afhending verka-
mannabústað-
anna merkur
atburður,
sagði Guðjón
Jónsson
— Sem svar við þvi hvað ég
telji hafa verið merkilegasta at-
burðinn á árinu, og ég hef verið
viðriðinn á einn eða annan hátt,
þá má geta þess, að ýmislegt
merkilegt kom fram i kjara-
samningagerðinni i júni s.l. En
það merkilegasta sem gerðist
1977 og ég þekki til, er afhending
300 nýrra ibúða á vegum stjórn- jáÉ’i
ar Verkamannabústaða i
Reykjavik. tbúðir þessar eru Guðjón Jónsson
mjög vandaðar og ódýrar. Þær
kosta 6 milljónir 3ja herbergja
og rúmlega 8,5 milljónir króna
séu þær 4ja herbérgja. Þær eru
þvi miklu ódýrari en ibúðir hjá
byggingarmeisturum, eða fast-
eignasölum. —
— Allir þurfa húsaskjól og þvi
er það ein frumþörf fólks. Að
fullnægja þessari þörf á félags-
legan hátt, eins og gért er sam-
kvæmt lögum um verkamanna-
bústaði og framkvæmt hefur
verið af stjórn Verkamannabú-
staða i Reykjavik, tel ég mjög
athyglisvert. Afhending ibúð-
anna hófst árið 1976 og stóð
raunar allt árið 1977, er að minu
mati merkur atbúrður.
Þetta voru orð Guðjóns Jóns-
sonar formanns Málm- og
skipasmiðasainbandsins. Hann
sagði árið 1978 leggjast nokkuð
vel i sig, og að niðurstaða kosn-
inganna sem nú fara i hönd yrði
sú að áhrif verkalýðshreyfing-
arinnar, bæði á Alþingi og eins i
borgarstjórn og bæjarstjórnum
og sveitarstjórnum myndu stór-
aukast. Guðjón sagðist vonast
til, að eftir kosningar yrði
mynduð rikisstjórn, sem gæti
leyst efnahagsvandann, með til-
liti til afkomu og hagsmuna
launafólks i landinu.
Heimsigling
erlendra togara,
ef tirminnilegas ti
atburðurinn
Sigurður Óli Bryniólfsson:
„Það eftirtektarverðasta á
þessu ári, er heimsigling er-
lendra togara af tslandsmiðum,
en það var lokapunktur þeirrar
baráttu Islendinga, er hófst með
setningu landgrunnslaganna
fyrir tveimur áratugum”, sagði
Sigurður óli Brynjólfsson kenn-
ari á Akureyri. „Það eftir-
minnilegasta úr heimabyggð er
að hitaveita hefur tekið til
starfa á Akureyri, en einnig er
það mikið ánægjuefni og hlýtur
að vekja eftirtekt, hve vel hefur
til tekizt, að halda uppi þrótt-
miklu atvinnulifi á Akureyri og
Norðurlandi öllu og sjálfsagt
viðar.
Sigurður sagði, að af erlend-
um vettvangi þá væri það för
Sadats til tsrael, sem lengst yrði
i minnum höfð. Kjarkur hans og
þeirra manna sem að samn-
ingaviðræðunum hefðu staðið,
væri með ólfkindum.
„Annars leggst árið 1978 vel i
mig, ef öll gætni er viðhöfð, bæði
Sigurður óli Brynjólfsson.
i fjármálum og eins samskipt-
um manna á milli”, sagði Sig-
urður- að lokum.
Undirstaða árangurs
á hafréttarráð-
stefnunni var
markviss vinnubrögð,
sagði Magnús Torfi Ólafsson
Magnús Torfi Ólafsson.
— Minnisstæðasti kaflinn i
starfi minu á liðnu ári er þátt-
takan i islenzku sendinefndinni
á Alþjóðahafréttarráðstefnunni,
sagði Magnús Torfi Ólafsson al-
þingismaður.— Eftir þvi sem á
ráðstefnuhaldið leið, varð æ
ljósara, að i nýju uppkasti að
hafréttarsáttmála yrðu öll þau
atriðl, sem lögð var megin-
áherzla á af Islands hálfu, tekin
til greina. Ánægjulegt var, að
fylgjast með þessari framvindu
mála og verða þess áskynja,
hviliks álits tsland nýtur á al-
þjóðavettvangi fyrir framlag
sitt og forustuhlutverk á þessu
sviði alþjóðaréttar.
. Undirstaða þessa árangurs er
markviss vinnubrögð, stefnan
var i öndverðu mótuð af fram-
sýni og henni fylgt eftir með
samfelldu starfi.
Magnús Torfi sagði nýja árið
leggjast vel i stjórnarandstöðu-
þingmann, þegar það færi sam-
an að kosningar færu i hönd og
að rás viðburðanna sýndi að
gagnrýni hans á rikjandi stjórn-
arstefnu hefði átt rétt á sér. —
Vonandi skeður enginn óbætan-
legur skaði, áður en nýtt þing
færir þjóðinni nýja stjórn, sagði
Magnús Torfi að lokum.
MINNING
Valgarð
Haraldsson
Fæddur 23. september 1924.
Dáinn 25. desember 1977.
Valgarður Haraldsson,
fræðslustjóri á Akureyri, andað-
iet á heimili sinu á jólanótt, að-
eins 53ára aðaldri var jarðsettur
frá Akureyrarkirkju föstudaginn
30. desember að viðstöddu fjöl-
menni.
Með Valgarði er genginn merk-
ur samferðamaður mjög um ald-
ur fram, maður sem vann verk
sin af einstakri alúð, dugnaði og
samvizkusemi, svo að hann skilur
eftir sig stórt og vandfyllt skarð á
starfsvettvangi sinum innan
menntakerfis þjóðarinnar. Þó er
enn stærra það skarð, sem autt
stendur eftir hann, meðal ástvina
hans, samstarfsmanna, vina og
kunningja, þvi að ljúflings svo
sem hann var hljóta allir að
sakna og þeim mun sárar, sem
þeir þekktu hann betur og stóðu
honum nær. Okkur setur þvi hljóð
við hið skyndilega fráfall þessa
dugmikla, væna og ljúfa dreng-
skaparmanns á bezta aldri. En
við stóran er að deila og vegir
guðs órannsakanlegir. Þvi getum
við aðeins lotið höfði i sorg eftir
góðan dreng og þakkar þær
stundir sem við fengum notið
samfylgdar hans.
Valgarður Haraldsson var Ey-
firðingur, fæddur á Kifsá i Glæsi-
bæjarhreppi hinn 23. september
1924, sonur hjónanna Ólafar
Mariu Sigurðardóttur og Haralds
Þorvaldssonar. Aldur sinn ól hann
að mestu á Akureyri og gekk þar i
skóla. Að loknu stúdentsprófi við
M.A. 1945hélt hann til Reykjavik-
ur og varð cand.phil. við Háskóla
tslands 1946, stundaði siðan nám
við Kennaraskólann og lauk þar
kennaraprófi 1952. Einnig var
hann um skeið við háskólanám i
Bandarikjum Norður-Ameriku og
tók þátt i mörgum námskeiðum
og námsferðum.
Valgarður helgaði sig kennslu
og menntamálum alla starfsævi
sina. Hann var kennari á Bildudal
1948-49 og á Drangsnesi 1949-50 en
brátt lá leiðin aftur til Eyjafjarð-
ar, þar sem hann varð kennari við
Barnaskóla Akureyrar 1952 og
gegndi þvistarfi um langt árabil.
Hann var skipaður námsstjóri
fyrir barnafræðslu á Norðurlandi
1964 og gegndi þvi starfi samfellt
til 1975, er hann varð fræðslustjóri
i Norðurlandsumdæmi eystra.
Hann gegndi fjölmörgum öðrum
störfum. Var ásamt öðrum rit-
stjóri og ábyrgðarmaður hins
gagnmerka timarits Heimili og
skóli,satsem varamaður i bæjar-
stjórn Akureyrar, var skóla-
nefndarmaður og átti sæti i fjöl-
mörgum öðrum nefndum og ráö-
um.
Valgarður gekk i hjónaband
1954 og er eftirlifandi kona hans
Guðný Margrét Magnúsdóttir
kaupfélagsstjóra á Flateyri, siðar
sildarverksmiðjustjóra á Raufar-
höfn, Guðmundssonar. Eignuðust
þau þrjár dætur sem heita: Olöf
Vala, f. 1954, Jónina, f. 1956, Mar-
grét Ýr, f. 1962.
Það er með þungum trega og
sárum söknuði sem Valgarður
Haraldsson er kvaddur. Jarölifs-
göngu mikils hæfileika- og sóma-
manns er lokið alltof fljótt að þvi
er okkur virðist, sem stöndum
eftir hérna megin við landamæri
lifs og dauða. En á kveöjustund
hljótum við að þakka af hrærðum
huga ágæt störf og sérstaklega
ánægjuleg og göfgandi kynni og
ljúfmannlega samfylgd. Minning
hans mun lifa áfram með okkur.
Fámennur hópur okkar
fræðslustjóra hefur mikils misst.
En sárastur er þó harmur nán-
ustu ástvina hans og ættingja.
Við sendum eiginkonu, dætrum
og öðrum ástvinum innilegar
samúðarkveðjur og biðjum góðan
guð að styrkja þau á stund sorg-
arinnar. Blessuð sé minning Val-
garðs Haraldsson ir.
1 nafni félags fræðslustjóra.
JónR. Hjálmarsson.