Tíminn - 08.02.1978, Síða 9

Tíminn - 08.02.1978, Síða 9
Miðvikudagur 8. febrúar 1978 9 á víðavangi Bragð er að . . . Ýmsir áhugamenn um land- búnaðarmál hafa á undan- förnum árum látið i ljós undrun yfir þeim ákafa sem gripið hefur marga af forystu- mönnum Alþýðuflokksins i þeirri einkennilegu viðleitni þeirra að gera islenzkan land- búnað tortryggilegan og tor- velda bændastéttinni að sækja sér eðlileg lifskjör til sam- ræmis við aðrar stéttir lands- ins. Fullyrða má að áróður nokkurra af foringjum Alþýðuf lokksins hafi lagt grunninn að þeim upphlaup- um i þessum málum sem öfgamenn til hægri i Sjálf- stæðisflokknum hafa staðið fyrir nú upp á sfðkastið, ekki sizt i Dagbiaðinu i Reykjavik. Nú er það að visu rétt, að Alþýðuflokkurinn mun njóta litils fylgis i sveitum landsins, og er sjálfsagt I þeirri stað- reynd að finna nokkra ástæðu þesshvernig foringjar flokks- ins margir hverjir hafa hagað málfiutningi sinum. A það skal lögð áherzla hér, að forystumönnum Alþýðu- fiokks eða annarra stjórn- málafiokka verð- ur ekki legið á hálsi fyrir það að vilja ræða vandamál is- lenzks landbúnaðar eða gera tiliögur um nýjar aðferðir og nýjar leiðir i ákvörðunum um landbúnaðarmál. Vitaskuld er það aðeins góðra gjalda vert að menn vilji velta fyrir sér framtið landbúnaðarins og hugleiða með hverjum hætti hún getur orðið þjóðinni allri, efnahag hennar og bænda- stéttinni til mestrar far- sældar. Finna þarf nýjar lausnir Þvl hefur ekki verið haldið fram, t.d. af hálfu bændasam- takanna, að núverandi skipu- lag landbúnaðarmála sé hið eina sanna og rétta kerfi. Þvert á móti hafa málsvarar bændastéttarinnar og þeirra fyrirtækja, sem vinna úr land- búnaðarafurðum, aftur og aftur bent á það, að við tals- verðan vanda er að etja, og að þess er brýn þörf að fundnar verði viðhíitandi lausnir er i senn taki mið af réttmætum hagsmunum bænda og þörfum þjóðarbúsins. Þvi miður hefur raunin ekki orðið sú að málfiutningur Alþýðuflokksmanna hafi getað talizt skerfur til sllkrar málefnalegrar umræðu um landbúnaðarmálin. Má vera að forsprakkar jafnaðar- manna hafi gott eitt haft I huga, en sé svo hefur þeim mistekizt hrapallega og timi til kominn að þeir leiðrétti fyrri orð sin eins og þau hafa verið. t ljósi þess, sem á hefur gengið I opinberum umræðum um þessi mál, er það fagnaðarefni þcgar eitt af málgögnum Alþýðuflokksins tekur landbúnaðarmábn upp til skynsamlegrar umræðu. Þetta gerðist aö nokkru leyti I siöasta tölublaði Alþýðu- mannsins á Akureyri, en þar segir m.a.: „Málefni bændastéttarinnar hafa komið mjög við sögu að undanförnu. Gegn bændum hefur verið rekinn lítt Igrund- aður áróður, þar sem þeim hafa verið bornar á brýn hvers konar vammir og skammir. Sumt af þvi sem sagt hefur veriö nálgast það að vera sjúklegur óhróður, og er eins og mönnum hafi ekki verið sjálfrátt I skrifum sinum.” Bragð er að þá barniö finnur. Kveða niður en ekki særa upp Siöar I sömu grein vlkur Alþýðumaðurinn að ýmsum þeim vandamálum, sem upp koma ef skyndilega er gjör- breytt um skipulag land- búnaðarmálanna. Það sem blaöið segir um það efni hefur margsinnis verið sagt hér i Tlmanum. Þar er að sönnu ekki um að ræða röksemdir gegn breytingum yfirleitt, heldur ábendingar um þaö, að ganga verður gætilega til verka og I áföngum, vegna þess að skyndilegar umbylt- ingar vekja upp fleiri „drauga” en þær kveða niður. Um þetta segir Alþýöu- maðurinn m.a.: „Til dæmis er ljóst, aö ef blaðinu yröi snúið við i einu vetfangi og breytt um kerfi verðábyrgðar rikissjóðs vegna útflutnings land- búnaðarafurða, þannig að útflutningsbætur lækkuöu mjög i einni svipan, þá myndi það hafa mjög alvarlegar afleiðingar f för með sér fyrir bændur. Viðbrigöin yrðu svo mikil og snögg, aö jafnvel enn alvarlegri vandi myndi skapast i iandbúnaðarmálum, — sá vandi, að ekki yrði með nokkru móti únnt að losna við verulegan hluta af framleiðslu búvara, einkum sauðfjár- afurða, sem yröi að sjálfsögöu mikið áfall fyrir bændastétt- ina og myndi án efa riða bú- skap margra bænda að fullu." Einhver stund mun að visu liöa áöur en Alþýðumaðurinn verður tekinn sem áreiðanieg heimild um hagsmunamái islenzks landbúnaðar. Hins vegar er þvi ekki að neita, að tónninn iþessum skrifum hans lofar góðu um framhaid ef námfýsi er næg. Astæða er ekki sizt til þess að hvetja for- ráöamenn Alþýðuflokksins i Reykjavik til aö fyigjast vel með framförum Alþýðu- mannsins á Akureyri á þessu sviöi, ef þeim verður þá að fagna. JS Smá athugasemd frá Páli Lindal vegna greinargerðar, sem birtist í gær Ég hafði satt að segja vonað, að með greinargerð minni, sem birtist i blaðinu i gær, væri lokið af minni hálfu heldur óskemmtilegum ritstörfum varðandi mál, sem mér og min- um nánustu hefur verið velt upp úr siðastliðna tæpa tvo mánuði. 1 morgun kl. 11.00 barst mér einkabréf frá Jóni G. Tómas- syni skrifstofustjóra borgar- stjórnar, þar sem hann segir, aö fréttatilkynningin ásamt allri syrpunni um mig, sem birtist i blöðunum s.l. laugardag hafi átt að boðsendast mér „með hraði” eftir að borgarráðsfundi lauk kl. 15.00 s.l. föstudag. Hafi þessi gögn verið látin I póstlúgu heima hjá mér kl. 16.05 eöa þvi sem næst, „þar sem hringingu var ekki svarað”. Tengdamóðir min, Hulda A. Stefánsdóttir, var heima á þessum tima og varð einskis vör, fyrr en rétt fyrir kl. 17.00, en einmitt þá kom ég heim frá starfi minu. Ég brá þvi við skjótt og gekk frá kærunni á borgarendurskoö- anda og fleiri, sem fóru i læstar hirzlur minar og kom henni I blöðin milli kl. 19.00-20.00. 1 þeim leiðangri sá ég alla syrp- una, ásamt bréfi undirrituðu af Jóni. Ég spurði, hvenær þetta hefði komið og var mér svarað, að það heföi verið upp úr þrjú. Út frá þessu og reynslu af ýmsu fólki, sem ég hef alger- lega treyst hingað til, taldi ég, að Jón G. Tómasson hefði staðið fyrir ákaflega ódrengilegu at- ferli gagnvart mér að þessu leyti. Vegna gamallar vináttu og áratugs samstarfs, féll mér þetta sérstaklega illa. Ég hef hins vegar ekki þá reynslu af Jóni, aö ég telji rétt að útmála hann ódrengilegan mann i þessu efni, eftir að bréf- leg skýring hans liggur fyrir. Mér sýnist, að hér sé frekar um að ræða mistök i útsendingu. Þvi vona ég, að lesendur meti Jóni G. Tómassyni þetta ekki til ámælis. Það væri mér vissulega móti skapi. Allt annað, sem I greinargerö- inni segir stendur óhaggað, að þvi er ég tel eftir beztu sam- vizku. Ritvilla var I handriti minu, sem mátti misskilja. Ljósrit af bréfi Þorkels Valdimarssonar fékk ég frá Úlfari Þormóössyni blaðamanni eins og áritun á ljósriti bar með sér, en þau ljós- rit fóru til allra blaðanna. Ritstörfum minum um þetta „mál” er hér með algerlega lokið, nema eitthvaö alveg sér- stakt tilefni skapist. Reykjavik, 7. febrúar 1978, Páll Lindal Hóffjaðrir nr. 6, 7 og 8 Sendum gegn póstkröfu & Stofnað 1903 Ármúla 42 — Hafnarstræti 21 Til sölu Scania '76 Girkassi, blokk, öxlar, fram- fjaðrarhengsli, framfjaðrir i 76-110, felgulyklar, hedd- plönuð með ventlum, oliu- verk i ’76, oliuverk i ’55 stýrismaskina, búkkadæla og mótor, sturtudæla, kúpl- ingspressa og diskur, húdd og hliðarstykki, oliutankur, drifsköft i sturtuúrtök, sex- torsarmur, hurðarskrá, vökvadrifin olnbogabóma, ný, fyrir bilkraná. Sfmi 3-37-00 Elliheimilið á Húsavík: Byggt i samvinnu við nágrannasveitarfélögin SJ — 1 grein í sunnudagsblaði Timans um Húsavik urðu mistök i frásögn af verklegum fram- kvæmdum i kaupstaönum. Elli- heimili er þar í byggingu i sam- vinnu við nágrannasveitarfélögin, frá Raufarhöfn allt til Ljósa- vatnshrepps. Gagnfræðaskólinn er hins vegar byggöur af Húsa- vikurbæ einum. Þá skal þess get- iðað mynd frá höfninni, sem birt var i blaðinu nýlega er nokkurra ára gömul og hafa oröið talsverð- ar breytingar á hafnarsvæðinu siðan. Staða rannsóknamanns við Hafrannsóknastofnunina er laus. Skriflegar umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og fyrri störf sendist Haf- rannsóknastofnun fyrir 20. febrúar n.k. Hafrannsóknastofnun Skúlagötu 4 — Reykjavik — Simi: 20-240 Lokunarmaður Rafveita Hafnarfjarðar óskar að ráða lok- unarmann. Rafiðnaðarmenntun æskileg en annað kemur einnig til greina. Umsóknum skal skila á sérstökum um- sóknareyðublöðum fyrir 14. febrúar til Rafveitustjóra sem veitir nánari upplýs- ingar um starfið. Rafveita Hafnarfjarðar. Stúlka sem er með dreng á 3ja ári, óskar eftir að komast á gott sveitaheimili sem ráðskona. Simi 1-98-09, Reykjavik.

x

Tíminn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.