Tíminn - 04.05.1978, Blaðsíða 10

10
Fimmtudagur 4. mai 1978
Þrjár sýningar
fólk í listum
Allmikið er um að vera i
mviullist i borginni utn þessar
mundir. llagnar Páll sýnir á
K ja rv alsstöðum , Eyjólfur
Emarsson i Norræna-húsinu,
fjögur ungmenni eru með sýn-
ingu og uppákomur i gallcri
SÚM. l>ar fyrir utan er svo ágæt
sýning á Mokka, þar sem
Sigurður H. Lúðviksson, kaup-
maður sýnir vatnsUtamyndir.
Eyjólfur
Eyjólfur Einarsson, listmál-
ari og togarasjómaður, opnaði
um helgina sýningu á 30 oliu-
málverkum og 16 vatnslita-
myndum i Norræna húsinu, en
Eyjólfur sýndi siðast i Galleri
Súm árið 1974, en auk þess hefur
hann tekið þátt i samsýningum
Félags isl. myndlistarmanna
undanfarin ár.
Eyjólfur sýnir 30 oliumálverk
og 16 vatnslitam yndir, en
myndirnar hefur hann málað
undanfarin tvö ár.
Eyjólíur hefur að baki mörg
ár i myndlistarnámi, bæði
heima og erlendis, og þótt nafn
hans og myndir sjáist ekki oft
opinberlega, nýtur hann viður-
kenningar fjölmargra manna,
sem telja sig þekkja góða hluti,
ef þeir sjá þá. Myndir hans
þykja persónulegar og sérstæð-
ar á margan hátt.
Hér að framán var getið um
að Eyjólfur væri Uka togara-
sjoimaður. Það er rétt á vissan
hátt, Eyjólfur hefur létt sér
brauðstritið á skuttogurum
undanfarin ár, hjá Bæjarútgerð
Reykjavikur, og er á þvi öllu
meiri mannsbragur en að segja
sig til sveitar^eða örbirgðar, og
hygg ég að það væri-svo sannar-
lega styrkur við listin'a i land-
inu, ekki siður en annað, ef þjóð-
in byði listamönnum sinum
pláss i nokkra túra á ári, þvi
tengsl við atvinnulifið, viðáttur
hafsins, þar sem maðurinn er
einn með hafi og himni, er lik-
lega á við a.m.k. einn opinberan
fyrirlestur, eða morgunandakt i
akademiunni i Kaupmanna-
höfn, — og svo er þetta sæmi-
lega borgað lika, einkum á
minni skuttogurunum, og það
gerir menn frjálsa.
Við vitum, að myndir Eyjólfs
Einarssonar eru myndir manns
sem vinnur hörðum höndum og
ósjálfræatt þykjumst viö greina
þeim meiri veruleika en tilgerð.
Séra Arni sagði einhvern tima
þegar rætt var um ættfræði,
hvort hún skipti máli, — að sér
væri ekki sama hvort maður
væri kominn af Axlarbirni eða
honum Sókratesi. Á sama hátt
fylgir þeim sérstakur blær, sem
komu af sjónum i nótt.
Þetta er tvimælalaust bezta>
sýning Eyjólfs Einarssonar til
þessa. Meiri jöfnuður er lika
milli myndanna innbyrðis, en
það ber vott um betri tök.
Draumórar hafa vikið fýrir
veruleika, ofsjónir fyrir skarp-
skyggni og hroðvirkni hefur vik-
ið iyrir alúð.
Vatnslitamyndirnar hafa
breytzt minna en olian að voru
mati. Eyjólfur leyfir litnum þar
lika að mála, og þvi koma þar
fram ósjálfráð tilbrigði, sem
ekki er að finna i oliumálverk-
inu, sem er undir ströngum aga.
Þetta er björt og skemmtileg
sýning, sem keppir við vorið.
Uppákoma i SÚM
Á laugardaginn opnuðu þau
Birgir Andre'sson, Kees Visser
(hollenzkur), Kristinn Harðar-
son og Ólafur Lárusson, sýningu
i Galleri Súm. Opnað var með
„performance” kl. 16.00, en þá
framgöngu nefna sumir uppá-
komu.
Það skal játað hér og nú, að ef
til viU er uppákoman meira
virði en sjálf sýningin, og undir-
ritaður var ekki viðstaddur, en
mér var sagt að þarna hefðu
menn brotið málaðar rúður sér
til hugarhægðar og skemmtun-
ar, en þvi fylgir sérstakur unað-
ur, sem kunnugt er. Gvendur
Karls, sem ég sigldi með i
gamla daga, sat sig aldrei úr
færi, ef hann kom þvi við, að
kaupa sig inn á tivoli hvar sem
var i heiminum, til þess að
mölva postulin og gler fyrir
borgun: það fannsthonum mikil
skemmtun, — en verra var það
samt viðfangs, þegar Gvendur
Karls „performeraði” á leiðinni
um borð siðla nætur og
sýrenurnar byrjuðu að syngja.
Þá urðum við oft að gjöra
okkur eins og engla i framan i
morgunsárið og staðfesta það
svo eins og guðspjallamenn, að
hér hefði nú enginn farið i land.
Nú hvað um það, framtiðar-
list er nauðsynleg, ekki siður en
orkuspár og forvextir, og þvi er
nauðsynlegt að fylgjast með þvi
hvað framverðirnir i listinni
segja.
Sýningin i SÚM segir heldur
litið um það. Pappirsfléttur
Kees Visser eruþað skásta. Þar
fléttar hann saman hollenzka og
islenzka bók i bókstaflegum
skilningi.
Annað nýstárlegt er ekki
þarna að finna. Þær myndir
sem sýndar eru, teljast ekkert
verri en margt annað í heim-
speki og ljóðlist, sem borið er á
borð, eftir að menn byrjuðu hér
á landi að þýða ljóð yfir á
óbundið mál, eins og Þorsteinn
Gylfason orðaði það, en viö
áteljum þó, eða bendum á vonda
tækni og slæmt handbragð, sem
virðist vera landlægt i framúr-
stefnu hér á landi, en auðvitað á
framúrstefna ekki minna undir
alúð en aðrar myndlistarstefn-
ur, nema síður væri.
Sigurður H. Lúðvíksson
Það er ekki oft talað um sýn-
ingar á Mokka i blöðunum. Þró-
un þessara salarkynna fyrir
myndlistina hafa verið i
ákveðna átt. Húsið er opið fyrir
alla og ekki eru gerðar strangar
listrænar kröfur, og staðurinn
hefur orðið að sæluhúsi fyrir alls
konar fólk, sem liklega fengi
ekki viða inni.
Stöku góðar sýningar skjóta
svo upp kollinum öðru hverju,
og einmitt nú stendur yfir ein
slik, en Sigurður H. Lúðviksson,
skókaupmaður sýnir þar nokkr-
ar vatnslitamyndir og oliumál-
verk.
Éghygg, að mjög fáir hafi vit-
að að Sigurður H. Lúðviksson
fengizt ennþá við myndlist, en
hann mun á sinum yngri árum
hafa ætlað sér að verða mynd-
listarmaður, a.ýn.k. stundaði
hann nám m.a. hjá Finni Jóns-
syni, og þá ásamt ýmsum sem
nú eru þekktir myndlistarmenn.
Sigurður er af frægri ætt i bæn-
um, Lárusarfólkinu, sem oft var
i daglegu tali kennt við Lárus
Lúðviksson,skókaupmann, sem
hafði verzlun i húsi Verzlunar-
Eyjólfur Einarsson, listmálari
bankans i Bankastræti, en i
hans tið var það hús fullt af
skóm en ekki af peningum eins
og núna.
Þetta var finasta skóbúð
landsins.
Það var einmitt þarna sem
Sigurður H. Lúðviksson kom
fyrstfram sem myndlistarmað-
ur, fyrL' svo sem 30 árum, en þá
gerði hann útstillingar þar i
gluggana, a.m.k. á stórhátiðum,
og þær voru svo einfaldar og
listrænar að sumir kunna þær
utan að enn.
Handbragð Sigurðar H. Lúð-
vikssonar i oliumálverki og
vatnslit er óvenju gott. Eink-
um þó i vatnslit.Myndirnar eru
rennandi blautar áfram, sem er
ávallt nokkur kostur.
Skemmtilegastar þóttu mér
myndir af konu i roki, kjóllinn
flaksast fyrir vindi, og mynd af
gömlum bilum er hreinasta
fyrirtak.
Blómamyndir eru sætar, en
ekki eins góð myndlist, að
minnsta kosti ekki i samanburði
við annað.
Þetta er sýning, sem kemur
skemmtilega á óvart, eftir
margar einkennilegar sýningar
á Mokka.
Jónas Guðmundsson
Július Ingvarsson
Alrún Kristmannsdóttir
sóknarflokksins
Listi Fram
á Eskifirði
Birtur hefur verið framboðslisti
Framsóknarflokksins við sveitar-
stjórnarkosningarnar á Eskifiröi
28. mai n.k. og er hann skipaður
eftirtöldum mönnum:
1. Aðalsteinn Valdimarsson
2. Július Ingvarsson
3. Alrún Kristmannsdóttir
4. Skúli Magnússon
5. Sigmar Hjelm
6. Emil Thorarensen
7. Magnús Pétursson
8. Guðjón Hjaltason
9. Hákon Sófusson
10. Jón Baldursson
11. Davið Valgeirsson
12. Sigtryggur Hreggviðsson
13. Geir Hólm
14. Kristmann Jónsson
EmD Thorarensen
Sigmar Hjelm
Magnús Pétursson
Skúli Magnússon