Tíminn - 25.08.1978, Blaðsíða 7

Föstudagur 25. ágúst 1978
• á t
7
M'Milíií
Hávaðaskrif
Heill og sæll Einar Birnir.
Þú sendir mér tóninn i riflega
hálfsföugrein i Timanum þ. 18.
þ.m. Tilefni tilskrifa þinna er
greinarkorn sem ég skrifaöi i
Timann þ. 12. þ.m. Þú ákveöur
að grein min sé „aldeilis ófær”.
Og þú getur þér þess til, aö ég
muni hafa bögglast öfugu megin
fram úr rúminu fyrst ég fór aö
skrifa i blöö svona allt öðruvisi
en þér gott þykir. En þaö er nú
verra, að mér datt helst i hug aö
þú hafir dottið á höfuöiö þitt
áöur en þú skrifaöir þina hálf-
siðu svo ruglingsleg er greinin
og út i hött. Hún er vægast sagt
ekki mjög góð. En svo þú haldir
ekki aö þetta sé betur meint en
til stendur skal þaö játaö aö ég
nota þarna oröalag fengiö aö
láni hjá orðvörum manni sem
var aö lýsa öldungis óætu fæöi á
matsölustaö. Þú telur mig æpa i
grein sem ég hélt aö væriúr hófi
fram hógvær. En ef ég æpi
hvaða búkhljóö gefa þeir frá sér
vinir þinir, Alvar Óskarsson,
Leifur Karlsson item Alfreö
Þorsteinsson. Fær ekki einhver
hellur fyrir eyrun af þeim
hávaða.
Stuttbuxur frá
Möðruvöllum
Einstaka mönnum sem hafa
veriö aö prófa ritleikni sina i
Timanum undanfariö eru æriö
töm oröin stuttbuxur og Mööru-
vellir. Ætla mætti aö á einhverj-
um Mööruvöllum væri hafin
stuttbuxnaframleiðsla sem væri
til þess gerö aö vera einkennis-
búningur skæruliöa sem heföu
þaö markmiö eitt að skaöa
Framsóknarflokkinn. Þegar aö-
gangur þessarar „stuttbuxna-
kliku” er oröinn svo grófur aö
þeir menn sem bera venjulega
buxnasidd i flokksklæöum og
hafa að eigin sögn veriö „aö
byggja upp Framsóknarftakk-
inn átveim til þrem áratugum”
átta sig á skemmdarverka-
mönnunum og athæfi þeirra og
vilja hýöa þá til hlýöni viö góöa
siöi þá eiga piltungarnir heldur
betur hauk i horni. Þeir eru i
öruggu vari, þvi þeir skriöa
undir pilsfald félags fram-
sóknarkvenna. Þaö má segja aö
heppilegt er fyrir þá aö buxna-
tiskan er á undanhaldi svo við
þurfum ekki aö skýla þeim i
bu xna skálm unum.
Ef svona málflutningur er
ekki til aö skemmta skrattanum
þá veit ég ekki til hvershann er.
Aulafyndni eftir einhvern
bó'gubósa i Sjálfstæðisflokknum
um stuttbuxurernotuöi timaog
ótima. Orðheppnin er ekki það
mikil aö svona orðskripi aö láni
geti veriö til prýði á ekki of
slyngum stilbrögðum.
Ég sneri litillega útúr þessari
aulafyndni i greinarkorni minu
og er um leiö oröin málsvari
„stuttbuxnaklikunnar” og
Valborg Bentsdóttir:
Vægast sagt
ekki mjög
gott
sennilega setst að I sauma-
stofunni á Mööruvöllum.
Hinir ungu
Ég hef trú á ungu fólki og ég
vona að ég veröi ekki svo gömul
aö ég glati þeirri trú. Og ef hún
fær ekki staöist hvar er þá
framtiðin? Ég neita aö trúa þvi
að i félög ungra framsóknar-
manna safnist aö miklum meiri
hluta misindismenn sem meö
mágum og skylduliði reyni aö
vinna flokknum tjón. — En jafn-
vel nánustu skyldmenni valin-
kunnra trúnaöarmanna ftokks-
ins hafa fengiö kveöjur i þeirri
veru. Ég oröaöi þaö svo I
greinarkorni minu aö ég vænti
þess að þeir ungu menn stæöu
fyrir sinu og ég trúi þvi enn. En
ráösettir uppbyggingarmenn
(aö eigin dómi) ganga jafnvel
svo langt, aö kenna ungliöunum
um tap ftokksins i kosningum.
Þrátt fyrir trú mina á þá ungu
tel ég þetta ofrausn. Svo dugleg-
ir eru þessir vinir ekki aö þeir
getigjörsamlega haftkosningar
á valdi sinu. Þeir sem eru aö
skamma ungmennin hér i
Reykjavik viröast gleyma aö
kosningaúrslitin voru heldur
ekki góð úti á landi.
Vandamálin framundan eru
margvisleg og flókin og verða
ekki leyst með neinu penna-
striki skömmum eða rógi. — Ég
hygg að betra væri aö reyna að
virkja saman dugnaö ungra og
gamalla meö góövild. skilningi
og skapstillingu fremur en aö
láta eins og ljón i blööum.
Siðlaus gagnrýni
Þaö er ekki siölaust aö gagn-
rýna segir þú Einar Birnir. En
er þér ekki ljóst að til er siölaus
gagnrýni? Þar er og verður siö-
leysi aö bera þaö blákalt fram
aö menn bregöist trúnaöi sem
Valborg Bentsdóttir.
þeim er sýndur meö þvi aö láta
annarlegar hvatir ráöa svo sem
hefnigirni. Þetta ókræsilega orð
veöuruppii greinumþeirra sem
telja sig vera aö gagnrýna sam-
þykkt meiri hluta stjórnar full-
trúaráösins um breytingu á
mannahaldi i skrifstofu full-
trúaráðsins. Ég lagöi engan
dóm á gerðir fulltrúaráös-
stjórnarinnar i grein minni en
ég átaldi það siöleysi aö ætla
mönnum annarlegar hvatir
þegar þeir væru aö vinna aö
trúnaðarstörfum og sérstaklega
fannst mér ekki hægt aö þegja
viö ótótlegum ásökunum á fyrr-
verandi formann félags fram-
sóknarkvenna Þóru Þorleifs-
dóttur. Hún hefur aö minum
dómi veriö bæöi félaginu og
flokknum til sóma oggatég ekki
látiö óátaliö þegaryfirhana var
ausiö ótrúlega fráleitum
ásökunum.
Núverandi stjórn Félags
framsóknarkvenna hefur lýst
sig samþykka geröum meiri
hluta stjórnar fulltrúaráösins
varðandi mannaskipti. Þaö fer
aö veröa verra um vik aö ætla
þeim öllum hefndarráöstafanir.
Pólitísk kvenfélög
Þú spyrð aö þvi Einar Birnir
hvers vegna pólitisk kvenfélög
séu til. Það er von þú spyrjir.
Þér er auövitaö ekki ljóst aö enn
eru jafnréttismálin ekki komin
þaö langt aö konur njóti fyllsta
jafnréttis i félögum meö körl-
um. Körlum liggur svo mikiö á
hjarta og þeir hafa svo hátt um
sig aö hógværar kvenraddir
mega sin litils. Og mér er til efs,
að hlutfallstala kvenna i flokks-
starfi hjá okkur væri jafn mikil
og hún þó er, ef félag fram-
sóknarkvenna væri ekki til.
Ég vona vissulega aö þeir
timar komi að konur og karlar
mætist á jafnréttisgrundvelli I
félögum flokkannaen þvi miöur
á þaö enn langt i land.
Félag framsóknarkvenna er
ekki stórt, en þaö hefur lengstaf
starfaö meö samhug og ein-
drægni. Ég sem þar hef aö
mestu leyti veriö óbreyttur liös-
maöur hef oft dáöst aö dugnaði
þeirra kvenna og ósérplægni ,
sem þar hafa veriö I fyrirsvari.
Og ég efast um aö miöaö viö
höföatölu leggi önnur félög
meira fram bæöi af vinnu og
fjármunum til flokksstarfsins.
Ritglaöir menn hafa aö und-
anförnu veriö aö reyna aö koma
kvenfélaginu i sviösljósiö á
óviðfelldinn hátt, meö þvi eink-
um aö ráöast á fyrrverandi for-
mann þess. — Þaö sem þessir
menn eru aö rifja upp og reyna
aö sverta Þóru Þorleifsdóttur
fyrir er nánast brosleg saga
sem geröist fyrir um þaö bil
þremárum. Haustiö 1975tóksig
til siðhærö ljóska I stjórn kven-
félagsins Kristin aö nafni og
kom meðallmarga nýja félags-
menn. Þaö var allt gott um þaö
að segja og spjaldskráin fékk
milli tiu og tuttugu ný nöfn. A
næsta aöalfundi félagsins átti
svo m.a. aö kjósa formann. Sú
ljóshæröa Kristin fékk 16 at-
kvæöi en fyrrverandi formaöur
var kosin meö yfirgnæfandi
meiri hluta. En eftirmálin uröu
þau aö nýliöarnir sögöu sig úr
félaginu 15 aö tölu og stóö þá
félagið jafnrétt eftir frá haust-
inu. Þær hafa vlst ekki haft er-
indi sem erfiöi blessaðar kon-
urnar sem stóöu svona stutt við.
,En sú ljóshæröa hefur ekki
slðan sést á fundum kvenfélags-
ins, félagsþroskinn reyndist
ekki meiri. Þegar svona skeður
geta orðhákar eins og ég sagt —
farið hefur fé betra. En stjórn
kvenfélagsins lét sem ekkert
væri og boðaði konuna á
stjórnarfundi eftir sem áður.
Þaö er svolitiö langsótt hjá
ektamaka umræddrar konu aö
halda þvl fram, aö þvi er viröist
I fúlustu alvöru aö kona eins og
Þóra hafi einhvers aö hefna
eftir þetta sápukúluuppþot sem
engan snerti nema þá sem aö
unnu. Þeir sem hæst hóa um
hefndarráöstafanir mega vara
sig á þvi aö þaö þarf ekki mikla
meinfýsi til aö ætla þeim sjálf-
um slikan hug. Sá grunur gæti
iæöst aö aö ektamakinn vildi nú
reyna að hefna harma konu
sinnar þó sánt sé fyrir þaö aö
hún skyldi gera sig aö athlægi i
kvenfélaginu.
Fimmfaldur
fyrrverandi
Aivar Óskarsson ennverandi
framsóknarmaöur og fyrrver-
andi handhafi fimm kosninga-
sigra i trúnaöarstööum enn-
fremur ektamaki Kristinar
Karlsdóttur, sem ekki komst i
formannsstööu i félagi fram-
sóknarkvenna kemur meö tóma
tunnu i Timann þ. 15. þ.m. og
þar bylur hátt. Upphrópanir og
stórir stafir hvaö ínnan um
annaö svo og endurtekin
hefndarhugmyndin.
Maðurinn áttar sig augljós-
lega ekki á þvi aö svona getsak-
ir lýsa ekki miklum félags-
þroska. En til starfa fyrir félög
og félagsmenn þarf einmitt
félagsþroska umburöaiyndi
skapstillingu og sanngirni. Ég
efast um aö hægt væri aö gera
meirihluta stjórnar fulltrúa-
ráðsins meiri greiöa en aö aug-
lýsa sjálfan sig meö slikum
hætti. Hann sannar þaö svoekki
er hægt um aö efast aö stjórnin
haföi rétt fyrir sér, þegar hún
taldi aö hann ætti aö fá sér aöra
vinnuen aö vera tengiliöur milli
manna I félagsstarfi.
Og að lokum
Einar Birnir.
Ég hlaut aö svara þér þegar
þú sendir mér nánast bréf i
Timanum. En ég læt þess getið
aö ég nenni ekki aö eyöa meiri
tlma I blaöaskrif, hvaö sem
varnarliöiö gegn Mööruvelling-
um segir um mig og vanhæfni
mlna til aö meta fólk. En þaö
var veriö aö væna mig um aö ég
vissi ekki mikiö um flokks-
starfiö undanfariö. Þaö er aö
visu satt. En þegar ég var I
„bægslagangi” viö prófkjörið
eins og einhver komst aö oröi
komst ég aö raun um aö félaga-
skrá félags þins er ekki eins og
hún ætti að vera allra sist i
byrjun kosninga. Þú umbóta-
sinnaöi maöur láttu lagfæra
þetta fyrir næstu kosningar.
Kveöég þig svomeð vinsemd.
Halldór Kristjánsson:
Áminning til
verkalýðshreyfingar
Vlðar en á Islandi er kvartað
um deyfð i fjölmennum félög-
um. Svo er það t.d. um verka-
lýðshreyfinguna I Noregi. Þykfy
ýmsum sem henni sé mjög horf-
in sú félagslega reisn sem ein-
kenndi hana þegar hún var I
blóma og finna sárt til þess.
Nú er þaö einn af trúnaöar-
mönnum norskrar verkalýös-
hreyfingar, Kári B. Werner,
hefur varpað fram þeirri spurn-
ingu hvort hún vilji taka upp
aftur og berjast fyrir þeirri
stefnu i áfengismálum sem hún
fylgdi fyrir nokkrum áratugum
þegar enginn talaði um deyfð
eöa dauðamerki á hreyfingunni.
Kári Werner minnir slöan á
hve vlötækt og skelfilegt
áfengisbölið er viöa um heim.
Ekkert þjóðfélagslegt vanda-
mál er örðugra viö aö fást,
ekkert mannlifsböl átakan-
legra. Aldrei hefur áfengis-
neyslan og sú hætta sem henni
fylgir verið jafn Ieitin I öllu
félagslifi, — öllu mannlegu
samfélagi.
Fyrir 50 árum stóð verkalýös-
hreyfingin I Noregi einhuga i
baráttu gegn áfengistlsku og
drykkuböli. Þá var ekki áfengi
haft um hönd bar sem verka-
lýðshreyfingin réöi. Þá vissu
menn aö bindindi var veiga-
mikill þáttur I þvi aö leiða þjóð-
ina frá fátækt til velsældar. En
nú höfum við samhliða vel-
meguninni gert áfengismálin
erfiðasta félagslega viðfangs-
efnið. Sá vandi vex meö degi
hverjum. Eins og áfengisvenjur
unglinga eru nú telja sérfæö-
ingar að árið 1990 verði áfengis-
sjúklingar i landinu fjórum
sinnum fleiri en nú.
Þvi er nú tímabært aö hug-
leiða hvort ekki sé tlmabært aö
endurskoða afstöðu til vímu-
gjafa og þá fyrst og fremst
áfengis sem á miklu mestan
þátt I þessari ógæfu allri. Þetta
er til áminningar fyrir forustu
stjórnmálahreyfinga en ekki
Halldór Kristjánsson.
sist allar deildir innan norskrar
verkalýðshreyfingar sem alltaf
hafa unnið að jöfnuöi og bræðra-
lagi.
Væri nú ekki ástæöa til aö viö
hérúti á íslandi hugsuöum ofur-
litið lika ef tóm væri til?