Tíminn - 25.01.1980, Síða 11

Föstudagur 25. janúar 1980
Lögreglukona
Petra Heller I Munchen: 1 starf-
inu veitir einkennisbúningurinn
mér sjálfstraust en i einkalffi
gerir hann mig hjálparvana.
Margir sjá rautt þegar þeir sjá
lögreglumcrkiö.
hafa fengiö sér einum of mikið
neðan i þvi. bá gagnar hvorki
einkennisbúningur né færni i
starfi. Elke kallar á hjálp
starfsbræöra sinna i kalltæki.
Annemarie Achinger dómari
tekur karlmanns vernd sem
sjálfsagðan hlut. Hún hefur nú
verið dómari i skilnaðarmálum i
nokkra mánuði en áöur stundaöi
hún málflutningsstörf. — betta
er brautryðjandastarf, heldur
hún fram,en hún þiggur þakklát
ráðleggingar sér reyndari
starfsbræðra, enda er hún ekki
nema 34 ára að aldri. Starfs-
bræðrunum er ekki á móti skapi
að vera Annemarie innan hand-
ar, þvi að hún er með glæsilegri
konum. bað skiptir ekki einu
sinni máli, hvort einkennisbún-
ingur hennar, svört dómarakápa
með satinbryddingum, klæðir
hana eða ekki. Dómarinn hefur
engar áhyggjur af þvi að eigin
lega er kápan hennar aöeins af
stutt. — Myndugleiki felst ekki i
klæðnaði, segir hún.
Meiri virðing borin fyrir
konunni í einkennisbúningi
— Sömu skoðunar er eftirlits-
kona í járnbrautarlestum,Mari-
anne Strasser. Hún er 25 ára.
begar hún er að leita farmiða-
lausra farþega um borð i lestum
er hún óeinkennisklædd. bar fær
Strætisvagnastjóri
Elke Beisswenger i Hamborg:
Maöurinn minn dáist aö mér i
vinnunni. En þegar ég biö ein-
stöku sinnum um aö fá fjöl-
skyidubiiinn, nöidrar hann.
hún misjafnar móttökur hjá
þeim s em s ekir er u, og hún getur
ekki gert öllu meira en að segja
þeim aö fara á kvörtunarskrif-
stofuna. Marianne liður betur,
þegar hún annast eftirlitsstörf á
járnbrautarstöðvunum, en þá
ber hún einkennisklæðnað. —
bar draga farþegarnir oft fram
miðana sina óumbeðnir.
Ingrid Hinterneder póstfreyja
getur hins vegar ekki alveg
treyst þvi að einkennisbúningur
hennar haldi yfir henni hlifi-
skildi. — Hann viröist espa
hvern einasta hund upp. Hún
hefur nú i pússi sinu úðunarefni
gegn hundum, sem Pósturinn
leggur henni til. bvi beitir hún ef
hundur gerir sig liklegan til að
ráðast á hana og nú finnst henni
hún óhult, þó að i einkennisbún-
ingi sé. Ingrid er núna 38 ára, en
hefur þegar i 14 ár boriö ein-
kennisbúning sinn og hyggst
halda áfram þessu starfi, þar til
hún kemst á eftirlaun. — begar
alltkemur til alls hef ég til þessa
borið út min 50-60 klló daglega án
þess að gera vitleysu.
brjár silfurstjörnur á erm-
inni gefa til kynna óvenjulegt
starf Wilmu Zamzow I Hamborg,
en hún er 42 ára. Hún er lög-
regluforingi i Hamborg. bað er
ekki svo litill árangur, þegar
tekið er. tillit til þess, að þegar
Wilma gekk i lögregluna fyrir 20
séra og fljúga. 1. mars 1979 var
hin fagra Ursula útskrifuð og hóf
störf við herflugvöllinn i Köln-
Wahn, hjá hersveit þeirri, sem
sér um að fljúga með kanslarann
og forsetann til allra áfanga-
staða innan lands sem utan. bar
hefur hún 700 hermenn á sinni
könnu. Hún er eina konan i her-
deildinni. Hún er hreykin af þvi
og einkennisbúningnum, sér-
staklega af silfurvængjunum
með staf Eskilópiusar á hægri
brjóstvasa. Hún er ein um þá
upphefö i vestur-þýska hernum.
— Okkar búningur er músa-
grár, segir aftur á móti Elke
Beisswenger i kvörtunartón.
Hún er 28 ára gömul og keyrir
strætisvagn i Hamborg. Og
höfuðbúnaðurinn, hvort heldur
hanner bátur eöa derhúfa er svo
óklæðilegur aðhennar áliti að enn
sem komið er hefur hún aldrei
borið hann. Ökeypis vinnu-
fatnaður er sem sagt ekki aðal-
aðdráttaraflið við þetta starf. —
Min ástriða er að keyra bil,
viðurkennir Elke Beisswenger. 1
3 ár hefur henni tekist að aka
þessu 17 metra skrimsli klakk-
laust I Hamborgarumferðinni.
Farþegar sýna henni oft viður-
kenningarvott fyrir. begar hún
er á næturvakt, sem lýkur kl.
3.30 að morgni er henni oft boðin
karlmannsvernd, en yfirleitt eru
verndararnir i hópi þeirra, sem
Flug læknir
Dr. Ursula Herrmann i Köln: A
hver jum mánuöi þarf ég aö taka
þátt I 10 flugtökum og 10 lending-
um. Ég flýg meö allt frá þyrlum
til Boeing 707,öllum flugvélateg-
undum.
árum, varð hún að skara fram
úr starfsbræðrum sinum öllum,
ef hún átti að gera sér vonir um
stöðuhækkun. Hún varð aö gang-
ast undir mörg próf og námskeið
og þar varð hún að skila lang-
bestum árangri. Samt sem áður
hefur Wilma ekki lagt sérstakan
metnað i það að standa jafnfætis
karlmönnunum i stéttinni. — bað
verður að viðurkennast að þeir
hafa meiri likamsburði en við.
Okkar styrkur liggur I þvi sem
við segjum. Vegna þessarar
skoðunar neitar hún aö bera
vopnoghefur aðallega afskipti af
börnum.unglingum ogkonum, að
visu á „siðspilltustu milu heims-
ins”, Reeperbahn. En I St. Pauli
nýtur konan i olifulitaða ein-
kennisbúningnum og 27 undir-
menn hennar-mikillar virðingar.
Hamborg er eina þýska borgin
sem hefur ráðið konur í allar
deildir lögreglunnar.
Sá einkennisbúningur, sem
lengsta hefð hefur að baki er
búningur systur Cöliana sem er
52 ára. bað er nunnuklæðnaður
Reglu hinna liknsömu systra.
Cölana hefur ekki áhuga á þvl, af
breytingar verði gerðar á bún-
ingi hennar I nýtiskulegri átt, þvi
að tilgangur nunnanna er enn sá
sami að hjálpa þeim, sem sjúkir
og þurfandi eru, i nafni Krists.
Systir Cöliana getur reitt sig á,
Lögreglukona
Gerda Böhmer i Bonn: Hvaö mig
varöar, vinn ég ckki launanna
vegna. En ég vil vera sjálfstæö
og likar vel aö vinna undir berum
himni.
aö hvarvetna muni hennar ein-
kennisbúningi vera sýnd viröing.
Kona getur ekki verið
föðurleg, þó að hún sé
prestur
bað litur ofurlitiö öðru visi út,
þegar kona vill predika orö guðs.
Um þaö getur Susanne Kahl
sóknarprestur i Berlin boriö. —
Kona getur ekki verið fööurleg,
þó aö hún sé prestur en guð er
faöir, er sifellt sagt við hana,
þegar hún er „meðal bræðra”.
En Susanne Kahl sem er 31 árs,
hefur aðra skoðun á málinu. —
Vinnubrögð min eru ofurlitið
mannúðlegri. bau beinast fyrst
og fremst að sálusorgarastarf-
inu.
Upphaflega hafði hún á tilfinn-
ingunni, þegar hún klæddist
hempunni að hún væri i grimu-
klæðnaði. Hún varö fyrst að til-
einka sér þá hugsun að hempan
gerir henni auðveldara fyrir i
starfinu.
bað er sameiginleg reynsla
þeirra kvenna sem bera ein-
kennisbúning i starfi. bar með
gefa þær til kynna aö einkennis-
búningurinn hafi áhrif á allt
þeirra lif. Er þá að undra, að
sérhver karlmaður breytir af-
stöðu sinni til konunnar, þegar
hún iklæðist einkennisbúningi
sinum?
Dómari
Annemarie Achinger i Munchen:
Dómarakápan minnir mig á, aö i
hvert sinn sem ég felli dóm, ber
ég ábyrgð á örlögum ein-
staklings.
Penguin Books 1979.
359 bls.
Um fá fyrirbrigði i pólitiskri
hugmyndafræði samtimans
hefur meira verið rætt og ritað
að undanförnu en Evrópu-
kommúnismann svonefnda. I
þessari bók eru birtar nokkrar
ritgerðir, þar sem hiíundar
reyna að komast að niðurstöðu
um það, hvort um sé að ræða
virkilega stefnubreytingu hjá
kommúnistaflokkum V-Evrópu
eða ekki. Af efni bókarinnar má
nefna, að ritgeröir eru um f jóra
stærstu kommúnistaflokka
vesturlanda, þann Italska,
franska, spænska og
portúgalska. bá má nefna grein
um nýjar skoðanir kommúnista
á efnahagsmálum, grein er um
þá ögrun við sovéska forystu,
sem i Evrópukommúnismanum
felst, og önnur um viðbrögð
Bandarikjamanna við þessari
nýju tegund kommúnisma. Loks
er að geta greinar um sambúð
Evrópukommúnismans og
Páfarikisins.
Greinarnar eru ritaðar frá
mismunandi sjónarhornum og
allar af mikilli þekkingu. Niður-
staða þeirrar umræðu, sem
fram fer á siðum bókarinnar
virðistmérverasú, I sem stystu
máli, að Evrópukommúnisminn
sé engin blekking, heldur hrein-
skilnisíeg og einlæg stefnu-
breyting kommúnistaforingja á
vesturlöndum. Sá dagur muni
þó enn alllangt undan að þessi
stefnubreyting nái að vinna al-
mennt traust og fylgi.
Alan Palmer: The Penguin
Dictionary of Twentieth
Century History.
Penguin Books 1979.
403 bls.
Fyrir fáum árum kom út upp-
flettirit eftir sama höfund, The
Penguin Dictionary of Modern
History, og núði yfir timabilið
1789-1945. bessi bóker uppfletti-
rit i sögu 20. aldarinnar. Upp-
flettiorð eru á 3. þúsund og
getiö bæði atburða og manna.
Flestar eru greinarnar stuttar,
en mjög ljósar og skýrar og
villur torgætar. Smávegis óná-
kvæmni gætr.þó á stöku stað og
má vafalitið rekja til litilla
heimilda, sem höfundur hefur
haft við hendina. Sem dæmi má
nefna, að þar sem fjallað er um
tsland, bls. 184-85, segir, aö Is-
lendingar hafi haft heimastjórn
á millistriðsárunum. betta er
rangt, eins og flestum Islend-
ingum mun vonandi kunnugt.
Heimastjórn höfðum við aöeins
á timabilinu 1904-1918.
Nokkraónákvæmnimá einnig
finna i frásögninni af borska-
striðunum, bls. 89-90. Höfundur
getur ekki um deilurnar vegna
útfærslunnar i 12 milur, og
óljóst er sagt frá endalokum
togveiða Breta við Island.
Að öðru leyti virðist mér þetta
rit hið gagnlegasta. Uppfletúorð
eru skýr og tilvisanir milli
þeirra einkar ljósar.
Alan Palmer er einn af virtari
sagnfræðingum Breta. Sérgrein
hans er saga Austur- og Mið-
Evrópu á siðari öldum og hefur
hannritaðnokkur rit á þvi sviði.
Auk þesshefur hann samiö ævi-
sögur þeirra Metternichs,
Alexanders I Rússakeisara,
Bismarcks, Vilhjálms II býska-
landskeisara og Georgs IV.
Bretakonungs.
— Jón b. bór.