Fréttablaðið - 17.06.2007, Síða 12

L
ogi er uppalinn í Norð-
urbæ Hafnarfjarð-
ar, nánar tiltekið á
Sævangi. Þar bjó hann
allt þar til hann fékk
samning við þýska
stórliðið Lemgo, 21 árs gamall, og
mun hann dvelja þar að minnsta
kosti til ársins 2010 en samning-
ur hans við liðið var nýlega endur-
nýjaður. Heima í Hafnarfirði þótti
hann virkilega prúður heima fyrir
en þegar komið var út fyrir húss-
ins dyr var hann bæði stríðinn og
afar uppátækjasamur.
Faðir Loga er Geir Hallsteinsson,
einn besti handknattleiksmaður
Íslands fyrr og síðar. Hæfileikarn-
ir eru honum líklega í blóð bornir
því afi Loga, Hallsteinn Hinriks-
son, hefur löngum verið kallaður
faðir handknattleiksins á Íslandi.
Logi segist vera talsvert ólík-
ur föður sínum en föður hans
hafi til að mynda aldrei verið
vel við sviðsljósið sem fylgir af-
reksmönnum í íþróttum. „Öfugt
við mig,“ segir Logi og brosir út
í annað og bætir því síðan við að
mörgum hafi þótt þeir líkir í skapi
sem börn. „Þótt pabbi sé ein-
hver mesti rólyndismaður sem
ég þekki þá koma prakkaragen-
in frá hans fjölskyldu,“ segir Logi
og rifjar upp að eldri bræður hans
tveir hafi líka verið duglegir við
að hrekkja hann. „Og maður lærði
af þeim ágætis brögð sem síðar
var beitt á litlu systur,“ útskýrir
Logi og skellir upp úr.
Logi segist hins vegar aldrei
hafa fundið fyrir neinni pressu
á það að hann ætti að feta í fót-
spor föður síns. „Sjálfur hætti ég
í handbolta um tíma sem ungling-
ur en fékk aldrei neinar spurning-
ar frá honum af hverju og þannig
var það með okkur öll systkinin.
Við fengum að vera við sjálf og
gera það sem okkur langaði til.
Ég ber mikla virðingu fyrir for-
eldrum mínum og mömmu ekki
síður en pabba,“ bætir Logi við.
„Heima var lítið um boð og bönn.
Og ég held að það hafi verið það
sem styrkti mann, því allt sem er
bannað er svo spennandi. Maður
fékk algjörlega að finna sjálfur
sína eigin leið.“
Mörgum hefur þótt Logi líkjast
föður sínum á velli og hann tekur
að einhverju leyti undir það. „Við
erum með svipaðar hreyfingar en
pabbi var aðeins léttari þegar hann
var upp á sitt besta, að minnsta kosti
tíu kílóum. Hann kom með margt
nýtt inn í handboltann eins og til
að mynda þessi undirskot,“ segir
Logi. En þótt pressan heimafyrir á
að feta í fótspor föðursins hafi ekki
verið mikil fann Logi fyrir henni
út á við. Hann segir það hins vegar
hafa kveikt í sér og þegar hann hafi
verið búinn að ákveða að verða at-
vinnumaður hafi ekki verið aftur
snúið. „Ég fékk oft að heyra það að
ég væri bara sonur Geirs og ekk-
ert annað. En slík orð fengu mig
bara til að leggja enn harðar að
mér,“ útskýrir Logi sem tók jafn-
vel upp á því að fara að æfa á nótt-
unni og lyfta og hlaupa á aðfanga-
dagskvöld. „Ég og Sverrir Garð-
arsson, miðvörður í meistarflokki
FH í knattspyrnu, tókum upp á því
að keppa í spretthlaupi klukkan
þrjú á nóttunni við tjörnina í Hafn-
arfirði. Þetta þótti mjög sérstakt á
þeim tíma og stundum kom fólk og
horfði á okkur,“ segir Logi og ekki
er laust við að hann sakni þessa
tíma. „Manni vantar alltaf ein-
hverja gulrót og maður þarf allt-
af að hafa eitthvað að keppa að,“
segir Logi og lumar augljóslega á
fleiri sögum af tilraunum sínum
hvað æfingar varðar. Og ein sú
frægasta sem gekk manna á milli í
handboltaheiminum var sú að Logi
gæti æft sig í svefni. „Já, þetta
var smá aðferð sem ég prófaði. Ég
fann hana í einhverri bók og tókst
eiginlega að hlaupa í svefni. Þetta
er eins og hver önnur hugarþjálfun
og það er hægt að svitna með því
einu að liggja bara uppi í rúmi og
ímynda sér að maður sé að hlaupa.
Ég gerði þetta stundum en sá svo
seinna að þetta var ekki vinnunnar
virði,“ segir Logi og hlær. „En það
er eiginlega alveg sama hvað þú
æfir mikið, ef þú hefur ekki trú á
því sem þú ert að gera, bera æfing-
arnar engan árangur. Ég tel sjálf-
um mér alltaf trú um að allt sem ég
geri sé rétt, það er besta leiðin.“
Logi hefur síður en svo verið allra.
Margir hafa gagnrýnt hann bæði
innan og utan vallar en leikmað-
urinn tekur slíkt ekki nærri sér.
„Sumir telja mig grobbhana og
egóista, fólk er fljótt að dæma án
þess að þekkja mann. Þeir sem til
mín þekkja vita hins vegar hvern-
ig ég er og ég reynist fólkinu mínu
vel og þannig er bara lífið,“ segir
Logi. „Ég hef alltaf haft mikið
sjálfstraust, það hefur aldrei vant-
að hjá mér og hefur fleytt mér
talsvert áfram,“ bætir hann við.
En leikmaðurinn hefur ekki
síður vakið mikla athygli fyrir
snyrtilegt útlit. Hárið skipar þar
stóran sess en fyrir nokkrum
árum var Logi rekinn út af fyrir
að hrinda Vigni Svavarssyni í leik
FH og Hauka eftir að hann rugl-
aði í hárinu á honum. „Já, og við
tókumst í hendur fyrir viku eða
svo og ég þakkaði honum fyrir
þetta. Ég lærði nefnilega helling
af þessu. Annars held ég að þetta
atvik hafi verið meira út af bæjar-
rígnum milli FH og Hauka heldur
en sjálfu hárinu.“
Logi kemst þó ekki hjá því að
viðurkenna að hann hafi gert til-
raunir með sitt eigið hárgel. „Ég
er örugglega búinn að eyða fleiri
hundruðum þúsunda í hárvör-
ur um ævina. Og því ákváðum
við, ég og kærastan mín, að búa
til nokkrar dollur upp á grínið en
þær reyndust ekki nógu vel. Gelið
varð ekki eins þykkt og ég vil hafa
það. Það verður að vera þannig að
maður geti mótað hvern lokk ná-
kvæmlega eins og maður vill. Það
á að vera hægt að rigna á þetta,“
segir Logi og greinilegt að þetta er
honum mikið hjartans mál. Hann
vill hins vegar ekki meina að
hann sé pjattrófa, hann hafi í það
minnsta róast mikið í þeim málum
síðustu tvö árin. „Ég er bara eins
og mér líður vel með að vera og ef
mér liði vel með eyrnalokk á enn-
inu þá myndi ég fá mér einn slík-
an,“ segir Logi og gjóir augun-
um á næsta borð þar sem kærast-
an, Vivian Ólafsdóttir, situr. Og
hafi einhverjir haldið að uppá-
tækjasemin hafi elst af Loga þá
skjátlast þeim hinum sömu hrap-
allega. Þegar talið berst að því
hvernig þau Logi og Vivian kynnt-
ust þá er ljóst að leikmaðurinn er
jafn óútreiknanlegur utan vallar
sem innan. „Við erum búin að vera
saman í tvö ár. Ég sá hana álengd-
ar niðri í bæ og hringdi í hana frá
Þýskalandi. Hún vissi ekkert hver
ég var og hafði náttúrulega aldrei
séð mig,“ segir Logi og brosir.
„Ég spurði bara hvort ég mætti
ekki sækja hana einhvern daginn
og hún sagði að ég mætti svo sem
alveg prófa það. Svo var bróðir
minn að gifta sig einhverju síðar
og þá eygði ég gullið tækifæri og
ákvað bara að gera þetta almenni-
lega. Ég sá þarna brúðarbílinn
skreyttan á hlaðinu og ákvað bara
að fá hann lánaðan og náði í hana.
Það hitti í mark og við höfum verið
saman síðan þá. Núna erum við
trúlofuð og búum saman í stóru
húsi í Þýskalandi. Þær hefðu ekki
allar mætt út á útidyratröppur.“
Logi veit sem er að líftími at-
vinnumanns í handbolta er ekki
langur og flestir leggja skóna á
hilluna þegar þeir eru rétt skriðn-
ir yfir þrítugsaldurinn. „Maður
veit aldrei hvað gerist, leikmenn
geta slasast illa og dottið út úr
handboltanum,“ segir Logi sem
er þegar farinn að leggja drög að
framtíðinni og er í fjarnámi í við-
skiptafræði við Háskólann á Bif-
röst. „Ég hef virkilega gaman af
því og ætla seinna meir að fara inn
í viðskiptalífið,“ útskýrir hann.
Og Logi er ekki bara með hug-
ann við sig og sína. Árið 2005 bauð
hann langveikum strák til sín og
á heimasíðunni hans, logi-geirs-
son.de geta gestir leitað ráða hjá
honum um nánast allt milli him-
ins og jarðar. „Oft í viku fæ ég
bréf frá sama fólkinu sem vill
bara spjalla og hafa gaman og
þetta er bara ég og mér er alveg
sama hvað allir segja. Fyrsta árið
mitt var ég líka mikið einn úti og
þá var oft dauður tími og þá setti
ég upp síðuna og ég hugsaði með
mér að ég gæti gert góða hluti og
mér finnst gaman að hrærast í
þessu,“ segir Logi. „Sumir segja
að ég sé bara að setja upp ein-
hverja grímu. En ég er að hjálpa
mörgum krökkum með handbolt-
ann sem eru að koma inn á síðuna
mína. Ég gef mér tíma í að gefa
þeim ráð enda mun ég gera það
sama þegar ég fer út í viðskipt-
in, skoða hvað þeir sem náðu ár-
angri gerðu, og gera það, því ég
vil alltaf ná toppárangri.“
Logi nýtur þess að leika með
landsliðinu, segir það allt öðru-
vísi tilfinningu heldur en að spila
með félagsliðinu. „Það er ótrúlega
innilegt að spila fyrir land og þjóð.
Mér finnst gaman þegar þjóð-
söngurinn er sunginn og þetta er
draumurinn, að leika með lands-
liðinu,“ útskýrir Logi sem kveðst
ekki hafa neina sérstaka hjátrú,
hann hafi uppgötvað að hún skil-
aði akkúrat engu. „Hér áður fyrr
var dagurinn kannski undirlagður
af því að gera alltaf það sama. Svo
einu sinni svaf ég yfir mig, átti
minn besta leik og hjátrúin hvarf
fyrir vikið,“ útskýrir Logi.
Hann kann vel við sig í Þýska-
landi enda hafa íbúar Lemgo tekið
honum opnum örmum. Honum
lyndir vel við Þjóðverja þótt að
í byrjun hafi þetta ekki geng-
ið alveg hikstalaust. „Það klikk-
ar ekkert hjá þeim, allt eins og í
draumi – hvort sem það er skól-
inn eða gatnakerfið. Og ég fíla
þetta, þó ég sé að vísu óreglan í
reglunni,“ segir Logi og rifjar upp
atvik þegar hann kunni ekki að
flokka rusl. „Ég fór kannski bara
með einn eða tvo poka á bens-
ínstöðina í litla ruslið. Það var
hringt í mig skömmu seinna og ég
vinsamlegast beðinn um að ná í
ruslið,“ segir Logi.
Í kvöld ræðst það síðan hvort ís-
lenska landsliðið nær að tryggja
sér sæti á EM 2008 í Noregi þegar
liðið etur kappi við Serbíu. „Ég er
hrikalega spenntur fyrir leiknum.
Þetta er úrslitaleikur. Fyrri hálf-
leikur er búinn og þeir eru einu
yfir en nú tekur seinni hálfleikur
við. Við eigum mikið inni og þegar
við þetta bætist troðfull Höllin á
17. júní þá hef ég engar áhyggjur
af þessu. Við erum hrikalega gott
lið og þurfum bara að vera rétt
innstilltir á þetta.“
Ekki bara sonur Geirs
Logi Geirsson viðurkennir að þykja það síður en svo leiðinlegt að gefa viðtöl. Það sé líklega í eðli hans en hann segist hafa jafn
gaman af því að tala við fólk, gefa af sér og honum þyki að spila handbolta. Júlía Margrét Alexandersdóttir hitti metnaðarfulla
sjarmatröllið sem hefur jafnvel lært að þjálfa sig í svefni.
Það er ótrúlega innilegt að
spila fyrir land og þjóð. Þetta er
draumurinn,