Tíminn - 16.12.1981, Síða 2
1
mm mmmm % ww
■
; ■ ; ' ;
BIS
■B
>; ;• ;• ; \
HÉS
llllll
SÉBplte:
H|
Þaö fór vel á með Patti og Peter.
HLVONANDI
TENGDASONUR
FORSETANS?
■ Á formföstum og
gamaldags heimilum
þykir það alltaf nokkur
visbending, þegar dóttir-
in kemur heiin með
ungan herra og kynnir
hann fyrir fjöiskyidunni.
Ekki þarf að efa, að á
heimili Ronalds Reagan
gildi fast form á þessu
sviði sem öðrum. Þó fór
það svo, að þegar dóttir
forsetahjónanna, Patti
Davis, kom heim með
herra með sér i hátið þá,
sem Bandarikjamenn
haida einir og nefna
„Thanksgiving"
(Þakkargjörð), gerðu
opinbe.rar tiikyningar frá
Hvfta húsinu litiö úr nær-
veru hans.
Patti Davis er 29 ára og
reynir nú að koma undir
sig fótunum sem leik-
kona. Hún er i miklu vin-
fengi við Peter Strauss,
sem islendingar muna
best úr hlutverki sinu I
Gæfa eða gjörvileiki,
sem sjónvarpið færði
okkur um margra
mánaða skeið hér um
árið. Og nú notaði hún
tækifærið, þegar hún
heimsótti pabba og
mömmu á þakkagerðar-
hátiðina og tók Peter með
sér. En hvort heldur ekki
er litið aivarlegum aug-
um á samband unga
fólksins, eða Peter er ekki
pabba og mömmu
þóknanlegur, varð hann
að una þvf að fá ekki nafn
sitt með á gestalistann
sem birtur var opinber-
lega að hátiðahöldum af-
stöðnum. Þar var hann
bara ónafngreindur vinur
Pattis! Nú biða allir i of-
væni eftir þvi að sjá,
hvern Patti kemur með
heim í jólafriið.
■ Nú þykir það aftur
smart að greiða hárið í
stórar bylgjur, og margar
stúlkur nota þvi stórar
rúllur i hárið. T.d. i Dan-
mörku er nú stóraukin
sala á hárrúllum. Ekki
minnkaði salan við það
aö einhver vinsælasta
fyrirsæta Dana. Pia
Sörensen, lét mynda sig
með rúllur i hárinu, en
hún vann þá að
auglýsingaherferö fyrir
stórverslun I Kaup-
mannahöfn sem verslar
með tiskuvörur. Pia
Sörensen hefur unnið I
Bandarikjunum, og var
þá I nokkur ár ljósmynda-
fyrirsæta i New York, en
nú býr hún og vinnur I
Kaupmannahöfn.
Fínir hundar med lakkadar„neglur
■ Þeir voru heldur
betur uppstrílaðir
hundarnir á hunda-
sýningu hjá lllum í
Kaupmannahöfn.
Allir höfðu þeir
verið hjá hundahár-
greiðslumanni og á
snyrtistofu fyrir
voffa, með slaufur
og skraut í stroknu
og skrýfðu hári og
meira segja með
lakkaðar neglur!
Einn af forstöðu-
mönnum sýningar-
innar sagðist skipta
mönnum í tvo hópa:
I fyrsta lagi eru það
þeir sem elska
hunda — og svo þeir
sem hata hunda.
Við þá síðarnefndu
sagðist hann segja,
þegar þeir væru að
kvarta yfir óþrifn-
Arrhihaírf nvháWr’hk6ngu.r,n". s,mon ®pie,s..sií“r hér meö sinn sýningarhund i fanginu. Hundurinn hans heitir
Archibald og bað.r herrarmr Simon og Arch.bald, urðu yfir sig hrifnir af dömunum tveim á sýningarpallinum,
sem e.ns og sjá má eru mjog þokkafullar. ,
aði sem fylgi hund-
unum, — að það
væru að minnsta
kosti ekki hundar,
sem kasta flöskum
út um allt, henda
plastpokum og
öðrum umbúðum á
göturnar, ásamt
stórhættulegum
bananaskrælingi og
öðru drasli. Nei, þar
eru ekki hundar að
verki, — en auðvitað
eiga eigendur hund-
anna að reyna að sjá
til að þeir útbii ekki
stéttir og torg.
Á hundasýning-
unni voru líka
sýndar „hundavör-
ur". Þar mátti sjá
gervikjötbein og
leikföng og allra
handa snyrtivörur
fyrir hunda.
SSIIIllii