Tíminn - 09.02.1982, Blaðsíða 12

12
Þriðjudagur 9. febrúar 1982.
Land-Rover eigendur
Eigum ávallt mikið úrval af Land-Rover
varahlutum á mjög hagstæðu verði:
Girkassahjól
öxlar aftan
Kambur/Pinion
Hurðarskrár
Hraðamælisbarkar
Tanklok
Girkassaöxlar
öxulflansar
Stýrisendar
Motorpúðar
Pakkdósir
o.mjl.
Sendum i póstkröfu.
Bílhlutir h/f
Suðurlandsbraut 24 — Reykjavik.
S. 38365.
Kennara vantar
við Hafnarskóla, Höfn i Hornafirði. Upp-
lýsingar veitir skólastjóri i simum: 97-
8148, 97-8142
Hafnarfjörður
lóðaumsóknir
Lóðum verður úthlutað á næstunni i
Hafnarfirði fyrir ibúðarhús.
Auk einbýlishúsalóða er um að ræða lóðir
fyrir raðhús og tvibýlishús.
Nánari upplýsingar veitir skrifstofa
bæjarverkfræðings Strandgötu 6.
Umsóknum skal skilað á sama stað eigi
siðar en 3. mars n.k.
Eldri umsóknir þarf að endurnýja.
0
Oskila hestur
Áður auglýstur rauöjarpur hestur ómarkaður verður
seldur á uppboði að Akurgerði i ölfusi föstud. 12. feb kl
16.00
llreppstjóri ölfushrepps
Umboðsmenn Tímans
Vesturland_____________-
Staöur: Nafn og heimili: Slmi: .
Akranes:
Borgarnes:
Rif:
Ólafsvik:
Grundarf jöröur:
Stykkishólmur:
Guðmundur Björnsson,
Jaðarsbraut 9, 93- 1771
Unnur Bergsveinsdóttir,
Þórólfsgötu 12 93-7211
Snædfs Kristinsdóttir,
Háarifi 49
Stefán Jóhann Sigurðsson,
Engihlið 8 93-6234
Jóhanna Gústafsdóttir,
Fagurhólstúni 15,
Esther Hansen,
Silfurgötu 17 93-8115
SUNN-
LENDINGAR
Fjölbreytt úrval
Ýsa — Ýsuflök — Lúða
— Gellur — Kinnar —
ofl. ofl.
Tökum fisk í reyk
Fiskbúð Glettings
Gagnheiöi 5, Selfossi
Þriöjudagur 9. febrúar 1982.
13
Séra Frank M. Halldórsson og fermingarbörn hans af Seltjarnarnesi.
(Tlmamynd GE)
sem þá bók kann til hlitar megi
teljast oröinn sæmilegur guö-
fræðingur. Annars hafa ýmis rit
verið notuð við fermingarundir-
búning, —„Fræðin hin minni” eft-
ir Lúther, kver þeirra Friðriks
Hallgrimssonar og Helga Hálf-
dánarsonar, svo dæmi séu nefnd.
1 þá daga var sem kunnugt er
mikil áhersla lögð á utanaðbókar-
lærdóm og margir nafnkunnir Is-
lendingar lærðu t.a.m. Helgakver
svo rækilega að þeir gátu þulið
það allt utanbókar á kirkjugólfi,
hefði þess verið af þeim krafist.
Jákvæðari en fyrir nokkr-
um árum
En hvernig skyldu þessi börn,
sem fifa þá tækniöld, þegar allt
virðist vera orðið tölvustýrt,
margvátryggt og skipulagt, lita á
boöskapinn sem fyrir þau er bor-
inn við fermingarundirbúninginn.
„Ég held að börnin nú séu já-
kvæðari gagnvart kristindómn-
um en áöur var, ef eitthvað er,”
segir séra Frank. „Börnin eru
dugleg og áhugasöm og ég vil
einkum nefna þátttöku þeirra i
guösþjónustum, meðan á undir-
„EF EITTHVAÐ FER URSKEIÐIS,
KOMA ÞtU GJARNA AFTUR TIL
PRESTSINS SEM FERMDI ÞAU”
Litið inn íspurningatíma hjá séra Frank M.Halldórssyni
■ Nú liöur senn að þvi aö langir listar með nöfnum fermingarbarna
fari að birtast i blöðunum og minna á þennan sérstaka viðburð æskuár-
anna, sem segja má að bindi enda á bernskuna og merki upphaf þroska
og starfsáranna meö öllu sem þeim nú fylgir. Sumum endist það vega-
nesti sem sóknarpresturinn þeirra fær þeim i hendur við þetta tækifæri
til elliára, en aðrir telja sér það til byrði og varpa þvi frá sér og finna
þaö svo kannske ekki afturfyrr en langt er liðið á ævina þótt vist sé þaö
jafnan innan seilingar, gefi menn sér tima til að athuga sinn gang. En
hvað um það, — hópurinn sem séra Frank M.Halldórsson var með til
spurninga i Valhúsaskóla, þegar viö blaðamenn litum þar við á föstu-
daginn var, hafði sannarlega ekki i hug að gleyma þvi sem verið var að
segja þeim og það vonum viö að þau geri ekki, — þótt hætt sé við aö árin
framundan muni bjóða ýmis tækifæri til þess.
En hvernig er fermingar-
undirbúningnum hagað nú, — er
hann i mörgu frábrugöinn þvi
sem gerðist þegar við, — sem er-
um farin aö verða i vafa um hvort
viö getum lengur kailað okkur
ung, —gengum til prestsins. Eftir
að hafa veriö viöstaddir sam-
verustund Frank M. Halldórsson-
ar og fermingarbarnanna sáum
við að i aðalatriðum var þetta hið
sama, — enda þær reglur sem
kristnin uppáleggur mönnunum
hvorki mjög margar né flóknar,
þótt misjafnlega takist að halda
þær og lifa samkvæmt þeim.
„ó, það slys þvi hnossi að
hafna..."
Þegar við komum inn i stofuna
var verið að fara yfir sálm
Matthiasar, „Ó þá náö að eiga
Jesúm,” sem börnin höfðu verið
látin læra heima og ekki varð bet-
ur heyrt en að þaö hefðu þau gert
samviskusamlega. Annars segir
séra Frank okkur aö minna sé
oröið um það en áður gerðist aö
láta læra utan að, en þess meiri
áhersla lögö á ýmis önnur atriöi.
Nú er sænsk bók sem i islenskri
þýðingu heitir „Lif með Jesú”
lögö til grundvallar við undirbún-
inginn og séra Frank segir að sá
■ Frá Ljósamessunni, en hana undirbjuggu börnin sjálf og tókst hún
mjög vel aö allra dómi. Það er Margrét Guðnadóttir, sem þarna er aö
lesa ritningarstað úr Gamla Testamentinu. (Timamynd GE)
búningi stendur. 1 hverjum hópi ■
fermingarbarna eru um 20 börn,
en alls eru það 117 börn sem
fermast i Neskirkju nú i vor. Það
er dálitið meiri fjöldi en var I
fyrra. Við höfum fengið hóp tiu
barna til þess að aöstoða viö
guðsþjónusturnar i hvert sinn, en
þar hafa þau flutt bæn og ritn-
ingarorð, kveikt á altariskertum,
dreift sálmabókum og safnað
þeim saman að messu lokinni.
Þannig hefur þá hvert þeirra
fengið eitthvert hlutverk viö
messugjörð.”
Ljósamessa
Séra Frank sagði aö á Kirkju-
deginum á Seltjarnarnesi heföu
börnin haft veg og vanda af sér-
stakri Ljósamessu sem efnt var
til og hefði hún veriö sérstaklega
vel undirbúin og fögur og tekist
vel.
Við fermingarundirbúninginn
sagði hann hafa náöst gott sam-
starf við foreldra barnanna, en
þeim ritaði hann bréf áður en
spurningatimarnir hófust og bað
um aöstoð þeirra við að fá börnin
til að sinna heimaverkefnum sin-
um sem best. Nú eru það um 98%
barna sem fermast I hverjum ár-
gangi, en um 97% Islendinga eru i
hinni evangelisku-lúthersku
kirkju.
„Eg held að lang flestir foreldr-
ar séu þvi fegnir aö börn þeirra
skuli fá þessa fræöslu og ég hef
oröið þess var aö nær öll börnin
hér hafa lært vers og bænir i for-
eldra húsum. Það er ekki alltaf
mikið, en jafnan þó nokkuö og
verði presturinn var við að mis-
brestur hafi verið á slikri fræðslu,
veitir fermingarundirbúningur-
inn honum kærkomið tækifæri til
að ráða þar bót á..
Fermingarundirbúningurinn er
annars eðlis en hin eiginlega
kristindómsfræðsla. t 7. bekk eru
börn látin læra kristnisögu, allt
frá Postulasögunni og aftur úir en
hér við fermingarundirbúninginn
er lögð áhersla á spurningar eins
og „Er Guð til?” og rætt um efni á
borð við „Bænin,” „Guðsþjónust-
an,” „Biblian,” „Kirkjuárið”
o.fl.
„Við leggjum áherslu á það að
þótt sumt hið bóklega sem börnin
læra hér gleymist, þá verði bænin
þeim jafnan tiltæk og eðlileg,
þegar þau kunna aö þurfa á henni
að halda. Við ræðum um fjöl-
skylduna og hjónabandið og ann-
að sem snertir vegferö mannsins
gegn um lifið, en fyrst og fremst
er það sonur Guös, Jesús, hans lif,
þjáning, dauði og upprisa, og það
sem mestu máli skiptir að vita
um hann, sem er umræðuefnið.
Ég reyni að segja börnunum að til
hans megi alltaf leita, þegar allt
annað bregst. Sem betur fer verð-
um við prestarnir lfka oft varir
við það að þessar stundir okkar
með börnunum eru þeim ekki
gleymdar og ef eitthvað gengur
úrskeiðis, koma þau gjarnan aft-
ur til prestsins sem fermdi þau.
— AM
■ Björgvin Sigurösson (Tima-
mynd GE)
■ Margrét Guönadóttir (Tima-
mynd GE)
Hér leiöbeinir séra Frank einu fermingarbarnanna sem flytja mun
bæn viö messu næsta sunnudag.
(Timamynd GE)
Mi Sameinast I bæn fyrir veiku barni á Seltjarnarnesi
(Timamynd GE)
ff _
ekki ad vera
aðalatridið”
— segja þau Margrét Guðna
dóttir, Regína Jensdóttir
og Björgvin Sigurðsson
■ Við tókum þrjú væntanlegra
fermingarbarna tali, þegar við
heimsóttum séra Frank M. Hail-
dórsson i spurningatimann meö
börnunum i Valhúsaskóla og
spurðum þau nokkurra spurninga
um ferminguna. Þetta voru þær
Margrét Guðnadóttir og Kegina
Jensdóttir, sem báöar ciga aö
fermast binn 4. april nk. og
Björgvin Sigurðsson, en hann
mun fermast 18. april.
Séra Frank hafði sagt okkur að
lang flest fermingarbarnanna
hefðu lært bænir og vers i heima-
húsum og nú spurðum við hverjir
hefðu kennt þeim þetta á þeirra
heimilum. Það kom ekki á óvart
að það höföu verið mamma og
pabbi sem höfðu haft veg og
vanda af þvi en Björgvin sagðist
hafa lært margt af þessu, þegar
hann var i sumarbúðum i Vatna-
skógi. Þau höfðu öll haft kynni af
boðorðunum tiu áöur, þótt þau
hefðu ekki lært þau utan að fyrr
en þau fóru að ganga til prestsins.
En hvaða gildi hai'ði fermingin
fyrir þau? Jú, bæði var hún stað-
festing skirnarsáttmálans og
þegar þau hefðu fermst mundu
þau geta tekið þátt i athöínum
kirkjunnar, eins og íullorðna fólk-
ið.
Við spurðum hvort þeim þætti
fólk breyta eins kristilega og það
ætti að gera nú til dags.
„Nei, mér finnst oft vanta mik-
iö á þaö”, sagði Regina. „Til
dæmis ætti fólk að hugsa betur
um það hvernig fólki i fátækum
löndum liður og svo gæti fólk oft
komið mikiðbetur fram hvert við
annað i daglega lifinu”.
En hvað um þau sjálf? Hafa
þau Jesúm' semverið er að segja
þeim frá við fermingarundirbún-
inginn, i huga i sinu daglega lifi?
„Ég hugsa um hvað hann vildi
að ég gerði, helst þegar ég á i
vandræðum með að velja á milli
erfiðra kosta”, segir Margrét.
„En það er kannske of mikið sagt
að ég geri það alltaf, frekar ætti
ég að segja stundum”.
öll hafa þau sótt kirkju á und-
anförnum árum, til dæmis hafa
þau öll fariö með fjölskyldum sin-
um til messu á aðfangadag frá
þvi þau muna eftir sér. Þau eru
ekki i vafa um að þessum sið ætla
þau að halda eftir ferminguna.
■ Itegina Jcnsdóttir (Timamynd
GE)
Við spyrjum Björgvin og þær
stöllur hvort fermingargjafirnar
séu ekki orðnar iull miklar aö
vöxtum hjá mörgum.
„Jú, það finnst okkur. Svo er
það lika svo misjafnt hvað hver
fær mikið. Sumir fá stereósett og
ýmsar enn stærri gjafir, þegar
þeir fermast og það er of mikið.
Þá gæti það oröið að aöalatriöinu
hjá fermingarbarninu, þótt það
eigi ekki að vera það. Það er allt
annaö sem er aðalatriðið viö
ferminguna”.
Viðkveðjum þessa þrjá fulltrúa
fermingarbarnanna sem munu
fermast nú um páskaleytið og
vonum að þau aöalatriöi sem i
fermingunni felast veröi þeim
heilladrjúgt veganesti.
—AM