Tíminn - 21.03.1982, Blaðsíða 2

2
Sunnudagur 21. mars 1982.
f ólk I listu m j
„Naflaskoðun”
*
— segir Isak Harðarson um
ljóðabók þá sem hlaut
viðurkenningu í samkeppni AB
■ Úrslit i bókmenntasamkeppni
Almenna bókafélagsins i tilefni af
25 ára afmæli félagsins voru
kynnt nú um daginn. Einar Már
Gubmundsson fékk fyrstu verð-
laun fyrir skáldsögu, séra Bolli
Gústavsson önnur verðlaun fyrir
eitthvert sambland af prósa og
ljóöi, en sérstaka aukaviðurkenn-
ingu hlaut Isak Harðarson fyrir
ljóðabók. tsak þennan þekktum
við ekki af fyrri bókmenntastörf-
um og það gera liklega fæstir. Við
hringdum þvi i tsak og spurðum:
— tsak. Hver ert þú?
„Hver ég er? Hvað viltu vita?
Ég er fæddur árið 1956, stúdent úr
menntaskóla og hef dútlað við rit-
störf i nokkuð mörg ár, einn úti i
minu horni. Það hafa aðeins birst
eftir mig áður tvö ljóð og ein smá-
saga. Hvaðget ég sagt þér fleira?
Jú, ég vinn fyrir mér sem gæslu-
maður á Kleppi”.
Spurði nú Isak blaðamanninn á
móti hvað hann væri gamall.
— Ég? Tuttogeins, en...
„Ljóðin eru naflaskoöun. Þetta
er heil ljóðabók sem skiptisti þrjá
kafla en þema þeirra allra er hið
sama”.
— Já, hvert er þema bókarinn-
ar? Ég sá það i blaðaviötali að þú
ert ekki fyllilega sammála dóm-
nefnd Almenna bókafélagsins.
„Nei, þeir töluöu um að þetta
væri leit að guöi en ég lit ekki svo
á. Fremur leit að lifstilgangi.
Þessi bók veltir fyrir sér spurn-
ingunni sem vaknar áreiöanlega
meö öllum á unglingsárum: Hver
er ég?”
— Já, við vorum búnir að vikja
aö þvi. En hvenær eru þessi ljóð
ort?
„Þau eru ort á nokkuö löngum
tima. Hins vegar tók ég þau til
endurskoðunar á siðasta ári og
umritaði þá nokkur þeirra. Ljóðin
eru flestöll óbundin aðeins eitt
eða tvö eru rimuð. Nú, þótt ég
miöi þau fyrst og fremst við sjálf-
an mig vona ég að aðrir geti séð
sjálfa sig i þeim lika. Annars
hefði ég varla fengið þessa viður-
kenningu”
— Væntamá þess að viðurkenn-
ingin verði þér hvatning til frek-
ari ritstarfa er ekki svo?
„Það vona ég. Mig langar að
halda áfram að skrifa og á raunar
nokkur ljóð og þrjár fjórar smá-
sögur á lager. Þá er ég með hug-
mynd að lengri sögu i hausnum en
vil ekkert segja um hana eins og
er”.
— Að lokum, tsak. Veistu til
þess að þú hafir orðið fyrir veru-
legum áhrifum frá einhverju ljóð-
skáldi innlendu eða erlendu?
„Ja, það sagði einhvern tima
gáfaður maður að öll innhverf
ljóðskáld hljóti að verða fyrir ein-
hverjum áhrifum af Steini Stein-
arr. Sjálfur var ég um tima mjög
hrifinn af Steini svo ég þræti ekki
fyrir það. Hins vegar stæli ég
engan visvitandi”.
— Vertu sæll, ísak.
—>j
Alþjóðleg brúðuleikhúshátíð
á Kjarvalsstöðum:
Brúður fyrir börn
og fullorðna
■ A laugardaginn 20ta mars
hefst á Kjarvalsstöðum mikil og
alþjóðleg brúöuleikhúshátiö sem
stendur þar út vikuna. Vist er að
aldrei hefur borið jafn vel i veiði
fyrir aðdáendur brúðuleikja hér,
auk islenskra brúðusýninga
munu leika gestir frá Bandarikj-
unum, Frakklandi, Þýskalandi og
Sviss. Við getum þessara erlendu
brúðuflokka að nokkru hér að
neöan, en áður en lengra er haldiö
er rétt aö reyna að leiörétta þann
misskilning að brúðuleikhús sé
einvörðungu fyrir börn, á hátið-
inni verða jafnt fullorðins- sem
barnasýningar og að sögn aö-
standenda hátfðarinnar eru sum-
ar sýningarnar ekkieinu sinni viö
hæfi barna.
Frá Bandarikjunum kemur Eric
Bass, en sá hefur að auki getið sér
gott orð viða i Evrópu. Bass er
allt i senn, leikritahöfundur,
stjórnandi og leikari, en hér sýnir
hann þrjá þætti sem allir fjalla
um dauðann á einn eöa annan
hátt, þeir heita Gamla konan
Maya, Gamli skósmiðurinn Zeydl
og Gamli munkurinn Mon.
Frá Montélimar i Frakklandi
kemur brúðuleikhúsið „Theatre
du Fust” Það stofnuðu þau
Nathalie Roques, og Emile
Valantin árið 1976 og hafa sér til
fulltingis listamenn úr ýmsum
öðrum greinum, tónlistarfólk,
leikara.listmálara og hugvits-
menn. Hér sýnir flokkurinn leik
sem bæði er ætlaður börnum og
fullorönum, Söguna um Mela-
mopus, sem er byggður á fornri
griskri sögu. Þetta er fjörleg og
litrik sýning og flokkurinn hefur
sýnt viöa um Frakkland og
Evrópu og unniö til margháttaðra
verðlauna.
Gamalreyndur brúðuleikhús-
maður sem hingað kemur er Al-
brecht Roser sem búsettur er i
Stuttgart i Þýskalandi. Hann hef-
ur starfað við brúðuleikhús allar
götur frá 1951, og sýnt viöa um
heim m.a. i Suður- og Norður-
Ameriku, Astraliu og Asiu. Hann
hefur einu sinni áður gist Island
og sýnt hér. t þetta sinn ætlar
hann að sýna Gústaf og fé-
laga hans, sýningu sem byggist
mest á látbragðsleik og saman-
stendur af 14 smáþáttum með
streng jabrúðum. Sýningar
Rosers eru eingöngu ætlaðar
fullorðnum og þvi hefur hann sett
aldurslágmarkið 15 ár. Auk þess
mun Roser halda hér fyrirlestur
og halda stutt námskeiö.
Brúðuleikhúsið „Theatre Gren-
ier-Merinat” var stofnað árið 1969
i Sviss, en flutti siðar til Kanada
þar sem það starfar nú. Flokkur-
inn hefur tekið þátt i leikbrúöu-
hátiöum i Evrópu og Ameriku og
komið fram i sjónvarpi i Sviss og
Kanada. Hér munu aðstandendur
þess, þau Eric Merinat og Isa-
belle Grenier sýna brúðuleikinn
Moonsong sem hvort tveggja er
ætlaður börnum og fullorðnum.
Auk þess munu þau hafa sýni-
kennslu i pappirsbrúðugerð á
Kjarvalsstöðum siðdegis á
sunnudag.
Þau Þórunn M. Magnúsdóttir
og Viðar Eggertsson munu sjá
um kynningar á erlendu brúðu-
sýningunum.
tslenska framlagið á leikbrúðu-
hátiðinni er sist veigaminna.
Leikbrúðuland mun frumsýna
brúöuleiki sem eru byggðir á
þremur islenskum þjóðsögum
undir stjórn Þórhalls Sigurðsson-
ar og með aðstoð ágætra leikara
og tónlistarmanna. Það eru þjóð-
sögurnar Atján barna faðir i álf-
heimum, Sagan af Gipuog Sögur
af Sæmundi fróða. Höfundur og
stjórnendur brúða eru þær Hall-
veig Thorlacius, Bryndis Gunn-
arsdóttir, Erna Guðmarsdóttir og
Helga Steffensen. Auk þess mun
Leikbrúðuland syna brúðuleikina
Krakkar i götunni, Hátið dýranna
og Eggið hans Kiwi, en þessar
sýningar hafa áður verið á dag-
skrá flokksins.
Auk þess mun Islenska brúðu-
leikhúsið frumsýna tvo þætti —
Gamla konan og Kabarett, en
höfundur og stjórnandi beggja er
Jón E. Guðmundsson.
Forseti Isfands Vigdis Finn-
bogadóttir opnar brúðuleikhús-
hátiðina á Kjarvalsstööum klukk-
an 13.30 á laugardag, en klukkan
14 verður tekið til óspilltra mál-
anna, þá mun Leikbrúðuiand
sýna þrjár þjóðsögur og Grenier-
Meriniat leikhúsið Moonsong.
Siðan verða sýningar á hverjum
degi á Kjarvalsstöðum, tvær til
fjórar á dag, fram á sunnudaginn
28da mars.
■ Úr sýningu Albrechts Rosers frá Stuttgart
„Gústaf og félagar hans”.
■ Móðirin flengir umskiptinginn i sýningu Leik-
brúðulands sem er byggö á þjóðsögunni „Atján
barna faðir f álfheimum”
Illglyrna gefur
út tímarit
— Hér eru á ferð súrrealistar
■ Súrrealisminn dauður, úr sér
genginn, úreltur? Oldungis ekki.
Það er að minnsta kosti álit nokk-
urra ungra manna sem undanfar-
in ár hafa duflað við súrrealism-
ann og stofnað félagsskap til
áréttingar stefnu sinni. Medúsa
heitir félagið, eftir frægri ill-
glyrnu úr griski goðafræöi og var
engum hollt að horfa um of i augu
henni. Hvort félagiö veröur með
tiö og tima jafn afdráttarlaust
er svo annar handleggur — ekkert
mundu hinir ungu menn hafa á
móti þvl. Þeir hafa nú hleypt af
stokkum timariti og er það kynnt
hér og nú: Hinn súrrealiski upp-
skurður.
Nú væri synd að segja að súr-
realistar þessir gengju almenni-
lega frá riti sinu og með öllu óljóst
hvurjirstanda aðhverju: Medúsu
og Uppskurðinum. Þessir eru
skráðir I Medúsu: Einar Melax,
Jóhamar, Matthias S. Magnús-
son, Ólafur J. Engilbertsson, Sjón
og Þór Eldon. Er kemur aö Upp-
skurðinum er listinn lengri og
ókunnuglegri, þó rákum við þar
augun I nafn Jóhanns Hjálmars-
sonar, borgaralegs skálds, en
umsjón með þessu fyrsta hefti
hafði sá maður sem kýs að kalla
sig Sjón.
A fyrstu siðu inni blaðinu stend-
ur, og er merkt öllu samfélagi ill-
glyrnunnar: „Við erum þátttak-
endur i sameiginlegu ævintýri
sem heitir Súrrealismi og hófst
með gruninum um að ekki væri
allt með felldu. V ið berjumst fyrir
frelsi mannsins til að lifa og deyja
á sama hátt og hann dreymir.”
Og það gera þeir með ýmsum
hætti það sem eftir er. Þess má
geta aö lokum að aöstandendur
tímaritsauglýsa eftir efni og gefa
upp heimilisfang við látum þaö
fljóta með: H.S.U., c/o Sjón,
Bárugötu 40, 101 Reykjavik. Nú
blómstrar Breton i gröfinni, lik-
,ega' —íj