Tíminn - 16.05.1982, Blaðsíða 6

6
r i, „
Sunnudagur 16. mai 1982
■ Það er rétt að taka það fram I
upphafi að lýsingin hér að ofan er
ekki yfirdrifin nema siður sé.
Jafnvel Tryggva gamla óraði
ekki fyrir slikri baráttu er hann
upplifði og seinna reit um barátt-
una um brauðið. Hans kynslóð
þekkir heldur ekki máltækiö „see
Stones, and die”. (Sjáið Rolling
Stones og þá getið þið dáið drottni
ykkar).
Miðvikudagur kl.06.00 -
10.00:
Norsku dagblöðin koma árla
morguns á götuna og fólk les tið-
indin i vinnunni, i skólanum, i
strætisvagninum, i baði og i nokk-
Beðið
eftir
andlegu
fóðri:
■ Tæpum sólarhring áður en miðsasalan opnaöi voru þeir fyrstu komnir ofan i svefnpokana fyrir utan „Rafmagnaöa sirkusinn
ir: Eiríkur St. Eiriksson
Hrotið í takt við Stones
Saga af tveggja nátta bióröð, „kúalöppum” og sænskum pylsusölum
■ Það hefði eins getað verið útsala i Kjörgarði
eða Hagkaupum. Troðningurinn var gifurlegur
og fólki lá við yfirliði. Sumir höfðu varla nudd-
að stirurnar úr augunum og enn aðrir lágu
sem dauðir i svefnpokunum. En múgurinn íét
sig stirur og svefnpoka engu varða. Hver varð
að bjarga sér sem best hann gat. Barátta upp á
líf og dauða? Hver veit?
Allir stefndu að einu marki og lög frumskóg-
arins voru gengin í gildi. Hundrað ára biðraða-
menning var fyrirbí og olnbogarnir voru látnir
tala.
Miðdepill athyglinnar var hátimbraður
pytsuskúr sem jafnvel Asgeir Hannes, Hemmi
Gunn og Auður systir hans Kobba hefðu ekki
getað látiðsigdreyma um að kæmist kvartmil-
una i Kapelluhrauni. Fjandakornið varla voru
pylsurnar það gómsætar að menn legðu það á
sig að biða I sólarhring eftir einni með öllu. Eða
var gullrúsina i pylsuendanum? Nei, þetta
snerist ekki um eina pylsu með öllu, nema
túmat, sinnep, steiktum, hráum og gúmmú-
laði, eins og viðskiptavinurinn hjá Guðna pulsu
sagði um árið. Nei, það var barist um andlegt
fóður. MIÐA A HLJÓMLEIKA ROLLING
STONES í GAUTABOHG 19. JCNt 1982.
urn veginn sálarlegu jafnvægi.
Breytingarnar eru ótrúlegar.
barna standa hinir langþráðu
stafir loksins svart á hvitu og
enginn af Stones-kynslóðinni er
samur á eftir. „Forsala á hljóm-
leika Rolling Stones — 6000 miöar
seldir idag.”Orðin láta ekki mik-
ið yfir sér, en þau gera það að
verkum að ráðsettir fjölskyldu-
feður rjúka úr vinnunni, námsfólk
skrópar i skólunum, húsmæður
flykkjast úr vesturbænum og eng-
um kæmi á óvart þó að léleg mæt-
ing væri á barnaheimilunum.
Miðvikudagur kl. 10.30:
Þeir fyrstu mæta fyrir utan
„Rafmagnaða sirkusinn” i Osló
og það er greinilegt að Stones
ætla aö slá biðröðina hans Bruce
Springsteen frá þvi i fyrra, kalda
i hvelli. Breuðryðjendurnir eiga
nú bara eftir að biða i tæpan sól-
arhring eftir miðunum góðu.
Miðvikudagur kl.20.30:
Rúmlega hundrað manns eru
mættir i röðina og sumir eru
komnir langtað. Einstaka eru illa
klæddir en flestir hafa með sér
svefnpoka, vindsængur eða , dýn-
ur, kaffibrúsa með hinu og þessu
á, eða bara eitthvað undir rass-
inn.
Gamla fólkið staðnæmist og
horfir á þessi „viðrini” og löggan
er á næstu grösum. Ég gæti svar-
ið aö ég heyrði gamlan karl segja
að ekkert vantaði annað en gömlu
skíðin, erhann sá þetta velútbúna
liö.
Fimmtudagur kl. 0.30:
Um tvöhundruð manns hafast
nú við á gangstéttinni og einhver,
kannski þessi fulli i rauða jakkan-
um og grænu buxunum, hefur
fundið upp á þvi að telja „heims-
byggðina”. Allir i rööinni, hvort
sem þeir liggja eða eru upp á
kant, fullir og ófullir hafa fengið
númer. Númerin eru hripuð á ó-
hrjálega snepla og eru .fyrirbæri
þessinefnd „Kölapper” (biðraða-
miðar), en okkur Islendingunum
dettur náttúrulega ekkert annað i
hug en að kalla þetta „kúalapp-
ir”. Eiga lappir þessar að tryggja
að brauðryöjendurnir fái miða á
réttum tima og engin dusilmenni,
sem ekki nenna að verma gang-
stéttar á nóttunni, geti ruðst fram
fyrir. Yfirvöldin hafa gengist inn
á þetta fyrirkomulag, þannig að
ekki ristir trúin á biðraðarmenn-
ingunni djúpt. (Jt úr náttmyrkr-
inu berast tónar úr alls kyns
glymskröttum og vitaskuld eiga
Stones mesta sökina á þeim
dómadags hávaða. Nágrönnunum
verður alla vegana ekki svefn-
samt þessa nótt, þó að svefnpoka-
liðið dotti og hrjóti i takt við tón-
listina.
Fimmtudagur kl.7.00:
Hálft þúsund er nú i röðinni og
allt er i lagi. Nokkrir strákar eru i
„frissbi” og þeir sem eru siðast i
röðinni reyna að telja kjarkinn
hvor i aðra.
Fimmtudagur kl.7.30:
„Tunnan valt og úr henni
allt...” Fina röðin sem fólk hafði
verið að búa til i 20 klukkutima er
brostin og nú er allt undir fótun-
um komið. Troðið er á sofandi
. svefnpokalýð en seinna kemur i
ljós að best hefði verið ef valtari
hefði verið settur á liðið. Allir
hrinda sem best þeir geta og sum-
ir reyna örugglega að bita. „Tvær
pylsur með brauði”, öskrar mað-
urinn frá Bergen sem stendur við
hliöina á mér, en það þýðir á is-
lensku að tvær pylsur eru settar i
sama brauð og siðan verða lyst-
hafendur að úða túmatsósu og
sinnepi á sjálfir. Feiti kallinn frá
Bergen er ekki einn um að reyna
að vera fyndinn þvi að nú dynja
glósurnar á aumingja pylsu-
skúrnum þar sem miðarnir góðu
eru.
Fimmtudagur kl.8.00:
Miðasalan hefst og sumir pissa
á sig af hrifningu. En það eru ekki
einu raunirnar. Kúalappirnar
skriða nú ein af annarri upp úr
pokunum og maður sem mælir á
sænska tungu, tekur að þylja
númer. Númer eitt, tvö og þrjú sá
ég ekki og heldur ekki næstu
hundrað, en mér er sagt og mér
er ljúft að trúa þvi, að þeir hafi
dansað. Brosið fyrst út i annað,
siðan út i hitt og siðan brostið i
hlátur. Þreifað á miðunum og sið-
an vöknað um augun. Grátið og
klappað miðunum góöu og staðið
upp fyrir gömlu fólki i strætó og
sporvögnum i heilan dag á eftir.
Kannski verða þeir sloppnir út og
búnir að jafna sig er hljómleika-
dagurinn rennur upp.
Fimmtudagur kl.8.30:
„Etthundrakvjuttikvju” segir
sænskurinn og glósunum rignir
yfir manntötrið. Allir verstu svia-
brandararnir eru tindír til og
sumir eru það krassandi að buna
af köldu vatni rennur niður bakið
á Hafnfirðingnum sem stendur
viö hliðina á mér. Hann getur
greinilega ekki afborið hugsunina
um mánudaginn. Mánudaginn, er
þessir svivirðilegu brandarar op-
inberast honum og hláturgusurn-
ar.... Nóg um Hafnfirðinga, enda
eru þeir hundraö sinnum betri en
Sviar og Norðmenn til samans og
I biðröðinni:
Eirikur St.
Eiriksson,
Kjartan Guð-
mundsson
og 998
Norðmenn
ósmitaðir af kúalappafárinu.
Einn á eftir öðrum svifa menn
og mannleysur upp að pylsu-
skúrnum og múgurinn starir
græðgislegum öfundaraugum á
eftir. Pylsubrandarar fljúga og
gott ef hinir nýbökuðu miðaéig-
endur takast ekki lika á loft.
Fimmtudagur kl.9.00:
Vondu mennirnir i pylsuskúrn-
■ Kjartan
Guðmundsson,
Hafnfirðingur-
inn knái, sýndi
mikla þraut-
seigju. Las
námsbækur sér
til hita I röðinni
og loksins, loks-
ins voru miö-
arnir góðu
hans.