Tíminn - 23.01.1983, Blaðsíða 13

SUNNUDAGUR 23. JANUAR 1983
13
■ í þessari þrettándu og síðustu grein
okkar um lófalestur munum við minnast
á fáein hagnýt atriði, sem hverjum
lófalesara er gott að kunna og temja sér.
Þegar við lesum í lófa á fólki er rétt
að viðhafa hæfilegan undirbúning. Hann
er einfaldur en mikilvægur þó.
Fyrst ber að telja að við verðum að
hafa góða birtu, því línurnar eru margar
smáar og fíngerðar og það þarf að rýna
vel í þær. Sumir segja að aðeins skyldi
lesa í lófa við dagsbirtu og skyldi þá setið
úti við glugga. En þessu verður ekki ætíð
við komið, því flestir hafa ekki tóm til
þessarar iðju fyrr en kvöldar. En hafið
þá góðan leslampa hjá ykkur.
Verði því við komið, þá hafið ekki
aðra viðstadda en þann sem verið er að
lesa í lófann á. Þá er andrúmsloftið ekki
jafn spennt og enn er hægt að tala
frjálslegar en ella væri. Séu fleiri
viðstaddir, þá ætti lófalesarinn að tala
gætilegar, - og það þótt um sé að ræða
maka (unnusta-unnustu) þess sem við
lesum í lófa á. Oft er það svo að það er
einmitt hinn eða hin heittelskaða, sem
við viljum síst að komist að ýmsum
brestum okkar og veikum hliðum!
Ekki er ráðlegt að lesa í lófa á fólki á
skemmtistað eða annars staðar á al-
mannafæri. Þótt engir aðrir eigi að heyra
■ Lófar ekkju og sonar hennar. Samband þeirra var mjög náið og glöggt má sjá sitthvað sem Iíkt er í báðum lófunum.
Lítið á bilið milli þumalHngurs og vísifingur< breitt bil milli baugfíngurs og litla fingurs og klofnar höfuðlínur.
Að síðustu: Þegar lesið er í lófa á
börnum, þá munum að línur þeirra eru
enn ekki mótaðar og því ber að nota
meiri varfærni þegar lesið er í barnslóf-
ann, en ef fullorðnir eiga í hlut. Um
persónuleika í lófa barns notum við
orðin, „gæti orðið“, en sagnorðið „er“,
þegar um fullorðinn er að ræða.
„Afrit“ lófans
Viljum við líta í lófa einhvers sem
ekki er nærstaddur, þá getum við látið
hann senda okkur mynd af lófanum og
hana búum við til á þann hátt að við
tökum pappírsörk, bregðum henni hratt
fram og aftur yfir loga á kerti, uns örkin
er orðin sótsvört. (Þetta verður aðgerast
með lagni, því annars kviknar í blaðinu!)
Lófanum er nú þrýst á örkina og
kemur þá fram mynd af honum, þar sem
línurnar eru Ijósleitar. Þessi aðferð
verður aldrei á við það ef við höfum
viðkomandi hjá okkur og einkum er
hætt við að þar sem lófinn er dýpstur,
komi eyða í myndina. Vegna þess að
sótið klessist auðveldlega, þá er ráðlegt
að úða það með glæru lakki, gúmmíi cða
öðru hindandi efni sem fá má á
þrýstibrúsum. Úr slíkri „afsteypu" af
lófanum má hafa all verulegarupplýsing-
Sitthvað um lófalestur - Þrettánda grein
Hvers vegna heUlaðist
„hún" af „honum”?
Ýmis hagnýt atriði og viðvaranir
til, þá er það flestra reynsla að þetta
dregur að sér talsverða athygli fyrr en
varir, sem veldur truflun. En sé litið í
lófa á fólki í samkvæmi eða glöðum
hópi, þá er- rétt að miða lesturinn við
það að um gaman sé að ræða og
takmarka hann við mjög almenn atriði
og allra stærstu drætti, þannig að ekki
valdi sárindum, - ef til vill stutta
persónuleikalýsingu, einn til tvo liðna
atburði og einn eða tvo ókomna.
Rétt er undir öðrum kringumstæðum
að fara sér hægt við lófalestur og þegar
sá sem við lesum í lófa á tekur að
þreytast er gott að lána honum púða, til
þess að hvíia höndina á. Gott er að hafa
lágt borð á milli þín sem lest og eiganda
lófans. Hafið stækkunargler við hönd-
ina, þegar litið er á t.d. barnalínur og
giftingarlínurnar.
í byrjun...
Byrjið á því að taka höndina til
skoðunar, án þess að fyrirskipa ein-
hverja sérstaka stöðu, - rannsakið lögun
og stærð og ákvarðið gerðina, þreifið
eftir hörku handarinnar eða mýkt og
lítið svo á neglurnar. Gerið þá lauslega
athugun á aðallínunum ogskoðið þumal-
inn og fingurtegundir. Þessi atriði rædd-
um við um í þrem fyrstu greinum þessara
kennslubréfa okkar. Segið ekkert meðan
á þessari athugun stendur, en að henni
lokinni má segja ýmislegt um persónu-
gerðina.
Þvi næst...
Nú tökum við til að lesa hinar
einstöku línur, skoðum þær í báðum
höndum og gefum gaum að mun á þeim.
Þegar við lesum úr einhverri einstakri
línu, þá munum að gæta að hvernig
spádómurinn stemmir við aðrar línur.
Segjum svo, til dæmis, að örlagalínan
sýni jákvæða breytingu á starfsferlinum,
þá skoðum hvort það er vegna aukinnar
og betri menntunar eða þjálfunar (Styrk-
ari höfuðlína á sama tímabili) eða vegna
flutnings í annað umhverfi (sjá líflínu),
viðburða í ástamálum.(hjartalína) eða
hvort heilsulínan spáir heilsufarsbreyt-
ingum. Sé breytingin neikvæð, þá
gætum að öðrum teiknum.
Hér þarf til nokkra þjálfun og alúð ef
góður árangur á að nást, en þetta ætti
þó flestum að vera fært. Sé vandlega
lesið verður lesturinn fullkomnari og þú
getur sagt orðna sem óorðna hluti með
furðulegri nákvæmni, svo bæði þig og
aðra mun furða á. Sé vandlega lesið
munt þú líka smám saman gera afar fá
mistök. í lófalestri er heldur ekki treyst
á neina „púka“ eða yfirnáttúrleg öfl,
eins og í spilaspám, svo dæmi séu nefnd.
Hver lófi hefur ótal margt um eiganda
sinn að segja sem hverjum þeim er opið
sem í hann kann að lesa.
Þegar við spáum um framtíðina er rétt
að hafa í huga persónugerðina. Sjáum
við til dæmis merki um athafnir sem
kunna að krefjast viljastyrks en vilji
virðist llnur hjá viðkomandi (þumalfing-
ur og höfuðlína) er trúlegt að um sé að
ræða fögur áform, sem ekki er víst hvað
úr verður, - t.d. hjá drykkfelldum
manni, sem ætlar sér að vinna bug á
ástríðu sinni í framtíðinni. Minni línur og
smærri tákn munu gera okkur kleift að
spá með aukinni nákvæmni hér sem
oftar.
Hafi lengi verið setið og lesið í lófa er
hætt við að sá sem við spáum fyrir sé
farinn að gleyma ýmsu sem við sögðum
og góður siður er að taka saman stutta
skýrslu í lokin um hin helstu atriði.
Leyfið honum eða henni að bera fram
spurningar, því oft verður lófalesarinn
að ráðgjafa í aðra röndina og trúnaðar-
vini, því margir vilja nota tækifærið og
létta á hjarta sínu.
Munum ætíð að spá aldrei dauða,
geðveiki eða öðrum hörðum örlögum.
Gefum aðeins aðvörun um að gæta
skyldi að taugakerfinu eða heilsunni.
Fjölyrðið aldrei um galla fólks. Vanalega
veit það fullvel af þeim sjálft! Gerið
meira úr því sem gott er í fari fólks, en
drepið aðeins á hitt. Sem nærri má geta
á þetta sérstaklega við, séu aðrir
viðstaddir.
Lesið í lófa skyldra
Fróðlegt er oft að lesa í lófa náskyldra,
svo sem móður og sonar og föður og
dóttur, en börn hafa oft all svipaðar
línur og foreldri þeirra af gagnstæðu
kyni.
Þá er gjarna skemmtilegt að líta í lófa
gifts fólks eða mjög náinna vina og sjá
þar hvaða pers'ónuþættir hafa valdið því
að unnustan laðaðist að unnustanum og
gagnkvæmt. Parið mun hafa mestu
skemmtun af þessu og sjálf getum við
lært margt um leið um mannlegt eðli.
En gáum líka að ýmsu ósamræmi og
aðvörðum fólk, ef svo ber undir: Til
dæmis ef við sjáum merki um of tnikið
ráðríki og eigingirni foreldra gagnvart
barni þeirra eða teikn um afbrýðisemi
giftrar persónu, sem kynni að reynast
afdrifarík fyrir ef til vill gott samband,
þegar frá líður. Slík atriði geta orðið til
hins mesta gagns fyrir viðkomandi.
ar, - en auðvitað skortir þá ýmislegt um
handargerðina aö öðru leyti.
Lokaorð
Þetta er síðasta greinin um lófalestur,
sem fyrr segir. Greinarnar höfum við
þýtt úr bók eftir enska konu, Agnes M.
Miall, þekktan lófalesara og dulfræðing.
Hér á Helgar-Tímanum höfunt við
orðið varir við afar mikinn áhuga á
þssum greinum, margir hafa lagt sig eftir
að safna þeim saman og hringingar eru
orðnar ótölulegar. Stöku lesandi hefur
þó fyllst nokkrum kvíða við lesturinn og
þóst sjá í lófa sínum uggvænlcg teikn,
en þá cr því til að svara að þær hendur
eru ekki margar, þar sem allt er á þann
veg sem við helst vildum sjá. Fleiri hafa
haft af þessu gleði og dægradvöl, eins og
von okkar stóð til.
Hafiö þökk fyrir samfylgdina á nám-
skeiðinu!
- AM
■_
LANDSVIRKJUN
Útboð
Landsvirkjun óskar eftir tilboðum í hönnun, efni,
smíði og uppsetningu á húseiningum fyrir
starfsmannabúðir vegna framkvæmda við
Blönduvirkjun.
Verkþættir eru:
Liður:
A 18 einingar, til afhendingar 30. ágúst, 1983
B 26 einingar, til afhendingar 30. ágúst, 1983
C 34 einingar, til afhendingar 15. júní 1983.
Útboðsgögn verða afhent á skrifstofu Landsvirkj-
unar að Háaleitisbraut 68, 108 Reykjavík, frá og
með fimmtudeginum 27. jan. 1983 gegn 1000
króna skilatryggingu.
Tilboðum skal skila á skrifstofu Landsvirkjunar
fyrir klukkan 14:00, mánudaginn 21. feb. 1983,
en þá verða þau opnuð í viðurvist bjóðenda.
RÍKISSPÍTALARNIR
lausar stöður
LANDSPÍTALI
SJÚKRALIÐAR óskast viö handlækningadeildir. Upp-
lýsingar veitir hjúkrunarforstjóri í síma 29000.
KLEPPSSPITALI
HJÚKRUNARFRÆÐINGUR óskast strax eöa eftir
samkomulagi viö deild VIII Víöihlíð.
Upplýsingar veitir hjúkrunarforstjóri Kleppsspítalans í
síma 38160.
KÓPAVOGSHÆLI
DEILDARÞROSKAÞJÁLFI og ÞROSKAÞJÁLFI ósk-
ast viö Kópavogshæli.
Upplýsingar veitir forstöðumaður Kópavogshælis í
síma 41500.
RÍKISSPITALAR
Reykjavík, 16. janúar 1983.