Tíminn - 01.05.1983, Blaðsíða 6

Tíminn - 01.05.1983, Blaðsíða 6
6 SUNNUDAGUR 1. MAÍ1983 smu leyti - eKKi a filmu: HALLMAR URÐSSON leikstjóri SIG- GRETAR REYNIS SON l: leikmyndateiknari t ■ í Lindarbæ er mikið um art vera þessa dagana. Þar eru nemcndur á síðasta ári í Leiklistarskóla íslands að undirbúa frumsýningu á lokaverkefni sínu, en frumsýningardagur er ákvcðinn 6. maí. Þau fengu Sigurð Pálsson til liðs við sig og hann skrifaði fyrir þau leikritið Miðjarðarför cða Innan og utan við þröskuldinn. Er blaðakona Helgar-Tímans kom á vettvang var stund milli stríða, en þó sat saumakona Nemendaleikhússins, Anna Guðrún Líndal - að öðru leyti kjóla- meistari og grafiknemandi í Myndlista- og handíðaskólanum - og saumaði svart klæði, sem flæddi út um ganga og gólf á appelsínugula saumavél. Leikarar og leikstjóri sátu inni í eldhúsi og endurnærðu sig á heilsubæt- andi brauði og sardínum í tómat (Þetta var nefnilega á kvöldmatartímaj.Það er ■ Vilborg i hlutverki Óskars sem býr sig undir ball á Borginni kabarett LAUSAF SKRUFUl ■ Leikarar ásamt höfundi í eldhúsinu í Lindarbæ. Frá vinstri: Kristján Franklín Magnús, Edda Heiðrún Bachmann, Helgi Björnsson, Sigurjóna Sverrísdóttir, Sigurður Pálsson, Eyþór Árnason, Vilborg Halldórsdóttir og María Sigurðardóttir. Nemendaleikhúsið leggur nú — að sínu leyti — síðustu hönd á lokaverkefni sitt, nýtt íslenskt leikrit: MIBJARÐARFÖR — eða Innan og utan við þröskuldinn að segja fyrir utan tvo sem skutust heim og kíktu á börnin sín því nú gefst lítill tími til þess að sinna því sem á uppgang- stímum þess samfélagsforms sem við búum við var fundið upp og kallað einkalíf. Samt var hitt líflð sem eftir stóð, kalt og einangrað, alls ekki kallað samlíf eða neitt í þá áttina, enda sækja víst flestir sam-líf sitt í einkalíflð. En nóg um það því nú eru allir mættir, höfundur- inn líka. Nú, þegar sér fyrir endann á fjögurra ára námi þykir við hæfl að spyrja leikarana hví þau völdu leiklistarskólann af öllum skólum. Þó er ef til vill dálítið seint að spyrja að því núna, sumir gætu veríð búnir að gleyma ástæðunni eftir öll þessi ár og alla þessa vinnu og allt þetta gaman og flnnst ekkert sjálfsagðara. Og svo er nú líka spurning hvort maður þurfi alltaf að hafa pottþétta ástæðu fyrir „Það er venja að eitt af þremur verkefnum í Nemendaleikhúsi er ís- lenskt og skrifað sérstaklega fyrir hópinn sem er að útskrifast." Hvers vegna völduð þið Sigurð? „Af því að Shakespeare er dáinn,“ segir Sigurður sem er með hita og berst hetjulegri baráttu við inflúensusýklana. „Við komumst að því eftir nokkrar vangaveltur að við vildum öll fá Sigurð,, til þess að skrifa fyrir okkur, og við vildum það svo mikið og svo kom hann eins og kallaður. Svo er hann bara svo djöfull góður höfundur, auk þess sem hann hefur áður skrifað mjög góð leikrit fyrir Nemenda- leikhúsið." - Nú ? „Já,“ segir Sigurður, „ég hef tvisvar áður skrifað fyrir Nemendaleikhús svo það hlaut að koma að því að ég skrifaði En ætli við verður bara ekki að leyfa leikhúsgestum að skoða þær í návígi.“. - Um hvað fjallar leikritið? Nú renna tvær og ef ekki fleiri grímur yfir andlit viðstaddra svo mér verður um ogó. „Það gerist í Lindarbæ í maí 1983,“ segir Edda. „Það gerist í NÚ-inu“, segir Sigur- jóna. „Það fjallar um krakkaræfla sem eru að reyna að verða fullorðin,“ segir Helgi og höfundurinn heldur áfram: „og það er jarðarför í gangi - kannski er það jarðarför áttunda mannsins, kannski æskunnar, kannski leikfanganna. Þau eru að stíga yfir þröskuld og þegar maður gengur yfir þröskulda tekur eitthvað nýtt við og það þarf að jarða það gamla. En það er samt áfram - geymt en ekki gleymt. Það fjallar líka um minnið - það og þá er að verki vegna þess að minnið er í gangi." „Það fjallar um þetta tímabil sem er eiginlega ekkert, þegar unglingarnir breytast í fullorðið fólk, og er mjög leikrænt, við höfum verið að prófa okkur áfram með hlutverk eins og ungl- ingarnir," bætir einhver við. „Þetta er nútímaleikrit", kveður höf- undurinn upp úr með, „og allt í kaos.“ - Hvernig hentar leikritið þessum til- tekna leikhópi? „Það hentar okkur mjög vel,“ segir María, „við fáum að spreyta okkur á ýmsu vegna þess að hvert okkar leikur fleiri en eina persónu." „Það er svo gaman að fást við NÚ-ið,“ segir Vilborg, „við höfum aldrei fengið að gera það áður en það er einmitt það sem er mest spennandi." ■ Hclgi og Edda sem utangátta leikverur öllu sem maður gerir - eða hvað? En Vilborg vill svara þcssu: „Maður byrjar á því að skrifa Ijóð og svo prófar maður að dansa. Maður er að leita fyrir sér vegna þess að mann langar til að skapa eitthvað sem maður gerir með sjálfum sér. Og svo finnur maður sig í leiklistinni af því að hún sameinar Ijóð og dans og svo margt annað. Þar fyrir utan er hún sjálfstætt listform.'' Helgi telur þrána eftir hinu óþekkta hafa rekið sig í leiklistarskólann, þrána eftir hinu leyndardómsfulla og því að vera til. Og María segir: „Það er algjör masókismi að fara í leiklistarnám." Um það eru allir sammála, en masókismi felur víst í sér það að fólk lætur sér líða vel 'við það að líða illa - þægilegur eiginleiki sem eflaust kæmi'ýmsum vel. Eða er hann kannski sterkasta aflið - hvað segja verkalýðsleiðtogarnir um það í dag, fyrsta maí? En hvernig stcndur á þessu samstaríí niður í Lindarhæ? í þriðja sinnið, samanber málsháttinn gamla og góða: allt er þegar þrennt er.“ „Hann er með hita," segir einhver. - Var eitthvað öðruvísi að skrifa þetta en ef þú hefðir verið að skrifa í þeirri von að einhver leikhópur myndi einhvern tíma setja það upp - þurftirðu á einhvern hátt að takmarka þig vegna hópsins? „Ég þurfti ekki að takmarka mig í merkingunni að setja mér skorður, en ég þurfti að setja mér það takmark að skrifa leikrit fyrir sjö ntanns. Það var þó alls ekki heftandi enda eru fleiri hlutverk í leikritinu. En liður í takmarkinu var að leikararnir fengju eitthvað smávegis að gera. Það eru sjö grundvallarpersónur í leiknum en síðan liggja fleiri persónur ofan á þeim í ýmsum skilningi og svo eru enn fleiri sem liggja utan við þær. Hlutvcrkin skiptast eiginlega í þrjá hópa: í fyrsta hópnum eru sjö ungar persónur, annan hópinn skipa foreldrar þeirra og í þriðja hópnum eru utangátta verur sem við höfum kallað leikverur. ■ Kristján, Helgi og Edda í hlutverkum sínum í fyrsta persónuhópnum.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.