Tíminn - 19.10.1983, Síða 7

MIÐVIKUDAGUR 19. OKTÓBER 1983
7
umsjón: B.St. og K.L.
■ Nú er Inger Nilsson orðin 24 ára gömul og er farin að vinna
sem einkaritari. En hún fær ekki frið til að gleyma Línu.
Lína langsokkur
skildi við
Inger sem öreiga!
■ Nú eru meira en 10 ár liðin
síðan Inger Nilsson gerði Línu
langsokk ódauölega á hvíta
tjaldinu, en hún er enn að súpa
seyðið af þeim vinsældum, sem
hún hlaut þá.
Inger ákvað að leggja allan
leik á hilluna eftir að hún sagði
skilið við Línu. Nú, 24 ára
gömul, vinnur hún sem einka-
ritari hjá súkkulaðiverksmiðju
og fær í laun sem svarar u.þ.b.
20.000 ísl. krónum á mánuði.
Það má því nærri geta, að
henni gengur ekkert of vel að
standa skil á skattaskuldum,
sem hún safnaði á velmektarár-
unum og nema nú um 200.000
krónum. Hún hefur því skrifað
Olof Palme, forsætisráðherra
Svíþjóðar, bréf og beðist
vægðar. En Palme var ekki á
þeim buxunum að sýna Inger
neina linkind, vissi sem er, að
ef henni yrði sýnd hlífð, myndi
ekki linna beiðnuni frá öðrum
Svíum, sem þykir skattyfirvöld
hafa verið óþarflega harðhent
við þá.
Sænskum skólabörnum
■ Sænsk skólabörn hafa ekki
gleymt Línu langsokk.
rennur svo til rifja hvernig
komið er fyrir Línu langsokk,
að þau hafa nú ákveðið að
koma til aðstoðar. Þau hafa nú
efnt til samskota í skólum og
æskulýðsmiðstöðvum til
styrktar eftirlætinu sínu.
Dýr mistök!
■ Þegar James Hardy hugð-
ist gista á hóteli einu í Chattan-
ooga í Tennessee, var honum
afhentur vitlaus herbcrgislykill
og varð 16.000 dollurum ríkari
fyrir bragðið.
Þegar James opnaði hurðina
að hótelherberginu, brá hon-
um heldur betur í brún. I
herberginu var fyrir kona og
allsnakin í þokkabót. Þar sem
James er sannur herramaður,
leit hann hið snarasta undan,
með þeim afleiðingum, að það
losnaði brjósk í bakinu á
honum. Hótelið neyddist til að
greiða honum 16.000 dollara
skaðabætur fyrir vikið.
ingu, þar með talið atvinnuupp-
byggingu. Sem dæmi um verkefni
á þessu sviði má nefna að koma
þarf upp atvinnumiðlun fyrir
þroskahefta og fjölga þarf vemd-
uðum vinnustöðum.
í menntamálum krafðist þing-
ið þess að fötluð börn fái sér-
kennslu og þjálfun strax og fötlun-
ar þeirra verður vart í eða sem
næst heimabyggð án alvarlegrar
röskunar á tengslum við fjöl-
skyldu og nágrenni - skorað var á
Alþingi að samþykkja hið bráð-
asta frumvarp til laga um fram-
haldsskóla og frumvarp um full-
orðinsfræðslu. Eins og málum er
nú háttað vantar allt heildarskipu-
lag fyrir framhaldsnám fatlaðra
en með samþykkt þessara frum-
varpa opnast leið til uppbyggingar
framhaldsnáms fyrir þetta fólk.“
„Samtökin em samstarfsvett-
vangur foreldra, fagfólks og ann-
arra áhugamanna um málefni
þroskaheftra. Tilgangur þeirra er
að berjast fyrir réttindum
og vinna að málefnum
þroskaheftra í landinu og tryggja
þeim fulla jafnréttisstöðu á við
aðra þjóðfélagsþegna. Þetta eru
samtök aðildarfélaga og þeim er
alltaf að fjölga og eru nú orðin 23
með um 7000 félaga.
Við rekum skrifstofu í Nóa-
túni 17 í Reykjavík. Tímaritið
Þroskahjálp kemur út fjórum
sinnum á ári. Samtökin reka gisti-
heimili að Melgerði 7, fyrir þrosk-
ahefta og aðstandendur þeirra
sem þurfa að leita sér sérfræði-
þjónustu í Reykjavík. Þá eru
samtökin í samstarfi við félög á
Akureyri um uppbyggingu orlofs-
búða á Botni í Eyjafirði. Þá má
nefna að við tökum þátt í tveimur
norrænum samtökum .
Það fór mikil vinna í að krefj-
ast þess að sett yrðu lög um
málefni þroskaheftra, en þau lög
náðust fram 1979. Einnig að berj-
ast fyrir breytingum á og fram-
gangi laga um málefni fatlaðra,
sem taka gildi nú um áramótin.
Samtökin fylgjast með og reka á
eftir löggjöf og reyna að sjá til
þess að hún þjóni skjólstæðingum
þeirra sem best“. Við þökkum
Eggert fyrir viðtalið og óskum
samtökunum brautargengis og
þeirra áhugamanna sem þar og
annarsstaðar berjast fyrir hags-
munum þroskaheftra.
-BK
erlent yfirlit
■ Thatcher á landsfundinum
og Parkinsons bar svo mikið á
milli, að fyrirsjáanlegt var, að
það myndi leiða til mikilla
deilna, ef þau færu að þræta
opinberlega. Sara var hins vegar
hvergi smeyk og kvaðst geta sagt
miklu meira, ef þurfa þætti.
Það kaus Parkinson ekki;
heldur ákvað að scgja tafarlaust
af sér og féllst Thatcher á afsögn
hans. Þetta gerðist á síðasta degi
landsfundarins eða rétt áður en
Thatcher llutti lokaræðu sína og
raunar aðalræðu á fundinum. í
frásögnum fjölmiðla hvarf ræðan
alveg í skuggann fyrir afsögn
Parkinsons.
Slík urðu áhrif af ástamáli
Parkinsons, að fjölmiðlum kem-
ur saman um, að íhaldsflokkur-
inn hafi ekki síðustu tuttugu árin
haldið eins misheppnaðan
landsfund.
FRAMGANGA Thatchers í
Parkinsonmálinu hefur sætt
vcrulegri gagnrýni. Margir telja,
að hún hcfði átt að láta Parkin-
son biðjast strax lausnar, þegar
hún vissi um málavexti. Aðrir
réttlæta hana með því, að hún
hafi látiö mannlcg sjónarmið
ráða.
Skoðanakannanir sýna, að
viðhorfin til Parkinsonsmálsins
Ástamál Parkinsons varð
Thatcher verulegt áfall
■ LANDSFUNDI íhalds-
flokksins, sem haldinn var í
Blackpool í síðustu viku, hafði
verið ætlað að verða eins konar
sigurhátíð vegna kosningasigurs
flokksins í júní síðastliðnum.
Alveg sérstaklega átti að hylla
Margaret Thatcher, sem var
óumdeild sem sigurvegarinn í
kosningunum. Landsfundurinn
átti að vera bæði henni og flokkn-
um til styrktar í þeirri baráttu,
sem framundan er.
Þessa var lika þörf, því að
vandamálin eru að hrannast upp
hjá brezku stjórninni, eins og
flestum ríkisstjórnum um þessar
mundir.
Verðbólgan hefur aftur færzt í
vöxt tvo síðustu mánuði og horf-
ur þykja á, að það geti haldist
áfram, a.m.k. næstu mánuði.
Hinum nýja fjármálaráðherra
gengur illa að koma saman fjár-
lagafrumvarpinu. án skatta-
hækkana, eins og stefnt er að,
nema enn verði dregið úr fram-
lögum til félagsmála. Það sætir
hins vegar harðri mótspyrnu
ýmissa ráðherra og á Thatcher
eftir að skera úr þeirri deilu.
Reikningurinn vegna Falk-
landseyjaævintýrisins hækkar
stöðugt og á eftir að valda vax-
andi deilum, sem geta orðið
íhaldsflokknum erfiðar.
Við þessi og fleiri vandamál
bætist svo það, að síðustu skoð-
anakannanir benda til, að
Verkamannaflokkurinn sé að
komast upp úr öldudalnum eftir
að þeir Kinnock og Hattersley
völdust til forustu.
Síðustu kannanir benda til
þess, að litlu muni nú á fylgi
Ihaldsflokksins og Verkamanna-
flokksins. Þetta gæti enn átt eftir
að breytast Verkamanna-
flokknum í hag.
Reynslan annars staðar bendir
til þess, að stjórnarflokkar eigi
núyfirleitt undirhögg að sækja.
ÞAÐ VAR því mikil þörf á
því fyrir Thatcher og flokkinn,
að landsfundurinn heppnaðist
vel. Öll ástæðavirtist líka til þess
að búast mætti við æskilegum
árangri. Landsfundurinn hafði
verið vandlega undirbúinn og í
stórum dráttum fór hann fram
eftir áætlun.
Samt fór fjarri því, að hann
yrði nokkursigurhátíð. Ástæðan
til þess var sú, að ástamál Cecils
Parkinson viðskipta- og iðnaðar-
ráðherra setti fundinn í
skuggann.
Það var kunnugt nokkru fyrir
landsfundinn, að Parkinson ætti
barn í vændum með fyrrverandi
einkaritara sínum, Söru Keays.
Það var einnig upplýst, að hann
hefði lofað að giftast henni, en
hætt við það.
Þrátt fyrir þau blaðaskrif, sem
höfðu orðið í tilefni að þessu,
virtist allt vera klappað og klárt,
þegar fundurinn kom saman.
Parkinson hafði ákveðið aðsegja
ekki af sér ráðherradómi og
Thatcher hafði lagt blessun sína
yfir það, enda var Parkinson
uppáhalds ráðherra hennar og
benti margt til þess, að hún kysi
hann helzt sem eftirmann sinn.
Sennilega hefði Parkinson tek-
izt að framfylgja áætlun sinni, ef
hann hefði ekki vcrið óheppinn
í ræðu þeirri, sem hann flutti á
fundinum.
Þar reyndi hann að réttlæta
framkomu sína, cn gerði það
mcð þcim hætti, að Sara Keays
varð bálreið og einnig urðu að-
standendur hcnnar mjög sárir.
Hún ákvað því að hringja beint
til The Times og óska eftir að
það birti eins konar leiðréttingu
við frásögu Parkinsons. Blaðið
tók því náttúrlega með þökkum.
í frásögnum þeirra Söru Keays
cru mjög mismunandi. Skoðana-
könnun, sem fór fram á vegum
Sunday Times, leiddi í Ijós, að
59% þcirra, sem spurðir voru,
töldu rétt af Parkinson að segja
af sér, cn 37% voru mótfallnir.
Margir töldu, að Parkinson
hafi komið illa fram við Söru,
þegar liann braut lóforðin um að
giftast henni. Réttur helmingur
cða 51% laldi samt réttaf honum
að hætta við hjónaskilnaðinn.
Það virtist koma glöggt í Ijós,
að kona Parkinsons, Ann Par-
kinson, nýtur mestrar samúðar
og að hún hcfði orðið fyrir mestu
áfalli.
Ann Parkinson viröist vera
vcrulcgur kvcnskörungur. Par-
kinson virðist ciga hcnni frama
sinn vcrulcga að þakka. Faðir
hcnnar er auðugur verktaki, sem
kom fótunum undir Parkinson
og atvinnurekstur hans, sem hef-
ur borið þann árangur, að eignir
Parkinsons eru nú mctnar á eina
milljón stcrlingspunda. Hann
var hins vcgar bláfátækur, þcgar
hann kynntist Ann.
Ann var þá þegar komin á kaf
í pólitík og fékk því framgengt,
að Parkinson gekk í íhaldsflokk-
inn. Hún átti síðan drjúgan þátt
í því, að hann komst á þing.
Hún virðist jaínan hafa haft
mikil áhrif á Parkinson. Henni
virðist hafa reynzt auðvelt að
telja honum hughvart, þegar
hann ætlaði að skilja við hana.
Dætur þeirra þrjár beittu sér
cinnig cindregið gegn skilnaði.
Sara Keays mun njóta góðs af
því, að Ann hcfur komið Parkin-
son í sæmileg efni. Talið er, að
hann muni ánafna henni eða
væntanlegu barni þeirra
upphæð, sem verði á milli
100.000-200.000 sterlingspund.
Mjög voru skiptar skoðanir
um afstöðu Thatchers. 48%
töldu, að hún hefði átt að láta
Parkinson segja af sér, þegar
hún frétti af ástarmáli hans, en
47% töldu það hafa verið rétt
ráðið að láta hann halda áfram.
Önnur skoðanakönnun benti
til þess, að Parkinson nyti meiri
samúðar hjá konum en körlum.
Um 48% þeirra kvenna, sem
spurðar voru, töldu að hann
hefði átt að vera ráðherra áfram,
en aðeins 34% karla.
Þórarirm
Þórarinsson,
ritstjóri, skrifar