Tíminn - 25.02.1984, Qupperneq 7

■ Þau eru fallegt par, Sylvester Stallone og Linda Gray, en þarna
var engin alvara með í spilinu.
Rocky og DALLAS-dúkkan Sue Ellen?
■ Það er eins gott að hann JR
sjái elcki til þeirra Rocky og Sue
Ellen, hvað þeim kemur vel
saman og eru glöð á svipinn, því
eins og allir vita, sem horfa á
DALLAS, þá þolir JR ekki að
Sue Ellen lítist á nokkurn
karlmann.
En þetta er bara í gamni, eins
og þau sögðu leikararnir Sylvest-
er Stallone - sem frægastur er
fyrir Rocky - og Linda Gray,
sem er farin að ansa nafninu Sue
EUen, því hún hefur svo lengi
leikið hana í DaUasþáttunum.
Þau eru þama að koma fram á
góðgerðasamkomu, en féll það
svo vel, að þau sögðu bæði, „að
það gæti orðið meira en lítið
spennandi, ef þau kæmu tU með
að leika saman í kvikmynd".
Það er aldrei að vita hvað kemur
út úr því.
ENGELBERT OG
UNGA STÚLKAN
■ Þau taka sig vel út saman,
söngvarinn Engelbert Humper-
dinck og dóttir hans.
■ Þegar hinn gamalkunni
skaUapoppari Engelbert Hum-
perdinck kom heim tíl Englands
frá Ameríku nýlega komu Ijós-
myndarar hlaupandi tU að ná
mynd af honum - og fallegu
ungu stúlkunni, sem með honum
var.
- Svona era þeir, þessir „kar-
arpopparar", heyrðist einn ung-
ur Ijósmyndari tauta fyrir munni
sér samanbitinn, - þeir reyna að
yngja sig upp með sífellt yngri
píum.
Stúlkan var reyndar ekki nema
18 ára og stórglæsUeg, en hún er
dóttir Humperdincks og mikil
pabbastelpa. Hún segir að pabbi
sinn syngi fyrir sig lögin, tU að
vita hvernig henni þyki þau,
áður en hann syngur þau opin-
berlega, - og hann hafi tUeinkað
henni mörg lög.
brigðisráðherrans, Matthíasar
Bjarnasonar og síðan verða
flutt 9 stutt erindi. Fyrst ræðir
Sigmundur Sigfússon læknir á
geðdeild Landspítalans um þau
efni sem á markaðnum eru og
áhrif þeirra, Ásgeir Friðjónsson
dómari við fíkniefnadómstólinn
ræðir um fíkniefnamarkaðinn,
Þórarinn Tyrfingsson læknir hjá
SÁÁ veltir fyrir sér spurningunni
„Hverjir neyta fíkniefna?" Hann
skýrir frá því hvaðan þeir sem
komið hafa til meðferðar vegna
fíkniefnaneyslu koma úr þjóð-
félaginu, hvernig þeir skiptast
eftir kyni o.s.frv. Þá talar Hall-
dór Gunnarsson ráðgjafi á Sogni
um „Heimfíkniefnaneytandans“
skoðar málið innan frá, ef svo
má segja, fjallar um sálarástand
þess sem er að ánetjast fíkniefn-
um, Sigurður Gunnsteinsson
dagskrárstjóri á Sogni ræðir um
meðferð og endurhæfingu, Krist-
ín Waage ráðgjafi ræðir um fjöl-
skylduna gagnvart fíkniefna-
vandamálum, Sigtryggur Jóns-
son sálfræðingur, sem starfar hjá
útideild talar um unglingana og
veltir fyrir sér spurningunni um
það hvers vegna unglingar leiti á
náðir vímugjafa, Árni Einarsson
fulltrúi talar um fræðslu og fyrir-
byggjandi starf og loks fjallar
Ragnar Aðalsteinsson lögmaður
um löggjöfina.
Að erindaflutningnum lokn-
um verða almennar umræður og
þá gefst viðstöddum kostur á að
spyrja fyrirlesarana nánar um
þau mál sem þeir hafa reifað.
Það verður Magnús Bjarnfreðs-
son, sem stjórnar umræðunum
og verður tengiliður á milli ráð-
stefnugesta og fyrirlesara."
Hvernig verður svo þeim fróð-
leik sem þarna kemur fram kom-
ið á framfæri við almenning.
Verða fyrirlestrarnir gefnir út og
verða þannig t.d. aðgengilegir
sem stuðningsefni fyrir kennara
sem taka þessi mál upp í skólun-
um?
„Við höfum nú aðallega haft
fjölmiðlana í huga, en útgáfa
kemur vel til greina, við sjáum
til hvernig ráðstefnan kemur út
áður en ákvörðun verður tekin
um það. Mér verður hugsað til
þess.“
EINS OG HORFUR eru nú í
Líbanon. virðist flest benda til
þess, að Assad Sýrlandsforseti
ætli að fara með sigur af hólmi. í
sjónmáli virðist sú lausn, sem
sennilega er honum mest að
skapi, þótt hann kunni að óska
enn meira og stefni að því í fram-
tíðinni.
Málin virðast vera að þokast í
þá átt, að samkomulag náist um
brottflutning á herjum ísraels og
Sýrlands. Gemayel verði áfram
forseti sem fulltrúi kristinna
manna, en sú breyting verði gerð
á stjórnarfyrirkomulagi landsins,
að völdunum verði meira skipt
milli kristinna manna og múha-
meðstrúarmanna í samræmi við
fjölda þeirra. Þetta myndi þýða
það, að múhameðstrúarmenn
yrðu mestu ráðandi.
Núgildandi stjórnarskipun var
byggð á því, að þá voru kristnir
menn taldir fleiri en múhameðs-
trúarmenn og völdum skipt
milli þeirra í samræmi við það.
Nú eru múhameðstrúarmenn
orðnir í meirihluta. Sættir munu
■ Hafez al-Assad.
Assad fær líklega sitt
fram í Líbanondeilunni
Staða hans hefur verulega styrkzt að undanförnu
aldrei nást í Libanon, nema
valdhlutföllum verði breytt í
samræmi við þessa breytingu.
Assad er sagður andvígur
þeirri hugmynd, að Líbanon
verði skipt á þann veg, að Sýr-
lendingar fái raunverulegyfirráð
í norðurhlutanum, en Israels-
menn í suðurhlutanum. Hann
telur það tilvinnandi að flytja
sýrlenzka herinn heim, ef ísra-
elsmenn gera slíkt hið sama.
Assad virðist treysta á náið
samband milli Sýrlands og Líba-
nons, ef múhameðstrúar-
mönnum verð tryggð aukin völd
í Líbanon. Hann vill heldur sjálf-
stætt Líbanon undir velviljaðri
stjórn en skipt Líbanon milli Sýr-
Iands og ísraels.
ísraelsmenn og Bandaríkja-
menn stefndu að þvt, þegar
samningurinn var gerður milli ís-
raels og Líbanons á síðstl. vori,
að herir Sýrlendinga og fsraels
yrðu fluttir burtu, og síðan færi
með völd í Líbanon stjórn, sem
væri vinveitt Israel. Bandaríkja-
menn og ísraelar virtust treysta
á, að hægt yrði með valdi að
þvínga Sýrlendinga til að fallast
á þessa lausn.
Þær vonir hafa algerlega
brugðizt: Bandaríkjamönnum er
að verða ljóst að Líbanonsdeil-
an verði ekki leyst nema með
samkomulagi við Sýrland. Senni-
lega tekst þeim að gera ísraels-
stjórn þetta einnig ljóst, enda
verður herseta fsraelsmanna í
Líbanon óvinsælli í fsrael með
hverjum degi.
Eins og málin standa nú, virð-
ist Assad á góðum vegi að verða
sigurvegari í Líbanonsdeilunni.
Bandaríkjamenn tala orðið bet-
ur um hann en áður og telja hann
ekki undirlægju Rússa, þótt
hann hafi fengið hjálp frá þeim.
Margir Bandaríkjamenn hafa
kynnzt Assad persónulega og
láta vel af viðræðum við hann.
Meðal þeirra er Kissinger, sem
fór ekki sjaldnar en 33svar sinn-
um til Damaskus, þegar hann var
að koma á samkomulagi milli ís-
raels og Sýrlands varðandi
bráðabirgðaskiptingu Golan-
hæða árið 1974.
Donald Rumsfeld, sem er nú
sérlegur sendimaður Reagans í
Miðausturlöndum, heimsótti
Assad tvisvar í síðasta mánuði.
Honum varð lítið ágengt, enda
Bandaríkjamenn þá ekki búnir
að átta sig á, að staðan var
breytt.
■ Rifaat al-Assad.
HAFEZ al-Assad er búinn að
vera valdamesti maður Sýrlands
í rúm tuttugu ár, þótt hann yrði
ekki forseti fyrr en 1970.
Árið 1963 beitti hann sér fyrir
byltingu, ásamt tveimur herfor-
ingjum öðrum, en á þeim tíma
var hann minnst þekktur þeirra
þremenninga og búizt við
minnstu af honum. Byltiiiguna
gerðu þeir í nafni Baath-flokks-
ins svonefnda, sem er þjóðern-
issinnaður og sósíaliskur
flokkur.
Það veikti aðstöðu Assads, að
hann tilheyrir Alawita-
flokknum, sem er ein grein mú-
hameðstrúarmanna. Hann rekur
uppruna sinn til Ali, tengdasonar
Múhameðs spámanns. Aðeins
um 10% Sýrlendinga tilheyra
þessum trúarflokki og hefur
hann yfirleitt sætt aðkasti ann-
arra múhameðstrúarmanna.
Assad er fyrsti Alawitinn, sem
hefst til æðstu valda í Sýrlandi.
Þeir tvímenningarnir, sem
gerðu byltinguna með Assad,
eru nú horfnir af sjónarsviðinu
og öll völd komin í hendur
Assads. Fyrst varð hann her-
málaráðherra og beitti þeirri
stöðu sinni til að treysta sig í
sessi. Síðan 1970 hefur hann
verið forseti, eins og áður segir.
Þeir, sem hafa kynnzt Assad,
telja hann bæði hygginn og harð-
drægan, þótt hann geti verið
þægilegur og spaugsamur í sam-
ræðum. Hann hefur aldrei hlífzt
við að beita hörðu, þegar því hef-
urverið að skipta.
Utanríkisstefna Assads hefur
mjög mótazt af því, að ísraels-
menn hertóku Golanhæðirnar af
Sýrlendingum í sexdaga-stríðinu
1967, þær vill Assad endur-
heimta. Af þeim ástæðum hefur
verið grunnt á því góða með hon-
um og Arafat og Hussein Jórdan-
íukonungi. Hann vænir þá um að
vilja semja um vesturbakkann,
án þess að taka Golanhæðir með
í reikninginn.
Af sömu ástæðum beitti hann
sér gegn Camp-David-sam-
komulaginu milli ísraels og Eg-
yptalands. Hann taldi það stefna
að því að útiloka Sýrland.
Assad hefur iðulega bent á, að
Sýrland og Líbanon hcfðu til
forna verið eitt ríki. Frakkar
hefðu gert Líbanon að sjálfstæðu
ríki eftir fyrri heimsstyrjöldina til
að veikja Sýrland.
Þrátt fyrir þetta hefur Assad
ekki krafizt innlimunar Líba-
nons í Sýrland. Hann greip hins
vegar tækifærið til að senda her
inn í Líbanon 1976. þegar borg-
arastyrjöld geisaði milli múha-
meðstrúarmanna og kristinna
manna og þeir síðarnefndu voru
að bíða ósigur. Síðan hefur sýr-
lenzkur her dvalið á allstóru
landsvæði í Líbanon og annazt
eins konar friðargæzlu í nafni
Arabaríkjanna, sem hafa tekið
þátt í kostnaðinum. Her Sýr-
lendinga kom því inn í Líbanon
með allt öðrum hætti en her ísra-
els, sem kom sem hreinn innrás-
arher.
ÞÓTT Assad eigi orðið all-
langan valdaferil að baki, er
hann ekki nema 54 ára gamall.
Orðrómur hefur gengið um, að
hann væri ekki heilsuhraustur og
því er farið að gizka á hverjir séu
líklegir til að taka við af honum,
ef hann forfallaðist.
Einna oftast er nefndur í þessu
sambandi bróðir hans, Rifaat al-
Assad. Hann stjórnar sérstöku
sérþjálfuðu varnarliði, sem telur
um 20 þús. manns. Það hefur
m.a. það hlutverk að annast
gæzlu í Damaskus og að verja
Assad. Öfgaflokkur, sem kallar
sig bræðralag múhameðstrúar-
manna, er honum mjög andvígur
og hefur nokkrum sinnum gert
tilraunir til að ráða hann af
dögum.
Rifaat hefur hefnt slíkra til-
ræða grimmilega. Þekktasta
dæmið um það er byltingartil-
raun, sem bræðralagið gerði í
borginni Hama í febrúar 1982.
Þúsundir manna féllu í átök-
unum og borgin var að miklu
leyti lögð í rúst.
Sumir fréttaskýrendur telja
Rifaat enn harðari í horn að taka
en bróðir hans. Þá er því haldið
fram, að hannnsé potturinn og
pannan í samskiptunum við
Rússa, en án aðstoðar þeirra,
væru Sýrlendingar búnir að bíða
lægri hlut í Líbanon.
Þorarinn
Þorarinsson,
ritstjori, skrifar