Tíminn - 29.08.1986, Blaðsíða 6

6 Tíminn
Tímitm
MÁLSVARIFRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Framsóknarflokkurinnog
Framsóknarfélögin í Reykjavík
Framkvæmdastjóri
Ritstjóri:
Aðstoðarritstjóri:
Fréttastjóri:
Aðstoðarfréttastjóri:
Auglýsingastjóri:
Kristinn Finnbogason
NíelsÁrniLund
OddurÓlafsson
Guðmundur Hermannsson
Eggert Skúlason
SteingrímurGíslason
Skrifstofur: Síðumúli 15, Reykjavík. Sími: 686300. Auglýsingasími:
18300. Kvöldsímar: Áskrift og dreifing 686300, ritstjórn 686392 og
686495, tæknideild 686538. Setning og umbrot: Tæknideild Tímans.
Prentun: Blaðaprent h.f. Kvöldsímar: 686387 og 686306
Verð í lausasölu 45.- kr. og 50.- kr. um helgar. Áskrift 450.-
SUF þingar á Hrafnagilí
í dag hefst í Hrafnagilsskóla í Eyjafirði 21. þing
Sambands ungra framsóknarmanna, og stendur það yfir
í tvo daga.
Á þinginu verða fjölmörg mál til meðferðar þ.á.m.
umhverfismál sem ungir framsóknarmenn láta sig miklu
varða. Settar verða fram harðar tillögur um skipulag
umhverfismála og umhverfisverndar í landinu.
Ungt fólk gerir sér sífellt betur grein fyrir þýðingu
þess að umhverfið skiptir okkur miklu máli, og verndun
þess er forsenda fyrir velferð þjóðarinnar í framtíðinni.
Þá má búast við að mikið verði rætt um stjórnmálavið-
horfið og störf og stefnu Framsóknarflokksins.
Ungir framsóknarmenn hafa margir hverjir gagnrýnt
harðlega vinnubrögð flokksins og þá aðallega beint
spjótum sínum að störfum þingflokksins.
Margt af þeirri gagnrýni, sem þeir hafa sett fram, á
við rök að styðjast og ástæðulaust annað en að taka tillit
til hugmynda þeirra um breytingar.
Það er styrkleikamerki og nauðsynlegt hverjum
stjórnmálaflokki að hafa öflugan kjarna ungs fólks sem
setur fram sín sjónarmið. Enda þótt skoðanir ungs fólks
séu oft og tíðum róttækari en þeirra eldri og e.t.v. ekki
eins ábyrgðarmiklar, eiga þær fullan rétt á sér og ber að
taka ábendingar þeirra alvarlega.
í frétt í Tímanum í dag er Steingrímur Hermannsson
formaður Framsóknarflokksins spurður álits um þetta
efni. Þar segir hann: „Ég hef alltaf talið að ungir
framsóknarmenn eigi að vera gagnrýnir á stefnu flokks-
ins en að vísu uppbyggjandi um leið. Öll gagnrýni þarf
að vera þannig að hún byggi upp en rífi ekki niður. Það
er einlæg von mín að svo verði á þessu þingi að þar verði
skorið í meinin og þá bent á það sem betur mætti fara.“
Vera má að einhverjir telji Framsóknarflokkinn
lítinn tækifærissinnaðan bændaflokk.
Út af fyrir sig er það hvorki veikleikamerki, né heldur
nokkuð til að fælast fyrir flokkinn að standa vörð um
bændur og landbúnað á íslandi. Það virðist hins vegar
vera svo að einstakir fjölmiðlar og tækifærissinnaðir
stjórnmálamenn, sem litla þekkingu hafa á atvinnulífi
landsmanna og uppbyggingu landsins, telji það skyldu
sína að ráðast á þessa stétt og málsvara hennar í von um
stundarfylgi.
Hitt er aftur á móti íhugunarefni fyrir alla framsókn-
armenn ef það er álit meirihluta landsmanna að
Framsóknarflokkurinn sé lítill og tækifærissinnaður
flokkur. Þeirri ímynd verður að breyta með nýjum
vinnubrögðum sem koma stefnu flokksins og verkum
hans betur á framfæri en verið hefur til þessa.
Pólitískir andstæðingar Framsóknarflokksins vega
hart að flokknum og gera allt hvað þeir geta til að
lítillækka hann í augum almennings. Sannlcikurinn er
nefnilega sá að Framsóknarflokkurinn stendur traustum
fótum og þeir óttast áhrif hans. Fylgi hans er þó allt of
lítið í Reykjavík og á Reykjanesi og verður flokkurinn
að taka það sérstaklega fyrir hvernig hann getur aukið
það þar.
Ungir framsóknarmenn leggja á það áherslu að
endurnýjun eigi sér stað á þingliði flokksins.
Breytingar eru eðlilegar á hvaða sviði sem það er.
Stöðnun hlýtur að teljast veikleikamerki. Enginn vafi
er á því að ungir framsóknarmenn og konur muni leita
eftir að skipa örugg sæti á framboðslistum flokksins í
komandi alþingiskosningum og engin ástæða til að ætla
annað en að þeim gefist tækifæri til þess.
Föstudagur 29. ágúst 1986
GARRI
Morgunblaðið og flugstöðin
í lcidarastubbi í fyrradag víkur
Morgunblaðid að fréttum frá þing-
flokksfundi framsóknarnianna á
Sauðárkróki. I’ar var ræddur sá
vandi scm nú blasir við vcgna
óhjákvæmilcgs niðurskurðar á
fyrirliggjandi drögum að fjárlög-
um. I jieim umræðum var m.a.
varpað fram þcirri hugmynd hvort
til grcina gæti koinið að seinka því
að nýja flugstöðin á Keflavíkur-
flugvclli verði tckin í notkun. Um
þctta segir Morgunblaðið:
„Það er furðuleg þröngsýni, sem
byggist á ótrúlegum þekkingar-
skorti, ef einhverjir þingmenn eru
enn þeirrar skoðunar, að nýja
flugstöðin og smíði hennar sé og
verði baggi á þjóðarbúinu. Þvert á
móti er auðvelt að færa sterk rök
fyrir því, að engin opinher fram-
kvæmd og kannski engin fram-
kvæmd í landinu sú líklcgri til að
skila arði en smiði flugstöðvarinn-
ar.“
Og Morgunblaðið helduráfram:
„I fáum atvinnugreinum er
meira lífnúna en ferðaútvegi. Flug-
stöðin á-Keflavíkurflugvelli, sem á
að kenna við Leif Eiríksson eins og
völlinn sjálfan, þegar smíði hennar
lýkur, er það hlið, scm flestir
ferðamenn til landsins fara um, svo
að ekki sé minnst á allu þá, er þar
hafa stutta viðdvöl. Með bættri
aðstiiðu i þessu hliði landsins munu
viðskipti og umsvif aukast, hvort
sem þingflokkur framsóknar-
manna áttar sig á því eða ekki.“
Pólitískt klamhögg
Eins og svo oft áður fcr Morgun-
blaðið mcð gjörsainlcga rangt mál
í þcssuni málflutningi sínum og
snýr út úr staðrcyndunum. Á þing-
flokksfundinum á Sauðárkróki var
einfaldlega til umfjöllunar sá vandi
scni stafar af því að núna vantar
þrjá milljarða króna til þcss að
hægt sc að afgreiða fjárlög í þeirri
mynd scm ríkisstjórnin ætlar
sér.Þar var vitaskuld farið yfír alla
stærstu ógjaldaliði fjárlagadrag-
anna, og þar á nicðal útgjöld vcgna
byggingar flugstöðvarinnar.
I þcirri umræðu var flugstöðin
að sjálfsögðu eitt af því scm kom
upp á borðið. Hins vegar var engin
ákvörðun tckin í því máli og þing-
flokkur Framsóknarflokksins hef-
ur ckki markað scr ncina stcfnu
um það að fresla flugstöðvarbygg-
ingunni, hvað þá að hætta við hana
líkt og Morgunblaðið cignar hon-
uin að tilcfnislausu.
Málsvari auðvaldsins
Morgunblaðið hefur hins vegar
um mcir en fímmtíu ára skcið vcrið
aðalmálsvari þcirra sein bctur
mcga sín fjárhagslega, cða mcð
öðrum orðunt auðvaldsins hcr á
landi. Málllutningur cins og þessi
sýnir vcl að blaðið cr hér cnn við
sama heygarðshornið. Þegar á
rcynir cru það sjónarmið af þessu
tagi scm þar cru furðu fljót að
koma upp á yfirborðið.
Vitaskuld dcttur engum manni
það í hug í fullri alvöru að hætta
við byggingu nýju flugstöðvarinnar
eins og Morgunblaðið lætur liggja
að. Gamla flugstöðin í Keflavík er
fyrir löngu orðin til háborinnar
skammar. að því óglcymdu aö
staðsctning hcnnar er þannig að
fyrsta hugmyndin um landið, sem
erlcndir fcrðamenn fá, er sú að
þcir séu þar lcntir inni í niiðjum
Bandaríkjunum. Það er fyrir löngu
knniinn tími til að brcyta þcssari
ímynd fslands út á við.
En það sem Morgunblaðið þcgir
vandlega um cr liitt að við ákvörð-
un um það, hvernig skipta eigi
niður skattpeningum hinna al-
mcnnu borgara, þarf oft að skera
niður og seinka þörfum fram-
kvæindum þegar vcrið er að velja
úr það scm er brýnast. Þetta gæti
til dæmis núvcrandi (jármálaráð-
hcrra vafalaust útskýrt fyrir þeim
Morgunblaðsmönnum cf þcir
skilja það ckki.
Fiskiðnaður
og erfið kjör launþega
Það er til dæmis að því að gæta
að fískiðnaöurinn i næsta nágrcnni
Keflavíkurflugvallar hcfur átt í
miklum erfíðleikuin undanfarið.
Þar væru full not fyrir myndarlcga
ríkisaðstoð, og hún kostar pcninga.
Það er líka að því að gæta aö
fjöldinn allur af launþcgum lands-
ins þarf nú að þola mjög erfíð kjör
vegna þeirra byrða sem almcnning-
ur hefur tekið á sig til að ná niður
vcrðbólgunni. Þar er spurning
hvort verja eigi einhverju af sam-
eiginlegum fjármunum okkar allra
til að bæta kjör þessa fólks, svo
scm með því að draga úr skatt-
hcimtu eða auka niðurgreiðslur.
Gróðapungamir, sem ráða ferð-
inni á Morgunblaðinu, hugsa hins
vegar ekki um þetta. Þeir vilja fá
að vera ríkir, iifa flott, og þeir ’
heimta glæsilcga flugstöð í livelli,
líkt og dekraðir krakkar nýtt leik-
fang. Spurningin er hins vcgar
hvort fískvinnslufólkið á Suður-
nesjum eða fólkið, sem vinnur
láglaunastörfín um landiö allt,
liugsi eins. Vera má að það vilji
sýna fyrirhyggju í fjármálum þjóð-
arinnar, raða verkefnunum í for-
gangsröð og eyöa ekki um efni
fram. En það fer ekki á niilli mála
hvor hópurínn það er sem á sér
málsvara í leiðurum Morgunblaðs-
ins. Garri
illlllllllllllllllllli VÍTT OG BREITT
„Há dú jú læk Æsland?“
Það gerðist hér á dögunum að
hópur af bandarískum kvenrétt-
indakonum lagði leið sína hingað
til lands. Þær komu hingað þeirra
erinda að skoða sig um og kynnast
málefnum kvenna hér á landi.
Þetta voru í sjálfu sér ágætar konur
og ekkert nema gott að segja um
áhuga þeirra á landi og þjóð. En
hins vegar brá svo við að Sjónvarp-
inu þótti koma þeirra hingað svo
merkileg að það gat hennar sér-
staklega í dýrmætum fréttatíma
sínum og birti þar viðtal við tals-
mann hópsins.
Nú má svo sem segja að frétta-
mat af þessu tagi skaði engan og
þess vegna sá ástæðulaust að vera
að agnúast út í það. En hitt er
annað mál að þetta vekur til um-
hugsunar um það hvort við Islend-
ingar gerum okkur alltaf fulla grein
fyrir því að við erum fyrir löngu
orðnir sjálfstæð þjóð, fullfærir um
að standa á eigin fótum og fullgildir
þátttakendum í samfélagi þjóð-
anna.
Þegar blaðað er í sögubókum er
það fljótt að koma í Ijós hve
minnimáttarkenndin var rík með
Islendingum hér á öldum áður.
Landsmenn voru þá gagnteknir af
tilfinningunni um hvað þeir væru fá-
ir, fátækir og smáir. í bókmenntum
okkar frá tveimur síðustu öldum
eru fjöldamörg dæmi um þetta.
Og þessi minnimáttarkennd birt-
ist kannski einna skýrast í þeirri
lotningu sem landsmenn báru lengi
vel fyrir öllu útlendu. Að ekki sé
talað um þann stórviðburð ef út-
lendur maður, sem bar með sér
höfðinglegra yfirbragð en sauð-
svartur almúginn, lét svo lítið að
heimsækja landið. Þá fylltust Is-
lendingar takmarkalausri virðingu.
Það hefur eimt eftir af þessu
lengi, en sem betur fer líður nú
trúlega að því að afstaða af þessu
tagi heyri fortíðinni til. Þetta kom
m.a. vel fram í því að lengi vel
þótti sjálfsagt að taka fréttaviðtöl
við alla slíka menn. Þau viðtöl
byrjuðu víst oftast á spurningunni
„Há dú jú læk Æsland?" (how do
you like Iceland, hvernig líst þér á
fsland).
I sannleika sagt þá er meir en
tími til kominn að við förum að
venja okkur af þessum ósið. ísland
er nú háþróað og tæknivætt menn-
ingarríki í þjóðbraut, og það er
engin ástæða lengur til að uppveðr-
ast út af því þótt útlendinga langi
til að koma hingað.
I alþjóðasamskiptum megum við
líka vel hafa þetta hugfast. Við
höfum náð þeim árangri í uppbygg-
ingu og þróun að nú orðið er það
býsna margt sem erlendar þjóðir
geta sótt til okkar, ekki síður en
við til þeirra. Til dæmis eigurn við
merkilegan menningararf, og við
stöndum líka að minnsta kosti
jafnfætis öðrum þjóðum að því er
varðar viðskipti, samgöngur og
tæknivæðingu. Það er þess vegna
engin ástæða lengur fyrir okkur að
ganga um með hangandi haus í
samfélagi stærri og fjölmennari
þjóða. -esig