Tíminn - 17.03.1987, Blaðsíða 20

20 Tíminn
Þriðjudagur 17. mars 1987
Oddur Ólafsson, aðsto&arrltstjóri. Er staðgengill rltstjóra í forföllum,
skrifar í fastan dálk og sér um efni ( svokallað innblað, sem eru þær
síður sem ekki falla beinlínis undir fréttir.
Helður Helgadóttir skrlfar innlendar fróttir. Skýrslur, Knurlt og talnatöf I-
ur les hún eins og opna bók og er fundvís á fréttnæmt efni upp úr
gögnum, sem aðrir botna hvorki upp né niður í.
Eysteinn Sigurðsson skrifar aðallega um samvinnu- og menningarmál.
En annars eru ritsmíðar hans f jölbreyttar að efni. Eysteinn er aðalbók-
menntagagnrýnandi Tímans.

Sími og tölva eru aðalvinnutæki blaðamanna Tímans. Vinnustaðurinn
er orðinn mun hljóðari síðan ritvélaglamur lagðist af.
Eygló Stefánsdóttir, safnvörður. Mynda- og f ilmusaf n Tímans er mikið
að vöxtum. Þar þarf allt að vera í röð og reglu til að safnið nýtist. Dag-
lega bætir Eygló nýjum gögnum í safnið og afgreiðir úr því, það sem
um er beðið.
rp * *
Timinn
prentdeildar. Einnig hafa útlits-
teiknarar mikla samvinnu við
auglýsingadeild.
Náin samvinna er milli rit-
stjórnar og útlitsteiknara. Rit-
stjórnin segir til um hvar efni á
að vera í blaðinu, en þeir sem
við því taka hafa veg og vanda
af hvernig það er sett upp. En
það skipar enginn öðrum fyrir
verkum heldur fara þessi störf
fram í góðri samvinnu og satt
best að segja létta útlitsteiknarar
margri ákvarðanatöku af öðrum
starfsmönnum ritstjórnarinnar.
Á ritstjórn er nokkuð glögg
verkaskipting, en þó gengur
hver í annars störf þegar þurfa
Starfsdagur blaöamanns á Tímanum:
Hver dagur býður upp
á óvæntar uppákomur!
Starfsdagur blaða og frétta-
manna getur verið mjög fjöl-
breyttur og erilsamur. Vinnu-
dagur blaðamanns á Tímanum
hefur tvo fasta punkta. í fyrsta
lagi ritstjórnarfundur laust eft-
ir klukkan 10 á morgnana. í
öðru lagi skilaplan það sem
fréttasíðum er sett. Það er sá
tími sem vinnslu síðu verður
að vera lokið frá hendi rit-
stjórnar áleiðis til tæknideildar.
Við skulum líta á einn slíkan
dag.
Mætt í vinnuna klukkan níu.
Öll blöð liggja frammi og dag-
urinn hefst með því að fletta
þeim, bæði til þess að viðhalda
vitneskju um það sem er að
gerast og eins að fylgjast með
nýjum málum í uppsiglingu.
Þá hringir síminn. Æst hús-
móðir úr Gindavík er í síman-
um. „Það er strandað skip hér
rétt fyrir utan höfnina. Ég vildi
bara láta ykkur vita.“
Á hverjum degi berast upp-
hringingar frá lesendum Tím-
ans þar sem sagt er frá ýmsum
atburðum. Þessi tengsl blaðs-
ins við lesendur er mjög mikil-
vægur þáttur í fréttaöflun þess.
Um leið og fréttin var komin
inn á borð fréttastjóra var
tekin ákvörðun um hvernig
taka skyldi á málinu. Ákveðið
var að senda blaðamann og
ljósmyndara á staðinn. Á leið-
inni suður í Grindavík var rætt
um hvernig best væri að sam-
hæfa vinnubrögðin til að sem
bestum árangri væri náð. Eðli-
lega var ekki hægt að meta úr
fjarlægð aðstæður og var beðið
með það þar til komið var á
staðinn. Það var Skúmur GK
sem reyndist vera strandaður
við innsiglinguna. Björgunar-
sveitin í Grindavík var búin að
koma upp sínum tækjum til
björgunar og talsverður mann-
safnaður var í grennd við
björgunarsveitina. Þar voru
mættar báðar sjónvarpsstöðv-
arnar, blaðamenn af dag-
blöðunum og útvarpsstöðvarn-
ar. Nokkrar yfirlitsmyndir
voru teknar, til að sýna lesend-
am afstöðu skipsins. Eftir sam-
töl við björgunarsveitarmenn
var ljóst að nokkur bið yrði.
Því var ákveðið að reyna að
fylla upp í aðra þætti frásagnar
af atburðinum á meðan. Út-
gerðarstjórinn var myndaður
með skipið í baksýn og tekið
viðtal við hann. Hann hafði að
geyma mikilvægar upplýsingar
sem komu sér einnig vel við
fréttaskrif af málinu.
Þegar liðið var undir hádegi
komst loks hreyfing á hlutina.
Áhöfnin var tekin í land. Allir
fréttamenn fylgdu þeim í skýli
björgunarsveitarmanna þar
sem viðtöl voru tekin. Með
þessu var endanlega búið að
afla þeirra upplýsinga sem
fréttamaður taldi lesendur
einna helst hafa áhuga á að
vita.
Komið var á ritstjórn Tím-
ans laust fyrir klukkan tvö og
þá var sest við skriftir og ljós-
myndari hóf framköllun á
myndum. Niðurstaðan varð sú
að forsíðumynd og frétt birtust
og var vísað inn á síðu þrjú
sem viðtöl voru við menn og
nánar fjallað um atburðinn.
Eftir að þetta mál var af-
greitt, var kominn tími til að
snúa sér að skylduverkefnum
dagsins. „Löggutékk" er ljótt
orð yfir mjög nauðsynlegan
hlut. Hringt er á allar stærri
lögreglustöðvar bæði í Reykja-
vík og úti um allt land. Úndir
„löggutékk“ flokkast rann-
sóknarlögregla, Landhelgis-
gæslan, Tilkynningaskyldan,
Slökkvilið og flugturn svo
eitthvað sé nefnt. í hvert skipti
sem lögreglan gefur upplýsing-
ar, um rannsókn mála, t.a.m.
fíkniefnamál er sest niður og
ákveðið hvað gera skal. Sé
málið þeim mun stórbrotnara
er farið á stúfana með ljós-
myndara og fengurinn mynd-
aður og viðtöl tekin við þá sem
stóðu í eldlínunni.
Þennan daginn bar svo við
að tveir eldsvoðar urðu
um nóttina. íbúðarhús
skemmdist mikið í eldi á
Freyjugötu og bærinn Vellir í
Mýrdal brann til kaldra kola.
Ákveðið hafði verið á ritstjórn-
arfundi um morguninn hvaða
blaðamaður skyldi kanna þau
mál. Ljósmyndari Tímans
hafði fylgst með þegar slökkvi-
liðið kom á Freyjugötuna um
nóttina og var það baksíðu-
myndin daginn eftir, með frétt
af brunanum.
Aðalfrétt Tímans, sem unn-
in var þennan dag var um
endanlega niðurstöðu í
„bankamálinu". Stór fyrirsögn
„Útvegsbankinn endurreistur"
var aðalfyrirsögn blaðsins
morguninn eftir. Tíminn
hafði fjallað ítarlega um við-
ræður um bankasameininguna
og því lá í hlutarins eðli að
þessari frétt yrði gert hæst
undir höfði á forsíðu blaðsins
daginn eftir.
Þegar liðið var á kvöld og
fréttasíðurnar voru að verða
fullar svo útaf flóði hringdi
blaðamaður sá sem skrifaði
um skipsstrandið til Grinda-
víkur og spurði eftir nýjustu
fréttum. Ástandið var óbreytt.
Dálkurinn „í stuttu máli... “
var skrifaður síðast um kvöldið
og var af mörgu að taka.
Fréttatilkynningar frá hinum
ýmsu stofnunum og félögum,
jafnvel einstaklingum streyma
inn á borð fréttastjóra sem
úthlutar þeim sem ætlunin er
að segja frá, til blaðamanna.
Krummi, spaugari Tímans á
forsíðu er skrifaður síðast allra
hluta í blaðið. Krummi tók
niðurstöðu bankamálsins og
skoðaði það. Krummi hafði
þetta um málið að segja, „Er
þá „hf.“ eina breytingin eftir
allt saman?" Krummi átti
greinilega von á einhverju
meira.
Fréttamaðurinn stimplaði
sig út um kvöldið, eins og alltaf
með efasemdir um að blaðið
hefði fylgst nægilega vel með.
Hvort eitthvað væri að gerast
einhversstaðar sem segja þyrfti
frá í blaðinu á morgun.