Tíminn - 11.10.1987, Blaðsíða 8

8 Tíminn
Sunnudagur 11. október 1987
PAT BOOTH
sannkaþólsk, bresk húsmóðir, sem skrifar kynóramettaðar
metsölubækur fyrir Bandaríkjamarkað
Þeir sem fylgjast með metsölu-
bókalistum beggja vegna Atlants-
hafsins hafa að líkindum séð þar
nafn Pat Booth og bókar hennar
Palm Beach. Nú hefur Pat sent frá
sér aðra bók, sem spáð er enn
meiri sölu, enda er innblásturinn í
verkið fenginn frá ekki ómerkari
manneskjum en Collins-systrum,
þeim Joan og Jackie.
En hver er þá Pat Booth og
hvernig stendur á að hún sem
óður, breskur kaþólikki, skrifar
harðsoðnar, kynóramengaðar
skáldsögur, sem Bandaríkjamenn
gleypa í milljónatali? Sagan af því
er næstum eins og um skáldsögu
væri að ræða.
Pat fæddist í austurhluta
London og ólst upp í fjölskyldufyr-
irtækinu, sem framleiddi bökur og
sauð niður ál. Öll fjölskyldan vann
við þetta og Pat horfði á móður
sína og eldri systur beinlínis slíta
sér út yfir pottum og pönnum.
Við nutum aldrei formlegra
máltíða, þetta var allt f kring um
okkur og við nældum okkur bara í
bita þegar við vorum svöng, enda
bjuggum við í sama húsi og fram-
leiðslan fór fram, segir Pat. - Þegar
ég þótti nógu gömul, var mér svo
réttur hvítur jakki og sagt að taka
til höndunum.
Enginn hafði hins vegar gert ráð
fyrir að Pat neitaði, en það gerði
hún svo staðfastlega, að hún hét
því strax að snerta aldrei á þessum
verkum. Hún ætlaði að gerst fyrir-
sæta. Henni tókst að fá starf í
fataverslun hjá frænku sinni í jóla-•
önnunum og fékk m.a. að hjálpa
til við að klæða fyrirsæturnar í
sýningarfötin. Hún naut þess og
setti sér það mark að verða ein
þeirra.
Óskiljnlegt, segir hún, ég var allt
of feit, einkar óásjáleg og það var
ekkert nema þrjóskan, sem gerði
að verkum, að ég varð loks fyrir-
sæta, eftir ómæld vonbrigði og
óteljandi hafnanir. Tekjurnar af'
þeim störfum notaði Pat síðan til
að stofna tískuverslun í félagi við
ljósmyndarann James Wedge og
rak hana í tíu ár.
Hún reyndi fyrir sér sem ljós-
myndari og þegar út kom bók með
myndum hennar, langaði hana að
gefa út fleiri bækur og tók að skrifa
skáldsögur. Þær fyrstu, Sparkles
og Big Apple komu út í Englandi
og þóttu í meira lagi djarfar. Sjálfri
finnst Pat þær viðvaningslegar.
í tískusýningarferð í Bandaríkj-
unum brá svo við að Pat var
þrábeðin um að setja bækur sínar
í sölu vestanhafs. Hver einasti
höfundur hefði að líkindum gripið
þetta gullna tækifæri, en Pat hafði
aðrar hugmyndir. Ef hún ætlaði
inn á stærsta markað heimsins,
skyldi hún gera það með nýrri bók.
Allt sem vantaði var fyrirfram-
greiðsla frá útgefanda.
Ég vil fá það sama og Judith
Kranz fékk fyrir Scruples, sagði
hún blátt áfram. Eftir nokkuð japl
og jaml fékk hún það. Pat viður-
kennir að vissulega komi að gagni
að vera frekur og öruggur með
sjálfan sig í hinni hörðu sam-
keppni. - Auk þess er ég samn-
ingslipur. Ég tel það ekki ágirnd að
ætlast til að ég sé studd fjárhagslega
til að afla síðan tekna fyrir sama
fyrirtæki.
Ég var aldrei fyrirsæta nema
nokkru ofan við meðallag, segir
Pat. Hins vegar ætla ég mér að
verða skáldsagnahöfundur á tind-
inum. Útlitið er nokkuð gott, hvað
það varðar. Palm Beach seldist í
milljón eintökum á hálfum mán-
uði. Meðan Pat var að skrifa hana,
beitti hún öllum brögðum til að
komast í sambönd og láta bjóða
sér í veislur fína fólksins á
staðnum, þar sem hún gæti haft
eitthvað upp úr krafsinu.
Allir vissu að ég skrifaði bækur,
segir hún, - en auðvitað sagði ég
engum að ég væri að skrifa bók um
Palm Beach. Til þess varð ég
auðvitað að kynnast því fólki, sem
mest barst á og talað var um á
staðnum.
Pat er eitilhörð og mjög svo
ákveðin, en hún er réttsýn og
sanngjörn að eðlisfari. Þrátt fyrir
mótmæli og efasemdir útgefanda
Palm Beach, tileinkaði hún bókina
vinkonu sinni Roxanne Pulitzer,
sem þá var fallin af stalli vegna
leiðinlegs skilnaðarmáls og óvæg-
innar baráttu um forræði barns
síns. - Ég sýnist opinská, segir Pat,
- en í raun er ég lokuð og ef ég
eignast raunverulegan vin, er það til
lífstíðar. Kunningjar skipta þús-
undum, en vini á ég sárafáa.
Ekki er að spyrja að því, að eftir
Palm Beach varð Pat þekkt og
kunni að notfæra sér það. Hug-
myndina að The Sisters fékk hún,
þegar hún borðaði kvöldverð með
Joan Collins og hitti Jackie systur
hennar í hádeginu daginn eftir.
Jackie er heimakær húsmóðir,
lík mér í eðli sínu og hefur verið
gift í 20 ár. Joan er bara Joan eða
Alexis, það er nánast sama persón-
an. Ég hef þekkt þessar löndur
mínar lengi og geðjast vel að þeim.
Bókin er alls ekki um þær, þó þær
hafi veitt mér innblásturinn.
Ekki er úr vegi að leggja áherslu
á þetta seinasta, þar sem sagan
fjallar um systur, sem eru annars
vegar frægur metsöluhöfundur og
hins vegar heimsfræg leikkona,
Julie og Jane Bennett. - Samrýmd-
ar, segir á bókarkápu, - en þó
sundraðar vegna haturs, þráhyggju
og leyndarmáls, sem fáar systur
deila. Meðan Pat skrifaði bókina,
unni hún sér varla svefns eða
matar.
Ég hef aldrei unnið peninganna
vegna, segir hún. - Ég skrifa vegna
þess að ég hef þörf fyrir það,
bókstaflega líkamlega. Þegar pen-
ingamir koma, hef ég takmarkað-
an áhuga á þeim sem slíkum. Mér
leiðist að fara í búðir, en það er
notalegt að vita, að maður sér vel
fyrir fjölskyldunni.
Raunar þyrfti Pat ekki að hafa

með flestum þeim þægindum sem
hótel bjóða upp á.
Þægíleg og björt herbergi með
wc, og baði, sjónvarpi, útvarpi
og síma.
Veiöngfflsalurinnbýður upp á
girnilegar veitingar og
barnamatseðil.
Þægilegt, persónulegt og
rólegt yfirbragð.
,.|M _ .....
Vistiegur veislu-, funda-,
og ráðstefhusalur fyrir allt
að 100 manns, með öllum tækjum
auk telex og ljósritunaraðstöðu.