Tíminn - 20.10.1988, Blaðsíða 19

Fimmtudagur 20. október 1988
Tíminn 19
KVIKMYNDIR
Stjörnugjöf ★ ★★
Land og synir
fyrirheitanna
Promised Land
Bandarísk.
Handrit og leikstjórn: Michael
Hoffman.
Aðalhlutverk: Kiefer Sutherland,
Meg Ryan, Jason Gedrick og
Tracy Pollan.
Regnboginn.
Meg Ryan kemur mér stöðugt á
óvart. Það er eins og hún sé í
stöðugum línudansi í leik sínum og
þegar maður heldur að hún sé að
fara yfir strikið og ofleika, þá
kemur þessi indæla túlkun á bilaðri
stúlku. Hvemig er hægt að leika
með svona mikilli dínamík, en
viðhalda samt fágun þegar upp er
staðið? Þá er Kiefer Sutherland að
verða fullorðinn leikari eins og
pabbi sinn og er ég viss um að þessi
tvö eigi eftir að verða meðal þekkt-
ustu stjarna framtíðarinnar. Þarna
uxu þau bæði upp úr skólamynda-
klisjunni og tókust á við alvöru
leik.
Myndin var líka í þessa veru og
er munur að fá loksins að sjá mynd
sem leikin er af ungu fólki í
aðalhlutverkum, án þess að stöð-
ugt sé verið að eiga við graftarbólu-
vandamál og uppvaxtarkomplexa
aðra. Höfundurinn, Michael Hoff-
man (einnig leikstjóri), notar hér
ungt fólk til að binda í eitt hefti
annars vegar bakgrunn þess sem
yfirgefur einfaldleikann og tekur
framförum, en hins vegar þess sem

staðnar í því að vera bara ungur.
Þetta er hin klassíska spurning um
hvort einstaklingurinn vogar sér að
brjóta af sér hlekkina og stíga eitt
skref (stórt skref) inn í aukinn
þroska. Þetta er einnig spurningin
um það hvort og þá með hvaða
hætti horfast eigi í augu við raun-
veruleikann.
Þegar upp er staðið í lokin
verður heildamiðurstaðan þó ein-
kennileg og vekur upp frekari
spurningar sem leitt geta hugsandi
mann inn í raunvemlega spurn-
ingu. Þess vegna segi ég að myndin
hafi tekist eins vel og hugsast gat.
Myndatakan verður eins Ijóðræn
og hún má á þeim köflum sem hún
á við. Hún verður aldrei ljóðræn
að ráði nema hjá þeim sem þorðu
að vita eitthvað meira en hægt var
að fá að vita í meðalstóra smáþæn-
úm sem fæddi þau. \KB
Stjörnugjöf ★
Brotnuðu þá beinin öll
American Ninja 2: The
Confrontation.
Bandarísk.
Leikstjóri: Sam Firstenberg.
Aðalhlutverk: Michael Dudikoff,
Steve James og Michael Botes.
Regnboginn.
Þegar skúrkarnir komu í röðum
inn á sviðið aftur, nokkrum mínút-
um eftir að aðalhetjan var búin að
snúa upp á fótleggi þeirra og hálsa
þannig að brast í um allt bíó, varð
mér ekki um sel. Var þetta mynd
um afturgöngur eða átti ég ekki að
hafa tekið eftir því hvernig þeir
voru klæddir meðan lumbrað var á
þeim utandyra, þannig að þeim
væri nú óhætt að koma inn í atlögu
númer tvö? í stuttu máli sagt voru
bardagaatriðin ékki í neinum þeim
gæðaflokki sem ég á að venjast í
bardagamyndum, enda var hér á
ferðinni leikari en ekki sannur
bardagamaður.
Þá varð annað til að skemma
fyrir mér annars góða skemmtun
sem ég hef af góðum slagsmála-
myndum, en það var sú staðreynd
að hér var ekki sönn íþrótt í verki
varnarmannsins. Hér var um árás-
arglímu að ræða og það er ekki
nálægt því eins sympatískt og t.d.
„tóm hönd" þar sem barist er til
varnar.
Kaninn er heldur ekki þannig
þjóð að ég geti samþykkt að hann
eigi eitthvað að verja á Kyrrahafs-
eyjum þar sem hann rak sjóher-
stöð. Eitthvað fannst mér bardagar
hans gegn heimsógninni vera fölsk
eða eigingjörn og það held ég að
fleiri geti tekið undir. í alla staði
var mikið hlegið að rosalegustu
sennunum. Margt var líka þannig
úr garði gert að það átti að hlæja.
KB
Stjörnugjöf: ★★V!z
Það verjum vér og dáum
Sweet Country.
Framleiðandi: Michael
Cacoyannis.
Aðalleikarar: Jane Alexander,
John Cullum, Carole Laure,
Franco Nero.
Leikstjóri: Michael Cacoyannis
(Grikkinn Zorba).
Kvikmyndahandrit: Michael
Cacoyannis, éftir sögu Caroline
Richards.
Stjörnubíó.
Vort föðurland er land sem við
verjum og dáum á hverju sem
gengur. Herforingjastjórn er því
ekki það sem við viljum fá að
lokinni valdatöku í skjóli banda-
rískrar verndar og ráðgjafar. Þetta
vildi ég ekki sjá hér á voru föður-
landi, fslandi, og því ætti þessi
mynd að vera hverjum hollum
þegni þessa lands til viðvörunar
varðandi erlend tengsl og áhrif.
Þetta er spennumynd og ef ein-
hver er ekki búinn að sjá hana
ennþá, en ætlar sér að sjá góða
mynd er tekur á þessum þáttum
alþjóðastjórnmála og baráttu ein-
staklinga fyrir „sjálfsögðum" lífs-
skilyrðum, þá er ekki annað eftir
en að láta til skarar skríða. Ekki
þykir mér rétt að fólk bíði með það
þangað til hætt verður sýningum.
Jane Alexander er góð í stykki
sínu en það sama verður því miður
ekki sagt um alla aðra leikara
myndarinnar. Þá var ég alls ekki
ánægður með fyrstu atriði myndar-
innar þar sem mér þótti sem full
mikill keimur væri af grískum rifr-
ildum og hávaða. Upphafsatriðið
við matarborðið vakti upp leiðinleg
kynni mín af þrúguðum Aþenubú-
um og fannst mér það varla eiga
við á heimili forseta S-Ameríkurík-
is. Samleikurinn batnaði mjögþeg-
ar á leið og var ég bara orðinn
hrifinn undir lokin. Svo kom síð-
asta atriðið og ætla ég ekki að lýsa
efni þess vegna þess að það var
síðasta atriðið. Hins vegar varð ég
afar reiður vegna hrárrar úrvinnslu
þess og leikstjórnar, því miður.
Margt var í þessari mynd sem
gerir það þó að verkum að ég leyfi
mér að mæla með henni og þá
einkum þar sem tekið er á atriðum
mannlegra samskipta í ógnarstjórn
og kúgunarsamfélagi. KB
SPEGILL.
Hryðjuverka-
menn hóta
Dalton-Bond
Timothy Dalton sem leikur Jam-
es Bond er ekkert farið að lítast á
blikuna. Nú er hann að leika í
annarri Bond-mynd sinni í Mexíkó
og fengið yfir sig fjölda hótana um
líflát frá hryðuverkamönnum.
Vopnaðir verðir gæta hans allan
sólarhringinn, því enginn áhætta
er takin í svona málum.
Talsmaður hryðjuverkamanna
segir Dalton á dauðalista samtaka
þeirra vegna þess að hann sé orðinn
ímynd James Bond sem svífist
einskis til að verja frelsi og mann-
réttindi hvar sem verkast vill.
Lögreglustjórinn í Mexíkóborg
segir að þarna sé við að eiga
stórhættulega menn og vissara sé
að taka hótanir þeirra dauðans
alvarlega.
Dalton tekur þessu öllu rólega
Lífshætta Bonds er orðin alvara
fyrír Dalton.
og heldur áfram eftir sem áður að
leika sjálfur sum áhættuatriði
myndarinnar sem venjulega eru
notaðir þrautþjálfaðir aðstoðar-
menn í.
Hann ætlar ekki að hlaupast á
brott, heldur ljúka við myndina.
Lögreglustjórinn hefur sent mik-
ið lið til að gæta kvikmyndafólksins
og þá sérstaklega Daltons. Hann
telur að hryðjuverkamennirnir hafi
kosið Dalton af því hann sé fræg-
asta stjama í Mexíkó um þessar
mundir. Dalton er kominn á skot-
heldan bíl og skiptir reglulega um
dvalarstað. - Hann gætir sín og fer
ekkert nema með lífvörð, segir
lögreglustjórinn. - Hann er
óhræddur og kærir sig ekkert um
að verða píslarvottur vegna mis-
skilnings. Hann segist meira að
segja vilja ræða við talsmann sam-
takanna, ef tryggt verði að honum
verði ekki gert neitt mein.