Tíminn - 01.11.1988, Blaðsíða 19

Þriðjudagur 1. nóvember 1988
Tíminn 19
Candice Bergen vUl láta sér liða vel 1 vinnunni og pess vegna veiur nun
oft hlutverk sín eftir þeim stað sem myndin er tekin á.
Lengibíoasumir
Bandaríska hlaupadrottningin
Florence Griffith-Joyner verður
fratnvegis þekkt sem drottning Ól-
ympíuleikanna í Seoul, fyrir per-
sónuleika sinn, útlit og ekki síst
hæfileikana.
Hún hafði þrjú gull og eitt silfur
upp úr krafsinu og fagnaði að
vonum mjög ásamt eiginmanni
sínum, A1 Joyner. f>au hafa verið
saman í 15 mánuði, en A1 varð yfir
sig ástfanginn af Florence löngu
áður. Hann tók það ráð að bíða
bara þolinmóður eftir að hún tæki
ákvörðun.
Heil sjö ár liðu og á þeim tíma
var Florence á föstu með þremur
öðrum, seinast 110 metra grind-
ahlauparanum Greg Foster. Loks
kom að því að hún sýndi A1 áhuga
og hann ákvað að gleyma fyrri
ævintýrum hennar og flýtti sér að
segja já.
Með þolinmæðinni hafði A1 Jo-
yner það sem sagt að nú er hann
bæði þjálfari fótfráustu konu í
heimi og kvæntur henni.
Bergen á
fimmtíu
myndir
að baki
Leikkonan sænskættaða, Cand-
ice Bergen sem nú er 42 ára, hélt
upp á það nýlega að hafa leikið í
50 kvikmyndum. Hún er gift
franska leikstjóranum Louis
Malle, 56 ára. Þau eiga saman
dótturina Chloe, sem er rétt orðin
3ja ára, en Malle á tvö börn frá
fyrra hjónabandi.
Candice er skilgetið Hollywood-
barn. Faðir hennar Edgar var út-
varpsstjarna þar og búktalari, en
Candice sagði alltaf að hún ætlaði
ekki að verða leikkona. Hún
menntaði sig sem blaðamaður og
ljósmyndari en alltaf var verið að
bjóða henni hlutverk, svo hún lét
undan að lokum. Ef trúa má gagn-
rýnendum um árabil, var það rétt
ákvörðun hjá henni.
Candice er mjög félagslega með-
vituð og lætur til sín taka í baráttu
indíána fyrir mannréttindum, svo
eitthvað sé nefnt. Hún á að baki
skammvinnt og barnlaust hjóna-
band með kvikmyndaframleiðand-
anum Imbrahim Moussa, sem nú
er kvæntur Nastössju Kinski og
eiga þau tvö börn.
Eftir 50 mynda áfangann til-
kynnti Candice að hún ætlaði að
slaka dálítið á, einkum til að hafa
meiri tíma handa litlu dótturinni.
Lífshættuleg
græðgi
- Nú verð ég að grennast, annars
dey ég, segir hinn mjög svo þrekni
Breti Norman Smith, sem er 31 árs
og vegur 350 kíló. Eitt sinn var
hann svo svangur að hann gerðist
innbrotsþjófur.
- Ég framdi innbrotið af þeirri
einföldu ástæðu að mig vantaði
aura fyrir mat. Ég missti vinnuna
og hér fær maður ekki bætur fyrr
en eftir 5 vikur. Svo lengi gat ég
ekki beðið, ég var svo svangur.
Allir peningar sem ég eignast fara
í mat og föt.
Norman var staðinn að verki og
heilan skara lögreglumanna þurfti
til að handtaka hann og annar
vandi kom upp þegar flytja átti
hann á stöðina, því lögreglubílarn-
ir voru of litlir. Loks var sóttur
vörubíll.
Raunar er Norman orðinn fangi
í risavöxnum líkama sínum. Eins
og áður segir er hann 350 kíló og
nærri tveir metrar í mittið. Hann
er feitasti og þyngsti maður á
Bretlandseyjum og eflaust þó víðar
væri leitað - og er á góðri leið með
að borða sig í hel. Hjartað þolir
ekki öllu meira af svo góðu.
- Ég á fjóra bræður, sem allir eru
yfir 150 kíló, segir Norman. - Ég
er svo gráðugur að það er nánast
sjúklegt. Allur þessi matur er dýr
og ekki bara í peningum. Ég fæ
ekki tilbúna nokkra tusku á mig
nema vasaklúta og inniskó, allt
annað þarf að sérsauma.
Vinnuna missti Norman af þvt'
hann var orðinn of sver til að
komast milli vélanna sem hann
stjórnaði í verksmiðjunni og
hreyfigeta hans fór stöðugt minnk-
andi.
Nú situr hann að mestu heima
við sjónvarpið og hámar í sig um
leið.
Á venjulegum degi borðar
Norman þrjú heil brauð með ýmsu
áleggi, þrefaldan skammt af fiski
og frönskum, kíló af kjöti með
tilheyrandi af kartöflum og græn-
meti, kíló af sælgæti, nokkra kex-
pakka og tvær til þrjár tertur. Auk
þess dettur ofan í hann heilmikið
af osti og ávöxtum og öllu þessu
skolar hann niður með tei, bjór og
vatni í lítratali.
Nýlega tók Norman þá ákvörðun
að léttast. - Ég má bara til, segir
hann. - Læknar segja að ég nái
ekki 35 ára aldri annars. Oft hef ég
reynt, en nú skal það takast. Ég
berst ekki bara við græðgina, held-
ur einnig fyrir góðum málstað í
þetta sinn, því töluvert er búið að
veðja á mig og bjóða mér vænar
fúlgur ef ég kemst niður í 150 kíló.
Þeir peningar eiga að renna til
barnasjúkrahúss í hverfinu mínu í
London. Þar er skortur á tækjum
og búnaði. Mér verður að takast
þetta, barnanna vegna, segir
Norman Smith. Það vonum við
sannarlega.