Tíminn - 17.02.1990, Page 2

2
HELGIN
Laugardagur 17. febrúar 1990
Búningar og
í yfir 20 gerðum
ásamt miklu
úrvali af hári
og andlitslit.
Nef, skegg,
tennur og
alls konarvopn
Sendum í póstkröfu um land allt.
VERSLUNIN UNDRALAND
Glæsibæ, Reykjavík
Sími: 91681640
r
Styrkur til þýðinga á norrænum
bókmcnutum og styrkur til þýðcnda.

Norræna bókmcnnta- og bókasafnsncfndin, scnt cr
skipuö af RAðhcrrancfnd Nordurlanda (mcnningar-
og mcnntamálaráöhcrrarnir), hcfur til umráöa fc til
aö styrkja útgáfu á norrænum bókmcnnlum í þýðingu
milli norödurlandamálanna og til slyrkja til þýðcnda.
l-'yrsla úlhlutun i þcssu skyni í 1990 fcr fram i maj.
Þýðingarstyrkirnir cru fyrst og frcmst ætlaðir til
þýðinga úr færcysku, grænlcndsku, íslcndsku og sa-
misku á önnur norðulandamál. Auk niinni styrkja má
cinnig vcita stærri styrki. Styrkur til þýðcnda cr aðcins
vciltur við fundinn í ntaj.
Umsóknarcyðublöð ásanit Iciðbcinigum fást hjá
Mcnntamálaráðuncytinu Hvcrfisgötu 4-6, 101 Rcy-
kjavik, (sími: 609000) cða frá skrifstofu Ráðhcrra-
ncfndar Norðurlanda í Kaupmannahöfn (sími +45 33
1147 11).
Umsóknarfrcstur fyrir báða þcssa styrki rcnnur úl I.
apríl 1990.
Umsóknir scndist til:
Nordisk littcratur- og
bibliotckskomitc
Nordisk ministcrrád
Storc Strandstrædc 18
DK-1255 Kþbcnhavn K, Danmark
Ræktunarstjóri
Skógrækt ríkisins óskar að ráða ræktunarstjóra, er
veiti forstöðu gróðrarstöð stofnunarinnar á Mógilsá
í Kjalarneshreppi. Umsækjendur þurfa að kunna
góð skil á ræktun trjáplantna. Búseta ræktunar-
stjóra verður á Mógilsá.
Umsóknir sendist skógræktarstjóra, Jóni Lofts-
syni, Skógarlöndum 3, 700 Egilsstaðir, fyrir 1.
mars 1990.
Nánari upplýsingar um tarfið eru gefna á skrifstofu
Skógræktar ríkisins, Egilsstöðum, sími 97-12100,
telefax 97-12172.
Öskudagur - Grímuböll
30 ger&ir af grímubúningum. T.d. Batman,
Superman, Zorro, Ninja, Sjóræningja, Hróa,
Trúða, Hjúkrunar, Strápiis, Fanga, Indíána,
Kúreka, Kokka, Sveppa, Músa.
Hattar: Kúlu, Töfra, Pípu, Bast, Mexikana,
Indíána. Einnig: Fjaðrir, bogar, byssur, sverð,
gleraugu, andlitslitir o.fl. o.fl.
Pantið tímanlega fyrir öskudaginn.
Póstsendum.
Leikfangahúsið, Skólavörðustíg 8.
S. 14806.
Til sölu
fóðursíló, stærri gerð. Æskileg skipti á 70 ha. Zetor
eða jeppa. Sími 91-688790.
Jónatans Þorsteinssonar, kaupmanns,
sem þeim var fengið til afhota, með-
an þeir dveldust hér.
„Ástand“ í Reykjavík
Þess má geta að i sama mund og
flugvélamar lentu kom Richmond
öslandi inn á höfnina og með því
skipbrotsmennimir Wade og Ogden,
vélamaður hans. Hin herskipin komu
litlu síðar. Þau hétu Reid og Raleigh.
Með Richmond var Magmder aðmír-
áll, en skipstjóri hét Cotton. Á þessu
skipi vora einnig amerískir blaða-
menn frá Chicago Tribune, Washing-
ton Star, Associated Press, Universal
News Service, Intemational News
Service og United Press. Tvö skip
bœttust við síðar og á þessum skipum
vora 2500 sjóliðar. Þeir fengu land-
gönguleyfi í stórhópum, en sérstakir
lögreglumenn, vopnaðir kylíum,
vora sendir með þeim í land til þess
að halda þeim í skefjum. Ekki varð
samt komið i veg fyrir að hér skapað-
ist einslags „ástand“ þegar kvenþjóð-
in leit hina amerísku sjóliða. Kvað
svo rammt að því að út af þessu urðu
blaðaskrif lœkna um hœttu af kyn-
sjúkdómum. En Magrader aðmíráll
skrifaði forsœtisráðherra bréf og tjáði
honum að engum amerískum sjóliða
vœri heimiluð landganga ef nokkur
granur lœgi á um að hann hefði ein-
hvem smitnœman sjúkdóm. Féll það
svo niður.
Þetta kom flugmönnumun ekki
beinlínis við, en þó hafði nœrvera
þeirra stefht öllum þessum skara
hingað.
Koma Locatelli
Ekki vora flugmennimir nema
eina nótt í Álfheimum. Fluttust þeir
þá niður á Hótel ísland, því þar þótt-
ust þeir betur settir að líta eftir vélum
sínum og fylgjast með veðurfréttum.
Veðráttan var þeim ekki sérlega
hagstœð og mikið ísrek var á Grœn-
landshafi. Gertrad Rask komst eftir
langa mœðu til Angmagsalik, en þar
var svo mikill ís að þar var ekki lend-
andi. Var þá farið að bollaleggja að
fljúga í einum áfanga til Ivigtut.
Nú leið hver dagurinn af öðram.
Vélamar vora dregnar á land á stein-
bryggjunni til eftirlits, en það var
með naumindum að fluggarpamir
kœmust að þeim, þvi fólk flykktist
þama saman og góndi eins og naut á
nývirki á þessi fúrðutœki.
Einn daginn hafði Magrader
aðmíráll boð inni um borð í skipi
sínu fyrir flugmennina og helstu
menn bœjarins. Öðra sinni vora þeir
í veislu hjá Jóni Magnússyni, forsœt-
isiáðherra. Auk þess bauð rikis-
stjómin þeim og helstu foringjum
skipanna til Þingvalla. Aðrar dœgra-
styttingar munu þeir varla hafa haft,
því þeir þóttust hafa nóg að gera við
að líta eftir flugvélunum og vora óð-
fúsir að halda förinni áfram, hvenœr
sem tœkifœri byðist.
Nú leið ftarn til 11. ágúst. Þá kom
til Reykjavíkur ítalskur maður, Mar-
eschalci að nafhi, og var í þeim er-
indum að undirbúa komu ítalska
flugmannsins Locatelli, sem lagður
var upp í flug vestur um haf og œtlaði
að fara sömu leið og amerisku flug-
mennimir. Gerðust þeir þá órólegir,
því þeir vildu ógjama að ítalinn yrði
Locatelli kominn til Reykjavikur.
Frá vinstri: Pétur Þ. J. Gunnars-
son, vélstjórí Locatelli, Locatelli,
Chr. Ziemsen, konsúll, Ziemsen
borgarstjóri og Mareschalci.
á undan þeim vestur, en vél hans var
miklu stœrri og hraðfleygari en
þeirra vél. Það var Domier Wal vél,
samskonar og sú er þeir Ellsworth og
Aumundsen leigðu seinna til pól-
flugsins, en Ameríkumennimir vora
á litlum, tvíþektum Douglas vélum.
En svo leið hver dagurinn af öðr-
um og ekki komust þeir af stað. Am-
erísku herskipin vora farin og höfðu
tekið sér stöðu á hafinu milli íslands
og Grœnlands. Hinn 16. ágúst kom
Locatelli svo til Homafjarðar og dag-
inn eftir til Reykjavíkur.
Morguninn eftir œtluðu þeir
Smith og Nelson að leggja af stað, en
Locatelli var þá ekki tilbúinn. Báðar
vélamar vora mjög hlaðnar og er út
úr höfhinni kom mœtti þeim kvika.
Þœr náðu ekki að hefja sig til flugs
og löskuðu báðar skrúfúr sínar og
eitthvað fleira. Snera þœr þá aftur að
landi. Herskipið Richmond var kall-
að á ný til Reykjavíkur, því það var
með alla varahluti vélanna. Er það
kom var skipt um skrúfúr, en skrúf-
umar sem af vora teknar, gáfu þeir
hér til minja. Aðra fékk Pétur Þ. J.
Gunnarsson, en hina Reykjavíkur-
bœr.
í þoku og ísreki
Þegar svoa slysalega tókst til
buðu þeir Locatelli að verða sér sam-
ferða vestur um hafið og njóta þess
öryggis, sem herskipin veittu. Þáði
hann það með þökkum. En þó var til
skilið að hann yrði að vera síðastur.
Þann 21. ágúst var lokið við að
’ MÖ fú 8
mm i .. <: |. ■ % - 'JrTn fiirf rÍT
Vél Locatellis á höfninni.