Tíminn - 20.12.1991, Page 16

16 Tíminn
JÓLABLAÐ 1991
í austurhluta
Þýskalands
leita nú
afkomendur
fyrrum
stórjarðeig-
enda að
ættarsilfrinu,
sem grafið
hafði verið
1jorð.
Þýskir aðalsmenn leita fjársjóða í austurhéruðunum:
Ættarsilfrið
grafið í jörð
fyrir 46 árum —
hvar er það nú?
r
d^öfeum félasstrtönnum
borum, stáríðliöi og
lanöðmönnum öllum
(Steöilegm JTóla
og fersæls feomanbi árö
meö þöfefe ftrir þaö,
öemeraö líöa
I

Ka upfélag Hún ve tninga
Blönduósi - Skagaströnd
Þegar Gert Eler von Lowtzow, sem nú er 66 ára, stakk aftur upp
höfðinu á gömlum heimaslóðum í Gehmkendorf í Mecklenburg
eftir 40 ára fjarveru, hafði hann með í för prest, málmleitartæki
og skóflu.Presturinn úr grannþorpinu var í fyígd aðalsmanns-
ins í hlutverki vitnis. Vopnaður málmleitartæki og skóflu Iagði
Lowtzow upp í fjársjóðaleit. Lowtzow naut stuðnings margra
ættmenna sinna og nú var hann kominn í óræktarlega garðinn
á hinu gamla óðali ættarinnar. í rjóðri milli stórrar eikur, hlyns
og rauðbeykis stikaði hann út samsíðung skv. gömlum upp-
drætti sem hann hélt á í hendinni.
Og svo tók hann til við að grafa.
Hann þurfti ekki að grafa nema hné-
djúpa holu, þá varð hann var. Fjár-
sjóðaleitin hafði borið þann árangur
að tvær mjólkurkönnur komu í leit-
irnar — fullar af fjölskyldusilfri
Lowtzow- ættarinnar.
Fá ekkí jarðeignirnar
aftur
Rétt eins og Lowtzow hafa margir
Þjóðverjar, sem búið hafa í vestur-
hluta landsins, verið á ferðinni í
austurhlutanum að undanförnu í
þeim tilgangi að grafa upp gamla
ættardýrgripi. Þeir leita að gersem-
um, sem forfeður þeirra földu í
stríðslok þegar sigursælir óvinaher-
ir nálguðust heimili þeirra.
Haustið 1945 misstu mörg þúsund
stórjarðeigenda, og aðalsmenn í
hópum, eigur sínar á sovéska her-
námssvæðinu, sem síðar varð Þýska
alþýðulýðveldið. í samningnum um
sameiningu fyrrum þýsku ríkjanna
tveggja er skýrt kveðið á um að þeir
endurheimti ekki jarðeignir sínar
frá fyrri tímum. En margir þeirra
reyna nú að a.m.k. bjarga því sem
enn hlýtur að vera hulið í jörðinni af
þeim dýrgripum, sem ættum þeirra
hafði safnast.
Burkart von Dietze, 56 ára, varð
líka fúndvís á ættargripina. Á ökrun-
um umhverfis ættaróðalið í Sach-
sen-Anhalt, en það er nú í ríkiseigu,
fann hann vel fyllta járnkistu for-
feðra sinna á 160 sentimetra dýpi.
Dietze notaði tækifærið og hélt
eins konar uppskeruhátíð. Þau
hjónin söfnuðu saman ættingjum
við fundarstaðinn; þar var töppum
skotið úr flöskum og kampavínið
flaut. Endurfundnu bikararnir,
skreyttir krönsum úr vínberjum,
höfðu að því er hann sagði, „stækk-
að á undanförnum 50 árum“.
Dietze, sem er einn þeirra sem rek-
inn var af góssi fjölskyldu sinnar, er
enn fullur reiði yfir eignaupptök-
unni, en fékk sárabætur við endur-
heimtuna með skóflunni. Hann seg-
ist hafa „fundið eitthvað handa
hjartanu" í gömlu kistunni.
Staðsetningin oft
óljós og þarf að leita
hjálpar sérfræðinga
Yfirleitt hafa börn og barnabörn
júnkaranna og óðalsbændanna, sem
reknir voru úr paradísinni sinni, að-
eins óljósar hugmyndir um hvar
fjársjóði fjölskyldunnar sé að fmna.
En að því er staðarmenn staðhæfa
eru þau því betur útbúin að tækjum
og tólum.
„Eftirspurnin eftir málmleitartækj-
um eykst,“ fullyrðir talsmaður fyrir-
tækisins Ebinger í Köln, sem fram-
leiðir tæknibúnað til slíkra leitar-
starfa. En þetta fyrirtæki, sem því
sem næst sérhæfir sig í að sjá leyni-
þjónustum og flugöryggisþjónustu
fýrir tækjabúnaði, hafnar oftast fyr-
irspurnum frá einkaaðilum á þeim
forsendum að slíkum viðskiptavin-
um sé ekki nógu mikil alvara.
Þeir, sem vilja leita fjársjóða, mæta
meiri skilningi hjá Manfred Marm-
itt. Starfsbróðir hans Ebinger mælir
með honum og segir hann „alvar-
legan embættismann með þekkingu
á lögum“. Marmitt er í aðalstarfi hjá
æskulýðsdeild Kölnar, en stundar
ráðgjöf við þá sem leita fjársjóða í
hjáverkum.
Ef einhver er of latur til að grafa
holuna sína sjálfur, getur hann falið
Manfred Marmitt að sjá um þá hlið
málsins. Fyrirtæki Marmitts, „Gem-
ini- staðsetningartækni", hefur
fimm manns í þjónustu sinni sem
taka að sér að leita gersemanna.
Gamall aðall sem
álítur fortíðina enn
við lýði
Það eru fyrst og fremst áhugamenn
um fornleifafræði og þeir, sem safna
minjum um hernað og leita í skóg-
unum að merkjum um stórar orr-
ustur, sem hafa fengist við fjársjóða-
leit. Gullgrafarar eru líka stundum
að störfum. Þeir grafa í sundur úr-
gangshauga gamalla náma, t.d. í Ei-
fel, og leita að tveggja til þriggja
gramma molum.
Hinir nýju viðskiptavinir Marmitts
eru talsvert hærra settir í mannfé-
lagsstiganum. Svo að virðuleg nöfn
þeirra fái ekki á sig óorð vegna vafa-
samra gerða eins og fjársjóðsleitar,
er lögð rík áhersla á það við skjól-
stæðingana að sýna fyllstu varkárni.
Oftast eru það lögmenn sem gefa sig
fram við Marmitt. Þeir spyrjast fyrir
um þjónustuna fyrir hönd ónafn-
greindra umbjóðenda.
„Þegar þeir hafa fengið fullvissu
um að þeir geti fengið aðstoð, láta
þeir oftast ekkert til sín heyra í tvo
mánuði, hringja þá skyndilega í eig-
in persónu og vilja þá alltaf notfæra
sér þjónustu okkar mað ákaflega
litlum fyrirvara," segir Marmitt.