Tíminn - 22.02.1992, Blaðsíða 14

14 Tfminn
Laugardagur 22. febrúar 1992
Sekur eða saklaus?
Maurice Waters var niðurbrotinn
maður eftir að elskhugi hans lést úr
eyðni. Tveimur árum síðar kynntist
hann öðrum manni sem veitti honum
nýja von — og dauða.
Tæknideild lögreglunnar komst að þeirri niðurstöðu að þessi hníf-
ur hefði verið notaður við morðið.
Victorville er lítill eyðimerkurbær
norðaustur af Los Angeles. Bærinn er
einkum þekktur fyrir að þar er safri
Roy Rogers. En í nóvember 1987
beindist athyglin að bænum fyrir aðr-
ar sakir, þar var framið óhugnanlegt
morð.
Það hófst er mótelstjóri nokkur
hringdi til Iögreglunnar og lét vita að
eitthvað væri undarlegt á seyði í einu
herbergjanna, þar væri allt á rúi og
stúi og vaðandi í blóði.
Þegar lögreglan kom á staðinn var
henni vísað inn í lítið mótelherbergi,
þar sem voru tvö eins manns rúm, á
milli þeirra lítið náttborð og á veggn-
um andspænis var sjónvarp.
Sjá mátti á herberginu að þar höfðu
átök átt sér stað. í öðru rúminu hafði
verið raðað koddum undir teppið til
að svo virtist sem þar svæfi maður.
Teppið úr hinu rúminu var horfið og
koddamir á rúi og stúi. í stað kodd-
anna kom lögreglumaður auga á stór-
an blóðblett við höfðalagið. Á gaflin-
um og veggjunum í kring var líka
blóð. Lögreglumaðurinn ætlaði þá
inn á baðherbergið, en það var læsL
Hann bað hótelstjórann um lykilinn
og fékk hann. Þegar hann opnaði
dymar blasti við honum nakið lík
karlmanns í baðkarinu.
Hægur og kvalafullur
dauðdagi
Lfldð sat í baðkarinu og sneri baki að
dyrunum. Höfuðið var í óeðlilegri
stellingu og út úr augunum í horuðu
og skeggjuðu andlitinu skein undmn.
Reipi var margvafið þétt um háls líks-
ins.
Hinn látni var hvítur maður um fer-
tugt Við fyrstu sýn virtist sem hann
hefði verið kyrktur með reipinu en
einnig voru fjórar hnífstungur á hálsi
hans. Hann virtist hafa verið látinn í
um það bil sólarhring.
Enginn virtist hafa hugmynd um
hvað átt hafði sér stað í herbergi 18
um nóttina. Næturvörðurinn kvaðst
einskis hafa orðið var. Gesturinn var
skráður sem Maurice Waters, 46 ára.
Það eina sem menn vissu annað var að
„Ónáðið ekki“ skiltið hafði verið á
hurðinni allan þann tíma sem hann
hafði dvalið á mótelinu.
Við krufningu kom í ljós að dauðaor-
sökin var margþætL Kyrking, höfuð-
áverkar, sem virtust hafa verið fram-
kvæmdir með hamri, auk hnífstung-
anna fjögurra.
„Þetta hefur verið hægur og kvala-
fullur dauðdagi," sagði réttarlæknir-
inn er hann tilkynnti niðurstöður sín-
ar.
Dauði elskhugans reið
honum nær að fullu
Haft var samband við ættingja hins
látna og þá fengust þær upplýsingar
að hann hafði starfað hjá símanum í
mörg ár, haft góð laun og yfirleitt ver-
ið ánægður með lífið. Það tók þó bráð-
an enda árið 1985 er elskhugi hans
veiktist af eyðni. Það tók manninn tvö
ár að deyja og það voru löng og kvala-
full ár sem Waters tók afar nærri sér.
Eftir dauða vinar síns hætti Waters í
vinnunni og fór á flakk. Hann flæktist
um stefnulaust og svo virtist sem
hann teldi líf sitt algerlega tilgangs-
lausL Hann hafði stöðugt uppi ýmsar
ráðagerðir, ýmist um nám eða vinnu,
en gaf þær upp á bátinn jafnóðum.
En í september 1987 sneri hann aft-
ur til heimahaganna og þá í fylgd nýs
vinar að nafhi Bill Flemming.
Að sögn ættingja Waters hafði hann
ákveðið að halda áfram í skóla og tek-
ið 2000 dollara námslán. En eftir að
hann kynntist Flemming hefði hann
hætt við þá áætlun og ákveðið að fara
með honum og búa á búgarði í Color-
ado. Þeir lögðu af stað þangað þann 3.
nóvember 1987 og það var það síöasta
sem sást til Waters, þar til lögreglan
fann lík hans á mótelinu.
Waters hafði verið með féð sem hann
hafði fengið að láni til námsins, en
bæði það og bifreið hans voru horfin
er hann fannsL
Hver var Bill
Flemming?
Vinum og ættingjum Walters hafði
ekki Iitist of vel á nýja félagann, en
sögðu ekkert þar sem greinilegt var að
Walters var mjög ástfanginn af hon-
um og þeir voru fegnir að sjá hann
brosa á ný.
Flestir töldu ráðagerðimar um að
setjast að á búgarði í Colorado og
koma þar á fót hóteli fyrir karlmenn
eingöngu væru draumórar. Einn vina
Waters reyndi að aðvara hann, þar
sem hann vissi að Flemming var al-
gerlega fjárvana, en Waters vildi ekki
hlusta á nein rök og sagðist treysta
Flemming til fúlls.
Rannsókn lögreglunnar leiddi í ljós
að Flemming var frá Kalifomíu, næst-
elstur sex systkina. Hann var tvígiftur
og átti tvö böm, þar af annað utan
hjónabands. Hann hreykti sér gjaman
af karlmennsku sinni, kvaðst hafa ver-
ið vörubflstjóri og þénað vel. En
skýrslur FBI sýndu að hann hafði haft
ýmislegt fleira fyrir stafni.
Hann hafði verið dæmdur fyrir eitur-
lyfjasölu, þjófnaði og bankarán og var
enn á skilorði er þeir félagar héldu til
Colorado.
Auglýst var eftir bifreið Waters og
fannst hún loks á bifreiðastæði við
flugvöll í Los Angeles. Það kom í Ijós
að þar hafði hún staðið fra 4. nóvem-
ber.
Bill Flemming fannst loks í Kansas
City. Slóð hans hafði verið rakin eftir
greiðslum af greiðslukorti Waters sem
Flemming hafði óspart notað. Einnig
kom í ljós að hann hafði lifað hátt
þann tíma sem liðinn var frá því
morðið var framið og vinir hans
sögðu hann hafa haft nægt fé milli
handa og dreift því á báða bóga.
Hann neitaði öllum sakargiftum, en
á honum fannst veski Waters ásamt
fleira sem honum hafði tilheyrt. Þegar
hann var spurður hvemig hann hefði
komið höndum yfir eigur Waters,
kvaðst hann hafa rænt homma í Kali-
fomíu.
En lögreglan var sannfaerð um að
hann hefði einnig drepið hommann.
Flemming var framseldur til Kali-
fomíu þar sem hann var ákærður fyr-
ir morð og rán. Hann hélt sakleysi
sínu fast fram og kvaðst vera viss um
að sakleysi hans kæmi fram við réttar-
höldin.
Ekki hefur hann þó treyst því of vel
því þann 8. maí 1988 kvartaði hann yf-
ir magaverk og var færður á heilsu-
gæslustöð í nágrenninu til rannsókn-
ar. Hann notaði tækifærið til að reyna
að flýja, en lögreglumaður veitti hon-
um eftirför og yfirbugaði hann fljót-
lega. Að þessari misheppnuðu flótta-