Fréttablaðið - 28.02.2009, Síða 30

Fréttablaðið - 28.02.2009, Síða 30
30 28. febrúar 2009 LAUGARDAGUR Guðmundur Andri: Ég finn hér fyrir ríkidæmi og fágun, skilaboð um Sjálf- stæðisflokkinn og íhaldssemi. En svo er þessi furðulega en pínulítið vandræðalega tálkvendisstelling með handlegginn yfir hárið meðan hinni hendinni er troðið settlega í pilsvas- ann með þeirri útkomu að stellingin er ekki beinlínis opin, afslöppuð eða tælandi heldur eins og hún sé að reyna að klóra sér milli herðablaðanna frá öfugum enda. Hún gæti verið skrifstofustjóri sem hefur verið beðin um að stilla sér upp sem þokkadís. Svanhildur Hólm: Það er svolítil Heiðveig í stellingunni á konunni á þessari mynd. Af því og gervinöglinni, sem gægist upp úr vas- anum, dreg ég þá ályktun að hún hugsi mikið um útlitið. Fötin gefa svo sem ekki mikið til kynna, nema kannski það að þau eru afar aðsniðin, sem bendir til þess að konan sé ekki feimin við að flagga því sem til er. Hún gæti haft atvinnu af því að líta vel út, eða þurft að koma vel fyrir, verið fyrirsæta, eða eitthvað í sambandi við tískubransann. Margrét Gauja: Þetta er ung, falleg kona sem hefur þurft að líða fyrir það að vera ekki tekin alvar- lega. Hún þráir að stimpla sig inn sem vitsmunalega veru og klæðist því þröng- um rúllukragabol og þröngu blýantslaga „tweed“-pilsi en klúðrar því svo alveg með að setja sig í Beyoncé Knowles- stellingar með hendurnar upp í loft. Er augljóslega vön að fara í myndatök- ur og skella sér í þessa stellingu en þó í efnisminni fötum. En það getur enginn klætt af sér svona brjóst og ljósu lokkarnir liðast þarna niður, vel litaðir og krullaðir. Það sem toppar rembinginn er svo Kvennalista-stórusteina- hálsfestin sem á að vera rúsínan í pylsuendanum. Guðmundur Andri: Ég er kerling í krap- inu og mér finnst gaman að vera ég. Halló, sjáið mig. Kannski er þetta fyrr- verandi framakona sem snýr hér baki við siðmenningunni, hefur lagst til sunds í lífsins ólgusjó og er nú komin á nýja fjöru full eldmóðs en ögn kvíðin. Kannski er þetta stjórnmálakona að láta mynda sig. En hér er lífsgleði og sjálfsöryggi og hreysti og ein- hver svona glettni. Svanhildur Hólm: Það þarf mikinn dug til að stunda sjósund við strendur Íslands, svo þetta er greinilega kjarnakona. Hún er sennilega pínu flippuð týpa, undir íhaldssömu yfirborði. Ömmulegur sundbolurinn, svörtu sokkarnir og svörtu hanskarnir eru alveg örugglega úthugsuð sjettering, smá rokk í henni. Hún er líklega komin nokk- uð yfir fertugt, en greinilega keppnismanneskja og í góðu formi. Það er nánast ómögulegt að veðja á stétt fólks út frá sundfatnaði, en ég giska á að hún hafi alltaf stefnt hátt, hvað sem hún hefur tekið sér fyrir hendur. Margrét Gauja: Þetta er rosalega flottur sundbolur og í honum er 40 kg kona sem veldur manni ugg um að hún sé að stunda mikið sjósund. Það þarf mikla krafta til að standast straumana og virðist sem enginn sé skortur á sjálfsöryggi á þessum bænum. Þarna er vön kona á ferð, með sjósundskó og vett- linga í stíl og hatturinn er kórónan. Þetta hlýtur að vera listakona sem fær innblástur sinn frá hafinu og um leið og hún er komin í heita pottinn rumsast upp úr henni rímurn- ar og hugmyndir í næsta gjörning. Guðmundur Andri: Hér er allt pælt. Hann er að tala í síma sem ekki er bara rauður heldur hreinlega með snúru – þetta er útúrhann- að „low-tech“. Það er slaki í stellingunni eins og hann sé að segja eitthvað sem hann meini. Ætli hann fáist ekki við hönnun, kannski á músík. Svanhildur Hólm: Þessi ætlar að láta líta út fyrir að hann sé mjög tilviljana- kennt ekki í neinum litasjetteringum, en það er engin hend- ing að þessir litir eru hver úr sinni áttinni. Hann hefur að öllum líkindum vandað sig mikið við að raða saman sokk- unum með fjólubláa tástykkinu, blágræna bolnum og rauðu peysunni. Svo gæti líka verið að þetta væri Héðinn vinur minn, sem er svo hressilega litblindur að hann hélt í mörg ár að hann ætti brúnt hjól, þangað til einhver sagði honum að það væri rautt. Hann gæti verið að vinna við eitthvað skapandi, tónlist, blaðamennsku eða auglýsingagerð, nema hann vinni á kaffihúsi eða afgreiði í plötubúð. Margrét Gauja: Hann er í hljómsveit og er ekki vanur að koma fram í myndatökum því hér er klikkað á algjöru grundvallaratriði – þú ferð ekki í myndatöku á sokkaleistunum. Honum finnst þetta alveg meiriháttar, er að stimpla sig inn í bransann og lætur ljósmyndarann plata sig í að þykjast tala í þennan rauða ofursvala retrósíma sem honum finnst frábært, því hljómsveitin hans er retró. Allt heila klabbið tónar vel við nafn hljómsveitarinnar sem er enskt heiti á fyrirbæri sem eng- inn veit hvað er, ekki heldur hljómsveitin sjálf. Guðmundur Andri Thorsson: Ó, ef væri hér bara ein skekkja! Appelsínugulur vasaklút- ur! Opin buxnaklauf! Flasa! Þó ekki væri nema bara að hann hefði hneppt neðri tölunni á jakkanum til að óhlýðnast þó einhverju. Kuldi og firring gróðæðisins speglast í gljá- andi fötunum sem eru jafn ópersónuleg og innlits/útlits- umhverfið á bak við þar sem við sjáum hið óhjákvæmlega stefnumót glers, ljósdeplalýsingar, trés og gólfflísa. Þetta er maður í hylki. Hann hugsar ekki heldur er hugsaður. Hefur gengið umhugsunarlaust inn í þankagang og verð- mætamat sem allt er á yfirborðinu. Maðurinn er varla í þessum fáránlega búningi enn. Gæti eins labbað um bæinn í geimfarabúningi. Svanhildur Hólm: Ef þessi er ekki þegar kominn á þing, þá leynist ábyggilega innra með honum stjórnmálamaður, sem bíður eftir að fá að brjótast út. Hann fer öruggu leiðina bæði í skyrtu og bind- isvali, en án þess að verða leiðinlegur til fara. Sennilega fer konan hans með honum í búðir. Hann gæti verið lög- fræðimenntaður, en er samt í stellingunni sem mér fannst viðskiptamógúlar setja sig í við myndatökur þegar best lét. Svolítið „ég er alveg með þetta, svo ég má alveg hafa hend- ur í vösum“. Margrét Gauja: Bankastarfsmaður, ekki spurning. Stjórnmálamað- ur sem ætlar sér formanns- sæti myndi ekki taka svona djarft skref í bindisvali og setja sig í þessa stell- ingu. Þessi mynd var tekin um mitt árið 2007 og sjálfstraustið er á blússandi ferð, allt að gerast! Hann er nýbú- inn að kaupa sér 200m² íbúð í Skuggahverfinu. Hann er í hestunum og er á leiðinni út að borða um kvöldið með Ungfrú Vestfjörðum. Hvar ætli hann sé í dag? Guðmundur Andri: Kímonóinn vitnar um að konan er heimsborgari og áhugasöm um óríental menningu, kann skil á skringilegum japönsk- um popplögum, en innskeif stellingin vitnar um spennu og höndin meðfram síðunni er dálítið stíf, eða kannski bara spennt af því hún getur ekki beðið eftir að fá að vita hvað hinar stelpurnar segja um nýju töskuna sem lítur svolítið út eins og nýskotið löngu útdautt dýr. Kímonóinn fer henni vel og hún gæti verið í honum þarna af því að hún var í þannig skapi - svona kímonóskapi. Ég heyri tóna, ímynda mér að hún sé í músík, krúttlegri. Það er Björk í henni. Svanhildur Hólm: Þessi kona virðist hrífast af dálítið aust- rænum áhrifum og er litaglöð. Hún gæti helst verið einhver listamannstýpa, sé hana ekki fyrir mér við skrifborð hjá toll- stjóra frá 9-5. Hún hefur örugglega sjald- an lent í að hitta einhvern á árshátíð í alveg eins fötum og hún. Þessi týpa gæti ekki verið ólíkari þeirri á fyrstu myndinni; því þótt hún hafi vafalaust miklar skoð- anir á fötum og hafi mjög ákveðinn stíl, gengur hann ekki út á að sýna sem mest af henni sjálfri. Hún syngur, spilar, málar eða skrifar og vinnur sennilega best sjálfstætt. Margrét Gauja: Hún er að farast úr smartheitum, ég myndi drepa fyrir svona kjól og skó. Hún er á opnun sýningar á Gjörninga- klúbbnum og ætlar svo beint á Kaffibarinn. Hún á vin sem er fatahönnuður og hún lofaði að ganga með töskuna fyrir hann í greiðaskyni því hún vissi að hún yrði mynduð. Þetta er flott týpa út í gegn sem kann að skemmta sér og hafa gaman af lífinu og taka áhættu. Ef sú sem er á þessari mynd les þetta einhvern tímann þá á þessi kjóll heima í Hafnarfirði, það sést langar leiðir, ég skal geyma hann. Hvað segja fötin um manninn? Þá er komið að hinum stórskemmtilega leik Fréttablaðsins: Fatalestri. Andlit þjóðþekktra einstaklinga voru máð út og myndirnar sendar nokkrum vel völdum álitsgjöfum til rannsóknar. Júlía Margrét Alexandersdóttir skráði svo niður hvað álitgjafarnir góðu þóttust geta séð úr litavali og líkamsstöðu viðkomandi aðila. Guðmundur Andri: Krosslagðir fætur kallast á við krosslagða handleggi svo að jafnvægi skapast. En mjóir spóaleggirnir eru í andstöðu við þrútna handleggsvöðvana. Þetta er karl í krapinu en um leið maður sem hefur gaman af því að sviðsetja sig, jafn- vel af hæfilegri léttúð. Gallabuxurnar eru spjátrungsleg- ar en krosslagðir og þóttafulllir handleggirnir sýna ham- inn styrk, benda manni á að vera ekkert að abbast upp á hann. Eitthvað í stellingunni segir samt að þetta sé nú ekki þannig meint – hann sé bara að pósa fyrir ljósmyndarann. Og hann er örugglega með þaulæfða ygglibrún á andlit- inu. Þetta er listamaður. Rappari? Eru þeir ekki alltaf í líkamsrækt? Svanhildur Hólm: Þessi mynd er alveg ábyggilega tveggja, þriggja ára, ég man allavega ekki eftir svona kvartbuxum á karlmanni nýlega. Annars er fátt um fatastílinn að segja, brennipunkturinn liggur meira í hand- leggjunum. Þessi maður fer í ræktina að minnsta kosti sex sinnum í viku og er harðákveðinn í að detta ekki í bumb- una um fertugt. Hann virðist vera áhugamaður um fjarvist líkamshára og gæti verið einkaþjálfari, útvarps- maður, bakari, eða jafnvel í hljóm- sveit frá Selfossi. Margrét Gauja: Eru allir karlmenn stereótýpur? Ég sé bara stereótýpu í þessum, mikið af gulum strípum og vel snyrt hárið. Búið að þróa samsuðu af hárfeiti og geli sem virkar hvað best á þennan haus. Er ekki frá því hann starfi sem einkaþjálfari. Þetta er svaka kroppur sem veit af því og myndi aldrei sjást í öðru en í stut- termabol, þrátt fyrir að búa á Íslandi og það er febrúar. Er samt ekki alveg að kaupa skóna, allar stelpur í 8. bekk eiga svona skó. Að vera í kvart-galla- íþróttabuxum og svo lágum pumaskóm og íþróttasokkum? Nei, þetta er ekki málið en handleggirnir fá feitan plús á kantinn, sæææ- ællllll. ÁLITSGJAFAR FRÉTTABLAÐSINS ERU: GUÐMUNDUR ANDRI THORSSON RITHÖFUNDUR SVANHILDUR HÓLM VALSDÓTTIR FRÉTTAMAÐUR MARGRÉT GAUJA MAGNÚSDÓTTIR BÆJARFULLTRÚI Í HAFNARFIRÐI Klæðnaðurinn tilheyrir: Ásdísi Rán Klæðnaðurinn tilheyrir: Siv Friðleifsdóttur Klæðnaðurinn tilheyrir: Atla Bollasyni. Klæðnaðurinn tilheyrir: Róbert Wessman Klæðnaðurinn tilheyrir: Björk Guðmundsdóttur Klæðnaðurinn tilheyrir: Gillzenegger.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.