Tíminn - 08.01.1993, Page 4

4 Tíminn
Föstudagur 8. janúar 1993
Tíminn
MÁLSVARI FRJÁLSLYNDIS, SAMVINNU OG FÉLAGSHYGGJU
Útgefandi: Tíminn hf.
Framkvæmdastjóri: Hrólfur Ölvisson
Ritstjóri: Jón Kristjánsson ábm.
Aðstoðarritstjóri: Oddur Ólafsson
Fréttastjórar: Birgir Guömundsson
Stefán Ásgrímsson
Auglýsingastjóri: Steingrímur Gíslason
Skrifstofur: Lynghálsi 9, 110 Reykjavlk Síml: 686300.
Auglýsingasími: 680001. Kvöldsimar: Áskríft og dreifing 686300,
ritstjórn, fréttastjórar 686306, íþróttir 686332, tæknideild 686387.
Setnlng og umbrot: Tæknideild Tlmans. Prentun: Oddi hf.
Mánaðaráskrift kr. 1200,-, verð I lausasölu kr. 110,-
Grunnverð auglýsinga kr. 725,- pr. dálksentimetri
Póstfax: 68-76-91
Að skapa
þjóðarsamstöðu
Annarri umræðu um EES-samninginn er lokið með at-
kvæðagreiðslu á Alþingi. Fátt nýtt kom fram í þeirri at-
kvæðagreiðslu, enda höfðu þeir stjórnarliðar, sem greiddu
atkvæði gegn samningnum, gert grein fyrir sinni afstöðu í
umræðum um samninginn. Þeir, sem sátu hjá í atkvæða-
greiðslunni, höfðu ennfremur gert grein fyrir afstöðu
sinni.
Það er ljóst að þegar fyrri ríkisstjórn hrinti þessu máli af
stað, stóðu vonir margra til þess að EES-samningurinn
yrði lausn fyrir ísland og allar umræður um aðild að Evr-
ópubandalaginu féllu þar með niður. Jafnljóst er að skipt-
ar skoðanir voru um þetta mál meðal stjórnarliða þá, og
ýmsir töldu að svo náin tengsl við Evrópu sem EES- samn-
ingurinn er, mundi verða fordyri að Evrópubandalaginu.
Efasemdir þessara manna hafa auðvitað vaxið við það
hvernig núverandi ríkisstjórn hefur haldið á málinu. Hún
hefur ekki leitast við að skapa þá samstöðu um málið, sem
föng eru á. Tillögur um að leggja málið í dóm þjóðarinnar
hafa verið felldar. Tillögur um að taka af allan vafa um
stjórnarskrárþátt málsins hafa einnig verið felldar. Fyrir
Alþingi liggur þingsályktunartillaga frá Steingrími Her-
mannssyni og Halldóri Ásgrímssyni, sem er þess efnis að
skora á ríkisstjórnina að taka nú þegar upp tvíhliða við-
ræður við Evrópubandalagið í ljósi breyttrar stöðu mála,
eftir að EES- samningurinn var felldur í Sviss. Þessi tillaga
hefur ekki verið tekin fyrir. Ekki bætir það úr skák að ætl-
un ríkisstjórnarinnar virðist að knýja málið í gegn, áður
en ljóst er um þá viðbótarbókun sem væntanleg er við
samninginn, ef um semst.
Þetta er ekki til þess fallið að draga úr þeim deilum sem
eru um þetta stóra mál í þjóðfélaginu.
Það er enn tækifæri til þess að leita eftir tvíhliða viðræð-
um, byggðum á viðskiptahlið samningsins, og það er enn
tækifæri til þess, vegna þess að þriðju umræðu málsins er
ekki lokið í Alþingi, að ljúka henni ekki fyrr en fyrir liggur
hvort sú viðbótarbókun, sem boðuð hefur verið, sér dags-
ins ljós.
Öll þessi framganga eykur mjög tortryggni í garð þeirrar
forustu sem nú er fyrir EES-samningunum. Ekki bætir úr
skák einstaklega slök forusta í þeim erfiðleikum sem
steðja að atvinnufyrirtækjum og einstaklingum hér inn-
anlands. Verðhækkanir dynja yfir, og einstakar aðgerðir,
sem samþykktar voru fyrir áramótin, hækka sjálfkrafa
skuldbindingar einstaklinga og annarra, sem bundnar eru
lánskjaravísitölu, og vantrú lánastofnana á aðgerðum rík-
isstjórnarinnar er slík, að vextir hækka nú þessa dagana og
elta kjörin á verðtryggðum útlánum. Vítahringurinn er
kominn á sinn stað.
Þetta dregur úr þeim ávinningi, sem atvinnulífið hafði af
aðgerðunum fyrir jólin, og gerir hann jafnvel að engu. Því
er samkeppnisstaða atvinnulífsins veik.
Þó að ýmsir þættir EES- samningsins séu jákvæðir, og
einstaka stjórnarandstæðingar hafi ekki greitt atkvæði
gegn málinu vegna þeirra jákvæðu þátta, þá er sá samn-
ingur engan veginn sá bjarghringur sem dugir fyrir ís-
lenskt atvinnulíf. Sú ríkisstjórn, sem vill ekki jafna byrð-
unum, nýtur ekki trausts. Sú ríkisstjórn, sem boðar af-
skiptaleysi af atvinnulífinu eða lágmarksafskipti, hvað sem
á dynur, hún nýtur ekki trausts. Sú ríkisstjórn á auðvitað
að fara frá til þess að hægt sé að skapa þjóðarsamstöðu á
ný, eins og hafði náðst, þrátt fyrir ailt, um launa- og kjara-
mál í tíð síðustu ríkisstjórnar.
Sigurður Ceirsscn, framkvæmda-
sfjóri Húsbréfedeildar Hásnæðis-
stofnunar rikisins, fúllyrðir í samtali
sér það oft á tíðum tfl tekna að geta
útvegað viðstóptavinum sínum „gott
greiðsfumat“ vegna húsbréfelána ftjá
Húsnæðisstnfnun ríkisins. Afldðing
slfkrar „þjónustu", er að viðkomandi
aðiia er talin trú um að hann geti
keypt sér mun dýrari feúð eða hús en
hann í raun ræður við.
Þessar upplýsingar ftamkvæmda-
stjúrans eru svo ótrúlegar að það tek-
ur nokkra stund að átta sig áþvíað ís-
lenska bankakerfið heldur úti starfs-
fólki sem í nafni fegmennsku og sér-
beiniinis xinnur við að
lii!
1
mat sé að neða og riðkomandi stofn-
un Játin bera ábyrgð á matinu. Ofmat
á greiðsfugetu í fjárfestingu af þessari
stærðaigráðu er mjög alvariegur Hut-
ur enda felast stærstu tjárskuldbind-
ingamar í lífi venjuiegs fóiks yfirieitt í
vei skapa Oölriodduharmleitó sem eru
gjörsamiega óþarfir!
Bankar gerðir ábyrgir
Sé einhver fótur fyrir fuliyrðingum
framkvæmdastjóra Húsbréfadeildar,
sem raunar er etód ástæða tii að efest
um, er það sjáifsögð krafa að eit séu
um:
fbúðarkaupum. Fram kemur í Tíma-
ftéttinni að sem betur fer sé það ektó
algengt að vanskil á húsbréfeMnum
feri alia leið í uppboð en að sögn ftam-
kvæmdastjóra Húsbiéfadeildar reyna
menn að bjarga sér sem best þeir geta
vegna þess að komið hafiíljósað þeir
kéypt dýrari eignir en þehr réðu
Að bjarga sér frá upp-
boði
Sú röskun og þeir erfiðleikar sem
flbúðakaupendur verða fyrir þegar þeir
bjarga sér frá uppboði og reyna að
nm, aukarirmu og sjálfsafneitun,
verður seint mæld í peningum. Hins
vegar er aiiur skaði, jafht sem ávinn-
ingur í þessu þjóðféiagL mældur f
peningum og því væri eðBlegast að
þeir sem lent hafe í vandræðum vegna
„góðs“ greiðslumats, gerðu bótakrðf-
ur á hendur bankakerfmu enda er
greiöslnmat sem vísvitandi er haft of
hátt, ekkert annað en ógeðfelid vöru-
svik. í ftétt Tímans í gær segir m.a.:
„Sigurður segist því miður þekkja
og jaftjvei meira en það, tii að bæta
stöðu fúlks í greiðsiumatí. Jafnvel svo
að í einum banka hafi menn sagt
„Guði $é iof‘, þegar Húsbréfadeild
hafi synjað beiöni. Þeirvissu að við-
komandi gat etód staðið nndir met-
Bankamir of tilleiöanlegir að útvega fólki .gott" greiðslumat að dómi Húsbréfadeildar:
Er ekkert að marka
greiðslumr^pnkanna?
'd
iluruir virOut oft tr>'flj> •>< »><1 >*»« til *i útv*e» viðilr
_jotT erciðtlunuL Vmtu víniltiUmilin, icm (irið hífi
cru {mjög mörgum tilídlum aflciðing b«i *ð viðkom*
vcrða tér úti um „gott" grciðilumat. Ul þcu að gcta I
n bcfur ráðið við. »ð iðgn Sigurðar Gcimonar fn
'dcildar.
mn orðir. spuminfi hvort óhressir með'
fi hámarki
J lafii fenfiið
sefiir Sifiurður sjaldfiæft. Þeir
lendi I firtiðsluerTiðleikum reyni að |
bjarfia sér sem best þeir Reti —
rrurfiir að vfsu meö sólu eifina sinna.
vefiru þess að komið hafi i Ijós að
þeir lufi keypt dýrari eifinir en þeir
„Verstu málin, ofi þau sem farið
hafa alla leið f fiefinum keríið, eru f
mjofi mörfium tilfellum hau sem

þessutn viðstóptavini sinum sem
best Þeir sögðust því hafe veitt hon-
um gott greiðslumat í traustí þess að
umsókn yrði synjaó hjá Húsbréfa-
deild.“
Spytja má hvað heiði orðið um þenn-
an „viðstóptavin“ bankans ef Hús-
btéfadeildin hefði ektó gripið í »aum-
ana? Aferia er viö öðro að búast en
hann væri nú í bullandi vanskilum og
líf hans ailt og ffölskyldu hans snerist
meira ogminnaum að reyna að vinna
síg út úr íjárhagsvandræðum. Það er
augljósiega ekki seinna vænna að
grípa í taumana og breyta þessu
greiðslumatslyrirkomulagl eins og
Sigtnður Geirsson bendir raunar á í
Tfinanum. Hins vegar skilur þetta eft-
ir stótar og erfiðar spumingar nm
viðskiptasiðferði íslenska bankakerf-
isins og hvort það í raun verðskuldar
það traust sem það þó hefur ftjá ai-
Garri
Náttúruaukandi lyfseðlar
Aldrei í sögunni hafa íslendingar
verið eins fagurlimaðir og glæsileg-
ir á velli og þeir eru nú. Að Gunnari
Hámundarsyni á Hlíðarenda frá-
töldum sem heillaði konur á Al-
þingi fyrir tæpum þúsund árum
upp úr skónum þegar hann sprang-
aði um skartkæddur og
heimsmannslegur í fasi. Eru
kostulegar lýsingar á þeirri uppá-
komu í gamalli skruddu, sem sýnir
að stertimennska er síður en svo ný
af nálinni á þjóðþinginu.
Mælingar og aðrar rannsóknir
sýna að nútímamaðurinn sé vörpu-
legri og heilsubetri en nokkur kyn-
slóð forfeðranna. Er það þakkað
góðu atlæti og vísindalegri
þekkingu á hvemig móta f
megi skrokkinn til að hann
passi í staðlaðar hugmyndir
um hvemig mannskepnan á
að líta út að utan og sé mátuleg í til-
búin verksmiðjuföt
Mataræði mótar manninn að
nokkru en heilsuræktarstöðvar og
skurðlæknar Ieggja sitt af mörkum
til að ytra byrðið hæfi viðteknum
skoðunum á hvernig útlitið skuli
vera.
Heimsmethafar í
lyfjaneyslu
Sterar og önnur hormónalyf vinna
glæsilegustu íþróttasigrana auk
þess að skapa þann íþróttamanns-
lega vöxt sem Tárzan, Batman og
Úrsus em fýrirmyndir að.
Nú er komið í íjós að mikil eftir-
spum og sala er á lyfjum af flokki
andrógena hér á landi og sam-
kvæmt upplýsingum landlæknis
em í því kynhormónar sem koma
að góðum notum við að lækna
kyndeyfð.
íslenskir karlmenn innbyrða sex
til sjö sinnum meira magn af an-
drógenlyfjum en karlar í nálægum
löndum. Hefur landlæknir áhyggj-
ur af því hve neyslan er mikil og fer
vaxandi. Þá em einhverjir hissa á og
stendur ekki á sama um getuleysið
sem sækir á karlpeninginn. En
læknar ávísa á nefnd lyf til að auka
kyngetu þeirra sem em svo þjáðir
að þeir bera upp vandræði sín við
lækna.
Lyfin em einnig brúkuð til að auka
vöðvaþenslu og vöxt og em því lík-
amsræktarmenn og aðrir sem vilja
bera líkamsatgjörfi sitt utan á sér,
útsetnir að fá lyfseðla til að kaupa
andrógen.
Tíminn sló því upp s.l. þriðjudag
að íslenskir karlmenn væm alltaf
að linast og vísaði til upplýsinga
landlæknis um síaukna sölu á karl-
hormónum til að lækna getuleysi
til ásta.
Ljótt er ef satt er, sagði kerlingin,
og því miður er þetta dagsatt og
heimildin er landlæknir og Lækna-
blaðið.
Getuleysið er ekki einvörðungu
böl karlanna, því ef það er satt sem
sagt er um náttúmna, þá fer kven-
þjóðin einhvers á mis líka þegar
siappleikinn grípur um sig í heilsu-
ræktarlegum kroppum karlanna.
Margt er skrýtið
En skyldi kvenþjóðin vera alsak-
laus af hremmingunum sem
greinilega hrjá íslenska karlmenn
öðmm fremur?
Hvað sem öllum trúarjátningum
femínistana líður þá er það stað-
reynd að fátt eða ekkert eykur karl-
fuglinum físn og getu til viðhalds
tegundinni eins og kona sem hon-
um finnst aðlaðandi.
Á sama hátt getur fráhrindandi
kona verið fyrsta flokks ávísun á
kyndeyfð og gert að engu allan
blautlegan áhuga á ástarlífsiðkun-
um ofan þindar sem neðan. Til að
mynda munu þeir fáir karlarnir
sem heillast af karlmannlegum
konum og allra síst þeim sem gera
sér far um að gera sig að körlum í
útliti og innræti. En varlegast er að
alhæfa ekkert í þessum efnum, því
margt er skrýtið í kýrhausnum og
ekki síður í heilabúi mannfólksins.
Það, að íslenskir karlar þurfi sjö
sinnum meira af hormónalyfjum til
að auka sér kyngetu en t.d.
aðrir norrænir karlmenn,
sýnir að eitthvað er orðið
illa rotið í lýðveldinu.
Mikill siður er það lands-
feðra og -mæðra að brýna þjóð sína
til dáða á tyllidögum og vantar þá
ekki stóryrðin um giæsilega æsku-
lýðinn sem er skínandi fagur og
áferðarfallegri en nokkru sinni fyrr
og gljáritin og þykkt smurð sjón-
varpsandlit ala á ímyndinni um
staðlaðan fullkomleika og auðsæja
lífshamingju.
Svo kemur upp úr dúmum að lið-
ið þjáist af kyndeyfð og karlarnir
moka í sig hormónalyfjum til að
fullkomna líkamsræktina og æsa
upp í sér annars eðlilega löngun til
kvenna.
Það er kannski allt í lagi á meðan
hægt er að skreppa í apótek með
lyfseðil upp á stundarfró frá slapp-
leikanum. OÓ
jr Sala karihormóna margfalt meiri en á Noröuriöndum: Islenskir karlar alltaf að þcim við móttóku sorps.' linas Þegar til pess er liti< þessi eru ætluð til a getuleysi og skorti.
„1 IJOi hclur komið að kynhormónum cr i vaundi m*U avuað i þvi ikyni ð Urkna kyndcyfi. Nolkun i þó aðcini rélt i lér að undanficnfiin mxlinfi i ynhonnómmafini i blóði lýni ikort i þvi. Vcrra cr að cinstaka Lckrur hafa Sala anðrogcn* |C01B| a Noiðurlðnaum
araðir við að stunda ilika Iðju." scfiir í firrln landlxknis ofi hcilbrifiðis- riðuncyUi i nýjasta tölublaði Urlmablaðiins. I>ar kemur fram að sala i lyfjum I um hér i landi hclJur cn f Dan- flokki andrófieru (C038. tcslóslr- mórku ofi Norrfii á síðustu árum. róns ofi mcstcrólónsl tvuiakjaðist Eins ofi filófifit kcmur fram á mcð hér á landi frá 1986 til 1989 ofi jafn- fylfijandi linuriti úr Larknablaðinu tramt að um s« sinnum mcira hcf- hcfur marfifalt meira vcrið sclt af urveriðscltaf þcssum hormónalyfj þcssum lyfjum hér á landi cn f * s i. ktlj' legur vitnisburður u lenskra karta. nokkru hinna Norður ustu inn. Sá samdritt bndi sem frain kcmu fynr 1991. virðist tk þvi sabn jókst aftur