Tíminn - 30.04.1993, Blaðsíða 8

Föstudagur 30. apríl 1993
8 Tíminn
FUNDIR OG FÉLAGSSTÖRF
Framsóknarfélögin í Hafnarfirði
Opið hús að Hverfisgötu 25 alla þriðjudaga Id. 20.30.
Komið og fáið ykkur kaffisopa og spjallið.
Framsóknarfélögin
Stjómarfundur SUF
Fundur verður haldinn I stjðm SUF laugardaginn 8. mal nk. kl. 16:00. Fundar-
staöur er Framsóknarhúsið, Suðurgötu 3 á Sauöárkröki.
Dagskrá:
1. Starf SUF næstu mánuði.
2. Sveitarstjómarkosningamar 1994.
3. Ályktanir.
4. Önnur mál.
Eftir fundinn um kl. 20 verður opið hús á sama stað. Þá fer fram 2. riöill undan-
keppni NoNu-keppninnar og eru allir velkomnir þangað.
Framkvæmdasljóm SUF
Reykjavík
Fundur á Hótel Borg
Slöasti fundur á vegum þingmálaráösins fyrir sumarhlé verður haldinn miðviku-
daginn 5. mal n.k. kl. 12 i Gyllta salnum á Hótel Borg.
Ingvar Nlelsson verkfræðingur mun skýra frá möguleikum á eldi sæsnigla.
tHngmálaráóið
0Þ\\ Reykjavík v SB
w
\ I Atak til endur-
i&y reisnar
Steingrimur Fkmur
Miðvikudaginn 12. mal n.k. kl. 20.30 verður haldinn fundur á Hótel Sögu, Súlna-
sal, þar sem þingmennimir Steingrimur Hermannsson og Finnur Ingólfsson
munu kynna tillögur Framsóknarflokksins I efnahags- og atvinnumálum, sem
bera yfirskriftina ÁTAK TIL ENDURREISNAR.
FtMrúaráðió
Kópavogur—
Framsóknarvist
Spiluð veröur framsóknarvist að Digranesvegi 12 fimmtudaginn 6. mal k). 20.30.
Góö verðlaun og kaffiveitingar.
Freyja, félag framsóknarkvenna
Laus staða við
búvísindadeild
Bændaskólans
Hvanneyri
a
Staða endurmenntunarstjóra við búvísindadeild Bænda-
skólans á Hvanneyri er laus til umsóknar.
Starf endurmenntunarstjóra felst í námskeiðahaldi og þró-
un endurmenntunar við skólann, en einnig fylgir starfinu
kennsluskylda við báðar deildir skólans, búvísindadeild og
bændadeild.
Nánari upplýsingar um stöðuna veitir Magnús B. Jónsson,
skólastjóri á Hvanneyri, sími 93-70000.
Staðan veitist frá 1. ágúst 1993, en umsóknarfrestur er til
30. maí nk.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um menntun og fym' störf,
sendist landbúnaðarráðuneytinu, Rauðarárstíg 25,150
Reykjavík.
Landbúnaðarráðuneytið,
14. apríl 1993.
OPIÐ
w
Opið hús hjá Verzlunarmannafélagi Reykjavíkur eftir úti-
fundinn á Lækjartorgi 1. maí í Húsi verslunarinnar á fyrstu
hæð.
Kaffiveitingar.
Verzlunarmannafélag Reykjavíkur
í RMTTUfavi KAUTT1
uos KpL UOS/
l Uráð J
Bjöm S. Stefánsson:
Opið bréf til forseta
Islands, Vigdísar Finnbogadóttur
Heil og sæl.
Ég minnist orða háskólakennara í
lögum um miðjan janúar, að það
hefði orðið skrýtið að halda þjóðar-
atkvæðagreiðslu um lög um samn-
ing, sem ekki var lengur til. Nú,
þremur og hálfum mánuði síðar,
þegar stendur fyrir dyrum að stað-
festa með lögum EES-samning sem
í þetta sinn er til, vaknaði með mér
sú spuming, hverjir kunni að vera
andvígir því af umhyggju fyrir virð-
ingu embættis forseta landsins, að
hann leggi staðfestingu laganna fyr-
ir þjóðina. Þingmenn, sem kynnu að
telja forseta í slíkum vanda, geta
brugðist við því með því að standa
að því að setja í EES-lögin, að þau
taki því aðeins gildi, að þau hafi ver-
ið samþykkt með þjóðaratkvæði
innan ákveðins tíma.
Það var boðskapur þinn 13. janúar
s.I., að ekki mætti spilla forsetaemb-
ættinu sem tákni sameinaðrar þjóð-
ar og þess yrði best gætt með því að
staðfesta EES-lögin. Viðbrögð al-
mennings við söfnun undirskrifta,
sem nú fer fram, undir yfirlýsingu
og ósk til forseta fslands um að
leggja lögin um endanlegan EES-
samning fyrir þjóðina samkvæmt
heimild stjómarskrárinnar, með
áherslu á, að þar sé réttur, sem ekki
megi taka frá þjóðinni, sýna, að það
varð ekki til að styrkja embættið
sem tákn sameinaðrar þjóðar að
leyfa þjóðinni ekki að ráða EES-
málinu. Margir tjá það, hvað þeim
þótti niðurlægjandi, að hvorki Al-
þingi né forseti íslands skyldu leyfa
þjóðinni að greiða atkvæði um mál-
ið.
Eins og aðrar undirskriftasafnanir
er þessi söfnun annmörkum háð.
Ýmsir vilja aldrei taka þátt í slíku.
Undirskriftatalan segir ekki hvort
nokkur sé á öndverðri skoðun. Und-
irskriftasöfnun er ekki leynileg. Með
réttu eða röngu em ýmsir varir um
sig af ótta við að þeir gjaldi þess hjá
vinnuveitanda sínum að sinna mál-
N
Lesendur skrifa
inu. Fólk sinnir ekki máli nema það
telji líklegt, að tekið verði tillit til
skoðunar þess. Margir, sem gengu
fram í því í fyrra að senda áskomn til
Alþingis um þjóðaratkvæðagreiðslu,
em sárir og hafa ekki geð í sér að
sinna málinu nú, þótt þeir eigi sömu
ósk.
Þeir em ef til vill flestir, sem eiga
með sér þá ósk, að þú leggir málið
fyrir þjóðina, en telja ekki til neins
að bera hana fram við þig eftir það
sem á undan er gengið. í sjónarmiði
þfnu um að gæta virðingar forseta-
embættisins, sem er vitaskuld
fremsta skylda forseta, felst að sjálf-
sögðu að meta hvað almenningur
telur rétt og skylt að gera. Umræður
um málið síðan í janúar hafa styrkt
þá skoðun, sem lesa má á undir-
skriftablaðinu, að forsetaembættið
skuli m.a. mótast með virðingu fyrir
rétti þjóðarinnar til að ráða örlaga-
ríkustu málum til lykta með þjóðar-
atkvæðagreiðslu.
Undirskriftasöfnunin hefði ekki
hafist nema af því að þeir sem að
henni stóðu trúðu því, að forseta
landsins væri ljúft að taka tillit til
álits almennings. Þeir reynast hins
vegar býsna margir sem ekki eru
sannfærðir um það. Ég vænti þess,
að þér sé kærkomið að lýsa því hér í
blaðinu, hvemig þú metir álit al-
mennings í þessu efni, til að eyða
óvissu sem gætir alltof víða. Ef
nefnd yrði tala æskilegra undir-
skrifta eða nauðsynlegra, yrði það
kærkomin leiðbeining fyrir þá sem
safna undirskriftum. Viðbrögð al-
mennings hér í Reykjavík og víða
um Iand benda til þess, að talan
mætti vera býsna há án þess að vera
óyfirstíganleg. Það er ekki mikill
tími til stefnu, en stjómarskráin
gerir þó ráð fyrir því, að dragast
megi allt að tveimur vikum að stað-
festa lög.
önnur aðferð til að kanna hug al-
mennings er úrtaksskoðanakönnun.
Með henni gæfist tækifæri til að
spyrja samtímis, hvort viðkomandi
vildi að forseti íslands legði lögin
fyrir þjóðina til staðfestingar eða
hvort viðkomandi væri andvfgur því.
Vinsamlega,
Bjöm S. Stefánsson
Höfundur er dr. scienL
Af kammertónleikum
Kammermúsíkklúbburinn hélt
fimmtu tónleika 36. starfsárs síns í
Bústaðakirkju 25. apríl. Tríó skipað
þeim Zheng-Rong Wang (fiðla),
Helgu Þórarinsdóttur (lágfiðla) og
Richard Tálkowsky (knéfiðla) flutti
strengjatríó eftir Schubert og Moz-
art og með liðsauka Einars Jóhann-
essonar (klarínetta) kvartett eftir
Hummel. Ekki þekki ég tildrög þess-
ara tónleika, því hinn frábæri fiðlari
Zheng-Rong Wang frá Kína var hér
víst í stuttri heimsókn hjá löndu
sinni og vinkonu, sem spilar í Sin-
fóníuhljómsveitinni. En hver sem
tildrögin voru, þá var þarna flutt
fyrsta flokks kammertónlist fyrir
nær fullu húsi.
Á tónleikunum lá við að afreksmað-
ur væri í hverju rúmi — nema
kannski Hummel, sem þó má vel
vera að hafi ómaklega gleymst í 150
ár. Mozart og Schubert þarf ekki að
kynna lesendum Tímans og tæplega
Helgu Þórarinsdóttur, einn fremsta
lágfiðlara Norðurlanda, eða Richard
Talkowsky, annan knéfiðlara Sinfón-
íuhljómsveitarinnar og mikilvirkan
kammerspilara. Einar Jóhannesson
er víst kominn á skrá með 25 bestu
klarínettistum veraldar á sama hátt
og Magnús Blöndal Jóhannsson er á
lista með 1000 mest bráðþroska
mönnum heims.
Zheng-Rong Wang kom hér fyrr f
vetur og spilaði einleik með Sinfón-
íuhljómsveitinni við miklar undir-
tektir, enda er þessi unga stúlka
meiriháttar fiðlari — hún varð fyrst
í keppni, þar sem Sigrún Eðvalds-
dóttir varð í öðru sæti. Eins og mik-
ill söngvari, sem bæði hefur tök á
ljóðasöng og óperu, kann ungfrú
Wang að gera stærsta greinarmun á
því, hvort hún er að spila fiðlukons-
ert Tsjækovskýs eða tríó eftir Schu-
bert — á kammertónleikunum nú
var leikur hennar frábærlega léttur
og fágaður, en við aðrar aðstæður
kann hún að sjálfsögðu að láta bog-
ann bíta svo um munar.
í efnisskrá tónleikanna var gerð dá-
lítil grein fyrir Jóhanni Nepomuk
Hummel (1778-1837), nemanda
Mozarts, Haydns, Salieris og Cle-
mentis, og jafnaldra, vini og keppi-
naut Beethovens. Þekktastur var
Hummel á sinni tíð sem píanóleik-
ari, en jafnframt var hann í fremstu
röð tónskálda — Chopin er jafnvel
sagður hafa talið' hann fremri Moz-
art. „En tíminn hefur ekki reynzt
Hummel hliðhollur," segir í
skránni, og sama hlýtur að mega
segja um tugi eða hundruð ágætra
tónskálda, sem starfandi voru í Vín-
arborg á þessum tíma. Því sé þess
gætt, að hér í Reykjavík á hjara ver-
aldar getum við umhugsunarlaust
talið upp að minnsta kosti tug núlif-
andi tónskálda sem ofurlitla viður-
kenningu hafa hlotið, bæði innan-
Iands sem utan, og annan tug með
ofurlítilli umhugsun, þá hljóta þau
að hafa verið margfalt fleiri í Vínar-
borg, höfuðborg tónlistarinnar í
heiminum, þangað sem tónskáld
söfnuðust úr öllum áttum í von um
fé og frama. En nú heyrum við tæp-
lega nefnd nema fjögur eða fimm:
Mozart, Haydn, Beethoven, Schu-
bert — og Salieri í seinni tíð. En
hinu verður ekki neitað, að þrátt
fyrir dásamlega spilamennsku Ein-
ars Jóhannessonar og tríósins í
Hummel, þá þótti mér divertimento
Mozarts, sem á eftir kom, bera tón-
listarlega af kvartett Hummels eins
og gull af eiri. Enda er það svo, að
þegar Mozart er vel spilaður, eins og
þama var, þá á hann fáa sína líka.
Fyrst var flutt strengjatríó í B- dúr,
D.581 eftir Schubert, samið 1817,
þegar tónskáldið stóð á tvítugu. Eins
og flest verk Schuberts, er tríóið fal-
legt og yndislegt og var afar fallega
leikið nú.
Næst kom klarínettukvartett
Hummels í Es-dúr, saminn 1808.
Kvartettinn minnir talsvert á hinn
fræga septett Beethovens, sem er ffá
sama tímabili, en stenst honum að
sjálfsögðu ekki snúning. Öll var
spilamennskan þama fyrsta flokks,
og eins og fyrr sagði lék Einar óum-
ræðilega fallega á klarínettuna.
Stundum hvarflar að mönnum, þeg-
ar þeir heyra svo fallega spilað á
klarínettu, hvemig Egill Jónsson
hefði staðist samanburðinn. Eins og
miðaldra menn muna, bar Egill svo
af flestum öðrum hljóðfæraleikur-
um á íslandi á sinni tíð (1946-60),
að erlendur gestastjómandi Sinfón-
íuhljómsveitarinnar á að hafa „sleg-
ið af‘ á æfingu þegar Egill hafði tek-
ið sóló og spurt: „Hvað ert þú að
gera hér?“ — Og þegar Egill svaraði:
„Ég er að spila,“ þá hristi stjómand-
inn bara höfuðið. Örugglega bera
ungu mennirnir af Agli í kunnáttu
— þeir em betri lesarar og hafa jafn-
betri tækni — en hvort þeir bera af
eða jafhvel standa jafnfætis honum í
tónfegurð og tjáningu, verður aldrei
úr skorið, enda ekkert einhlítt svar
við því. Hins vegar em núna starf-
andi hér á landi margir afburðagóð-
ir klarínettistar, og eins og Karl
Marx á að hafa sagt, þá „gerir magn-
ið gæðin" á endanum.
Og síðast á efnisskránni kom Di-
vertimento Mozarts í Es-dúr, K.563
(samið 1788). Þar naut snilld ungfrú
Wang sín ekki sfst í mjög vanda-
samri en glæsilegri rödd fiðlunnar.
Þessir tónleikar Kammermúsík-
klúbbsins fá ágætiseinkunn.
Sig.SL
GARÐSLATTUR
Tökum að ókkur að slá garða.
Kantklippum og fjarlægjum heyið.
Komum, skoðum og gerum verðtilboð.
Upplýsingar í síma 41224, eftir kl. 18.00.