Tíminn - 16.06.1993, Blaðsíða 8

Tíminn - 16.06.1993, Blaðsíða 8
8 Tíminn Miðvikudagur 16. júní 1993 Sumarhappdrætti Framsóknarflokksins 1993 Dregið verður I Sumartiappdrætti Framsóknarflokksins 9. júll 1993. Velunnarar flokksins ern hvattir til að greiða heimsenda glróseðla týrir þann tlma. Allar frekari upplýsingar eru veittar á skrifstofu flokksins eða I slma 91-28408 og 91-624480. »* rm ■ ■ ■ ■ tTamsoKnatTKMKunnn Landsstjóm LFK Fundur verður I Landsstjóm LFK fðstudaginn 18. júnl W. 20.44 að Kársnesbraut 99, Kópavogi. Rætt verður um Landsþingið I hausL FramkvæmdasHóm LFK Ingibjörg Aðalfundur— Framsóknarmenn Akranesi Aðalfundur Framsóknarfélagsins veröur haldinn mið- vikudaginn 16. júnl ki. 20.30 I Framsóknarhúsinu við SunnubrauL Dagskrá: Venjuleg aðalfundarstörf Kosið f nefndir Ingibjörg Pálmadóttir ræðir stjórmmálaviðhortið. Stjóaiki Guðmuntfci Vatgerður Fknur Norðuríandskjördæmi eystra Alþingismennimir Guðmundur Bjamason, Valgeröur Sverrisdóttir og Finnur Ing- ólfsson veröa til viötals sem hér segin A sknfstofu Framsóknarflokksins, Hafnarstræti 90, Akureyri, þriðjudaginn 15 júnl W. 17.00-19.00. I Garöari, Garöarsbraut 5, Húsavik, miðvikudaginn 16. júnl W. 17.00-19.00. (blaðberavántar| HAFNARSTRÆTI • TRYGGVAGATA Lynghálsi 9. Sími 686300 - kl. 9 til 17 R Tökum að Au Komum^ okkur að skoðum'og, slágarða gerum verðtilboð Kantklippum x- , °9 ' Upplýsingar fjarlægjum í síma heyið 41224 eftir kl. 18 Vanir menn - Geymið auglýsinguna Listahátíð í Hafnarfirði Um þessar mundir er í algleym- ingi alþjóðleg listahátíð í Hafnar- firði, með söng og dansi, leiklist, tónleikum og myndlistarsýning- um, og stendur sleitulaust til mánaðamóta. Þar eru að verki „er- lendir gestir og íslenskir menn / eins og bestu bræður / halda hrókaræður" eins og segir í þul- unni, áhugi mikill og aðsókn góð, a.m.k. ef alhæfa má af þeim tón- leikum sem hér segir frá. Fimmtudaginn 10. júní spilaði Manuel Barrueco á gítar í Hafnar- borg fyrir troðfullu húsi og við miklar undirtektir. Barrueco er sagður vera Kúbumaður, en fædd- ist þó í Santiago árið 1952 og flutt- ist til Bandaríkjanna 1967. Þar lærði hann á gítar, fyrst á götunni en síðan hjá frægum kennurum. Og er nú í röð fremstu gítarleikara heims, að því er sagt er. Efnisskráin spannaði þrjár aldir, frá samtímamanni Bachs, S.L. We- iss (1686-1750) til Chicks Corea (f. 1941), með óhjákvæmilegri við- komu hjá klassískum gítartón- skáldum eins og F. Sor og I. Alben- iz. f öllu þessu sýndi Manuel Barrueco afar fagaða spila- mennsku og áreynslulausa tækni, þannig að úr urðu skemmtilegir og áhrifamiklir tónleikar. Auk þess hefur Barrueco fallega og kurteis- lega framkomu — minnir ögn á Hauk heitinn Morthens, eins og hann hefði sennilega litið út hefði hann komið sér upp fimm-daga al- skeggi. Það er heldur óskemmtilegt að þurfa að viðurkenna, að mér þóttu verkin á efríisskránni heldur versna eftir því sem þau voru nær í tímanum, en eina tónskáldið sem mér þótti ástæðulaust að spila, a.m.k. út frá fyrstu heym að dæma, var Harrison noldcur (f. 1917). Hins vegar er það liður f starfi mikilla hljóðfæraleikara að leita uppi og kynna lítt þekkta tón- list, nýja sem gamla. Manuel Barrueco er semsagt meiri háttar gítarleikari sem sjálf- sagt á mikla frægð fyrir höndum, ef allt fer að vonum. Eftir fjölda áskorana spilaði hann tvö aukalög, suður- og norður-ameríska al- þýðudansa, en einmitt á þeim vett- vangi á gítarinn sér mikla hefð. Sig. SL A framfaraleið Sérstaka ánægju vakti mér að lesa frásögn Ingólfs heitins Jónssonar frá Prestsbakka af draumi, sem hann dreymdi ungan um Hermund Her- mundarson frá Kvennabrekku í Döl- um, Sturlungaaldarmann (d. 1238). Lá mjór rauður hringur sem ör um háls Hermundar, í sýn Ingólfs. Lít- um aðeins á einfalt mál í stóru sam- hengi: Fom-íslendingar hafa verið rægðir mjög fyrir afkomendum sín- um, úr tveim áttum: af „rétttrúuð- um“ sem löngum létu sér ekki minna nægja en eilífar refsingar fyr- ir frávik frá „réttri trú“. Þó að fæstir íslendingar hafi lagt mikinn trúnað á slíkar kenningar á síðari tímum, hafa áhrif þeirra klíkna, sem slíkt aðhylltust, verið of mikil undir niðri í þjóðlífinu. En skylt er að geta þess, að margir prestar, einkum úr hópi þeirra sem útskrifuðust á millistyrj- aldatímabilinu 1918-1939 og fyrr, áttu þar óskilið mál. Þeirra á meðal hygg ég hafe verið séra Jón Guðna- son, föður Ingólfs Jónssonar. En rógurinn hefur á hinn veginn komið frá sumum menntamönnum sem naumast hafe verið nógu menntaðir til að fjalla um þessi mál, en það er önnur saga. Hermundur Hermundarson var ungur maður, karlmannlegur, glæsilegur og vel að sér ger um flesta hluti, þegar Sturla Sighvats- son kallaði hann einn dag tii þess að vera liðsmaður í aðför þeirri að hin- um ungu, framgjömu Vatnsfirðing- Lesendui sluils um, sem fyrirhuguð var. Astæðan var hin hörmulega Sauða- fellsför þrem árum fyrr, en hún átti sér aðra ástæðu ennþá fyrr. En Her- mundur var þama „kallaður í her- inn“ og í því starfi varð hann að fremja fleira en gott var. í Örlygsstaðabardaga árið 1238, en þann bardaga hafa margir talið upp- hafið að endalokum hins foma þjóð- veldis eða goðaveldis, var Hermund- ur í liði feðganna Sturlu og Sig- hvats. En þeir vom þar báðir drepn- ir eins og alkunnugt er. „Þá var til höggs leiddur Hermundur Her- mundarson. Hann var manna best hærður, og mælti að hann vildi kneppa hári sínu, svo að það yrði eigi blóðugt Og svo gerði hann. Hann horfði í loft upp, er Geir- mundur þjófur vó hann“ (hjó af honum hausinn — íslendinga saga í Sturlungu, 138. kafli). Hermundur mun hafa viljað sýna, að hann „þyrði að sjá vopn“. Það er minningin um þennan „blóðrauða hring" um háls Her- mundar, sem kemur fram í sýn hins 8 ára gamla drengs árið 1927. Hinn framliðni Hermundur var þama góðlátlega að segja drengnum sögu sína. Sá sem þannig fór að, er ekki líklegur til að vera íbúi eldsdíkis þess í miðju jarðarinnar, sem lengi var trúað á og einhverjir kunna að vera að kvolast með ennþá. „Þeir hafe allir bjargast af í framlffi" — menn hinnar 13. aldar - - sagði góð kona nýlega, þegar hún var að endurlesa söguna. En væri ekkert framlff, þá hefði drengurinn á Kvennabrekku ekki fengið vitrun sína árið 1927. Þorsteinn Guðjónsson r nmurarar Worid Froomasonry. An lllustrated Hlst- ory eftlr John Hamlll og R.A. Gllbert. Aquarian/Thorson (Harper/Colllns) ,Að setja ítarlega fram sögu reglu frímúrara í einu litlu bindi er ofætl- an... í þessari bók reynum við að gefa greinargott yfirlit yfir upphaf og þróun Frímúrarareglunnar og útbreiðslu hennar um allan hinn frjálsa heim.“ Svo segja höfundar í formála. „Þeir, sem leggja sig eftir sögu Frímúrarareglunnar em sam- mála um, að (hún) verði annað hvort beinlínis eða óbeinlínis rakin til steinsmiða þeirra, sem reistu hinar stóm dómkirkjur og kastala miðalda. Eins fáar heimildir og varðveist hafa eða litið hafa dagsins Ijós, verður ekki með vissu sagt, hvort heldur var... stúkur (lodges, gildi) höfðu forsögn í iðn stein- smiða. Á17. öld fóm þær að taka við mönnum, sem ekki vom steinsmið- ir og nefndir vom viðteknir (accept- ed) steinsmiðir. Innan tíðar urðu þeir í meirihluta í starfandi stúkum og breyttu þeim í umræðu (specul- ative) stúkur.“ (Bls. 9-11) í ræðu í stórstúku frímúrara í Par- ís 21. mars 1737 sagði landflótta Skoti, Andrew M. Ramsay, að regla frímúrara yrði rakin aftur til reglu Musterisriddara, sem Filippus fríði og páfinn bönnuðu. ,Á milli regln- anna tveggja em nokkrar hliðstæð- ur: leynd yfir inntöku nýrra með- lima; þrepskipt staða meðlima og sameiginleg umhugun um musteri Salómons. En hvergi er í reglu frí- múrara að finna hvatningu til skír- lffis, fátæktar og munklffis... Satt að segja fyrirfinnst ekki snefill heimild- ar fyrir kenningunni um, að hún sé uppfrá reglu Musterisriddara mnn- in.“ (BIs. 24- 26). Þá hefur einnig verið reynt að rekja reglu frímúrara til Rósarkross-reglunnar, hvort sem sú er annað en hugarburður. Á Bretlandi er föst skipan á stúkum frímúrara rakin til sameiningar fjögurra stúkna í London 1717, sem stúkur víðs vegar um Bretland tengdust síðar. „... engar heimildir em um frímúrara á meginlandi Evr- ópu fyrr en sfðla á þriðja tugi 18. aldar. Hertoginn af Wharton, sem verið hafi stórmeistari á Englandi 1722-23, stofnaði stúku í íbúð sinni í Madrid. Sótti sú stúka 1728 um að verða skráð á meðal breskra stúkna. Á næstu ámm bámst mörg slík til- mæli frá Frakklandi, Þýskalandi og Hollandi. Gegn stúku í Flórens var páfabréf út gefið 1738. ,Að útbreiðslu Frímúrarareglunn- ar á (meginlandi) Evrópu stuðlaði þrennt: Skipan staðar (provincial) stórmeistara (að boði) frá Englandi. Stúkur, stofnaðar að ensku frum- kvæði, urðu „móður“-stúkur; og út- gáfa farand-heimilda af stórstúk- unni á Englandi til stúkna í bresk- um herdeildum.“ (Bls. 47). „Her- stúkur með farand-heimild höfðu ef til vill mestan viðgang í nýlendun- um, en áttu nokkurn hlut að út- breiðslu frímúrara(reglunnar) á meginlandi Evrópu, einkum sakir þess, að Grand Orient á Frakklandi hafði þær að fordæmi." (Bls. 50). ,Á Norðurlöndum vatt Frímúrara- reglunni fram á allt annan veg en annars staðar í Evrópu. Til Svíþjóð- ar, Danmerkur og Noregs barst hún frá Englandi og Þýskalandi. Upphaf- lega höfðu stúkumar einfeldlega enska iðnsiði (craft rituals), en þær tóku smám saman upp þætti úr út- færslum þeirra á Frakklandi og Þýskalandi, þar sem þeim hafði ver- ið umbrcytt í ellefu stig, sem að slepptum hinum iðnkenndu þremur fyrstu fengu mjög kristilegt inntak." (Bls. 53-55). í RNJTTyfaúl RMfTT \ UOS rXZ, UOSf l Uráð J Nýtíndir, fjörugir og spriklandi laxa- og silungsmaðkar vilja komast f kynni viö hressa veiöi- menn. Verð aðeins 15 og 20 krónur stk. Uppl. I s. 672822.

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.