Tíminn - 14.01.1995, Side 8

8
Laugardagur 14. janúar 1995
Hagvrbingaþáttur
Þegar séra Hjálmar á Sauðárkróki og Vilhjálmur Egilsson
sóttust báðir eftir fyrsta sæti í prófkjöri sjálfstæðismanna
í Norðurlandskjördæmi vestra, sakaöi Vilhjálmur Pálma
Jónsson, fráfarandi þingmann, um beinan stuðning við
séra Hjálmar. Af því tilefni varð Hauki Sigtryggssyni
þetta að orði:
Ýmsir verða til þess tregir
að taka því með huga glöðum
er séra Hjálmars verða vegir
víða stráðir Pálmablöðum.
Búi skrifar og yrkir: Ýmsa dýrmæta visku fáum við
óbreyttir meðaljónar úr margskonar umfjöllunarþátt-
um. Ekki síst um kynjamismun þann sem tröllriðið hef-
ur vitsmunalífi okkar undanfarna tvo áratugi. Nýlega
var komið inn á „limavöxt" í slíkum þætti:
Æðri viska oft er fœrð
okkur heimskum bjánum;
um gígantíska tippastœrð
talar fólk á skjánum.
Konum verður varla hlíft;
vafalítið mcetti,
til að mynda, mestu dýpt
mœla í nœsta þœtti.
Feluvísan í síðasta þætti var svona:
íslensk þjóð er afar sundruð orðin, herma sögur núna;
árið 1994.
Vísan:
íslensk þjóð er afar sundruð
orðin, herrna sögur
núna; árið nítján hundruð
níutíu og fjögur.
Önnur feluvísa: Það er engin þörf að ræða þetta meir, en
verið getur samt að margir kaupi kvæðakverið eftir mig í
vetur.
Engilbert á Hallsstööum sendir sléttubandavísu:
Drengur góður aldrei ann
illum gróðaprettum.
Gengur fróður, hvergi hann
hreytir sóðaslettum.
Afturábak
Sóðaslettum hreytir hann
hvergi, fróður gengur.
Gróðasprettum illum ann
aldrei góður drengur.
Sami botnar gamlan fyrripart:
Enn er risið aflið nýtt
upp úr krataflokki.
Botn:
Ekki visið fljóðið frítt
fer á hvatabrokki.
Aftur gamall fyrripartur:
Allir bankar bjóða lán,
basl og þanka svoefa.
Botn frá Kristni Gísla Magnússyni:
Efþað vankast, verður smán.
Verst mun blanka hœfa.
eða
Svo sértu krankur aura án,
ertu vanka-skrœfa.
Bragi Björnsson.
Og hann bætir við:
Vel þó lukkist lán að fá
og létti á skuldahögum,
krónan reynast kann ofsmá
er kemur að skuldadögum.
Nýr botn:
Vekja litla von og trú
veikir stjómarliðar.
Botnar og vísur sendist til Tímans
Stakkholti 4
A6 snúa rassinum rétt
Fatastíls- og framkomunám-
skeið eru meðal námsgreina
sem Heiðar kennir og heldur
sérstök námskeið fyrir þá sem
áhuga og þörf hafa á að kynn-
ast stílfræðum klæðaburðarins
og framkomutækni.
Hvar bjátar svo helst á hvað
varðar stíl og framkomu heims-
borgaranna á klaka norður-
hafa? Á maður að klæða sig eft-
ir framkomu sinni eða koma
fram eftir því hvernig maður er
klæddur?
Svar:. Hvorugt. Þetta er tvískipt
námskeið, en þó samtvinnað.
Til dæmis kona, sem klæðir sig
mjög vel en kann ekki aö
hreyfa sig, gerir fötunum ekki
góð skil, og kona, sem hreyfir
sig gífurlega fallega en er ekki
vel klædd, skaðar heildar-
myndina af sjálfri sér.
Sé hægt ab tala um einhvern
alþjóðastabal í hreyfingum, þá
hreyfa íslenskar konur sig mjög
vel. En þab eru vissir kauðskir
hlutir sem þarf ab laga. Til
dæmis hvernig fólk fer í og úr
yfirhöfn. íslendingar, bæði
menn og konur, demba þessu
yfir höfuðið á sér og hrinda
smáhlutum um koll og brjóta
og bramla. Þetta á ab gerast
öbruvísi.
Svo eru athafnir eins og þær,
ab þegar komib er inn þar sem
fólk er fyrir, snýr fólk sér við
þegar inn er komiö, lokar á eft-
ir sér og snýr þá rassinum í
fólkið. Þetta er ópent og þarf að
læra að gera ekki.
íslendingar eru ansi vel reist-
ir og líkamsburður og líkamlegt
atgjörvi það gott að göngulag
íslenskra kvenna er upp til
hópa mjög gott. Þúfnagöngu-
lagið er að mestu horfið.
Yngri konurnar hafa ekki ver-
ið mjög duglegar að ganga á
háum hælum og lenda því í
smávandræbum þegar þær
tylla sér upp á þá.
Hvernig
áég a b
vera?
Heiðar Jónsson, snyrtir,
svarar spurningum lesenda
Að kunna sig eða ekki
í kokkteilboðum og þar sem
fólk hegöar sér frjálslega og tal-
ar saman, er algengt að ein-
hverjir í hópnum troöast um
og snúa baki í einhverja af við-
ræöufélögunum. Þetta er nán-
ast dónaskapur. Svo eru sumir
sem ekki virða persónulegt
svæði og troðast alltof nærri
viðmælendum sínum. Svona
ósiðum er hægt að venja fólk af
og það er ég að kenna í fram-
komunámskeiðum. Það verður
að hafa í huga að líkamstalið,
hvernig við beitum okkur, er
stór hluti af framkomunni og
ekki síöur mikilvægt en hvað
við segjum eba hvernig við
klæöum okkur.
í framkomu margra okkar
vantar hugsun og aga, etíkett
og prótókoll, ef nota má al-
þjóöleg orb yfir þennan hluta
siðmenningarinnar.
Hvaða hefðir í framkomu eru
það, sem við ættum síst að
sleppa,. en rækta með okkur?
Herramennska er vib lýði og
á að vera við lýði, burtséb frá
kvennabaráttunni. Það á að
koma fram við konur eins og
konur áfram, opna ,fyrir þær
bíldyrnar og annað slíkt.
Siðalaus kynslób
Kurteisi og herramannlegir
siðir fórust fyrir um skeið, en
núna finnst mér unga fólkið
kunna þetta betur en þeir sem
eru að byrja ab grána og fá
skalla. Það varb mikil sveifla í
hegðunarmynstri með einni
kynslóð. Konur hættu að taka
herramennskunni og úr því
urðu vandræði og óþarfir
árekstrar. Það eru ekki bara
karlarnir sem verða að taka sig
á, heldur konurnar líka og þær
skulu varast að gera karlana að
fíflum þegar þeir eru að sýna
þeim kurteisi.
. Einstaka kona tekur herra-
mennsku og kurteisi af hálfu
karls ávallt þannig að hann sé
að stíga í vænginn við hana eða
sé að sýna henni lítilsvirðingu.
Svoleiðis hugsanagang og
framkomu þarf að lagfæra.
Karlmenn, sem sakaðir eru
um að sýna konum ekki kurt-
eisi og herramennsku, svara því
til að þeirra herramennsku hafi
verib hafnað, og fyrst þeir séu
álitnir vera ruddar sé best að
hegða sér eins og ruddar.
Tilgerð og tildur eru ekki
endilega kurteisi, heldur fram-
koma sem gerir það að verkum
að öbrum líöur vel í návist
manns.