Tíminn - 04.02.1995, Qupperneq 16

16

Laugardagur 4. febrúar 1995
JONA RUNA á mannlegum nótum:
Hégómi
Verömætavitund okkar er mis-
jöfn eins og gengur. Við, sem
erum t.d. óþarflega hégómleg,
lendum oft í óþægindum vegna
þess arna, m.a. sökum þess aö
viö umvefjum okkur sjálf og að-
stæöur okkar óþarfa rykvef og
pjatti, þannig aö öörum þykir
nóg um. Hégiljuháttur er
óheppilegur í samskiptum, af
því hann gerir okkur m.a. óþarf-
lega holl undir tilgangssnauð
gildi. Þess vegna er ágætt aö viö
hunsum pempíuleg og prjál-
lynd sjónarmiö eftir föngum.
Það er auövitaö ekkert aö því,
aö viö höldum okkur til og
leggjum járæna áherslu á aö
halda ytri og innri aðstæðum
okkar sómasamlegum eftir at-
vikum. Aftur á móti er þaö bein-
línis óviðeigandi og varhuga-
vert fyrir manngildi okkar og
sibferöisþroska, aö leggja alla
orku okkar og hugsun í ein-
hvers konar húmbúkk og for-
dild, sem reynist oft, eftir á séð,
innihaldsrýr og barnaleg.
Verst er þó, þegar hégiljuhátt-
urinn og tepruvitundin verba
þess valdandi, aö vib eyðum um
efni fram. Þaö er lítill ávinning-
ur í því, aö viö högum dagleg-
um athöfnum okkar þannig, aö
þær veröi bæöi innihaldsrýrar
og streituógnandi, vegna dynta
og tilgerðar. Ef viö erum þaö hé-
gómleg og affekteruö, að viö
teljum okkur ekki geta komist
af með þaö, sem viö eigum og
ráöum við aö veita okkur, þá er-
um viö augljóslega á valdi
vandræöa og váar. Slíkar kring-
umstæður valda okkur frekar
vonbrigöum og kvíða en vellíð-
an og sátt.
Best er, að vib séum þess
minnug, aö ef fáfengifíknin og
tilgerðin ganga út í öfgar, þá eru
þær ekki þess virði aö þeim sé
gaumur gefinn. Þær eru engrar
athygli verðar, ef þær skyggja á
hamingju okkar og hagsæld.
Þaö er einskis viröi að viö hög-
um daglegum háttum okkar
þannig, aö vitundartildur og
veraldarpjatt séu þaö plássfrekir
þættir í hugsun okkar og um-
búnabi, að okkur líði illa, ef viö
getum ekki umsvifalaust látiö
hvaö sem við kjósum eftir okk-
ur.
Það er ákveðin kvöl og pína,
aö langa til að lifa öðruvísi en
aðstæður okkar og efni leyfa.
Agætt er, að viö reynum aö
forbast allt þaö sem vinnur á
móti því að vib séum heiðarleg
og einlæg í fasi og framkomu.
Við þurfum að venja okkur á aö
leggja jafn mikla áherslu á innri
og ytri verðmætasköpun. Þaö er
ekkert athugavert viö þaö, að
vera hóflega innstilltur inná
pjatt og prjál, svo fremi sem þaö
veikir ekki vitund okkar um
mikilvægi þess, að þab skiptir
líka máli, aö viö eflum mann-
gildi okkar á heflaðan og hag-
kænan hátt.
Allur umfram hégómi og til-
gerö, sem tengd eru hé-
giljudrýld og vitundarvan-
rækslu, eru augljóslega óheppi-
leg, sökum þess aö þannig lífs-
viöhorf ýta undir
samskiptaárekstra og sálarör-
birgð. Við, sem unnum mann-
úölegum og mildum samskipt-
um, óskum aö uppræta óþarfa
rykvef og teprusjónarmiö úr
daglegu lífi okkar. Viö kjósum
frekar aö gefa aukið líf nægju-
semi og hógværö, en fordild og
hégilju, enda veljum viö af al-
vöru og afli aö auka vegsemd
okkar og velgengni yst sem
innst. ■
BJWMttf KROSSGATAN NR. 5
Itl Rekendur qisti-
og veitingahusa í
Reykjavík
Heilbrigðiseftirlit Reykjavíkur hefur ákveðið að fram-
fylgja ákvæðum 9. gr. reglug. nr. 149/1990 (heilbrigð-
isreglugerð) og 3. gr. reglug. nr. 522/1994 um mat-
vælaeftirlit og hollustuhætti við framleiðslu og dreifingu
matvæla um veitingu á starfsleyfi fyrir gisti- og veitinga-
hús, þótt sú starfsemi, sem þar fer fram, sé einnig háð
starfsleyfi lögreglustjóra.
Umsækjendur um rekstur gisti- og veitingahúsa þurfa
eftirleiðis að sækja um starfsleyfi til heilbrigðisnefndar á
sérstökum eyðublöðum sem fást hjá Heilbrigðiseftirliti
Reykjavíkur að Drápuhlíð 14, þar sem nánari upplýsing-
ar eru veittar.
Heilbrigðiseftirlit Reykjavíkur.
FAXNUMERIÐ
ER 16270

LAUSN A GATU NR. 4
—__I, - — u | , ■^TfTxj _ 7S3Í
UtfL- ‘s •AÁMuo kuaTd Ý ‘5A L f A* ifA V' 01 1 ffrUA ÍKKI OHflt t T K (ÁXAluí •:r'i*i '0
fcðíS wv 5'* M 'A L A H -> 7XCÚT i 0 F T i T rioiA mUut A1 T £
i £ M 1 L HXtAut Blítta K 0 P A HAUOI *All~ M /E L Q 1
|kau \t Mtla sat V L A mmi 'fMAtuA £ A U T 1 .AVtqA KOMAA ‘ou 1 Æ r 1 L'iKA 6
'0 m t T T HlC £ 'A Q £ 1 iCnLA MötA K N A L L O'oK- WAfut XLUNui /t ■D
7 L ÍOOul 0tÖK*C- s 1 fí 1 %sr SV/CLA Al £ 1 £ T A £ / ftfj
T l k 6 £ £ 1 fJJJXJC AAuir V K y £ £ T BAÚ/i RLACut K V N D
'AI A fi S 'o N G féu. KíVKuA «5 K A JL L FKI HKKlA A T ÍÍHDI SPIL S K Ý
KíUA fATTu/ K K /) U A LlKMD xmc«< L L A K ÍAH- HttKl AÖUkiX d 'A T )
á K A H KAf ÍIAOI £ 'b T AÍUTut AluCjHA A ti A V A s 6ÍLTI HAft'oT G ‘0
m K £ ÍAAfi- VP' - C.UTL u h OAArft bHKKA J L £ T T KfAA STAlf N A S £ L
'5 K l k A) £ £ K T Há6- T) £ 1 N u DAUfi- rftf— fUÍTlé j 0 L A
IV K fí fATA- f«l fuCiL. r A u ÍKC.A nitlCML L L W J £ YfiA L'lK Af 'A LA6LÍ6 bfUfliO- y (t T
r JL L f\ u 1 L R m —> m N K u N N / V/M 'yy/k U
1K Ý K UíKA 'A s T KitlKut s K A £ UHLA- AAuUJt- ./■ < 'A fí A A/ Mtllg R